aantal stappen: 1.332.840 +/- 10.000 stappen = 7,5 km
aantal wandelingen: 106
aantal fietstochten: 27
Zoeken in blog
03-07-2022
Langs de vijsvijver
Soms denk ik bij mezelf, kameraad, nu heb je toch weer veel te veel foto's gemaakt. Maar ja, ik ben graag buiten, vooral in de bossen en de velden. Ik geniet van al dat moois en vooral, de rust die je er vindt, is onbetaalbaar. En zo gebeurt het dat ik tijdens 'n relatief korte wandeling, vele mooie plekjes tegenkom. En er dan 'n foto van maken, dat is soms op automatische piloot. Jullie vergeven het mij wel.
De route had ik deze morgen al in mijn hoofd, langs de kinderboerderij naar de visvijver in het domein Pietersheim. Soms zie je op deze banken al eens wandelaars uitgebreid genieten van 'n picknick. Toen ik aan de visvijver kwam, werd toevallig op dat moment het startsein gefloten van 'n heuse wedstrijd.
Na de visvijver, mijn wandeling verder gezet naar de vijvers rondom de oude burchtruïne. Zo op 'n vroeg uur gelijk vandaag, kun je er mooie foto's maken, tenminste dan vind ik toch.
Langs kabouter Kopi en het voormalige kasteel van Prins de Merode, terug huiswaarts gekeerd. Deze namiddag worden wij met veel honger en dorst ergens verwacht en morgen ga ik fietsen. Nog ene fijne zondag.
Na verschillende huishoudelijke taken gedaan te hebben, was het toch hoog tijd om de wandelschoenen aan te trekken. Enerzijds wilde ik op tijd terug thuis zijn om de finale (lees: passage over de brug) van de rit in de Tour nog te kunnen zien, en anderzijds, wandelen is toch 'n verslaving geworden. Elke dag moet er bewogen worden, zij het wandelen, zij het fietsen.
Wat er ook van zij, deze keer trok ik via de Bosstraat (met zijn mezenkastjes tegen de eikenprocessierups) het bos in aan de Smeetsstraat langs de woning van dierenarts Neven. Je moet er wel 'n eind door het zand baggeren. Een kleuter zou er best in kunnen gedijen, zij doen niets liever dan in het zand spelen. Mijn kleinzoon is er het beste voorbeeld van.
Maar weten waar je het bos instapt, is één ding, de vervolgpaden ..., dat is 'n ander ding. Ik neem derhalve altijd eten en drinken mee als de route niet 100% vastligt. Een tijd lang heb ik de rode route gevolgd, eerst dus door het bos (soms voorzichtig zijn door grote plassen water) , vervolgens over het fietspad Gellik - Zutendaal, om tenslotte 'n laatste stuk bos af te stappen tot aan de grote weg Gellik - Zutendaal.
Iets verder ligt dan Park De Krieckaert. Best de moeite om er even door te wandelen. Mooi waren die beestjes, 'n varken en is het andere 'n schaap? En zoals het hoort, ook hier 'n insectenhotel.
In het centrum van Gellik, de laatste foto's, van de muziekacademie en het voormalige gemeentehuis.
Deze wandeling wilde ik al enkele dagen maken, naar de boekenkerk in Maastricht. Normaal gezien had ik de bus genomen tot ginder om dan te voet terug te komen. Maar mijn pientere echtgenote maakte mij er attent op dat het op vrijdag marktdag is in Maastricht en dat de bus wel eens héél vol zou kunnen zitten. Misschien beter te voet naar ginder en met de bus terug.
Zo gezegd, zo gedaan. In Smeermaas zijn er twee mogelijkheden om naar Maastricht te wandelen, de kleine of de grote grens. Ik koos voor het laatste, langs grenspaal 102 en de bloemenwinkel pal op de grens.
Aan het rond punt, links af langs dat mooie huis met zijn moestuin. En in Maastricht, voorbij de markt, naar de boekenkerk. Tijdens de tijd dat ik er was, heb ik toch zeker tientallen personen de kerk zien in- en uitgaan. Je kunt er zelfs koffie met gebak krijgen, hetgeen ik mij geen twee keer liet vertellen. Mooi is het overzicht als je enkele etages omhoog klimt. Boeken interesseren mij uiteraard, vooral de Scandinavische schrijvers, niet om ze te kopen, maar om ze uiteindelijk in de bibliotheek te kunnen ontlenen.
Na mijn korte pauze, toch maar te voet (het gevoel zat goed) teruggekeerd langs die mooie muurschildering en de woonboten om uiteindelijk via de kleine grens, Smeermaas (met zijn mooie brug) en België te betreden. Naar huis via de trappen langsheen de Jan Rosierschool.
Een mooie wandeling, de langste qua afstand van dit jaar en zelfs 'n mooi tempo, 6,15 km/uur.
Het houdt niet op, werkzaamheden in de tuin eisen heel wat uren en energie op. Wij hebben dan ook ongeveer 11 are grond. En meestal is het zo: als je aan de voorkant begonnen bent, en je komt uiteindelijk aan de achterkant, dan kun je vooraan opnieuw beginnen, zeker in deze tijd van het jaar. Maar zo lang ik het nog kan én graag doe .....
