|
Het houdt niet op, werkzaamheden in de tuin eisen heel wat uren en energie op. Wij hebben dan ook ongeveer 11 are grond. En meestal is het zo: als je aan de voorkant begonnen bent, en je komt uiteindelijk aan de achterkant, dan kun je vooraan opnieuw beginnen, zeker in deze tijd van het jaar. Maar zo lang ik het nog kan én graag doe ..... 
Maar gewandeld werd er toch. Even nog overwogen om 'n korte fietstocht te maken, maar de buienradar gaf regen vanaf 16u00. 
Om niet al te veel in de zon te lopen, 'n wandeling voorbereid die 'n stukje doorheen het bos zou lopen. Uiteraard de lange broek aangetrokken en mijn armen volgespoten met 'n anti-muggenspray. Best dat ik dat doe want begin deze week in de korte broek getuinierd en mijn linkerbeen is toch wel het doelwit geworden van 'n beest dat 'n lelijke steekwonde achterliet (met verdikking van het been). Wat zalf en wat cetirizine moet het probleem oplossen. 
Nu mijn wandeling, vertrokken en het bos ingegaan via de Sprokkelstraat. En foto 3, niet denken dat het in Lanaken al gesneeuwd heeft, maar in dat deel van het bos, waag je je beter niet. Veel kans dat ze je nooit meer terugvinden. Het is 'n moerassig gebied. 
Aan de andere kant van de Neerharenweg, zijn er diverse doorsteekjes naar de woningen van de Goudkust. Ik volgde enkele paden doorheen Pietersheimbos om oa. aan de grote stenen en de heksenketel langs te wandelen. 
In de ruïne van de oude burcht, nog eens gezien dat van de oorspronkelijke omwalling, bitter weinig is overgebleven.
En ja, op het einde, het moet maar niet zo smaken, het was alsof 'n engeltje op mijn tong p...te. Door de warmte was ik er aan toe. 
Om af te sluiten, nog even de lommerte opgezocht in het Uilenstraat om naar huis te wandelen. En die regen, dat zou nu iets zijn voor omstreeks 18u00.
|
Ik ben Eddy Meuris