aantal stappen: 1.332.840 +/- 10.000 stappen = 7,5 km
aantal wandelingen: 106
aantal fietstochten: 26
Zoeken in blog
26-11-2023
Pietersheim.
Leve de droge periodes, ze zijn schaars momenteel en dus moet ik er ten volle van profiteren. Gezien er op zondag geen krant is, was ik al om 8u15 op pad. Ik had mij vanmorgen beperkt tot 'n kattenwasje, uitgebreid badderen en mijn wekelijkse scheerbeurt (sinds ik met pensioen ben, hoeft dat niet meer alle dagen), dat was iets voor ná de wandeling.
Ik vertrok eerst langsheen die grazende paarden om vervolgens richting Pietersheim te wandelen. De herfstkleuren zijn nu prachtig, langsheen de grachten, met zicht op de ruïne en daarna de mooie dreef en zijn toegangspilaren.
Vandaag had ik nog eens goesting om doorheen de Goudkust te stappen. Ooit stond het in de krant dat vele villa's in deze wijk te koop stonden. Dat is nog steeds zo, vele eigenaars zien hun kinderen vertrekken en ze blijven achter met 'n immens groot huis. Door de crisis in de bouwsector zijn er nu maar weinig gegadigden om zulke grote villa's en de bijhorende gronden te kopen.
Terugkeren deed ik via de Neerharenweg. Auto's kunnen (mogen) er niet passeren. Dat is natuurlijk goed om het sluikverkeer tegen te gaan. Deze straat is overigens ook het vertrekpunt van veel fietstochten. En die zwammen, ... dat zijn nevelzwammen. Voila, mijn wandeling zit er weer op, de doelstelling van 2023, 2.000 km. wandelen, komt nu wel héél dicht bij.
Wat deze namiddag nog gaat brengen, dat laten we aan het weer over. Mogelijk gaan we de plaatselijkse economie nog wat steunen. En morgen wordt er weer geschaakt. We krijgen twee nieuwe leden, 'n patiënt van het OPZ-Rekem en zijn begeleider.
Het was vandaag wandelen tussen de buien door. Deze morgen, eerst naar de bakker en dan pas de krant lezen. Je moet al eens van je gewoontes afwijken. In de voormiddag wat puzzels in de krant ingevuld en na het middageten, naar buiten.
Ik vertrok richting Gellik via de Kewithdreef. Daar zie je nog vele velden en dus ook open ruimtes. Een mens heeft dat nodig om eens ver te kunnen kijken. Vervolgens de Dorpsstraat in om onder de kerk door, links af te slaan naar de Wijerdijk. Daar zag ik 'n mooi versierd raam. Er zijn mensen die daar werk van maken.
Aan het kanaal, de brug over en links naar beneden naar het jaagpad. Links zag ik al de dreigende wolken die even verderop aan de ijzeren brug, in de vorm van 'n fikse bui, het nodig achtte de wereld te besproeien. Het was gelukkig maar van korte duur.
Eens in Briegden, de berm naar beneden en achter Sappi door. Aan de sluis zag ik dat ze toch voldoende water willen doorgesluisd krijgen, het peil van de kanalen staat idd. redelijk hoog.
Terugkeren deed ik via het kerkhof, nog eens kijken of alles in orde is met het graf van ma en grootmoeder. En bij het maken van dit verslag, heeft het weer flink geregend. Ik was dus op tijd terug thuis.
Gisterenavond nog eens 'n film gezien in de bioscoop, dat was bijna honderd jaar geleden. Nu, ik overdrijf natuurlijk, maar dat we nog eens in de bioscoop geweest zijn, dat is geleden van de tijd dat onze kinderen nog klein waren, dus enkele tientallen jaren geleden. Op wandelafstand is dat ongeveer drie km. heen en terug. De film begon om 19u00, we zijn dus met ons beidjes ruim op tijd thuis vertrokken. Dat we nog eens naar de film gingen, dat had te maken met het feit dat onze schoonzoon meegewerkt heeft aan de film, zij het achter de schermen (catering, rekwisieten, allerlei hulp). Ook kwam hij in beeld in de film als figurant. Bij de aftiteling werd zijn naam enkele keren vernoemd. Ook onze dochter heeft wat bijgedragen aan het welslagen van de film, ook achter de schermen.
