aantal stappen: 2.151.333 +/- 10.000 stappen = 7,5 km
aantal wandelingen: 174
aantal fietstochten: 57
Zoeken in blog
23-06-2024
Boswandeling
Beste vriendinnen en vrienden, mijn 2de blog is 'n feit. Dit blog zal uitsluitend gaan over de voorouders van mijn ouders, in feite dus mijn eigen voorouders. Dit doe ik aan de hand van kwartierstaten. Een kwartierstaat bestaat uit 4 generaties, zijnde een persoon, zijn/haar ouders, grootouders en overgrootouders. Neem maar 'n kijkje op dit blog. En zoals onze medeblogster Godelieve mij aanraadde, "oefening baart kunst". Dat heb ik dan ook maar gedaan, zij weet wat ik bedoel. In de mate van het mogelijke zet ik er wat foto's bij en akte's van geboorte - huwelijk - overlijden. Het gaat hier uitsluitend - buiten mezelf dan - over personen die reeds overleden zijn.
Dit gezegd zijnde, deze morgen was ik al om 7u59 op pad om te gaan wandelen. De zon scheen, weinig wind, ideaal dus om buiten te zijn. Ik koos ervoor om nog eens het bos in te trekken. Ik nam hiervoor de gewone paden, rechtdoor naar de Bessemerberg toe. Bovenaan kon ik zonder problemen in het midden van de straat, 'n foto maken van de Bessemerberg zelf, zijnde de grote weg richting Zutendaal naar boven. Er was totaal geen verkeer te bespeuren.
Vervolgens wandelde ik langsheen het ziekenhuis. Tot op dat punt was ik nog niemand tegengekomen in het bos. Eens ik aan de afdaling van de berg begon, kwam ik toch al enkele mountainbikers tegen alsmede 'n wandelend koppel met drie kleine hondjes. Op de Neerharenweg wilde ik oversteken naar Pietersheimbos, maar wie kwam ik daar tegen ... jawel, collega-wandelaar Eddy. Dat moest weer lukken, de derde keer deze week dat ik hem zag.
Via de burchtruïne en het kasteel, was het tijd om terug te keren. Maar eerst passeerde mij nog 'n grote groep fietsers, zeker dertig personen. Op het Molenweideplein kwam ik voorbij de bakker waar ik 'n zondagskrantje meenam. Ik heb dan wel niet naar het voetbal gekeken gisteren met ondermeer de overwinning van onze nationale ploeg, ik wilde wel de commentaar in de krant lezen.
Morgen is het 'n fietsdag en deze namiddag ....? Dat hangt af van de fut en de goesting. En o ja, die laatste foto, dat is tegenwoordig onze tuinkat. Ze komt regelmatig 'n kijkje nemen in onze tuin.
Deze voormiddag was het 'n rustig moment, alhoewel, ..... de kleinzoon was effe op bezoek met zijn mama. Na het middageten kon ik dan beschikken over wat vrije uren. Wandelen of fietsen? Het werd fietsen met de stadsfiets, niet te ver, gewoon de benen wat in beweging zetten.
Ik besloot de Maas over te trekken met het veerbootje in Uikhoven en via Maastricht terug te keren. In Herbricht zag ik al direct dat er 'n vrij grote bedrijvigheid was op de Maas, vele kajakkers en roeiers. Er waren ook veel fietsers, oa. die grote groep op de Geulerweg. Mijn instinct liet me al direct vermoeden dat ook zij de Maas overwilden. En als je dan weet dat er slechts max. 12 personen tegelijk over mogen, dan was het effe 'n tandje bijzetten om die groep toch voor te zijn.
Toen ik aankwam aan het veer, stonden er al vier personen te wachten. En idd. die grote groep wilde ook over. Zij hebben zich moeten opsplitsen, 'n deel kon nog mee, de rest moest wachten. De Maas was rustig vandaag. Op een der foto's zie je de kerk van Uikhoven op de achtergrond.
Eens in Nederland, was het rechtsaf naar Brommelen. Aan dat mooie oude huisje, was het tijd om mijn jas uit te trekken, veel te warm. En na Brommelen, 'n gehucht trouwens van Meerssen, kom je vervolgens in Bunde en Itteren. Via knooppunt 48 fiets je door 'n prachtig natuurgebied. Het volgende dorp is Borgharen. Daar ben ik nog eens van mijn fiets gestapt om wat foto's van het kasteel te maken.
