aantal stappen: 1.332.840 +/- 10.000 stappen = 7,5 km
aantal wandelingen: 106
aantal fietstochten: 27
Zoeken in blog
16-04-2023
Ritje door Lanaken, deelgemeenten, gehuchten en wijken.
Vanmorgen in bed was ik mij al de vraag aan 't stellen, wandelen of fietsen? Als het droog zou blijven, dan zou het fietsen worden. Tijdens het nieuws op de radio van 7u00 begon de route al vorm te krijgen. En ja, tijdens het ontbijt even naar de buienradar gekeken. Het zou droog blijven, dus fietsen.
Goed warm gekleed - het was grijs weer - begon ik er aan. Eerst richting Briegden, gehucht van Gellik, deelgemeente van Lanaken, om vervolgens langs de mooie gele fietsen naar de volgende deelgemeente te fietsen, Veldwezelt. En dan naar Kesselt waar de familie Nelissen 'n geweldig bedrijf heeft neergezet. In Kesselt, gehucht van Veldwezelt, kom ik raar genoeg zelden. Ik denk dat ik de keren op één hand kan tellen dat ik er langs de kerk gefietst ben. We komen wel geregeld aan dat punt met info over de elektrische draad.
En dan terug naar Veldwezelt. Ik stond juist op het punt om de weg over te steken aan de grens met Maastricht, toen mij weer 'n stoet wagens van team UAE passeerde. Zij waren op weg naar de startplaats in Maastricht. De foto's van 'n teamwagen en Tadej Pogascar zijn uiteraard geen eigen foto's. Maar het is wel toevallig dat ik dit team tweemaal zag, eerst afgelopen vrijdag en nu vandaag opnieuw.
Via het fietspad naar deelgemeente Smeermaas. De kajakken ligger er al klaar om de Maas af te varen. Ook nog 'n foto van het eilandje in de Maas. En dan door Hochter Bampd naar Herbricht, gehucht van deelgemeente Neerharen. Nu wonen er nog slechts twee personen, in de jaren '60 en '70 van de vorige eeuw, nog verschillende tientallen. Het water neemt en geeft, maar de Maas in Herbricht heeft vooral genomen.
De volgende deelgemeente is Rekem. Foto's van 'n woning met de vlag van Rekem, het beeld van de Reckheimer en de Ucoverpoort. Deze poort is de enige overgebleven stadspoort van Rekem - er waren er 5 - en werd gebouwd in 1630. Na Rekem volgde Neerharen met zijn sluis, de wijk Tournebride en de ijzeren brug in Gellik waar altijd wielertoeristen te zien zijn.
Om mijn rondje Lanaken vol te maken, fietste ik nog door Gellik zelf met links de wijk Kompveld, door de wijk Sint-Servaas en door de wijk Pietersheim. Van die laatste wijken uiteraard geen foto's omdat ik er al te dikwijls kom bij het wandelen en daarbij al vele foto's gemaakt heb.
Je zou het op voorhand niet zeggen, maar al bij al toch 'n rit van bijna 43 km., enkel en alleen in Groot-Lanaken. En dadelijk naar de koers kijken. Bekijken hoe de renners de hellingen opvliegen waar ik zelf naar boven moet krassellen ...
Waw, in mijn wildste dromen had ik nooit kunnen vermoeden dat mijn blog op minder dan twee jaar, al méér dan 20.000keer bezocht geweest is.
Toen ik er aan begon, was het gewoon mijn bedoeling om mijn fiets- en wandeltochten te archiveren, bekijk het als 'n soort dagboek.
Nu stel ik vast dat mijn blog regelmatig bekeken wordt door 'n groep trouwe bezoekers. Héél, héél erg bedankt allemaal, ik hoop jullie nog lang te kunnen plezieren met mijn teksten en foto's.