De film, de Zondebokken, gaat over de bokkenrijders, einde de 18de eeuw in de streek van Maaseik. De acteurs, allemaal amateurs, hebben uitsluitend het Limburgs dialect gesproken. Op generlei wijze werd de film gefinancierd, acteurs, figuranten, medewerkers en makers van de film, deden dat op vrijwillige basis. Er werd wel 'n bescheiden bedrag bijeen gesprokkeld via crowdfunding, maar dat geld is in zijn geheel opgegaan aan catering. Desondanks is het afgewerkte product meer dan het bekijken waard, we hebben ons gisteren niet verveeld. De film is in meerdere bioscopen te bekijken.
Vandaag was het beslissen of ik 'n voet buitenshuis zou zetten. Regen, regen en nog eens regen. Tegen 14u30 was er 'n héél klein streepje zon, de moment dus om naar buiten te trekken. Ik werd verzocht om ook bij de flappentap te passeren, en voor de rest diende ik het droog te houden. Uiteraard is dat niet gelukt, ik had wel mijn paraplu bij, maar de strakke wind blies toch dat nat gedoe tegen mijn kledij en schoenen aan. Gevolg: water in de schoenen.
Ik ben dus niet ver gegaan en veel foto's zijn er dus ook niet gemaakt. Met je paraplu in de hand is dat 'n heel gedoe. Ik heb mij dus beperkt tot 'n korte wandeling langsheen de sluis en de sportoase. En die twee jonge mensen voor mij, .... die hadden dus geen paraplu bij en die hebben zich thuis kunnen uitwringen vermoed ik. Maar ja, so what, met droge kledij aan, kunnen we de avond inzetten en morgen begint weer het weekend.
Vandaag wilde iech nog ins op en aaf wandele nao Mestreech. Het waor al effe geleije. Sorry mensen voor mijn dialect, ik moet wat oefenen voor onze carnavalskrant die volledig in het dialect geschreven wordt. Ik wilde eigenlijk zeggen dat ik nog eens naar Maastricht wilde wandelen, op en af.
In de voormiddag naar de bakker en mij wat bezig gehouden, na het middagmaal op pad. Ik vertrok langs het voormalige douanekantoor. Ik heb daar nog 'n mooie anekdote over. In mijn kindertijd gingen wij (mijn ma, grootmoeder en ikzelf) regelmatig met de bus naar Maastricht om er allerlei inkopen te doen. En bij terugkeer aan de grens, kon je er geheid van op aan dat de douaniers de bus instapten. Hoe het kwam, dat wist ik toen niet, maar telkenmale pikten ze er 'n aantal dames uit die ze in hun kantoor, naast de kachel lieten plaats nemen. De dames in kwestie hadden uiteraard boter gekocht en onder hun kledij verstopt, hopende dat ze niet werden uitgekozen om mee te gaan. Je kon wel vermoeden wat er dan met die boter gebeurde ... Was het te merken aan hun gedrag of schuldgevoel? Feit is dat ma en grootmoeder nooit in die situatie verzeild geraakt zijn. En natuurlijk, ... ook zij kochten toen als eens boter in Maastricht.
Via het mooie fietspad was ik al rap aan de Noorderbrug en even verder aan 'n brugje over 'n plas water. De foto van Loods 5 maakte ik aan de buitenkant. Wil je er binnen inkopen doen, dan moet je toch wat tijd uittrekken, je bent er niet op 'n scheet terug buiten. Mijn koffie dronk ik in "De Gedeelde Weelde".