De rest van mijn tocht is minder interessant, gewoon richting Maastricht en via de Wilhelminabrug terug naar huis. Van dat laatste stuk geen foto's, van Maastricht heb ik er jullie al genoeg getoond. Maar mijn allerlaatste foto is er nog eentje van gisteren, tijdens mijn wandeling zag ik dit plantje, mij zeer goed gekend, maar hoe was de naam ook al weer ....? Het is het rapunzelklokje, 'n mooie naam.
Voor de rest kan ik jullie al mededelen dat ik 'n nieuw blog aan 't voorbereiden ben, eentje dat zal handelen over de familie Meuris - Lambrechts. Het zijn mijn ouders en ik ga beetje bij beetje, kwartierstaten tonen met hun voorouders. In de mate van het mogelijke ga ik foto's toevoegen en als ik ze te pakken krijg, akte's van geboorte - huwelijk - overlijden. Natuurlijk is er de wet op de privacy, buiten mezelf zal er dan ook niemand anders van de nog in leven zijnde familie aan bod komen. Later meer hierover.
Lang heb ik vandaag niet moeten nadenken waarheen ik zou willen wandelen, het werd Neerharen. En gelet op de mogelijke regen, was het aangewezen om de voormiddagkoffie maar gewoon te skippen. Daardoor was ik al om 9u00 op pad.
Ik kwam eerst voorbij die gevel met zijn vele vogelkastjes om vervolgens langs de kinderboerderij en via de Neerharenweg, naar Neerharen te wandelen. Via de Schuttershofstraat kwam ik aan de Heirbaan. Die laatste straat loopt gewoon door tot aan de sluis. Daar vond ik die foto wel grappig: "stop".
En eens de sluis voorbij, is het gewoon rechtdoor tot in Lanaken. Je passeert eerst nog wel de brug in Tournebride. Aan de sluis in Lanaken, was er juist 'n schip aan het binnenvaren. Je moet daar 'n stuk omhoog om verder richting Luik of Antwerpen te varen.
Vandaag ben ik onderweg wandelcollega Eddy weer tegengekomen. Ook hij wandelt iedere dag. Hij vertelde mij dat zijn inwonende schoonmoeder 101 jaar geworden is.
Het is nu 13u19 en het is stevig aan het regenen, begeleid door donder en bliksem. Nog enkele dagen geduld hebben zeker ...?? En die boom tenslotte ...? Op aangeven van collega-blogger Pol, ga ik proberen 'n vierluik te maken van onze boom bij het begin van elk nieuw seizoen.
Dag mensen, vóór ik aan mijn verslag van vandaag begin, eerst nog 'n bedenking over gisteren - eigenlijk over de laatste paar weken. Ik heb het ook aan mijn vrouw verteld en zij kon het enkel maar beamen. Waar gaat dit over? Wel, ik stel vast dat ik meer en meer tijdens mijn fietstochten (maar ook bij mijn wandelingen) spontaan wordt aangesproken door voorbijgangers. En dat gebeurt vooral als ik ergens voet aan de grond zet om 'n foto te maken of om iets te eten. Is het nu omdat de mensen interesse hebben in hetgeen ik aan het doen ben, of - ik neig ertoe dit als werkelijke reden te bezien - zijn vele mensen eenzaam en hebben ze nood aan 'n babbel? Zo ook gisteren, 'n oudere man die mij aansprak in Maaseik en 'n oudere vrouw met 'n paar hondjes die spontaan met mij kwam babbelen toen ik die foto nam van de molen in Gronsveld.
Maar nu over vandaag. Volgens de weerman gisterenavond, zou het 'n dag worden met kans op intense buien. Wel, in Lanaken hebben we nauwelijks buien gezien, meer zelfs, het werd - op dat kleine buitje na in de middaguren - 'n relatief mooie dag. Vanmorgen had ik het al in de smiezen dat er weinig kans op regen zou zijn, tijd dus om mij bezig te houden met mijn tuin. Vanaf 'n uur of negen tot iets vóór drie, heb ik mij toch gesmeten, onkruid wieden, looppaden weer zichtbaar maken (onze kruiden waren veel te breed uitgedeind) enz.
Maar toen vond ik het toch welletjes, tijd om te gaan wandelen. Het doel was om wat biljetten te gaan tanken aan de automaat. Bij mijn eigen financiële instelling ving ik bot, "toestel defect" was de boodschap. Dan maar naar het Cashpunt op de Stationsstraat. Dat zijn automaten die niet in het gebouw van 'n bank gelegen zijn.
