aantal stappen: 295.547 +/- 10.000 stappen = 7,5 km
aantal wandelingen: 23
aantal fietstochten: 3
Zoeken in blog
08-09-2024
Belvedèrepad.
Na mijn mooie fietstocht van gisteren - en niet te vergeten, ik heb dit jaar al 5.000 km. op de teller - was het deze morgen tijd voor 'n fijne wandeling. In alle vroegte (7u57) begon ik er aan. Het doel was het Belvedèrepad en het Kronkelpad. Die liggen deels in Briegden, deels in Veldwezelt.
Ik was nog maar 'n paar stappen ver, toen ik de schaapjes zag grazen in het Uilenspiegelpark. Wat verderop aan de voormalige Sappi, staat 'n ganse rij verkiezingsborden. Het is gelukkig maar 'n goei maand meer tot aan die verkiezingen, maar hoe noemen ze dat: .... landschapsvervuiling ...???
Eens de brug in Briegden over, kon ik aan het Belvedèrepad beginnen. Je hebt er wel waterdichte schoenen voor nodig, het gras staat vrij hoog op het pad en het was daarenboven ook nat. Je hebt er prachtige uitzichten, niet alleen op de natuur maar ook op de dieren die er grazen.
Ergens halverwege, ging ik naar rechts, het Kronkelpad in. Dat loopt naar beneden tot aan de voetbalveld van Veldwezelt. Op de achtergrond zie je de kerk trouwens van Veldwezelt. Eens je op de Winevenstraat bent - aan de voorkant van het voetbalstadion - moet je de weg naar rechts nemen, naar de Holle Weg.
Via de Briegdenstraat was ik al rap terug aan de brug om nu links af te slaan in de richting van de Sportoase. Eerst het oude spoor over en dan via de voetbalvelden terug naar huis. Er zijn trouwens twee velden en er waren vandaag vier wedstrijden voor de jongste kinderen, ieder op één helft van het veld. Er waren veel kijklustigen, natuurlijk de ouders maar ook heel wat grootouders zo te zien.
Zo, wat deze zondagnamiddag nog brengt, dat zal van onze goesting afhangen.
Ik had gedacht vandaag eens niet verkeerd te rijden, helaas, het overkomt mij de laatste tijd te dikwijls. Ik fiets graag in Nederlands Limburg, maar die bordjes van het fietsroutenetwerk zijn daar schabouwelijk. Dat ze eens op studiebezoek komen in ons eigenste Belgisch Limburg, daar kunnen ze nog 'n puntje aan zuigen. Nu heb ik mij wel verschillende apps op mijn gsm gezet om terug de juiste weg te vinden, maar zoals vriend Pol enkele dagen terug al aangaf, vroeger hadden wij geen apps en toch kwamen wij terug thuis. Zo heb ik ook vandaag de boel de boel gelaten, en verder gefietst enkel met de hulp van wat gezond verstand. Uiteindelijk kwam ik toch weer terecht op de juiste weg.
Ik vertrok vanmorgen richting Zutendaal en "fietsen door de heide" in Maasmechelen. Daar moest ik al direct enkele wandelaars de juiste weg wijzen, want ze waren ver afgedwaald van de juiste richting. Vervolgens ging het over het oude kolenspoor tot in Maaseik. Daar was het tijd voor de luch, enkele boterhammen. Daar de brug over en verder door naar Roosteren. Normaal had ik ergens 'n afslag moeten nemen naar Millen en Tüddern (Duitsland), maar de bordjes waren mij niet gunstig gezind. Dan maar direct naar Sittard, daar diende ik sowieso te zijn, deze stad stond op mijn route. Ik ben wel niet doorheen het centrum gefietst maar direct doorgereden naar Geleen.
Maar er is één troost aan dat verkeerd rijden, zo kwam ik toevallig doorheen het kerkdorp Limbricht. Het hoort bij Sittard-Geleen en werd al genoemd in de Romeinse tijd. Aan de oude Sint-Salviuskerk ben ik even gestopt. Blijkbaar hoort dit kerkje tot de top 100 van de Rijksdienst voor Monumentenzorg. De noordermuur zou nog van de 11de eeuw zijn.
In Einighausen stond de teller op 60 km. en ik heb mij daar op het eerste het beste terras neergevlijd. Bleek dat 'n ijssalon te zijn. Tja, en waarom niet, het was er warm genoeg voor. Doorheen Geleen ben ik dan zonder problemen kunnen fietsen, ook al was het op de markt over de koppen lopen. Die ijzeren constructie behoort tot 120 kunstwerken in de openbare ruimte van Sittard-Geleen.