Terugkeren deed ik via de kleine grens, langs de Maas dus. Eerst voorbij de Bosschersluis en daarna langs de plaats waar je kunt wonen op het water. Ze zeggen wel eens woonboten, maar dit lijkt meer op 'n echt huis. Bijna in Smeermaas aan de Maas, nog 'n laatste foto van een der oude huisjes, juist voor de grens. Ik heb 'n zwak voor die oude huisjes, zeker als ze zo goed onderhouden zijn.
Bijna terug in Lanaken-centrum, nog 'n groot oponthoud tegengekomen. Een goede kennis wandelde voor mij op en we hebben ter plaatse en nadien samen nog opwandelend, heel wat afgebabbeld. Zij is 'n echt spraakwaterval, maar eentje van het goede soort en het was dus aangenaam haar nog eens ontmoet te hebben.
Het is vandaag de stadsfiets geworden. De wegen waren wel droog, maar de richting die ik had gekozen, ging over verschillende paden waar vermoedelijk nog veel afgevallen bladeren liggen. En kletsnatte afgevallen bladeren, dat gaat niet niet samen met de dunne bandjes van een koersfiets.
Het zag er even naar uit dat we de zon niet te zien zouden krijgen, de hele voormiddag is het grijs en kil gebleven. Ik heb daarom er maar van geprofiteerd om nog wat afgevallen bladeren in mijn tuin en oprit, bijeen te harken. Tien volle kruiwagens heb ik afgevoerd naar de composthoop. Tegen 12u30, na het middagmaal, begon de zon er eindelijk door te komen, niet helemaal van harte, maar het was toch al 'n begin.
Ik vertrok door in Briegden, het jaagpad te nemen naast het Albertkanaal. Aan de brug van Vroenhoven nam ik enkele foto's. Vervolgens ging het via Kanne en de sluis van Lanaye, naar Lixhe (Lieze in 't Vlaams). Langs de Maas reed ik door tot aan de brug die mij naar Moelingen zou brengen. Voor ene keer ging ik eens niet linksaf - naar Eijsden - maar fietste ik rechtdoor naar 's-Gravenvoeren. Ik kan mij niet herinneren wanneer ik nog eens met de stadsfiets in dat dorp geweest ben. Onderweg daarheen, 'n foto van 'n kapelletje en de weidse omgeving. Eerst nam ik ook nog foto's in Moelingen aan de kerk.
Bij het terugkeren had ik de keuze, oftewel rechtstreeks naar Maastricht of toch nog 'n ommetje maken doorheen Gronsveld en Rothem. Ik koos het laatste en kon daardoor nog 'n foto maken van de molen in Gronsveld en die statige woning, juist buiten Rothem.
In Lanaken de inwendige mens nog even opgewarmd met ene lekkere warme choco en dan naar huis voor 'n even warme douche.
Het was 'n mooie tocht, toch zeker met die tragere en zwaardere stadsfiets. 56 kilometers en 224 hoogtemeters. Vooral die hoogtemeters, ik rij met 7 versnellingen en doorgaans gebruik ik de 5. Maar vandaag heb ik toch verschillende keren de 1 moeten gebruiken om boven te geraken op die korte maar nijdige hellingen. En voor de rest, het was droog, weinig wind en regelmatig zag ik de zon.
Het was vandaag 'n wandeling in twee delen, eerst naar de kapper en dan vervolgens naar de markt, om ten slotte deze namiddag het bos in te trekken.
Mijn wekker stond op 6u55, de afspraak bij de kapper was om 8u00. Ik neem graag mijn tijd 's morgens en zodoende kon ik omstreeks 7u45 vertrekken naar Eddy, mijn kapper. Vervolgens diende ik 'n brood te halen, en voor ene keer was er dat eentje van op de wekelijkse markt. 3,40 euro voor 'n gesneden speltbrood, op steen gebakken. Ik weet niet hoeveel tegenwoordig de broden elders in het land (of buitenland) kosten?