Wat volgde was vrij simpel, 'n wandeling doorheen het centrum van Lanaken. Eerst langs die mooie boom aan het Pyxiscollege, dan doorheen de buurt van de sportoase, langs de oude brug van het college om verder langsheen die oude bakfiets op de Eikelenweg te stappen. Met 'n ommetje doorheen de Bessemerstraat en het Kerkplein, kon ik het tenslotte niet laten om in 't Hofje, 'n selfie van mezelf te maken.
Zo, de dag zit er weer grotendeels op. Seffens naar het nieuws kijken op de VRT en dan gaat de tv weer uit. Het boek "Oxen" van Jens Hendrik Jensen ligt te wachten.
Als het wordt aangekondigd, woensdag zal het droog blijven, dan is er geen twijfelen aan, dan wordt er gefietst. En dat heb ik dan ook gedaan. Dat er wat wind was, geen zon, nog wat natte wegen na die buien van gisteren, dat kon mij allemaal niet van mijn voornemen afhouden, gefietst zou er worden.
Eerst was het mijn bedoeling om er 'n Kempenrit van te maken - dus veel door de bossen fietsen - maar daar ben ik toch wijselijkshalve van afgestapt. Onder de bomen zouden de wegen er nog wel eens kletsnat bij kunnen liggen. In de plaats koos ik voor 'n route langs het kanaal naar Maaseik, om daar de brug over te steken en via de Maas terug te keren. Veel open wegen die hopelijk opgedroogd waren.
Ik vertrok richting Rekem en Eisden om daar aan de haven wat foto's te maken. Links heb je het kanaal met heel wat aangemeerde schepen, rechts de bewoning die 'n heel stuk lager ligt dan het kanaal. Dat heeft uiteraard allemaal te maken met de koolmijn van Eisden. Vele gangen in die mijn zijn in de loop der jaren ingestort met als gevolg dat ook het straatniveau gezakt is.
In Dilsen zag ik weer 'n prachtige muurschildering. Via Neeroeteren en langs ene rustige bosweg, fietste ik verder naar de brug van Maaseik. Tijd voor enkele boterhammen en ene babbel met 'n oudere man.
Eenmaal de brug over, ben je in Roosteren. Vanaf daar was het wind in de rug. Nu was het gewoon de Maas volgen richting Stein. Onderweg in Papenhoven zag ik 'n kapel, gebouwd in 1950 door de bewoners van de straat Staai als dank voor het feit dat de buurt in WO II ongeschonden is gebleven. In Stein zelf, zag ik dat schuttersmonument. Het is nog vrij recent, van 2021.
En na 72 km. vond ik eindelijk 'n locatie om te pauzeren, "de Zeute Inval" in Meerssen, 'n voor mij bekende plaats. En ze waren niet spaarzaam met advocaat is dat glaasje. Meestal tracht ik de 100 km. te benaderen, zo ook vandaag. Daarom fietste ik omheen Maastricht om in Gronsveld langs de molen te rijden. Aan de grens ben ik nog even naar links gereden, naar Veldwezelt om daar mijn laatste foto te maken. Veldwezelt is zo 'n typisch dorp met veel oude woningen. Tenslotte op het Kerkplein nog 'n drankje genomen terwijl op het groot scherm 'n voetbalwedstrijd te zien was.
Zo, een heel verhaal, het was weer de moeite. En het weer zullen jullie vragen? Wel tussen Elen en tot Maaseik, wat licht gemiezer, daarna droog en in de namiddag kwam de zon piepen.
Nu ik dit schrijf regent het in Lanaken. Maar op de buienradar zie ik ook dat het in Oost- en West-Vlaanderen nog veel harder regent. Hopelijk hebben ze daar geen wateroverlast. Hoe ook, ik heb veiligheidshalve maar geanticipeerd op die regen. Eerst diende ik nog naar mijn geregelde dokterscontrole te gaan om op de terugweg, 'n brood te gaan uithalen. Eens thuis heb ik dan direct mijn wandelschoenen aangetrokken. Het was dan 9u30 en om 11u20 zou het gaan regenen. Ik had dus effe tijd voor 'n wandeling.
