Het moest er ooit eens van komen, deze mens voelt zich niet helemaal kiplekker. Het zijn vermoedelijk de symptomen van een opkomende verkoudheid. Als het niet verbetert, dan is 'n bezoek aan de dokter onvermijdelijk. Hoe ook, ik ga me enkele dagen gedeisd houden en mij koesteren in de warmte van onze woning.

Met zo'n dagen moet ik dan maar weer op plan B terugvallen. Jullie vinden oude postkaarten altijd mooi. Ik heb daarom weer 'n dorp uit onze provincie uitgekozen, 'n dorp waar ik als fietser al eens passeer, het dorp Wijchmaal. Dit dorp hoort sinds 1977 bij de gemeente Peer en ligt eigenlijk niet zo ver weg van Lanaken. Veel valt er over het dorp niet te vertellen, tenzij dat het een forenzendorp wordt genoemd.

Hopelijk vinden jullie deze postkaarten leuk om te zien. Ik wens jullie verder nog ene fijne zondag en voor mezelf, ... dat ik terug naar buiten kan. Maar ik zal er mijn tijd voor nemen, gezondheid gaat voor.

12-10-2025, 11:20 geschreven door eddy meuris

Grijs blijft de hoofdkleur dezer dagen. Desondanks ben ik toch veel buiten geweest vandaag. Dat begon deze voormiddag met het bijeenharken van de afgevallen bladeren. Ik heb zes kruiwagens vol getast.  In de namiddag heb ik 'n fietstocht gemaakt, ik had er zin in. Tussendoor heb ik wat geklooid op mijn gsm en pc. Sinds enige tijd kun je met ai de personen op 'n foto gedurende 3 à 4 seconden laten bewegen. Ik wilde dat ook eens proberen met 'n foto van mijn vader (de man links). Hij is overleden in 1959. Maar mijn technische kennis is te beperkt en ook mijn pc zal vermoedelijk speciale programma's nodig hebben. Hoe ook, ai heeft mij uiteindelijk lang aan de draai gehouden totdat ik er genoeg van had. 

Vandaag heb ik dan het een en ander gecombineerd, de koersfiets en de wandelkledij. Ik wilde niet al te ver gaan en de gewone kledij leek mij voldoende. Ik ging eerst naar Zutendaal waar ik de oude pastorie voorbijfietste. Daarna ging het richting Munsterbilzen en Bilzen. In Bilzen reed ik nog eens de Brugstraat omhoog, ondertussen is dat 'n hellinkje van niks.  Bovenaan was het kiezen, rechtdoor naar Moperingen of rechtsaf naar Martenslinde en Riemst. Het is het laatste geworden. Die baan loopt wel geleidelijk omhoog, het is zoals het noemen "vals plat". Dat zie je aan die hoogtemeters die ik maakte, iets meer dan 200. 

Onderweg zag ik 'n geel geitje in de weide staan. Terugkeren deed ik op het kruispunt in Riemst, linksaf naar Veldwezelt en Kesselt. Aangezien ik nog wat tijd had om wat extra kms. te maken, besloot ik via het kanaal nog naar Neerharen te gaan voor 'n afsluitend drankje. Voor 4,00 euro was de dorst weer gelest. 

Wat deze avond nog gaat brengen, ... dat is nog onbeslist, vermoedelijk 'n boek lezen en af en toe de tussenstanden bekijken van onze nationale voetbalploeg.  En die laatste afbeelding, .... hij is blijkbaar niet tevreden. 

10-10-2025, 16:47 geschreven door eddy meuris

Beginnen doe ik vandaag met 'n ode aan de postbode. Het is vandaag zijn/haar dag. En gezien ik het grootste deel van mijn ambtelijke loopbaan bij de Post gewerkt heb, ligt mij dat uiteraard nog steeds nauw aan het hart. 

Verder is het er toch van gekomen, ik heb vandaag gefietst, weliswaar met de stadsfiets, maar dat telt ook. Ik heb ervoor gewacht tot na het middageten. Ik wilde met eigen ogen de afbraakwerken in Herbricht gaan bekijken van het ooit beste café van Lanaken. Rudy zag het niet meer zitten om nog eens de Maas te zien binnenstromen in zijn café, hetgeen begrijpelijk is. Tenslotte lag het café in de winterbedding van de Maas. Ooit stonden er 7 woningen in Herbricht met 'n max. van +/- 60 bewoners. Toen waren er nog grote gezinnen. 

Ik vertrok in Smeermaas aan de Maas om vervolgens natuurgebied Hochter Bampd binnen te rijden. Op een der foto's zie je op de achtergrond de kerk van Itteren. Daarna fietste ik doorheen Uikhoven en Kotem. Daar ging ik via de brug de Maas over naar Elsloo. Het Julianakanaal heb ik enkele keren moeten oversteken. Een der vaste ijkpunten op deze route is het kasteel Geulle. In feite is dat de voorburcht van 'n ooit 17de eeuws kasteel dat inmiddels is afgebroken. Wat verderop heb je 'n Mariakapel uit 1889. Vlak ernaast ben ik even gestopt voor 'n tas koffie in Preuverie Auwt Gäöl. 