Nadien was het even standby blijven thuis, Sinterklaas zou in de loop van de dag 'n pakje voor de kleinzoon komen afleveren. Maar na het middagmaal en de juiste afspraken met mijn halve trouwboek kon ik nog eens vertrekken voor 'n wandeling doorheen het bos. Ik vertrok doorheen de Blindevijversweg waar de bewoners 'n mooie opstelling gemaakt hebben van de Kerstman. Daarna via de Sprokkelstraat het bos in. De Premiumroute heb ik rechts laten liggen, het zou mij te ver om brengen. Op dat punt ben ik gewoon rechtdoor, de Bessemerberg omhoog gewandeld.
Aan de grote weg, moet je dan voorbij die grote legoblokken. Een grote parasolzwam viel er mij direct op. Ondertussen bleef het gewoon verder miezeren, dat deed het al toen ik thuis vertrok. Een mens heeft dan de hoop dat het wel ééns zal stoppen, ... niet dus. Ik heb dan ook geen al te grote omwegen meer gemaakt, maar via de kortste weg huiswaarts gekeerd. Ondertussen nog 'n foto gemaakt van dat nieuwsgierig paard en de kleurtjes op de Pannestraat.
En mijn eerste drie foto's, ... die maakte ik uiteraard vanmorgen. Eerst de wijk bij ons tegenover (om 7u45), dan Residentie Molenhoek. Dat zijn assistentiewoningen voor zelfstandige senioren. Tenslotte, de Kerstverlichting in het centrum.
En morgen ....? Ik had het idee om te gaan fietsen met de koersfiets. De rit ligt al klaar, maar met die natte wegen van vandaag, lijkt mij dat nu geen al te best idee. Het zal vermoedelijk 'n rit worden met de stadsfiets en dan natuurlijk 'n minder lang parcours. Ik bekijk het me morgen wel.
We hebben ons vanmorgen verslapen, 't is te zeggen, IK heb mij verslapen. Mijn bedgenote heeft gebaard van kromme haas en liet het mooi gebeuren. Nu, wat is verslapen als je om 7u45 wakker wordt? Dat is uiteraard relatief, want als je gepensioneerd bent en je hoeft voor niets of iemand je bed uit, dan is uitslapen iets wat gerelateerd is met de donkere ochtenden.
Maar goed, effe nadien zaten we toch aan het ontbijt om daarna ons krantje te lezen. Het was vandaag ook weer 'n dag om naar de bakker te gaan, uiteraard combineerde ik dat met 'n ommetje vooraf. Ik had op de buienradar gezien dat het omstreeks 10u00 zou gaan regenen.
Ik vertrok doorheen de Broekstraat om aan het kanaal Briegden - Neerharen, de brug over te steken. Wat verderop, naar rechts om uit te komen aan het fiets- en wandelbrugje. Vandaar wandelde ik richting de sluis en de tunnel onder de ring rond Lanaken. En die vogel langs het kanaal? Ik denk dat het 'n aalscholver is.
Na mijn brood gekocht te hebben, terug naar huis doorheen het park. Kinderen zitten nu op school, de speeltuigen liggen er dus verlaten bij. Maar ook op vrije dagen zie je weinig kinderen, de toegang tot die tuigen is niet gemakkelijk, je moet er doorheen 'n drassig veldje. Aan het brugje, linksaf naar het Uilenstraatje en juist op tijd terug thuis want het begon stevig te regenen.
Het zal deze namiddag weer 'n optie zijn: "to play chess or not to play chess"? Het zal weer van het weer afhangen. Zoniet, mij nog wat bezig houden met de Bèssemgezèt (zie foto).
En o ja, nog 'n update over mijn vriend die gisteren gevallen is. Hij is naar het ziekenhuis gebracht ter controle en ze hebben hem daar gehouden voor verdere verzorging. Er was dus duidelijk meer aan de hand. Hij heeft al gesproken met familieleden maar kan zich niks meer herinneren van hetgeen er gebeurd is.
Ik ben Eddy Meuris
Ik ben een man en woon in Lanaken (België) en mijn beroep is gepensioneerd.
Ik ben geboren op 03/03/1954 en ben nu dus 70 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: wandelen - fietsen - genealogie - schaken.
Ik ben Eddy Meuris