Maar gewandeld werd er toch. Even nog overwogen om 'n korte fietstocht te maken, maar de buienradar gaf regen vanaf 16u00.
Om niet al te veel in de zon te lopen, 'n wandeling voorbereid die 'n stukje doorheen het bos zou lopen. Uiteraard de lange broek aangetrokken en mijn armen volgespoten met 'n anti-muggenspray. Best dat ik dat doe want begin deze week in de korte broek getuinierd en mijn linkerbeen is toch wel het doelwit geworden van 'n beest dat 'n lelijke steekwonde achterliet (met verdikking van het been). Wat zalf en wat cetirizine moet het probleem oplossen.
Nu mijn wandeling, vertrokken en het bos ingegaan via de Sprokkelstraat. En foto 3, niet denken dat het in Lanaken al gesneeuwd heeft, maar in dat deel van het bos, waag je je beter niet. Veel kans dat ze je nooit meer terugvinden. Het is 'n moerassig gebied.
Aan de andere kant van de Neerharenweg, zijn er diverse doorsteekjes naar de woningen van de Goudkust. Ik volgde enkele paden doorheen Pietersheimbos om oa. aan de grote stenen en de heksenketel langs te wandelen.
In de ruïne van de oude burcht, nog eens gezien dat van de oorspronkelijke omwalling, bitter weinig is overgebleven.
En ja, op het einde, het moet maar niet zo smaken, het was alsof 'n engeltje op mijn tong p...te. Door de warmte was ik er aan toe.
Om af te sluiten, nog even de lommerte opgezocht in het Uilenstraat om naar huis te wandelen. En die regen, dat zou nu iets zijn voor omstreeks 18u00.
Na 'n goed gevulde dag (in de voormiddag, bezoek aan 'n vriend en in de namiddag - tot 17u30 - werken in de tuin), toch nog de moed en de goesting gevonden voor 'n mooie wandeltocht. Ben juist terug om het verslag op mijn blog te zetten.
Waar ik regelmatig richting Oud-Caberg getrokken ben om nadien via de velden naar Smeermaas te wandelen, heb ik het vandaag eens andersom gedaan.
Vertrokken deed ik via het rusthuis Ludinaca en de eerste grenspaal, juist buiten Smeermaas. Via de veldkapel en linksop doorheen de stijgende holle weg, rechts aangehouden om doorheen de velden aan Lanakerveld uit te komen met zijn grote steen.
Wat verderop - het was op dat moment 19u15 - was 'n boer nog volop aan het werk.
En terugkeren deed ik via de fietsbrug. Het was nog best warm, die gekoelde drank thuis, deed deugd.
Het was vandaag de bedoeling te fietsen met Hubert en Peter. Voor mezelf had ik 'n route in gedachten via Neeroeteren naar Kinrooi en Kessenich en langs de Maas terugkeren. Peter en Hubert zouden in Neeroeteren rechts afslaan naar Heppeneert om via die kortere weg terug huiswaarts te keren.
Maar helaas, Hubert diende af te zeggen voor de rit wegens omstandigheden. Ik heb zo het idee dat met het ouder worden, de betekenissen "ik wil" en "ik moet", precies andere verhoudingen beginnen te krijgen, en dat buiten onze eigen wil om.
Maar goed, ik wilde Peter niet alleen zijn ritje terug laten maken, dus koos ik ervoor om hem te vergezellen tot in Maasmechelen aan de brug. Via Zutendaal en "fietsen door de heide", kwamen we aan in As. Daar namen wij het fietspad over het oude kolenspoor. Aan de Zuid-Willemsvaart, draaiden wij linksaf naar Neeroeteren om vervolgens naar Heppeneert te gaan. Deze route bleven we dus volgen tot aan de brug in Maasmechelen, waarna Peter rechtstreeks naar huis fietste.
Ikzelf ben linksaf gedraaid naar de Maas om in Uikhoven met het veer, de Maas over te steken. Ondertussen had ik op 'n stopplaats mijn meegenomen boterhammen verorberd. In Uikhoven was zich 'n school aan het vermaken met kajaks.
Via de Kloosterberg/Dennenberg met stijgingspercentages in de buurt van de 10% (ik ging in ieder geval op het steilste stuk, niet sneller vooruit dan 11,00 km/uur), maakte ik nog 'n lus door Gronsveld (foto met het kruis) en terug in Smeermaas zijnde, nog 'n laatste lus langs Veldwezelt, kwestie om de 100 km. te bereiken.
Wederom 'n mooie tocht, hopelijk is Hubert volgende keer ook weer van de partij. En o ja, ook in Maastricht was er boerenprotest, iets verder dan het Bonnefantenmuseum.
Ik ben Eddy Meuris
Ik ben een man en woon in Lanaken (België) en mijn beroep is gepensioneerd.
Ik ben geboren op 03/03/1954 en ben nu dus 70 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: wandelen - fietsen - genealogie - schaken.
Ik ben Eddy Meuris