aantal stappen: 1.768.120 +/- 10.000 stappen = 7,5 km
aantal wandelingen: 143
aantal fietstochten: 42
Zoeken in blog
06-08-2023
Zondag - rustdag.
Dag vriendinnen en vrienden, zondagmorgen 8u00, het regent en volgens de buienradar zit er voor de rest van de dag niet veel beterschap in. Hoe graag ik ook naar buiten zou willen trekken, helaas.
Er speelt ook 'n externe oorzaak mee, in de voormiddag moeten we op de kleine passen. Zijn mama en papa willen ongestoord gaan uitkijken voor wat nieuwe spulletjes in huis. En deze namiddag is er koers. Benieuwd of een van onze landgenoten met de hoofdprijs kan gaan pronken.
Het wordt dus 'n rustdag, tenzij ......... het vanmiddag toch nog even zou opklaren, dan lezen jullie het wel achteraf.
Maar om jullie niet in de steek te laten, wil ik jullie toch 'n speciale gemeente voorstellen. Ze ligt niet zo ver van Lanaken en ik kom er per fiets geregeld. Het gaat hier om de gemeente Voeren. Voeren werd in 1963 aangehecht bij het Vlaams Gewest en ondergebracht in de provincie Limburg. Het is 'n gemeente met faciliteiten voor de Franstaligen. De gemeente ligt in het noorden van de provincie Luik maar behoort sinds oudsher tot het groter Limburgstalig gebied. Wij Belgen kennen allemaal de politicus José Happart.
Voeren bestaat uit de dorpen 's Gravenvoeren, Sint-Martens-Voeren, Sint-Pieters-Voeren, Teuven, Remersdaal en Moelingen. Daarnaast zijn er nog heel wat woonkernen met 'n eigen naam zoals Schoppem, De Plank, Sinnich en verschillende anderen.
Waarom fiets ik er graag? Ten eerste, het is 'n zeer mooie streek, er zijn heel wat hellingen en de toerist komt er zeker aan bod. Een aanrader dus om te bezoeken. Om al wat kennis te krijgen van die dorpen, hier 'n selectie van oude postkaarten, veelal nog met de Franstalige benaming. En waarom Franstalig? De kaartjes zijn van het begin van de 20ste eeuw toen de dorpen nog behoorden tot de Franstalige provincie Luik. Nog ene fijne zondag.
Oef, droog terug thuis geraakt. Dat was niet zo vanzelfsprekend, zeker met al die donkere wolken die ik onderweg gezien heb.
Maar eerst "first things first", muilezel van dienst zijn bij het winkelen. Dat moet bij ons allemaal per fiets gebeuren en met die pijnlijke schouder en nek van mijn echtgenote, was het raadzaam mee te gaan om al die zware fietstassen te dragen.
Daarna was er tijd voor 'n fietstocht, een rit met de stadfiets. De vertrekrichting had ik al in mijn hoofd, beginnen in Smeermaas aan de Maas. Daar vind je 'n bord met de verhalen over Hilarion Thans. Wat me ook opviel is dat de Maas 'n stuk hoger staat dan 'n aantal dagen geleden. Het is dan ook 'n regenrivier.
In Herbricht zijn de verstevigingswerken van de dijk, blijkbaar tot 'n goed einde gekomen. Vele tonnen breuksteen werden er aangebracht. En wat verderop in Uikhoven heb ik het lot laten beslissen. Ik zag fietsers aangereden komen die juist van de andere kant van de Maas kwamen. Het bootje lag dus aan Belgische kant en het leek me wel 'n goed idee om naar Ned. Limburg te trekken. De schipper heeft nog 'n ogenblik gewacht maar is uiteindelijk met mij alleen vertrokken, 'n privécruise op de Maas. Tegenwoordig is het ook nog eens gratis.
Aan de overkant even gestopt aan 'n gedenkteken van de grote overstroming van juli 2021 in Meerssen. En natuurlijk zie je aan Nederlandse kant mooie kastelen zoals Meerssenhoven en dat van Borgharen. Ook in Borgharen wordt al melding gemaakt van 'n fietsbrug naar Maastricht. Dat zal voor ons fietsers 'n mooie oplossing zijn, want de brug zal dan te nemen zijn, even de grens over in Smeermaas. We hoeven dus niet meer doorheen Maastricht of over de Noorderbrug te rijden.