Terugkeren deed ik via Borgharen met vooral rechts de vele wilde paarden langs de Maas en een der goed onderhouden huisjes. Het is 'n ingeslapen dorpje dat voor de fietstoeristen veel rust uitstraalt. Via Maastricht en Smeermaas keerde ik huiswaarts. 

En die laatste afbeelding, er mag al eens gelachen worden zeker ... 

09-10-2025, 16:46 geschreven door eddy meuris

Dag vriendinnen en vrienden, vóór ik aan mijn verslag begin van vandaag 8/10/2025, wil ik eerst jullie melden dat ik het verslag van gisteren verwijderd heb en opnieuw heb ingegeven, nu wel met foto's. Gisteren was er 'n probleem met de foto's. Dit verslag en foto's is zeker het bekijken waard, temeer omdat er enkele foto's bij zijn van Johan Nulens, sinds enkele dagen wereldrecordhouder van het bakken van de grootste vlaai. De vlaai had 'n gewicht van 1.057 kg. 

En nu vandaag. De bedoeling was om naar Val Dieu te fietsen. Maar dit goede voornemen werd al direct de grond ingeboord toen ik vanmorgen de krant uit de bus haalde. Het regende en de straten waren nat. Daarbij was het geweldig grijs en fris.  Het is de hele voormiddag wat vochtig gebleven zonder echt te regenen. Nee, met dat weer was het niet aangenaam om te gaan fietsen, toch zeker niet naar Val Dieu. Het zou 'n kleine 80 km. geweest zijn en met de duisternis die al vroeg begint te vallen, zou ik niet tijdig terug thuis geraakt zijn. Als binnen enkele weken het uur nog eens verzet wordt, zal het helemaal gedaan zijn met langere ritten, tenzij ik al in de voormiddag kan vertrekken. 

Mijne inwendige knop had ik dus al rap omgedraaid en het plan rijpte om nog eens die paarse wandeltocht te gaan maken achter La Butte aux Bois, maar nu wel te voet heen en terug naar de startplaats in Neerharen. De wandeling op zich is +/- 11,9 km. en heen en terug = 2 x 4 km. 

Mijn eerste foto maakte ik aan de Romeinendreef, 'n zijstraat van de Neerharenweg. Daarna passeer je La Butte aux Bois. Op de paarse route liggen diverse houten vlonders en verschillende zitbanken. Paddenstoelen en zwammen heb ik bewust niet bekeken, het waren er te veel. Enkel van die Vliegenzwammen maakte ik 'n foto. Dat de herfst in het land is, zie je aan die verkleurde varens. 

Op 'n bepaald moment stond ik op 'n hoogte 'n foto te maken van 'n vergezicht toen ineens 'n fietser passeerde. Tja, de mountainbikers maken ook gebruik van 'n deel van die route. Ergens onderweg zag ik 'n wegwijzerbord met 'n aanduiding dat de Aspermansbrasserie op 4 km. afstand lag. Dat leek me wel 'n goed idee om daar te pauzeren. Daar in de buurt zag ik die houten hangmat. In de brasserie was ik voor 11,10 euro gesteld, koffie met warme appeltaart en cola.  De brasserie ligt twintig meter over de grens op grondgebied van Opgrimbie.

Daarna hervatte ik mijn paarse tocht met om te beginnen de Aspermansvijver. Daarna was het gewoon rechtdoor naar Begijnenbos, kort bij La Butte aux Bois. Aan het hotel zelf was de oude portier buiten 'n sigaretje aan het roken. Ik wilde wel eens weten of je als wandelaar daar ook 'n tasje koffie kon krijgen, La Butte aux Bois is trouwens 'n vijf-sterrenhotel. En dat kon, via de zij-ingang naar het terras. Bij gelegenheid ga ik dat eens doen. 

Terugkeren deed ik via Pietersheim. De laatste foto's maakte ik in de dreef met oa. dat ingebouwde kabouterhuisje en tot slot de burchruïne. Voila, in plaats van te fietsen was het 'n stevige wandeling van +/- 19,5 km. Ik heb mij geamuseerd, niet gelanterfant en genoten van de natuur. Uiteindelijk is het volledig droog gebleven met soms 'n streep zon, maar de secundaire wegen bleven nat, ook omstreeks 16u30. Nee, 'n natte kont heb ik vandaag gelukkig aan mij voorbij laten gaan. We zien wel wat het weer geeft de volgende dagen. 

08-10-2025, 19:22 geschreven door eddy meuris

Beginnen doe ik vandaag met Johan Nulens. Hij is bakker met 'n bakkerij in onze gemeente en trotse wereldrecordhouder met het bakken van de grootste en zwaarste vlaai ter wereld. De vlaai weegt zo maar eventjes 1.057 kg.  Ik ken Johan al jaren, ondanks het leeftijdsverschil speelden wij gedurende enkele seizoenen competitievolleybal in dezelfde ploeg. Als we mekaar nu sporadisch tegenkomen, wordt er steeds bijgebabbeld over de tijd van nu en toen. 

