Vandaag is het 'n relatieve rustdag. Straks moeten wij onze kleinzoon gaan aanmoedigen als hij meedoet aan de Maasrun. Weliswaar maar 'n afstand van 1 km., maar je moet klein beginnen. Volgende keer misschien de 2,5 km., de gezinstocht. 

Ik wilde toch nog eerst 'n wandeling maken. Ik vertrok langs het Uilenstraatje waar 'n tentje staat voor de muzikanten die straks de lopers gaan aanmoedigen. Daarna trok ik via de Montaigneweg naar het kanaal. Zondagvoormiddag = veel fietsers (foto wat minder goed gelukt). 

En als de zon schijnt, is het altijd wat spelen met die gele schijf. Ik wandelde door tot aan de brug van Tournebride waar ik linksaf ging naar Pietersheim. Overal zie je nadarhekkens staan, verbonden met 'n plastiek lint om de lopers de juiste weg te doen inslaan. In Pietersheim zag ik vele wandelaars, vandaag opmerkelijk veel Nederlanders. Via de gracht, het sportcentrum van Atla (de organisator van de Maasrun) de speeltuin en de Kinderboerderij, wandelde ik terug naar huis. In het sportcentrum van Atla vertrekken trouwers de lopers van de 10 km. en de halve marathon. 

Dadelijk nog even 'n rustpauze om dan naar het centrum af te zakken voor 'n lekker drankje en daarna proberen onze Arne te vinden tussen al die kinderen. 

28-09-2025, 13:27 geschreven door eddy meuris

Yes, het is gelukt. Ik ben vandaag gaan fietsen, en nee, niet zomaar 'n ritje, 'n heuse hellingenrit. Ik had er naar uitgekeken. Mijn wonde aan mijn hand is zo goed als hersteld - je ziet nog wel waar ik 'n diepe snee had - en dus mocht ik weer 'n stuur vasthouden. Het weer was goed deze namiddag en er was omzeggens geen wind. 

Deze voormiddag bleef het lang grijs en kil, maar meer dan naar de bakker wandelen had ik niet gepland. Ik heb dan nog wat geholpen bij de binnen-schoonmaak. Omstreeks 12u30 begon de zon voorzichtig te piepen, tijd dus om te vertrekken. 

Ik vertrok via Herbricht waar ze café Maasvallei aan het ontmantelen zijn. Het café gaat tegen de vlakte omdat de laatste eigenaar er in 2021 na 'n zware Maasoverstroming, er de definitief de brui aan gaf.  Wat verderop in Kotem zag ik nog enkele kajakkers op de Maas. In dit dorp reed ik via de autostrade België buiten, op weg naar Stein. Het is een der enige bruggen waarop je als fietser naast 'n autosnelweg kunt rijden. In de deelgemeente Elsloo zag ik die mooie uil. 

En dan kwamen er 'n hele trits dorpjes. In Nuth die vakwerkhuisjes, in Wijnandsrade zie je 'n mooi kasteel. De westelijke vleugel is van de 16de eeuw, de oostvleugel van de 18de eeuw. In het volgende dorp Klimmen, ben ik even gestopt om mijn banaan op te eten. De militairen van de 4-daagse v/d Ijzer, hadden ons het advies gegeven om de lege schillen gewoon in de natuur te droppen. Dat heb ik daar dan maar gedaan. Ook in Klimmen stopte ik voor het eerst aan de kapel, gewijd aan O.L.Vrouw Onbevlekt Ontvangen, gebouwd in 1956. 

In Voerendaal kwam ik langs één van de vier kastelen die de gemeente rijk is. Dit is kasteel Rivieren. Oorspronkelijk was dit 'n klooster. En dan mijn pauze, het was hoog tijd om iets extra binnen te krijgen. Na 'n gedwongen pauze door die vervelende blessure, was de conditie precies niet meer 100%. Die verschillende hellingen speelden natuurlijk ook hun rol.   In Valkenburg vond ik op 'n minder drukke straat 'n fijn terrasje. Koffie, kersenvlaai met slagroom en 'n cola zorgden voor de nodige energieboost.  Maar toen ik binnen moest gaan betalen, overviel mij het prachtige decor. Ik had ogen te kort om alles gezien te krijgen. Ik bevond mij in 'n pand waar 'n watermolen is ondergebracht, "de Oude Molen". De molen is van de 16de eeuw maar de huidige vorm is van 1860. De molen is nu 'n Rijksmonument. 

