Het weer was mij te goed vandaag om 'n wandeling in de buurt te maken. Fietsen had ook gekund, maar dan diende de wasmachine weer te werken, zij het dat het maar 'n sportprogramma is van 40 min.

Maar goed, 'n wandeling zou het worden en die vertrok weer in Maastricht aan de Wilhelminabrug. De bus was weliswaar 10 min. te laat maar, "I have a lot of time", ik moet mij voor niemand haasten. En dan, zoals gezegd in mijn titel, 'n tasje koffie gaan drinken in de boekenkerk. Sinds kort heb ik daar 'n koffiekaart en na zoveel tassen, krijg je er eentje gratis.

Even verder dan de grote markt, vind je nog een van de vele authentieke gebouwen. En op een van de plassen die allemaal in verbinding staan met de Maas, zag ik ook daar woonboten liggen (paarse cirkel op kaartje). De meeste van die boten vind je aan de linkerkant van de straat op de Zuid-Willemsvaart, 'n wandelstrook waar ik nog al eens achterdoor passeer.  En die visser, ... zijn tentje, zijn boot, zijn materiaal, .... Ook even halt gehouden aan de sluis van Bosscherveld. Dat bootje lag te wachten om versast te worden.

Bijna terug in Smeermaas, even het pad links genomen om dat aloude tolhuis naast de Zuid-Willemsvaart nog eens aan de voorkant te fotograferen (groene cirkel). Foto is niet al te best gelukt, volgende keer beter. Achter dat huis heb ik trouwens afgelopen week nog gewandeld. En juist voor de grens, aan één der laatste woningen, 'n mooi kunstwerk.

En morgen, ... 'n speciale dag. Ben zelf benieuwd wat de dag allemaal zal brengen.

02-03-2023, 16:42 geschreven door eddy meuris

Jazeker, vandaag heb ik gefietst. Sommigen zullen de vraag stellen: "fietsen met zulke koude wind?" En toch kon dat, vrij simpel, lees maar mee. Om te beginnen je goed warm kleden: vochtdoorlatend onderhemdje, thermisch shirt met lange mouwen, dikke borst en rugbeschermer met opstaande kraag, keel en mond/neus bescherming, koerstrui, dik winterkoersjasje, korte koersbroek, thermische onderbroek met lange pijpen, aansluitende joggingbroek, kousen, schoenen, handschoenen met vingerbescherming, ondermutsje met oorbescherming en 'n helm.

Verder uiteraard je rit zo plannen dat je tegen de wind in vertrekt en zoals vandaag, bescherming opgezocht op het fietspad As - Maaseik. Met al die bomen langs het pad, was de tegenwind minimaal. En natuurlijk, bij terugkeer, wind in de rug.

De rit zelf wat meer gedetailleerd, vertrokken via Opgrimbie om daar het fietspad door het bos te nemen richting de Salamander in Maasmechelen. Daar links af en 'n beetje omhoog naar de fietsbrug in As. En dan is het aangenaam fietsen op de fietssnelweg richting Maaseik. Ik was aan het meetpunt fietser 53 van vandaag. Om niet door de stad Maaseik te moeten rijden, ben ik er gewoon omheen gefietst. Eerst naar Wurfeld en vervolgens naar Aldeneik. Vooral in Aldeneik is het heerlijk fietsen en wandelen.

Aan de brug in Maaseik, richting Heppeneert om in Dilsen aan de Wissen, mijn laatste boterham op te eten. En omdat de wind goed zat, aan de brug in Maasmechelen, links af gereden, opnieuw naar de Maas. Mijn laatste foto gemaakt van de Maas, bijna in Uikhoven zijnde.

Eenmaal goed en wel in Smeermaas, wilde ik toch zo lang mogelijk profiteren van die rugwind, vandaar nog even 'n ommetje naar Veldwezelt. En dat bleek 'n goede beslissing. In Veldwezelt mijn voormalige postkantoorhouder van Veldwezelt, samen met zijn echtgenote, nog gezien en even gestopt voor 'n korte babbel. Jef is heel wat jaren ouder dan ik, maar beiden zien ze er nog goed uit.