Vandaag in Maastricht nog 'n foto gemaakt van 'n mooi terras aan 't Bad. Bij Lumière zit het bij goed weer altijd vol. Aan de oude spoorbrug met zijn torentjes, verlaat je dan Nederland en rij je België binnen via Smeermaas.
En zoals gezegd, het was droog, het bleef droog en het is nog altijd droog (14u00).
Je kunt me in feite alle dagen doorheen Pietersheimbos laten wandelen, het verveelt nooit, er is altijd wel iets moois te zien. Ik bekijk het zo, jarenlang heb ik volleybal gespeeld in 'n sportgroep, trainingen en wedstrijden. Uiteraard hadden wij 'n eigen zaal om te spelen, maar ook de verplaatsingen gingen doorgaans door in dezelfde zalen. Of we nu promoveerden, of 'n reeks zakten, we speelden meestal in de ons vertrouwde zalen. Verschillende ploegen hadden 'n A-ploeg en 'n B-ploeg, sommigen zelfs 'n C-ploeg. Het maakte dus niet uit in welke reeks we speelden, de zaal was ons vertrouwd. En nee, dat verveelde dus niet in dezelfde zalen te moeten spelen. Zo dus ook met mijn wandelingen.
Maar ik ging dus nog eens naar Pietersheim. Aan het kasteel, de linkse bocht genomen en doorheen de burchtruïne gestapt. Wat foto's gemaakt bovenop de wallen. Ook mijn neus even binnengestoken in de kapel. En via de achterkant - waar je kunt picknicken - en het kabouterhuisje, op het einde van de dreef met zijn pilaren, rechtsaf gewandeld naar de tunnel richting de brug van Tournebride.
Onderweg op verschillende plaatsen, reuzenzwammen gezien, niet te verwonderen met dit natte weer. En dan de brug over en rechts het onverharde jaagpad genomen langs het Verbindingskanaal. Aan de fiets-en wandelbrug, terug naar het centrum, om bijna thuis zijnde, dreigende wolken te zien boven Zutendaal.
En of ik het onderweg droog gehouden heb ...? Yep, op enkele druppels na.
Na die fietstocht van gisteren, ... trouwens, ik haalde 162 hoogtemeters over 'n afstand van nauwelijks 35 km., heb ik mijn sportieve gegevens wat verruimd aan de linkerzijde. Ik zit ten andere ook in de sportieve groep van blogs.
Vandaag werd het weer 'n boswandeling. Die begon aan het verlengde van de Sprokkelstraat om in 'n rechte lijn, door te gaan tot aan het ziekenhuis en het rusthuis. Die bloemenpracht is te zien naast het rusthuis. Aan de andere kant van de grote weg, enkele paddenstoelen gezien die blijkbaar als naam hebben: grote parasolzwam.
En dan moet je in het bos op 'n bepaald punt links af. Ik zag daar 'n heel oud bord in 'n boom hangen. De toegang tot die paden is al lang gegarandeerd, maar de spaarzame hertjes en reeën die er lopen, blijven gevrijwaard van de jacht. Maar goed ook.
Het bos heb ik verlaten aan de Kewithstraat. Nog eens 'n foto gemaakt van hetgeen van het oude kasteel Kewith te zien is. Het gebouw is echt aan 't verkommeren, spijtig want aan het begin van de 20ste eeuw zag het er zo uit. De kern van het kasteel dateert van +/- 1700 en het huidige uiterlijk is van de 2de helft van de 19de eeuw. De familie Breuls was toen eigenaar van het gebouw. Een van hen was burgemeester van Gellik tussen 1845 en 1875.
Mijn laatste kilometers wandelde ik over en langs de velden van Op de Puin. Bijna op het einde had ik wat medelijden met dat eenzaam paard. Paarden horen met meerderen te zijn.