En die wandeling bracht mij weer naar de Beekveldweg in Veldwezelt. Naast aardbeien wilde ik ook 'n bakje kersen gaan kopen. Ik had namelijk gezien dat de uitbater van die automaat reclame maakte voor hun kersen en dat die dus ook te verkrijgen waren in hun automaat.
Zo gezegd, zo gedaan. Even was het nog effe uitzoeken hoe het nu juist zat met die borden aan de brug van Briegden. Het bleek nu dat ze enkel aan de rechterkant (de kant van Gellik) aan het werk waren aan het fietspad. Wandelaars en fietsers konden wel nog de brug over aan de linkerkant.
Ik had veiligheidshalve mijn regenjas aangedaan, maar hem aanhouden, ... dat was 'n ander ding, veel te warm. De aardbeien kosten nog steeds 3,00 euro, de kersen daarentegen, waren te koop voor 2,00 euro. Vandaag heb ik alleen de plantage van aardbeien van het type "hangcultuur" gezien. Daarnaast zijn er ook aardbeien van "grondcultuur". Welke ik nu juist gekocht heb, dat weet ik eigenlijk niet. Maakt ook niks uit, ze zijn sowieso lekker.
Normaal gezien wil ik morgen gaan fietsen. Uiteraard moet het droog blijven en anderzijds is het best 'n route te nemen die door de regen van vandaag, niet te nat gebleven is (lees: oa. de bossen).
En om af te sluiten, het voetbal van gisteren, ... gelukkig hebben wij beiden niet de ambitie om te kijken. Het moet niet goed geweest zijn. Ik ben niet echt 'n voetballiefhebber - al heb ik wel 8 jaar gevoetbald als rechtsachterspeler - de weinige wedstrijden die ik bekijk zijn die van oa. Liverpool, Manchester City, kortom de Engelse clubs.
Deze namiddag heb ik in de schaakclub afscheid genomen van mijn maten. Ik heb gezegd wat ik wilde zeggen, namelijk dat ik (voorlopig ...???) afscheid neem van de club. Ze hadden alle begrip voor mijn argumentatie en ik heb hen verteld dat ik de deur zeker niet helemaal heb dichtgedaan. Natuurlijk heb ik nog wel enkele spelletjes gespeeld, Matty heeft het moeten ontgelden met 2-1 verlies.
Dit gezegd zijnde, ben ik nog even 'n ommetje gaan maken. Gewoon langs de fietsbrug en de sluis van Lanaken, terug via de Sportoase naar huis. Onderweg aan het kanaal zag ik enkele "grote teunisbloemen". En die wolken, die deden mij toch besluiten om geen risico te nemen. Gelukkig bleef het bij dreigen, het heeft niet geregend. Goed om weten is ook dat ik in Briegden tijdelijk niet meer per fiets langs kan.
En wat die kabelhaspel daar nog ligt te doen, enkele jaren na de hertekening van het doorgaand vervoer, dat mag Joost weten. Hoe ook, binnenkort wordt hij misschien opgeslorpt door de natuur.
Zo mensen, binnen welgeteld 35 minuten beginnen de Belgen er aan. Winnen is 'n must.
Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
Over mijzelf
Ik ben Eddy Meuris
Ik ben een man en woon in Lanaken (België) en mijn beroep is gepensioneerd.
Ik ben geboren op 03/03/1954 en ben nu dus 70 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: wandelen - fietsen - genealogie - schaken.
En zoals onze medeblogster Godelieve mij aanraadde, "oefening baart kunst". Dat heb ik dan ook maar gedaan, zij weet wat ik bedoel. 
In de mate van het mogelijke zet ik er wat foto's bij en akte's van geboorte - huwelijk - overlijden. Het gaat hier uitsluitend - buiten mezelf dan - over personen die reeds overleden zijn. 
En o ja, die laatste foto, dat is tegenwoordig onze tuinkat. Ze komt regelmatig 'n kijkje nemen in onze tuin.
En na Brommelen, 'n gehucht trouwens van Meerssen, kom je vervolgens in Bunde en Itteren. Via knooppunt 48 fiets je door 'n prachtig natuurgebied. Het volgende dorp is Borgharen. Daar ben ik nog eens van mijn fiets gestapt om wat foto's van het kasteel te maken. 
En die boom tenslotte ...? Op aangeven van collega-blogger Pol, ga ik proberen 'n vierluik te maken van onze boom bij het begin van elk nieuw seizoen. 
Ik ben Eddy Meuris