Het volgende dorp dat ik aandeed was Schimmert. Het behoort tot de gemeente Beekdalen. Volgens hetgeen ik las op internet, is Schimmert het hoogstgelegen kerkdorp van Nederland, het ligt meer bepaald op het plateau van Schimmert. Uitzonderlijk was daar de kerk eens open en ik wilde binnen wel eens 'n foto maken, maar ik schrok mij 'n bult, er was 'n huwelijksviering bezig, vandaar die minder geslaagde foto. Blijkbaar was die tractor het huwelijksvoertuig.
Terugkeren deed ik oa. via Berg en Terblijt en die onvermijdelijk Geulhemmerberg. En omdat ik wist dat ik vandaag minimaal 102 km. diende te fietsen om die 5.000 km. te halen, heb ik nog 'n ommetje gemaakt via Neerharen en café Mesjeu. Het is daar op dat terras altijd gemoedelijk, je hebt er zo 'n babbel met wildvreemden. Dat is toch hetgeen we moeten hebben in deze opgejaagde wereld, niet ...?
Zo, ik kan weer terugkijken op 'n mooie dag, veel gezien, en toch ook weer 'n goede sportieve prestatie.
Vandaag had ik 'n specifiek doel om naar toe te wandelen, de Hubo in Rekem. De reden was iets technisch, een nachtlampje in onze hal deed het niet meer. En gezien dat lampje nog ander garantie was, hadden wij vanmorgen gebeld om 'n nieuw lampje te bekomen. En dat was voor hen geen enkel probleem.
Ik dus deze namiddag te voet naar Rekem. Veiligheidshalve had ik mijn wandelroute ingegeven op 'n nieuwe wandelapp op mijn gsm, "RouteYou" van Het Belang van Limburg. En geloof het of geloof het niet, onderweg passeerde ik enkele straten waar ik voorheen nog nooit gewandeld had. Op 'n bepaald punt kon ik ofwel naar links ofwel naar rechts. Nu, veel mislopen kon ik niet, maar ik wilde mijn route toch volgen. En heel fijn, die nieuwe app wees mij mooi de juiste weg. Weer een aanwinst dus.
Ik vertrok via de Neerharenweg en de Van Kerckemstraat. In die laatste straat ligt het voormalige Kunstcentrum GLO'ART, opgericht door Maastrichtenaar Willy Gilissen. Hij overleed op 11/4/2023, maar jammer genoeg hebben zijn nazaten geen interesse in het verderzetten van het Kunstcentrum. Nochtans was het wijd en zijd bekend in de tien jaren dat Willy het centrum onder zijn hoede had.
En in de Hubo was er geen enkel probleem met het omwisselen van dat nachtlampje. Een identiek exemplaar kreeg ik mee naar huis. Om niet dezelfde weg terug te nemen, wandelde ik richting Neerharen via de Heirbaan. Zo kwam ik nog eens langs de Sint-Petronellakapel in Rekem. De kapel is van 1620 en opgericht op initiatief van Gravin Antonia van Graffier en Reckheim (vroegere naam van Rekem). Sinds 1981 is het 'n beschermd monument.
Eens in Neerharen begon het zowaar te druppelen, gelukkig was ik in de buurt van fietscafé Mesjeu en kon ik daar onder het terras vluchten. Maar goed ook, heel even viel er 'n flinke bui. Terugkeren deed ik uiteindelijk via de Heirbaan met zijn verschillende oude woningen, de winterverblijfplaats van boten in Tournebride en de eenden even verderop.
Hiermede ben ik weer 'n groot stuk van de namiddag actief geweest. Als ik de weersvoorspelling van morgen bekijk, dan staat er mij niets in de weg om de langere fietstocht te maken die ik al had voorbereid.
Er zou vandaag gefietst worden, en dat is dan ook gebeurd, zij het niet de vooropgestelde route, maar plan B diende ik weer in werking te zetten. Vanmorgen toen ik de krant uit de bus haalde, had ik al direct 'n slecht voorgevoel bij mijn beoogde fietstocht, het was koud, grijs, en de wind was strak. Daarenboven was het vochtig, het regende wel niet maar er hing 'n beetje mist en dat maakte de boel onaangenaam. Fietsen moet plezant blijven, maar in dergelijk weer lukt dat niet.
