|
Het moet niet altijd 'n rit door Haspengouw of Ned. Limburg zijn, dacht ik, waarom eens niet naar Wallonië. 
Zo gedacht, zo gedaan. Uiteraard weet je dat fietsen naar Wallonië, voor wat hoogtemeters zal zorgen, maar goed getraind zijnde, zou dat wel loslopen. Een eerste klim kregen wij vanuit Eben-Emael richting Visé, de Saint-Pierre, niet zo heel moeilijk, maar het wegdek zou beter kunnen. 
In Visé hadden wij weer even 'n miscommunicatie, maar dat was rap opgelost. En dan ging het richting de lange klim met de naam Houtain-Saint-Siméon. 3,2 kilometer lang en 'n redelijk stijgingspercentage. Eigenlijk niet zo héél moeilijk, maar hij trekt zich lang.
Boven op het plateau wat foto's.
De rit ging verder langs Liers, Rocourt, Ans, Awans, Fexhe-le-Haut-Clocher, Freloux, Odeur om uiteindelijk in Herstappe terug op Vlaams grondgebied te komen. Op dat moment hadden we al meer dan 70 kilometer in de benen, zonder ook maar één terras ergens tegen te komen. Door de warmte hadden we dorst gekregen. Gelukkig kent Hubert de streek goed en wist hij te melden dat in Millen het terras van de Waterburcht zeker open zou zijn. En inderdaad, het was er fijn pauzeren. 
Om de wind in de rug te krijgen, namen we op de terugweg het jaagpad langs het kanaal om in Vroenhoven aan de brug toch nog 'n 2de terrasje te doen (in vervanging van 'n terrasje in onze gemeente Lanaken).
Zo, dat was weer in 'n notedop onze fietstocht door oa. Wallonië. De plannen worden al gemaakt voor onze volgende tocht. 
11-05-2022, 19:10 geschreven door eddy meuris
|
Ik ben Eddy Meuris