aantal stappen: 1.768.120 +/- 10.000 stappen = 7,5 km
aantal wandelingen: 143
aantal fietstochten: 42
Zoeken in blog
11-06-2023
Gewoon simpelweg naar de bakker.
Vandaag zit er niet veel te wandelen in. Ik moet mijn koffer gereed maken want deze avond vertrek ik met vriend Hubert naar Diksmuide om daar enkele dagen te gaan fietsen. Dadelijk komt ook nog onze kleinzoon waarop we enkele uurtjes dienen te passen en ik moet mijn fiets nog bij Hubert brengen zodat die veilig en wel in zijn koffer kan gelegd worden.
Dus gewoon naar de bakker vandaag. En omdat er geen foto's zijn, dan maar enkele oude - willekeurig gekozen - afbeeldingen van Diksmuide in het begin van de 20ste eeuw. Veel kijkplezier.
Tot binnen enkele dagen voor uitgebreide verslagen en foto's. In de mate van het mogelijk kom ik jullie blog wel bekijken en zelfs van commentaar voorzien.
De temperatuur was deze morgen al redelijk hoog. Wilde ik nog wat in de tuin werken, dan diende ik onmiddelijk te beginnen. Onze tuin ligt zo goed als volledig ingesloten, de temperatuur loopt daar dus snel op.
Maar na het middageten, was er toch geen houden aan, op wandel. Nog eens door dat parkje/bosje gestapt, vlak bij ons huis. Ik denk dat enkel de bewoners van de aanpalende woningen er komen. Zo kortbij en zo onbekend. En dan langs de velden van De Puin met zijn diverse gewassen. Vervolgens door de Kleine Hofstraat om dan via de Kounterstraat, terug te keren naar de sportoase. En daar op dat fietspad, zag ik 'n prachtige bloemenweide.
Aan de sportoase waren de kinderen uitgelaten op hun springkasteel. Om wat verkoeling te zoeken, wandelde ik verder over het jaagpad langs het kanaal. In het centrum nog 'n boodschap gedaan en 'n foto gemaakt van die immense bouwput op de winkelstraat.
En de laatste foto, die nam ik vanuit mijn werkkamer, vlak tegenover ons huis. Er worden twee woningen gebouwd.
Vandaag weer één van mijn doelstellingen voor dit jaar afgevinkt, zij het per toeval.
Ik wilde nog eens naar Neeritter en Kessenich fietsen, alléén, Hubert kon niet mee gaan. Mijn rit lag klaar vanmorgen, na eerst nog op 'n vroeg uur (7u15) naar de bakker te zijn geweest. Op dat ontiegelijk vroeg uur, zag ik in onze straat toch al goed volk, eveneens met de vogeltjes wakker geworden.
Maar goed, eens lekker ontbeten, de voorbereidingen getroffen voor mijn rit, kon ik vertrekken. Mijn tocht ging richting Zutendaal en het station van As. Je ziet er goed het steigend landschap. In As, maakte ik ook 'n foto van het begin van het fietspad richting Maaseik, het vroegere kolenspoor. Ik was onderweg op dat pad - rond 10u00 -, fietser nr. 115 van vandaag.
Op het einde van dat kolenspoor, links af naar Wurfeld. Dat mooie gebouw fascineert mij al 'n tijdje. En dan richting Kinrooi. Voor ik goed en wel langs het kasteel Borgitter (eerste vermeldingen in de 16e eeuw) kon rijden, incasseerde ik eerst 'n fikse douche. Op zich was dat welgekomen.
En dan dat doel dat afgevinkt kon worden, het witte dorp Thorn. Toen ik door Kessenich fietste, realiseerde ik me dat Thorn slechts enkel kilometers verder lag. En Thorn is altijd 'n ideale plaats om even te pauzeren. Zo gezegd, zo gedaan. Maar met dat goede weer was het er over de koppen lopen, Thorn is 'n toeristische trekpleister en dat heb ik vandaag gezien. Gelukkig was het nog geen 12u00 en was er nog 'n tafeltje vrij op het terras van het Pannekoekenhuis. En of die smaakte ...!