Weten jullie wat ik het plezantste vind als ik ga wandelen ...? Terwijl ik onderweg ben, maak ik in mijn hoofd al het verslag op dat ik nu aan het neerschrijven ben. Zeker als ik de bossen intrek, dan is het heerlijk rustig en dan heb ik al meerdere zinnen opgeslaan op mijn harde schijf.
Maar voor ik overga tot het verslag van mijn wandeling, eerst de perikelen van deze morgen. Nu moeten jullie weten dat onze vaste bakker de hele week verlof heeft en pas volgende week dinsdag opnieuw vers brood klaar heeft voor de klanten. Nu geen probleem, er zijn nog andere bakkers in Lanaken. Bij eentje had ik zien ophangen: "we zijn er enkele dagen tussenuit tem. donderdag, opnieuw open op vrijdag". Maar oeps, .... ik had vergeten naar de datum te kijken. terug open, pas volgende week vrijdag. Daar sta je dan 's morgens om 7u15 voor 'n gesloten winkel en geen enkele snee brood in huis. Gelukkig is het weekend en kon ik naar bakker nr. 3 gaan die ook om 7u00 al de deur opent. En ook gelukkig, alles was op wandelafstand. Uiteraard was het aanschuiven bij deze bakker, twee concurrenten die gesloten zijn. De broodjes en croissants hebben gesmaakt. De eerste twee foto's zijn van deze morgen.
En dan mijn wandeling. Onder 'n stralende zon, richting Pietersheim, door de dreef om dan het wandelpad te nemen tot aan de Neerharenweg. Onderweg 'n foto van een der grachten, de dreef, 'n privéwaterplas en de toegangspilaren van het domein.
De Neerharenweg even gevolgd om even verderop, rechts opnieuw het bos in te trekken. Vooral mooi die kleuren aan de beek. En met de smartphone in de hand, lettende op het juiste uur (om tijdig aan tafel te kunnen), nog 'n korte lus gemaakt om uiteindelijk aan de Asbeekweg opnieuw de bewoonde wereld binnen te wandelen.
Na het middagmaal heb ik verder de hele namiddag in mijn tuin gewerkt. Ondermeer het dood hout verwijderd tussen mijn frambozenstruiken, de boel proper gemaakt en toch genoten van het fysieke werk.
Maar nu, .... nu is de pijp leeg. Gisteren 100 km. gefietst, in de voormiddag gewandeld en namiddag gewerkt. De rest van de avond gaan de benen omhoog.
Veel renners van de Amstel Goldrace van zondag 16/4 gezien.
Het was 'n beetje overleggen met de maten voor de fietstocht van vandaag. Eric had juist 'n afspraak met zijn garage, Hubert had andere bezigheden en Peter kon wel meegaan, maar zéér beperkt in tijd.
Zo zijn Peter en ikzelf dan vertrokken in Briegden langs het kanaal richting de sluis van Lanaye en Moelingen. Daar links op naar Eijsden om dan in gestrekte draf richting Maastricht te fietsen.
Op het kruispunt met rechts naar Gronsveld, heb ik dan afscheid genomen van Peter. Hij is daar huiswaarts gekeerd en had net geen 40 km. op de teller. Het was 'n kort ritje samen, maar we hebben weer heel wat bijgekletst.
In Gronsveld ben ik dan naar rechts gereden, richting Gulpen. Eerst voorbij de Torenmolen en dan over de 2,3 km lange Bronckweg met enkele stukken boven de 10%. Juist vóór Gulpen kwam ik ineens team UAE tegen. Tadej Pogacar & co waren wat te snel voorbij om enkele foto's te maken. Maar even verderop had ik meer geluk met team Bahrain Victorious. De begeleider van de teamwagen had geen bezwaar tegen 'n foto en maande mij zelfs aan om foto's van de renners te nemen. Hun sterkste renner op dit moment is Matej Mohoric.
Onderweg nog verschillende andere individuele renners gezien, oa. renners van Jumbo-Visma en Ineos Grenadiers.
