aantal stappen: 3.017.320 +/- 10.000 stappen = 7,5 km
aantal wandelingen: 250
aantal fietstochten: 79
Zoeken in blog
02-09-2023
1ste platte band in 2 jaar tijd.
Als je mijn titel van vandaag leest, dan ben ik gebuisd voor mijn (her) examen nieuwe band opleggen. Maar dadelijk meer hierover.
Zoals aangekondigd was het vandaag 'n fietsdag. Mijn route lag klaar en het zou deze keer weer 'n Kempenrit worden tot boven in Kinrooi om dan langs de Maas terug te keren. Ik vertrok vanochtend om 10u00 om eerst het kruis in Rekem te passeren. Vandaar ging het naar het station van As met zijn uitkijktoren. En dat het gisteren ferm geregend heeft, dat zag ik aan de talloze plassen. Een korte pauze om wat boterhammen te eten aan die visvijver en dan verderdoor naar Tongerlo. Tenminste, dat was toch de bedoeling. Daar aan de brug naast de Zuid-Willemsvaart, komen diverse fietsroutes tesamen en dat fietscafé is er bekend om zijn lekkere vlaai. Maar helaas, de afrit naar die locatie was afgeplakt met 'n politielint. Er zou vandaag 'n wielerwedstrijd passeren. Geen nood, ik zou ergens anders wel iets tegenkomen. Maar, ... zoals verteld in mijn aanhef, onderweg in Louwel had ik toch wel platte band. Mijn voorste band stond lek. Wiel eruit, buitenband eraf en 'n nieuwe binnenband erop. Maar toen kwam het, ... de kracht in mijn handen en vingers was onvoldoende om die buitenband er opnieuw op te krijgen. Goede raad duur, dus maar aanbellen bij de kortst bijgelegen woning. Een nee had ik, 'n ja kon ik krijgen. En oef gelukkig, de heer des huizes zag direct het probleem en nam mij mee naar zijn garage achter de woning. Met vereende kracht kregen we de band erop en met zijn compressor had ik ineens voldoende lucht in de band.
Maar goed, na mijn tocht verder gezet te hebben, zag ik na 60 km. dan toch in Kessenich/Kinrooi 'n pauzeplaats, 'n cremerie. Twee bolletjes chocolade en 'n tas koffie en ik kon weer verder. In Geistingen kon ik Bart Simpson spotten op een der gevels en in Kinrooi lag de jachthaven meer dan vol. Iets verderop kwam ik dan uiteindelijk aan de Maas, stilaan tijd om terug te keren naar Lanaken. Het is gewoon rechtdoor, oa. langs de kapel in Mazenhoven.
Tja, hopelijk blijf ik de volgende tijd gespaard van platte banden. Maar voor de rest, weer 'n aangename rit bij goed weer.
"Het kan verkeren", zei Bredero, ik had met al die nattigheid niet meer verhoopt dat ik vandaag nog een been buiten zou (kunnen) zetten, en toch ... ! Maar jullie kennen allemaal het spreekwoord: "het bloed kruipt waar het niet gaan kan". Als ik één ding geleerd heb in mijn leven, dat is dat je je hartstocht moet volgen, doen wat je graag doet en niet uitstellen tot morgen.
En zo kwam het dat ik tegen 16u00 ineens de zon zag verschijnen, het was zelfs warm. Gezien ik morgen ga fietsen, eerst mijn fietsketting en tandwielen proper gemaakt. Kettingontvetter heb ik nog steeds niet, maar mij is aangeraden om wasbenzine te gebruiken. En dat goedje hebben we wel in huis.
En dan de wandelschoenen aan. Via de vele plassen op het veldpad naar Op de Puin, richting Gellik gewandeld. Op de Dorpsstraat, naar links, het fietspad naar de Sportoase. En na die kletsnatte periode, wonderbaarlijk, ... 'n blauwe lucht. Aan de Langkeukelbeek zag je nog goed hoezeer de goden ons besproeid hebben.
In Lanaken aan het Molenweideplein, nog 'n laatste foto van die bloemenperken. Waw, tevreden dat ik, ondanks mijn eerder bericht van deze middag, toch de moed heb gevonden om te gaan wandelen. Uiteraard doen 'n blauwe lucht en 'n hogere temperatuur er veel aan. En ja, dan krijgen jullie vandaag niet één, maar twéé verslagen te lezen.
Dus morgen ga ik fietsen. Hopelijk zijn de wegen dan droog geraakt.
Pfffffffffff, regen, regen en nog eens regen. Gelukkig was dat gisteren niet het geval. Mijn helper in nood had gisteren donderdag voorzien om mij te komen helpen bij het snoeien van hagen en struiken. En die mannen hebben werk genoeg, dus 'n datum zomaar verzetten, is dikwijls lastig. Maar goed, zoals gezegd, het werk is gedaan.
Maar om te wandelen of te fietsen, ziet het er vandaag niet goed uit. De hele voormiddag al regen en nu op dit eigenste moment is het nog altijd een en al nattigheid. Wat doe je dan zoal? Uiteraard mijn pc toch effe opstarten en dadelijk verder werken aan 'n puzzel van 2.000 stuks.