Eenmaal terug in België, kwam ik voorbij enkele mooie plassen water en de jachthaven De Spaanjerd in Kinrooi. Verder gewoon mijn route volgen, ondermeer door Aldeneik met zijn gerenommeerd wijnhuis Aldeneyck. Verder langs de Maas met 'n laatste korte stop in Stokkem aan De Wissen om mijn overgebleven boterhammen op te eten.
Via het kanaal langs Boorsem en Rekem, terug naar huis. Maar in Herbricht nog 'n laatste lus naar Smeermaas en Veldwezelt. Ik ben 'n bescheiden jongen, maar die 100 km. wilde ik vandaag toch halen. En op het Kerkplein moest ik bij mijn favoriet drankje denken aan dat spreekwoord: het is precies of er 'n engeltje op je tong pl ... !
Vooreerst even dit, gisteren namiddag heeft het bij ons in Lanaken geregend. Niet lang, tien minuutjes, juist voldoende om de boel wat nat te maken. Maar uiteraard onvoldoende voor de dorstige plantjes.
Vanmorgen mij wat bezig gehouden met enkele huishoudelijke taken en daarna, enkele uurtjes arbeid in de tuin. Maar na het middagmaal, er geen gras laten overgroeien, 'n wandeling in het bos.
Deze keer trok ik het bos in Sparrendal in, aan de technische school. En zoals ik in mijn titel schreef, liet ik mijn wandeling bepalen door mijn gevoel. Gewoon simpelweg wat paden inslaan en het bekijken waar ik uitkwam. Uiteraard had ik wel 'n bepaalde richting voor ogen, en dat was 'n makkie, met de zon hoog boven je, heb je altijd 'n goede wegwijzer.
Op verschillende plaatsen zag ik enkele kleurrijke planten staan. En dan het bos even verlaten aan die dwarsbalk, aan de Oud Kantoorstraat. Even rechts - rechts om vervolgens de grote weg over te steken en aan de afdaling van de Bessemerberg te beginnen. Op dat pad kwam ik 'n groepje jong volwassenen tegen, jongens en meisjes, allen goed bezakt en bepakt.
En zoals hiervoor al aangehaald, de paden heb ik vandaag willekeurig gekozen. Soms resulteerde dat in onverwachte hindernissen. Het was even behelpen om de beek over te steken, ik diende op het pad aan de overkant te zijn. Dat pad met zijn ligstoelen kende ik en dat was ook de kortste weg terug naar huis. Nog 'n laatste keer de beek over en na 'n goede kilometer zat ik terug tussen de woningen.
Het was 'n fikse wandeling met heel wat hoogtemeters, maar de koelte van het bos maakte veel goed. Morgen ga ik fietsen, alleen, richting Neeritter en Kessenich.
Vanmorgen door allerlei omstandigheden, eens wat vroeger vertrokken om te gaan wandelen. Ik wilde nog eens naar Oud-Caberg trekken, dat was alweer 'n tijd geleden.
Om er te geraken moet je eerst de fiets- en wandelbrug over. Door allerlei aanpassingen, is het er 'n stuk veilig geworden voor fietsers en wandelaars. En dan rechts de Grensstraat in, het laatste stukje België bij het verlaten van Smeermaas. En daar aan die grenspaal kon ik niet anders dan 'n foto maken van die twee stoelen, midden in 'n klein stukje veld. Komen de boeren daar zitten om te kijken hoe hun gewassen groeien ....?
Maar goed, vanaf daar ging mijn wandeling voor 'n groot deel over onverharde veldwegen. Eerst langs de koeien, de oude brug onderdoor, dan rechtdoor tot aan de oude kapel. Daar links omhoog om boven op de helling, het industriegebied van Lanaken te zien liggen. Ik wandelde verder tot aan de bebouwde kom van Oud-Caberg, om op dat punt, terug rechts af te slaan, terug het veld in. In de rapte ook nog 'n foto van het ijzeren kruis, en dan terug naar het centrum van Lanaken om nog wat boodschappen te doen. Mijn laatste foto maakte ik in het poststraatje. Dat straatje is eigendom van de Post en in mijn periode van algemeen kantoorchef, werd dat straatje elke avond aan beide zijden afgesloten.