In Gulpen mijn boterhammen opgegeten en juist voor het bord van Schin-op-Geul, bijna 'n man van het fietspad gereden. Hij stapte zonder te kijken van zijn boerenerf om de straat over te steken. Gelukkig had ik voldoende reflexen om stevig in de remmen te gaan, gekoppeld aan 'n flinke schreeuw om de man te waarschuwen. Het scheelde niet veel of ik had hem gewoon omhoog geschept. Dat heb je met boerderijen waarbij de toegangspoort pal op het fietspad ligt.
Is het daarom dat ik in Vink, 'n wijk van de gemeente Beekdaelen, kort bij Hulsberg, even aan dat kapelletje ben afgestapt ...? En dat gedicht van Leonard Nolens was op de juiste plaats.
Terugkeren deed ik langs het Julianakanaal richting Elsloo om daar de brug naar Kotem over te steken. In Rekem eens aan mijn benen gevoeld en daar zat precies nog wat jus in. Sein dus om nog 'n ommetje richting Zutendaal en Gellik te maken. Op die manier kon ik mijn eerste 100-km.-plus rit van ' t jaar fietsen.
Met 'n koffietje en 'n biertje in Gellik, kan ik weer terugkijken op 'n mooie rit met regelmatig wat zon, niet te felle wind en vooral, het bleef droog.
Vanmorgen onze kleinste weer op visite gehad. Hij heeft 'n dubbele familienaam (papa én mama) maar mijn dochter speelt met de gedachte om de 1ste naam te vervangen door "babbelaar". Geen moment kan hij zijn mond houden.
Het wandelen was dus voor deze namiddag. Ik wilde nog eens door de velden van Oud-Caberg stappen.
Eerst uiteraard naar Smeermaas om daar rechts, de Grensstraat te nemen. Aan de grenspaal ben je dan al direct in Nederland. Die paar huizen verderop, fascineren mij altijd, zeker die woning met die mooie raamversiering. En dan, eens onder de tunnel van het oud spoor door, heb je niks dan veldwegen, de ene nog drassiger dan de andere. Je komt eerst voorbij de oude kapel, dan het veldkruis om uiteindelijk weer aan 'n grenspaal te komen met 'n mooie plas water. Vanaf dan ben je terug in België. Het 2de stuk van de wandeling - de terugweg eigenlijk - ging over het fietspad naar de industriezone van Lanaken. Verderdoor kom je nog eens voorbij het oude spoor en de sluis van Lanaken.
Mijn laatste foto maakte ik aan het cultureel centrum. En morgen, dan fietst Peter 'n stukje met mij op. Hij moet tijdig thuis zijn, ik doe dan nog 'n ferme lus extra. Het is te zeggen, als de weergoden ons gunstig gestemd zijn.
Met de paraplu in de hand, kom je door het ganse land.
Tja, die paraplu was nodig vandaag. Eerst deze morgen in de rapte mijn regenjas moeten aantrekken om de krant uit de brievenbus te halen om vervolgens met regen, naar de bakker te gaan.
Vervolgens was het nodig om naar de flappentap te gaan, vooral de briefjes met kleinere waarde, moesten aangevuld worden. En wat denk je, ... ik had mijn wandelschoenen al aan, regenjas hoog gesloten, ik moest enkel nog mijn Strava-account nog activeren ... Regen uiteraard, en niet 'n klein beetje. Toen het gedruppel wat minder werd, ben ik toch vertrokken.
Eerst door het park waar de blaadjes bomen krijgen ... en waar iets verderop, de Langkeukelbeek ondergronds gaat. Aan het kanaal, nam ik links het scholierenpad naar beneden, zo genoemd omdat er voornamelijk scholieren doorrijden naar hun woonplaats in Neerharen, Rekem of nog verderop. Het jaagpad volgde ik tot aan de brug van Tournebride om daar door de tunnel te stappen in de richting van Domein Pietersheim.