Ik heb mij daarom maar eerst bezig gehouden met onkruid te wieden. Vervolgens heb ik dan maar plan B opgeduikeld. Het zou in de namiddag 'n fietstocht worden met de stadsfiets. Om toch iet of wat 'n doel te hebben, maakte ik 'n basistocht. Ik zou wel zien hoe de rit evolueerde, bleef het droog, was de wind niet te fel .... enz.
Ik vertrok richting Bilzen om daar even halt te houden aan dat tuinprieeltje. Ik ben er al dikwijls langsgefietst maar heb nooit opgezocht waar dit prieel vandaan komt. Het is blijkbaar gebouwd tussen 1743 en 1749 door Landcommandeur van Alden Biesen, Ferdinand von Sickingen. Oorspronkelijk was het 'n kapel.
Bilzen is in feite 'n lappendeken van vele deelgemeenten, ook Beverst hoort tot Groot-Bilzen. Schoonbeek is dan weer 'n gehucht van Beverst, dit sinds 1878. Het telt ca. 2.800 inwoners en bij de grote fusies van 1977 werden ze 'n deelgemeente van Bilzen. De mooiste parel van dit gehucht is ontegensprekelijk het mooie kasteel.
Een even mooi gebouw, zij het minder groot, is de pastorij in Zutendaal. Gezien ik daar al iets meer dan 30 km. op de teller had, was het tijd voor 'n fris drankje. Vervolgens ging het de Duivelsberg op in Opgrimbie. Op de grens met Rekem was ik vlakbij de Aspermansvijver, altijd in voor enkele foto's. En dan ging het naar Boorsem waar je de Stormvogel ziet, 'n oude molen van eind de 19de eeuw. Deze kwam in de plaats van zijn volledig in 1858 afgebrande voorganger. Zo te zien wordt hij opnieuw opgefrist.
Terugkeren deed ik via het Hangveld in Rekem en de sluis van Lanaken. Uiteindelijk heb ik met mijn stadsfiets toch nog 'n respectabel aantal kms. afgelegd. Het is zelfs warm geworden, zo zeer zelfs dat ik mijn kledij op de wasdraad heb moeten hangen om het zweet te laten verdampen. Voor zei die dit nog lezen, slaap wel of anders, tot morgen.
De goesting was er om vandaag te gaan fietsen, helaas ... de regen van deze voormiddag dacht er anders over. Dan maar plan B in de namiddag, 'n fikse wandeling heen en terug naar Maastricht.
Ik wilde nog eens naar Maastricht wandelen via het smokkelpad, oftewel het pad dat langsheen de woonboten loopt. Dat pad begint aan de brug in Smeermaas aan de Brugstraat. En ik had het al 'n beetje gevreesd, door de regen van de laatste dagen lag het pad er op vele plaatsen nogal drassig bij. Maar goed dat ik de juiste wandelschoenen aan had. Ook die spiegel hangt daar ergens achter die woonboten, vermoedelijk om met de auto veilig uit te kunnen rijden. Die mensen kunnen daar met de auto komen, dit in tegenstelling met het begin van het pad waar je alleen kunt wandelen (desnoods kun je er ook door met de mountainbike).
Aan de Noorderbrug blijven die muurschilderingen nog altijd intact. Op de Markt in Maastricht nam ik 'n korte pauze, 'n tas koffie. 3,00 euro is daar blijkbaar 'n standaardprijs voor alle horecazaken. Terugkeren deed ik via het Bassin en enkele zijkanaaltjes van de Maas.
Maar eerst was ik nog even het gebouw van Cinema Lumière binnengestapt. Het is naast 'n cinema met zes zalen, ook 'n restaurant-café. Sinds 2016 hebben zij hun onderkomen aan 't Bassin. Lumière bestaat als cinema sinds 1976 en kreeg gestaag meer bezoekers (in 2019 bvb. 159.000), vandaar hun verhuis van de binnenstad naar de huidige locatie.
Ik wandelde dus terug via de kleine grens om in Smeermaas mijn laatste foto te maken van het "eilandje".
Morgen, als het weer het toelaat, dan ga ik fietsen. Ik passeer dan normaal gezien Millen en Tüddern in Duitsland en Sittard en Geleen in Ned. Limburg.
Amaaai zeg, dat was gisterenavond 'n flinke plas water die over Lanaken trok. De riolering kreeg het amper geslikt. We horen dat - en vooral, we ruiken het ook - aan onze toiletten. Als die beginnen te klokken en de onderkant van de bril wordt nat, dan weet je dat er op zéér korte tijd, véél water doorheen de rioleringsbuizen aan 't lopen is. Gelukkig was er geen schade.