Mijn rit afgesloten met 'n kort bezoek aan vriend Hubert. Ik heb genoten van mijn rit.

01-03-2023, 16:50 geschreven door eddy meuris

Voor ene keer de gewoontes eens omgedraaid, met de bus naar Zutendaal en daar ter plaatse eerst 'n lekkere tas koffie gedronken in Brasserie 't Zutendalertje. Blijkbaar is dat tegenwoordig 'n zaak met veel klandizie, getuige de vele eters omstreeks 13u45.

Maar nu mijn wandeling. Ik ben vertrokken in de Sprinkelestraat waar ik ooit zeven jaren postmeester was met 'n 9-tal postbodes, enkele bedienden en 'n kuisvrouw. Oei, dat is al weer heel wat jaren terug. Verder door naar de Heiwijkerweg, de Rechtestraat, de Boogstraat en de Hoogputstraat om uiteindelijk uit te komen aan 'n straat met twee namen, links de Heiwyckstraat en rechts de Kantoorstraat. Hoe zo iets kan? Simpel: de Heiwyckstraat hoort tot Lanaken, de overkant van de weg, zijnde de Kantoorstraat, hoort tot de gemeente Zutendaal. Één straat, twee verschillende postbodes.

Even verder kom je langs 'n mooie oude woning, in vroegere tijden 'n hotel. Je bent op dat punt in het gehucht Besmer. In lang vervlogen tijden was het grootste deel aangehecht aan Lanaken, maar nu hoort het bij Zutendaal. Tellingen in 2008, zouden 507 bewoners in het gehucht opgeleverd hebben.

Om niet langs de grote weg terug te keren, koos ik rechts de Grensweg, 'n fietspad dat je naar Gellik brengt. Ergens halverwege kreeg ik te horen van Jo, 'n fietscollega op Strava, dat de verdwenen vrouw in Maasmechelen gevonden is door 'n toevallige wandelaar. Heel speciaal toch. Dagenlang hebben mensen van de streek, politie met speurhonden en familie naar haar gezocht en niet gevonden. En dan komt er toevallig 'n wandelaar bij de overleden vrouw uit. Raar toch. Maar goed, ze is gevonden, weliswaar overleden, maar toch 'n troost voor de familie.

Het laatste stukje van mijn terugweg door het bos gedaan. Rustig en veilig.

Normaal gezien ga ik morgen fietsen. Tot dan.

28-02-2023, 16:26 geschreven door eddy meuris

Zo nu en dan doe ik dat wel eens, weten waar je start, maar onderweg gewoon je neus nawandelen. Zo ook vandaag. Ik dacht het bos in te wandelen in het verlengde van de Pannenstraat en op het kruispunt van boswegen, links af te slaan. Zo gedacht, zo gedaan.

Maar eens voorbij dat kruispunt, gewoon intuïtief gewandeld. Vooreerst naar dat aloude bospad waar ik als 14-jarige het bos heb leren kennen - nu 55 jaar geleden als lid van de jeugdbeweging KSA - om vervolgens rechtdoor te stappen richting Gellik. Op 'n bepaald punt zag ik links 'n pad waar ik nog niet geweest ben. En als nieuwsgierige mens, wilde ik wel eens zien waar ik uitkwam. En inderdaad, het pad leidde me links naar de Berkenlaan. Op die straat zag ik weer 'n ander voor mij onbekend pad, langs dat mooie paard omhoog naar de Bergstraat.

En dan ben je terug op bekend terrein, gewoon de Bergstraat naar beneden, links de Kewithdreef in tot aan de Kounterstraat en daar rechtsop naar de Neergellikerstraat. Onderweg 'n graafmachine op de Kounterstraat gezien waar enkele poelen gegraven worden voor de kamsalamanders. Ik kende die beestjes niet en heb het moeten opzoeken. Fijn dat er weer 'n project voor de natuur gerealiseerd wordt.

En deze namiddag heb ik geschaakt in de club. En .... lelijk op mijn doos gekregen door ons nieuwste lid. De man kent er iets van. Volgende keer beter ...?

27-02-2023, 16:20 geschreven door eddy meuris