Ondertussen ben ik benieuwd naar de verhalen van onze kleinzoon die deze morgen zijn eerste stappen heeft gezet in het 1ste klasje van het lager onderwijs. Hij is alleszins met veel goede moed door de schoolpoort gestapt.
Wat er nu nog voor weer zit aan te komen, ik hou het voor vandaag voor bekeken. Zeker ook omdat we beiden 'n lekker etentje aan onze neus zagen voorbijgaan. Het centrum in wandelen met gevaar op 'n natte broek, dat is niet bevorderlijk voor de goede sfeer. En dat bewegen, dat zal dan voor morgen zijn, normaal gezien ga ik fietsen, de Kempen in.
Zoals jullie mij kennen, zal ik niet dikwijls 'n verslag insturen zonder illustraties. En wat past er dan beter bij het huidige weer ...? Ik heb 'n willekeurige selectie gemaakt van het aanbod. Hopelijk vinden jullie ze mooi.
Amaai, wat 'n dag. Vanmiddag tegen 14u30 ging 'n hovenier mij komen helpen met het snoeien van 'n aantal hagen. Oorspronkelijk waren dat er twee, maar uiteindelijk zijn er dat drie geworden plus 'n grote laurierstruik. Het begon al deze morgen om 10u00 met het leggen van 'n aantal zeilen. Kiezel en snoeisel gaat niet samen. Eens dat gedaan, mij bezig gehouden in de moestuin en aan de bloemenperken. En dan was de tuinman er. Effe samen besproken wat er diende te gebeuren en de man ging aan de slag. Zo 'n hoveniers hebben natuurlijk veel beter materiaal en ook langere bladen aan het snoeimachine. En waar ik voorheen, één haag per dag deed (snoeien en snoeisel opruimen), kon ik vandaag dus het snoeisel opruimen van drie hagen en 'n struik. Het was zijn voorstel om nog andere hagen te snoeien dan oorspronkelijk voorzien. Ik heb uiteraard niet nee gezegd. Hij heeft gewerkt tot 17u30, ik tot 19u00. Toen was alles terug proper en mijn materiaal weggeborgen. Ik voel mij nu wel 'n beetje uitgemolken. Maar gene paniek, morgen is dat weer in orde.
En is er dan niet gewandeld of gefietst hoor ik jullie al zeggen? Natuurlijk wel, deze morgen diende ik naar de bakker te gaan, 'n ommetje ervoor kon er wel af. Eerst langs het Ceulemansplein met zijn kledingcontainers en glasbollen om vervolgens langs de paarden in de Asbeekweg te wandelen. In Sparrendal zag ik enkele nieuwe beachvolleybalvelden. Vermoedelijk zijn die gemaakt voor volleybalclub Sparvoc, een der oudste clubs van Limburg. Ze zijn nu vooral bezig met de ontwikkeling van de jeugdwerking. Veel stelde de wandeling niet voor, maar ik heb toch weer van de rust in 't bos geprofiteerd.
Vandaag wil ik nog 'n uitsmijter toevoegen aan mijn verslag. Jullie weten dat ik werk met Strava om mijn wandelingen en fietstochten te registreren. Met Strava kun je ook toelating geven aan anderen om je te volgen. Zij zien dan je prestaties. Andersom werkt dat ook, je kunt ook anderen volgen. Zo volg ik bvb. Remco Evenepoel en Thomas De Gendt. Beiden zijn nu bezig in de Vuelta. Het viel mij al enkele dagen op dat Thomas dagelijks 'n tiental kilometers extra fietst dan Remco. Nieuwsgierig als ik ben, heb dan ook Thomas de vraag gesteld. Natuurlijk had ik geen antwoord verwacht, maar kijk, ... Thomas heeft wel de moeite gedaan om mij te antwoorden. Geweldig toch.
Er zou gefietst worden vandaag, tenminste bij droog weer. Deze voormiddag zag het er alleszins veelbelovend uit, op weg dus maar, zij het toch met de regenjas in de achterzak. Uiteindelijk heb ik die regenjas niet nodig gehad, gelukkig maar.
Ik vertrok via Kanne en de brug in Lanaye, naar Moelingen in de Voer. Ik kom daar graag, het is aangenaam fietsen in de Voer. Mooie vergezichten wissel mekaar af, en af en toe zie je ook 'n mooie kapel. Zo bvb. de Steenboskapel in het gehucht Schophem. Ze werd gebouwd in 1846.
Voeren is ook klimmen, zo bvb. de helling Op de Eiken, 1,9 km. lang en max. rond de 10% stijging. Boven op de helling ging het linksaf, naar Ned. Limburg, meer bepaald naar Gulpen. Voortdurend zie je mooie oude vakwerkhuisjes en in Gulpen zelf, 'n mooie muurschildering. In Gulpen, rechtdoor richting Genhout. Eerst nog 'n foto van het kasteel van Wijnandsrade en in Genhout zelf, 'n schitterend houten beeld aan de kerk.