De zwaarste klim lag op de terugweg in Cadier en Keer, de Öreberg met 'n max. stijging van 16%, 'n onding.  Via Bemelen, de Noorderbrug in Maastricht en Smeermaas, keerde ik terug naar huis. En nee, deze keer geen afsluitend drankje. Ik was wat laat, het was al 17u20, tijd dus om de benen onder tafel te steken. Die douche kon nadien ook nog. Dadelijk wat tv kijken, 'n programma van Canvas van gisterenavond. Slaap wel. 

27-09-2025, 19:59 geschreven door eddy meuris

Vandaag hadden wij de afspraak dat ik in de namiddag zou helpen met wat huishoudelijk werk. Zodoende ben ik in de voormiddag al gaan wandelen en terwijl ik dit nu schrijf, ligt mijn halve trouwboek even met de benen omhoog. 

Deze keer wilde ik nog eens de grens oversteken, 'n wandeling naar Oud-Caberg. In tegenstelling met de voorbije dagen, was het deze voormiddag zonnig, niet te veel wind en eigenlijk aangenaam om te wandelen. Ik vertrok via de Industrieweg om op het einde, links af te slaan, de Van Akenweg in. Daar kom je voorbij het voormalige slagveld van Lanakerveld. Wat verderop gaat de betonweg over in 'n onverhard pad. In feite is dat ook 'n holle weg met aan weerzijden akkers. 

Oud-Caberg is 'n ingeslapen dorpje, toch zeker de woningen op de oude weg, de Van Akenweg. Meerdere huizen stammen nog uit de 19de eeuw of vroeger. Aan de Postbaan ging ik linksaf om op het eind van die straat, weer links af te slaan, de Lanakerweg in. Dit is 'n glooiende straat die op het einde ook weer overgaat in 'n onverhard gedeelte. Van ver zie je de industrie van Lanaken met de drie windmolens. Aan de veldkapel ging ik rechtsaf naar de oude spoorbrug. Daar zag ik 'n heel kudde rood-bruine runderen, 'n mooi ras. 

Terugkeren deed ik via de Kantoorweg, doorheen de velden tot in Smeermaas. Vervolgens was het gewoon rechtdoor tot thuis. Morgen ga ik fietsen. Dadelijk mijn route bepalen. Zondag gaat onze kleinzoon deelnemen aan de Maasrun. Hij loopt mee met de Kidsrun, 'n afstand van 1 km. 

26-09-2025, 13:26 geschreven door eddy meuris

Als je met je fiets naar het startpunt van 'n wandeling rijdt, dan is het wel de bedoeling om vanaf dat punt, je Strava-account op te starten. Maar oeps, dat was deze jongen even vergeten.  Dat kwam door de vele auto's die mij passeerden op het vertrekpad - 'n bospad - die allemaal naar een der vele parkeerplaatsen reden van Zangersheide. Vanaf vandaag is het daar 'n drukte van jewelste. Ik was dus al 'n aantal kilometers ver toen het mij begon te dagen.  De officiële afstand van de paarse route die ik maakte, is welgeteld 11,2 km. Uiteindelijk wandelde ik iets meer dan dat, maar seffens meer hierover. 

Ik vertrok dus per fiets naar La Butte aux Bois waar die paarse wandeling begint. Op verschillende plekken moet je over houten vlonders wandelen, doorheen het mulle zand en geregeld is het 'n stijgen en dalen. Het allerbelangrijkste aan die wandeling is de ongerepte natuur die je er aantreft, mooie vergezichten en avontuurlijke passage's. Vandaag zag ik verschillende mij tegemoet komende wandelaars, 'n teken dat de route toch bekend geraakt is bij het brede publiek. 