Vanmorgen is mijn enige buiten-kom-moment geweest, te voet naar de bakker, voor de rest heb ik mij gedeisd gehouden. Het was mij veel te grijs, het miezerde en het voelde onaangenaam. Na het middageten ben ik uiteindelijk toch vertrokken voor 'n boswandeling. 

Ik vertrok via de Pannestraat om langs dat paard aan de bosrand, rechts aan te houden, omhoog naar de Bessemerberg. Overal zie je nu in het bos, die gewone zwavelkopjes. Aan de grote weg Lanaken - Genk, stak ik de straat over om via het Sint-Barbaraziekenhuis mijn tocht doorheen het bos verder te zetten. 

Ik volgde 'n tijdlang de rode wandelroute. Die bracht mij tot bij het Domein Zangersheide waar ik de Neerharenweg overstak om Pietersheim binnen te wandelen. Er valt daar altijd wel wat te fotograferen, dat manneke met zijn rode muts, de heksenketel en 'n zicht op de burchtruïne. 

Terugkeren deed ik via de Merodelaan en de Broekstraat. En halloween, ... het zit er aan te komen. Deze mensen hebben wel erg goed hun best gedaan om de boel op te smukken. 

Morgen, bij leven en welzijn, en ... 'n droge straat, ga ik fietsen. Normaal gezien naar Val Dieu. 

08-10-2025, 18:38 geschreven door eddy meuris

Het was vandaag allesbehalve mooi weer, de hele dag bleef het grijs, het miezerde regelmatig en het was fris. Zelfs nu nog op dit late uur is het aan het miezeren. Maar deze mens had het toch in zijn kop gezet om te gaan wandelen. En niet zomaar ergens gaan wandelen, kort bij de deur, het zou in Maastricht zijn. De bedoeling was om per bus naar Maastricht te gaan en ook per bus terug te keren. 

Ik had thuis 'n mooie route samengesteld, 'n route waarlangs ik per fiets al tig-keren ben gereden. Ik kon dus gemakkelijk de afstand uitrekenen van mijn wandeling. De voormiddag had ik wijselijk nog doorgebracht achter de krant en de pc, maar eens de afwas gedaan kon ik vertrekken. Ik stapte in Maastricht uit aan het spoorwegstation. 

Voor 'n goed begrip heb ik op de foto's zo goed mogelijk de exacte plaats aangegeven waar ik mij op dat moment bevond. Het was wat zoekwerk, ik heb het mij dus niet gemakkelijk gemaakt. Jullie moeten weten dat Maastricht onderverdeeld is in 44 buurtschappen. Enkele van die buurten zoals Scharn en Heer waren vroeger zelfstandige dorpen tot ze werden aangehecht aan Maastricht. 

Ik vertrok dus aan het station en passeerde al direct de Antonius van Paduakerk. Deze is gebouwd tussen 1936 en 1938. Bijzonder aan deze kerk is dat het marmer in de kerk, geschonken werd door de toenmalige sterke man van Italië, Mussolini. Vervolgens passeerde ik de weg naar het dorp Bemelen. De foto met het bordje met nr. 5 en wat verderop 'n plek waar aan biologisch tuinieren wordt gedaan, dat is ook een van mijn vaste route's om te fietsen. 

Op het einde van die weg kom je in Gronsveld, deelgemeente van Eijsden-Margraten. De Torenmolen heeft 'n bewogen geschiedenis. De oorspronkelijke molen werd gebouwd tussen 1618 en 1623. Tijdens WO II in 1944 brandde de molen echter volledig uit. In 1959 werd ze herbouwd. Langs deze weg heb je mooie vergezichten. 

Intussen was het flink aan het miezeren, maar ik was goed gekleed met 'n uitstekende regenjas en pet. Eens op de weg van Eijsden naar Maastricht, ging ik rechtsaf, terug naar mijn vertrekplaats. Je komt op die weg voorbij het Gouvernement, het gebouw van het Provinciaal Bestuur dat in 1986 plechtig ingewijd werd door de toenmalige Koningin Beatrix. 

De Maaspunttoren is een der plekken waar nogal wat foto's genomen worden. De toren is Middeleeuws, vermoedelijk van de 14de eeuw en nadien vele malen hersteld of verbouwd. Wat verderop aan de Maas, zag ik die oude fiets staan. Deze is waarschijnlijk uit het water gehaald en gewoon aan de kant van de weg gezet. Een attractie op zich. 

Via de Sint-Servaasbrug spoedde ik mij terug naar de bushalte, niet aan het station maar aan de Wilhelminabrug. Dat spoeden had ik beter gelaten of beter, ik had mij eerst 'n koffie kunnen gaan drinken. Ik heb nog bijna 25 min. moeten wachten op 'n bus. Ze passeren daar nochtans om het halve uur, maar ik heb dus zowel de 45 en de 63 juist gemist die beiden doorheen Lanaken rijden. Het was dus al 17u15 toen ik terug thuis mijn opwachting maakte, deze keer dus zónder pauze voor de innerlijke mens. 

06-10-2025, 21:21 geschreven door eddy meuris