Stilaan kwam het punt in zicht waar ik de Maas kon oversteken. Eerst nog effe halt gehouden in Beek aan die grote steen. Overblijfsel van WO II? Tja, op dat punt dienden in de rapte, de aardappelen even afgegoten worden, moet ook gebeuren ... Maar, ... het was weer zo 'n rit, veel natuur en weinig horeca. Ik had wel in Gulpen kunnen pauzeren, maar daar is het mij zoals altijd, veel te druk. Zo kwam het dat ik vandaag pas op km. 80 in Geulle a/d Maas kon stoppen voor 'n tasje koffie en 'n stuk taart. Ik had daar overigens nog 'n aangenaam gesprek met twee andere senioren. Zij waren met hun elektrische fiets op pad.
Een paar kilometer verder, was ik dan aan de Maas om met het veer over te steken naar Uikhoven. Ik was niet alleen op de boot, we waren met zijn tienen. En eens in Uikhoven is het niet ver meer naar thuis. Toch nog even halt gehouden om die baggeraar midden in de Maas, te fotograferen. En in Lanaken, wat denk je ... ? Een lekker biertje en dan naar huis voor 'n verfrissend bad.
Dag vriendinnen en vrienden, gisteren had ik 'n tijdelijk probleem met mijn foto's. Bij navraag bij de coördinatrice van onze blogs, zou het 'n algemeen probleem zijn (geweest). Ik heb mijn verslag van gisteren dinsdag 29/8 derhalve verwijderd en opnieuw toegevoegd. Ook mijn foto's heb ik opnieuw toegevoegd en het probleem is schijnbaar opgelost. Hopelijk kunnen jullie weer genieten van de streek waardoor ik gisteren 29/8 gefietst heb.
Af en toe moet je al eens 'n nieuw wandelpad verkennen. Dat stond al lang op mijn to-dolijst, het pad onder de oude spoorwegbrug door (zie blauwe cirkel op mijn kaartje). Seffens 'n detailoverzicht.
Maar eerst vanmorgen naar de bib geweest, mijn boeken waren uitgelezen en 'n nieuwe voorraad was nodig. Ik had op voorhand thuis mijn keuze gemaakt, terplaatse was het dan gewoon de boeken uit de rekken nemen.
En na het middageten, kon ik dan aan mijn tocht beginnen. De bedoeling was om tot aan de brug in Smeermaas te wandelen en daar dat pad rechts van het kanaal te nemen (zie mijn eerste foto). Toevallig kwamen daar verschillende kleinere boten langs gevaren. Het is 'n mooi wandelpad, eerst langs die houten reling onder de bomen en wat verderop langs de hellingen en 'n grote familie runderen. Het pad leidt naar de woonboten, maar zover wilde ik niet gaan. Aan de oude spoorwegbrug had ik al langer aan de andere kant van de brug, 'n smal pad gezien en dat pad wilde ik vandaag gaan verkennen. Ik had zo 'n vermoeden op welke weg het pad zou uitkomen en inderdaad, mijn redenering klopte. Het was de weg van de Noorderbrug naar het ronde punt richting Smeermaas, waar ik op uitkwam.
Iets verderop zie je de drie windmolens van Lanaken. Benieuwd wanneer de volgende molens gebouwd worden. Juist voor de grens, links af de Kantoorweg in en via de Grensstraat terug naar Lanaken. Die laatste foto's nam ik van enkele oude woningen, nog juist op Nederlands grondgebied.
Thuis gekomen, effe 'n lekkere tas koffie en de tuin in om wat onkruid te wieden. Maar je kunt wel veel goesting hebben om dat te doen, 'n regenbui verstoorde mijn goei bedoelingen. Wat gedruppel en de regenjas aan, geen probleem, maar als je materiaal te nat wordt, dan is het tijd om te stoppen. Helaas.
Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
Over mijzelf
Ik ben Eddy Meuris
Ik ben een man en woon in Lanaken (België) en mijn beroep is gepensioneerd.
Ik ben geboren op 03/03/1954 en ben nu dus 70 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: wandelen - fietsen - genealogie - schaken.
Een korte pauze om wat boterhammen te eten aan die visvijver en dan verderdoor naar Tongerlo. Tenminste, dat was toch de bedoeling. Daar aan de brug naast de Zuid-Willemsvaart, komen diverse fietsroutes tesamen en dat fietscafé is er bekend om zijn lekkere vlaai. Maar helaas, de afrit naar die locatie was afgeplakt met 'n politielint. Er zou vandaag 'n wielerwedstrijd passeren. 
Maar jullie kennen allemaal het spreekwoord: "het bloed kruipt waar het niet gaan kan". Als ik één ding geleerd heb in mijn leven, dat is dat je je hartstocht moet volgen, doen wat je graag doet en niet uitstellen tot morgen. 
Maar gene paniek, morgen is dat weer in orde. 
Ik ben Eddy Meuris