En hetgeen ik niet verwachtte, dat was regen. Dat begon met wat gemiezer maar gaandeweg begon het toch natter te worden.  Gelukkig was ik in de buurt van Brasserie Aspermans, juist over de gemeentegrens in het dorp Opgrimbie. Voor weinig geld kom je daar goed aan je trekken.  Ik ben dus even van mijn route moeten afwijken. De Aspermansvijver ligt er pal langs, maar wel op grondgebied van Rekem. Het was daarlangs dat ik terugkeerde naar mijn vertrekpunt. Op de Heidestraat maakte ik mijn laatste foto aan dat kruis. 

Mijn fiets stond nog braaf vastgehecht met 'n stevig fietsslot aan 'n houten afschutting. In feite had ik hem niet moeten sluiten want waar ik mijn fiets had neergezet stond ook 'n medewerker-vrijwilliger van Zangersheide zijn ding te doen (mensen de doorgang naar de parking wijzen). Toen ik er terugkwam zat diezelfde man onder zijn paraplu nog steeds trouw op post. 

Thuis heb ik mijn gsm direct aan de beademing moeten leggen. Dat krijg je als je verschillende uren je app hebt openstaan en veel foto's maakt, nog 5% energie. Ik heb trouwens enkele foto's moeten skippen wegens mijn max. al bereikt. En die regen, ... het miezert nu nog steeds.

25-09-2025, 18:27 geschreven door eddy meuris

Brrrr, ... toen ik vanmorgen mijn krant uit de brievenbus haalde, was het welgeteld 9° warm (of koud, zoals jullie willen). De krant was iets verlaat, mogelijk ene nieuwe bezorger.  Daarna heb ik voor het eerst sinds enkele dagen, nog eens mijn fiets genomen om in de bib nieuwe boeken te gaan halen. Voor de kenners, daar zit meestal 'n boek bij van Karin Slaughter en Max Seeck. Ik heb geen last gehad van mijn hand al zit er wel nog ene stevige pleister over de wonde.  In het weekend ga ik opnieuw fietsen, nu is het te winderig en te koud.

Om te wandelen was er dan geen probleem, ook al waaide ik bijwijlen uit mijn jas. En die jas, dat was 'n dikker exemplaar dan de voorbije dagen. Vandaag had ik goesting om naar Maastricht te wandelen, heen en terug. Ik vertrok in Smeermaas via het Smokkelpad. Dat pad lag er goed droog bij, ook dat stuk doorheen het bosje. Op het einde van het pad, dus langs de Zuid-Willemsvaart, kom je aan sluis 19. Die werd gebouwd in 1867. De scheiding tussen België en Nederland heeft voor vertraging gezorgd bij het aanleggen van de Zuid-Willemsvaart. 

Wat verderop in de Gedeelde Weelde, 'n klein warenhuis, nam ik 'n korte pauze met koffie en bananenbrood.  En dan het Sphinxkwartier, de onderneming werd opgericht in 1834 en beleefde 'n hele geschiedenis met veel arbeiders en arbeidsters. De passage geeft de toeristen 'n overzicht van hun gemaakte producten. 

Terugkeren deed ik langs de Bosscherweg, langs de Maas dus. In Smeermaas stak ik tenslotte de zogezegde "kleine grens" over. In Lanaken dronk ik mij nog ene warme chocomelk, voor bier was het mij te fris. Nog ene fijne avond. 

24-09-2025, 17:10 geschreven door eddy meuris

In tegenstelling tot gisteren was het vandaag 'n rustige wandeling. Het hoeft niet alle dagen 'n sportieve hoogvlieger te zijn. In de voormiddag heb ik buiten wat gewerkt en dan in de namiddag ben ik gaan wandelen. 