En omdat de tuin uiteraard ook kletsnat geworden is, was daar geen beginnen aan om er iets nuttigs te verrichten. Gelet op het onstabiele weer in de namiddag, leek het mij plezant om dan maar in de voormiddag 'n mooie fietstocht te maken, weliswaar met de gewone stadsfiets. Ik vertrok naar Maastricht om daar aan 't Basin, links de Wilhelminabrug te nemen richting Eijsden.
In Eijsden stond ik verwonderd te kijken naar dat grote huis dat ze aan het renoveren zijn. Wie heeft daar het geld nog voor om dat in dergelijke toestand te krijgen? Wat verderop, de vaste baan naar Eijsden-centrum, kon ik niet verder of ik kreeg 'n boete aan mijn broek.
In Eijsden ben ik even blijven stilstaan aan die beeldengroep. Het stelt de Cramignon voor, de voorstelling van 'n reidans, vooral gedanst door jongeren in enkele dorpen van Ned. Limburg. Deze dans werd voorgedragen als immaterieel cultureel erfgoed. In dit dorp heb je ook 'n mooi kasteel dat, zo te zien, goed onderhouden wordt.
Op grondgebied van de gemeente Visé, stak ik de Maas over om via het dorp Lixhe terug te fietsen. Je fietst daar over Ravel 7, dat is 'n langeafstandsroute tussen Lanaye en Bouillon. In Opcanne, 'n deel van het vroegere Kanne, zie je een der openingen van de vele mergelgrotten.
Eens terug in Belg. Limburg, ben ik nog even gestopt in Vroenhoven aan de herinnering van de Romeinse Weg. Deze weg, de Via Belgica genoemd, zou gelopen hebben tussen Boulogne-sur-Mer en Keulen en zou 400 km. lang geweest zijn.
Er moet ook nog gewerkt worden ten huize Meuris. Na ene rustige zondag was het tijd om de handen uit de mouwen te steken. Een haag diende dringend gesnoeid te worden. Voorts was ook ons gazon weer aan 'n maaibeurt toe en de klimop diende hier en daar wat bijgetopt te worden. Als ik zo 'n kijk had op het weer van vandaag, leek het mij het verstandigste om er maar direct aan te beginnen, in de namiddag zou er onweer kunnen zijn.
Ik was juist op tijd klaar om aan te schuiven aan het middageten. Daarna heb ik nog even de buienradar gecheckt om te zien of er nog 'n wandeling inzat vandaag. En dat bleek zo te zijn, regen omstreeks 16u00 volgens het KMI.
De beste optie was daarom maar direct te vertrekken, deze keer naar Zutendaal, om dan met de bus terug te keren. Je kunt uiteraard op de snelst mogelijke manier van punt A naar punt B gaan, maar dat zit natuurlijk niet in mijn genen. Het mag ietsje méér zijn.
Ik vertrok richting de Bessemerberg en de voormalige parking bovenop. Ik zag dat de parking al volledig is opgebroken en dat alles in gereedheid is gebracht om die locatie terug te geven aan de natuur. Op de wijk Bessemer (of Besmer) sta je volledig op de grens tussen Zutendaal links en Lanaken rechts. Die oude woning (in vroegere tijden Hotel Cops) zijn ze mooi aan het restaureren. Op te merken is dat de naam Cops behouden is gebleven boven de toegangsdeur.
Verder volgde ik in Zutendaal ook voor 'n deel het fietsroutenetwerk, oa. pt. 252. Aan de Maastrichterstraat heb je de kapel van O.L.Vrouw van Banneux. De kapel werd opgericht in 1957 als dank voor de genezing van 'n kind uit die wijk. Via de Sprinkelestraat keerde ik terug naar het centrum om daar mijn bus te nbemen. Lang heb ik niet moeten wachten.
En nu ik dit schrijf is er zwaar weer op komst. We mogen ons schrap zetten. De eerste regen is al aan 't vallen.
Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
Over mijzelf
Ik ben Eddy Meuris
Ik ben een man en woon in Lanaken (België) en mijn beroep is gepensioneerd.
Ik ben geboren op 03/03/1954 en ben nu dus 70 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: wandelen - fietsen - genealogie - schaken.
Daar de brug over en verder door naar Roosteren. Normaal had ik ergens 'n afslag moeten nemen naar Millen en Tüddern (Duitsland), maar de bordjes waren mij niet gunstig gezind. 
Dan maar direct naar Sittard, daar diende ik sowieso te zijn, deze stad stond op mijn route. Ik ben wel niet doorheen het centrum gefietst maar direct doorgereden naar Geleen.
Ik ben Eddy Meuris