Deze namiddag wat brainstormen met Hubert over onze fietsroutes van volgende week. En ja, nog iets over Hubert zelf. Als je met hem op pad bent, dan ben je eigenlijk helemaal op je gemak. Hij heeft onderweg alles gezien, elke tegenligger, elk obstakel, elk mogelijk gevaar. En daarenboven, met zijn gps op zijn stuur, weet hij al te vertellen of we links, rechts of bergop moeten. Ik hoef maar te luisteren.
Sorry vrienden/vriendinnen, maar vandaag heb ik niet veel foto's kunnen maken tijdens onze fietstocht. Het diende vooruit te gaan en langs de andere kant, als je in 't bos rijdt, dan is er ook niet veel te fotograferen.
Maar goed, Hubert en ik zijn weer op pad geweest. Deze keer 'n rit langs het Albertkanaal tot aan knooppunt 302, Zolder. Hubert wilde mij vandaag meenemen tot aan het circuit van Zolder. Spijtig genoeg kun je er door de dag niet op, anders hadden we er zeker 'n ritje gemaakt. Het is pas vanaf 18u00 dat individuele fietsers (of groepen) op het circuit mogen. Wij hebben er 'n tas koffie gedronken en enkele foto's gemaakt.
Mijn eerste foto nam ik onderweg bij 'n sanitaire stop en 'n boterham, eh excuseer, juist andersom natuurlijk ....! En bij het circuit horende, de nieuwe wielertempel, 'n droom van ex-wielrenner Marc Wauters. De bouw en de ingebruikname, naderen hun einde.
Onze rit ging verder langs 'n héél lang onverhard pad - niet mijn favoriete ondergrond met de koersfiets - door Houthalen-Helchteren, 'n stukje Zonhoven, Genk en terugkeren via Zutendaal.
Onderweg hebben wij onze plannen besproken voor volgende week, dan gaan we beiden enkele dagen fietsen in en rond Diksmuiden in West-Vlaanderen. We logeren dan in 'n B&B.
Mijn wandeling van vandaag begon met paarden en eindigde met paarden. Zoals zo dikwijls, had ik weer eens goesting om het bos in te trekken.
Dat ging via de Asbeekweg waar ik 'n eerste paard fotografeerde. Ik had ruimschoots keuzemogelijkheden. Langs die weg - een pad feitelijk - van slechts enkele honderden meters, zag ik 'n tiental paarden staan. En in het verlengde van dat pad, al in het bos, maakte ik de keuze om rechtdoor te wandelen, over dat niet gemarkeerde smalle pad. Rechts kun je naar de Heidemolen en links kun je de kleurenroutes volgen. Maar ik ging dus rechtdoor over 'n pad dat steeds smaller werd, waar je ook moest oppassen voor je enkels maar waar ook enkele mooie foto's te maken vielen. Vooral die grote plas water midden in het bos, is 'n blikvanger.
Vervolgens nam ik 'n weinig gekend pad achter Camping San Lanaco. Je moet goed opletten waar het pad loopt, soms door dichte begroeiing. Dat pad eindigt aan de toegang tot Campus Sint-Barbara. Deze keer eens niet de grote weg overgestoken, maar naast het rusthuis, links terug het bos in. Daar het pad genomen dat eindigt bij Domein Zangersheide. Dat pad heeft veel ups and downs, vandaar misschien dat ik juist daar enkele militairen tegenkwam, beiden met 'n kaart in de hand.
En zoals gezegd, mijn fotoreportage eindigde met paarden, enkelen van de velen op Domein Zangersheide. Maar toch nog 'n allerlaatste foto, de plaats waar ik het Nationaal Park achter mij liet.
Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
Over mijzelf
Ik ben Eddy Meuris
Ik ben een man en woon in Lanaken (België) en mijn beroep is gepensioneerd.
Ik ben geboren op 03/03/1954 en ben nu dus 70 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: wandelen - fietsen - genealogie - schaken.