En de laatste vraag - die jullie vermoedelijk stellen - hoe was het weer? Wat denken jullie, ... gemiezer en regen onderweg. Gelukkig liep ik op die momenten in 't bos onder de bomen, dat scheelde dus heel wat water. Én, ... ik ben vertrokken en terug thuis aangekomen mét droog weer. Dat mag ook gezegd worden. Maar nu, 13u23 is het weer stevig aan 't regenen in Lanaken.
Twee vliegen in één klap vandaag, eerst 'n fietstocht en vervolgens enkele uurtjes werken in de tuin totdat ..... - ja, ik moet er geen tekening bijmaken - het omstreeks 15u00 begon te regenen, 'n korte stevige bui. Ik heb er toen maar de brui aangegeven, mij opgefrist en aan mijn fietsverslag begonnen.
Eerst wat boodschappen gedaan vanmorgen (oa. naar de bakker op de markt, apotheek, nieuw grasmachine voor de kin ...) en ná de koffie, zag ik 'n fietstocht wel zitten. Het zou droog blijven, maar de wind was wel spelbreker. Om met de koersfiets op pad te gaan, waaide het te hard. Met de stadsfiets ging dat wel lukken.
Eerst naar Gellik waar ik in de achtergrond 'n bivakkamp zag. Hopelijk hebben ze geen last van de koeien. En dan naar Eigenbilzen waar ik toch even wilde stoppen aan dat mooie huis met zijn bloemenpracht. En dan door het veld naar de kerk van Hees. Op dat punt verder het fietsroutenetwerk gevolgd. Ook 'n foto op het - vermoedelijk - hoogste punt van de gemeente. Maar dan die plassen, niet één keer, niet twéé keer, maar zeker ene keer op zeven ben ik door die plassen moeten fietsen. Uiteraard telkens op het laagste punt. En zonnebloemen genoeg onderweg.
Terugkeren deed ik via die stevige bomenrij tussen Kesselt en Veldwezelt. Aan de brug, rechts af naar het fietspad richting Smeermaas. Ook daar zijn de schaapjes aan 't grazen. In Smeermaas nog even rechts af naar de Zuid-Willemsvaart om via de sluis van Neerharen terug naar huis te fietsen. Ik kon direct aanschuiven aan 'n restjesmenu, doorgaans - en ook nu - altijd héél lekker klaargemaakt.
En of het helemaal droog gebleven is ....? Wat dacht je, ... tussen Eigenbilzen en Mopertingen wat gemiezer maar gelukkig geen natte bedoening.
Je energie kwijt geraken, al moet dat dan maar in de regen.
Links of rechts lees ik al eens dat iemand 'n winterslaap houdt in de zomer. Nu, mij zul je daar niet op betrappen, ik heb niet voor niks mijn blog ondergebracht in de sportieve groep. En ja, ik weet het, het weer is kl ..te (sorry voor het woord), maar binnenblijven ligt toch niet in mijn aard. Een mens moet toch zijn energie kwijt geraken ...!
Ik vertrok met gemiezer en op het einde begon het zelfs te regenen. Het eerste deel van mijn wandeling ging oa. langs de Pastoorslindestraat en de paarden aan de Kewithdreef. Op dat punt ben ik nog eens naar rechts gegaan, de Zavelstraat in om even verder naar links te wandelen, de Kerkstraat. Ik maakte oa. foto's van die mooie kruiwagen, op het Kerkplein en aan de trappen met zicht op de Wijerdijk.
Terugkeren deed ik via de kletsnatte wegen van de Kounterstraat. Aan de Sportoase waren de kinderen toch bezig aan hun voetbaltraining. Tja, als je wil voetballen, dan moet dat in België in alle weersomstandigheden. En dat het geregend heeft (of nog doet), dat zie je aan de Langkeukelbeek. Er zit weer water in de beek. En die vlag ....? Wel, je hebt Belgische of Vlaamse vlaggen, maar ook deze.
Wat deze week nog brengt? Om te fietsen zijn de kansen eerder klein. We zullen wel zien.
Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
Over mijzelf
Ik ben Eddy Meuris
Ik ben een man en woon in Lanaken (België) en mijn beroep is gepensioneerd.
Ik ben geboren op 03/03/1954 en ben nu dus 70 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: wandelen - fietsen - genealogie - schaken.
Ik ben Eddy Meuris