En sorry lieve vrienden, maar dáár kan ik het niet laten om foto's te maken, zeker als het er fris en kleurrijk uitziet na 'n flinke bui. De geroemde boom en 'n paard, de bekendste treurwilg van onze gemeente, de verschillende grachten en de brug naar de ruïne. Ik kom er graag, het is niet te ver van thuis en op dagen gelijk van vandaag, is het er heerlijk rustig.
Deze namiddag kruip ik vermoedelijk in mijn zetel om naar de koers op tv te kijken.
Bijna moeten meedoen met juniorswielerwedstrijd, de Ster van Zuid-Limburg.
Zo, de eitjes zijn geraapt en de kleinzoon heeft nog wat kunnen spelen met 'n doos vol mini-autootjes, voorheen van zijn peter (mijn zoon) en nog vroeger van mijzelf.
Gelet op het voorspelde droge weer van vandaag, eerst 'n 4-tal uurtjes in mijn tuin gewerkt. En daarna was het beslissen, wandelen of fietsen.
Het werd fietsen, weliswaar met de stadsfiets, en niet te ver gezien ik pas om 15u00 kon vertrekken.
Ik vertrok in Briegden langs het Albertkanaal richting Vroenhoven waar ik even stopte aan dat bord: "geologisch Vroenhoven". Wat verder, bijna in Kanne, een der verschillende ingangen naar het gangenstelsel. Op eigen houtje, nooit, ... en ik herhaal, nooit alléén die gangen binnensluipen.
En dan in Kanne, voet aan de grond. Ik was er nog maar net of de eerste renner van de Ster van Zuid-Limburg kwam er al aangefietst. Het zijn allemaals junioren, jongeren dus, die vandaag 'n rit maakten tussen Neerharen en Mopertingen met 'n afstand van 120 km. De koploper was nog maar net voorbij of de grote groep kwam al over de brug aangereden. Op het punt waar ik stond te kijken, moesten ze de Slingerberg over, 'n pittige kuitenbijter. En daarna was het nog even wachten op de achterliggers, al die auto's, de ziekenwagen en uiteindelijk de bezemwagen met de groene vlag.
Aan de sluis van Lanaye, reed ik naar links, richting Maastricht. In 'n opwelling ben ik achter de voormalige gebouwen van ENCI, links de Slavanteberg - of Sint-Pietersberg - opgereden, en dat met mijn stadsfiets. Het zwaarste punt is meer dan 10% stijl. Maar eens boven heb je 'n prachtig zicht. En mijn laatste foto, dat is het stulpje van André Rieu, u allen wel bekend. Je rijdt er gewoon langs.
In Maastricht begon het te druppelen, sein dus om naar huis te fietsen.
Ik ben Eddy Meuris
Ik ben een man en woon in Lanaken (België) en mijn beroep is gepensioneerd.
Ik ben geboren op 03/03/1954 en ben nu dus 70 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: wandelen - fietsen - genealogie - schaken.
De eerste twee foto's zijn van deze morgen.
Je komt eerst voorbij de oude kapel, dan het veldkruis om uiteindelijk weer aan 'n grenspaal te komen met 'n mooie plas water. Vanaf dan ben je terug in België. Het 2de stuk van de wandeling - de terugweg eigenlijk - ging over het fietspad naar de industriezone van Lanaken. Verderdoor kom je nog eens voorbij het oude spoor en de sluis van Lanaken. 
en waar iets verderop, de Langkeukelbeek ondergronds gaat. Aan het kanaal, nam ik links het scholierenpad naar beneden, zo genoemd omdat er voornamelijk scholieren doorrijden naar hun woonplaats in Neerharen, Rekem of nog verderop. Het jaagpad volgde ik tot aan de brug van Tournebride om daar door de tunnel te stappen in de richting van Domein Pietersheim. 
Ik ben Eddy Meuris