De bedoeling was om mijn wandeling te beëindigen aan de automaat voor wat versgebakken bankbiljetten. Niet alles wordt met de kaart betaald. Ik vertrok via de Postweg en de Epesiastraat naar camping San Lanaco. Het is bijna oktober, maar toch zag ik er nog heel wat beweging. Wat verderop begint het bos. Gezien het de laatste dagen zo goed als niet geregend heeft, zijn de paden redelijk droog. 

Uiteraard kwam ik ook vandaag in Pietersheim. Zo langs dat kabouterhuisje en doorheen de burchtruïne wandelen, is altijd mooi meegenomen. Terugkeren deed ik via de Koning Albertlaan en mijn bank. Verder is er vandaag niet veel bijzonders te vertellen, zij het dat ik vanmorgen geregeld gestoord werd tijdens mijn werkzaamheden buiten. De overbuurman en een der buurvrouwen, kwam 'n praatje slaan. Moet toch kunnen .... 

23-09-2025, 16:01 geschreven door eddy meuris

Voorwaar 'n straffe prestatie, al zeg ik het zelf. Die wandeling die ik vandaag maakte, mag gezien worden. Na de triomf van onze Remco gisteren in Kigali - waarbij hij toch maar eventjes Tadej Pogacar op zijn nummer zette - kon ik niet achter blijven, zij het dat mijn sportieve prestatie uiteraard nog niet aan de enkels komt van onze toprenner. Maar met 'n gemiddelde van 6,16 km/uur over 'n afstand van 18,79 km. mag ik toch pronken. Ik begin hoe langer hoe meer, goesting te krijgen in die langere wandeltochten. 

Gezien ik nog enkele dagen moet wachten eer ik terug kan (mag) fietsen, hou ik het dus bij wandelen. Deze wandeling werd mij gesuggereerd door mijn halve trouwboek. Neem de bus lijn 66 en ga tot aan het OPZ (Openbaar Psychiatrisch Zorgcentrum) in Rekem en begin daar je wandeling. Zo gezegd, zo gedaan. 

Iets verder dan de ingang van het OPZ komt het fietsroutenetwerk langs. Ik had mij dus op voorhand vergewist van de verschillende nrs. die ik diende te volgen. Eerst diende ik dat vernieuwde fietspad te nemen tot aan de grens met Opgrimbie. Daarna ging ik aan het kruispunt links af, de Weg naar Zutendaal. En ja, 10% = 10%, ook voor 'n wandelaar. Het was effe de kuiten testen. Bovenaan heb je 'n mooi vergezicht, 'n beloning voor iedereen die deze berg al beklommen heeft. 

Eens de Duivelsberg achter mij gelaten, ging het richting Zutendaal. Je komt daar eerst voorbij dat blauwe bord met nr. 551 rechtsaf. Volg je die route, dan fiets je door de trekpleister "fietsen door de heide". Ik volgde gewoon nr. 252 naar Zutendaal. Maar wie Zutendaal zegt, zegt ook FN-Herstal, de munitiefabriek. En dat heb ik weer geweten. Langs de grote weg rechts, ligt namelijk het schietterrein waar de munitie getest wordt. Vandaag werd precies de zware munitie getest, het lawaai was alleszins overweldigend. 

In het centrum van "het groenste snoepje van Vlaanderen" zoals Zutendaal genoemd wordt, ben ik even gestopt voor 'n uitgebreide tas koffie. Terugkeren deed ik via de Mandelseweg, 'n fietspad doorheen de bossen. Daar passeer je oa. langs de Teerkenskapel. En paarden heb je wel overal. In het gehucht Besmer volgde ik gewoon de grote weg terug naar Lanaken. Mijn laatste foto nam ik op de Epesiastraat, dat was even spelen met de zon. 

Dergelijke wandeling maken op goed drie uur (3u03 om juist te zijn) - behoudens mijn korte koffiepauze en even blijven stilstaan om wat foto's te maken - dat is voor mij toch 'n opsteker, 'n bewijs dat het lijf nog lang niet versleten is. 

22-09-2025, 21:02 geschreven door eddy meuris