aantal stappen: 1.417.040 +/- 10.000 stappen = 7,5 km
aantal wandelingen: 121
aantal fietstochten: 72
Zoeken in blog
25-05-2025
Wat goede lucht zoeken.
Bedgeheimen ga ik hier niet mee wereldkundig maken, maar vanmorgen hebben we ons toch 'n beetje verkneukeld in onze dagdromen. We waren aan 't fantaseren over onze eigen situatie, ik als gepensioneerde, mijn vrouw als huisvrouw. Zo kwamen we op het idee om ons 'n degelijke titel aan te schaffen, mijn vrouw zal zich vanaf nu "house manager" noemen en ik "head gardener". Wat denken jullie, ... klinkt toch sjiek!
Daarna was het met haast en spoed naar de bakker, er was regen op komst. En die is inderdaad gevallen, de hele voormiddag. Na het middagmaal werd het dan toch 'n tijdje droog en kon ik 'n kleine wandeling maken. Ver wilde ik niet gaan omdat we samen nog iets te doen hadden.
Ik vertrok langs de kapel op de hoek van de Henri Dunantstraat en de Waterstraat. Daarna volgde ik gewoon de Waterstraat, één der oudste straten van de gemeente. Die oude hoeve wordt "Hoeve het Gehucht" genoemd. Daar woonde destijds de jachtopziener van het kasteel De Merode in Pietersheim. De hoeve zou van de 17de eeuw zijn. Verder heb ik mij al dikwijls afgevraagd waar die oude deur op uitkomt. Het zal altijd 'n vraag blijven, denk ik zo.
Terugkeren deed ik via de school Linc Parc, in feite het oude kasteel Alicebourg. Vandaag ben ik nog eens de Sint-Ursulakerk binnengestapt. Waardevol is zeker de kruisweg die door dorpsgenoot Jan Willem Rosier geschilderd werd tussen 1888 en 1898. Jan Willem werd geboren in 1858 en overleed in Antwerpen in 1931. Bij het buitengaan nam ik nog 'n foto van oa. het gemeentehuis (rechts op de foto). Met nog 'n laatste foto in het Uilenstraatje was ik weer bijna thuis.
Terwijl ik dit allemaal schrijf, luister ik naar André Rieu en zijn orkest bij een van zijn concerten op het Vrijthof in Maastricht. Een mens wordt er vrolijk van.
De verhoopte regen is aan het vallen. Het is nu 13u30 en het ziet er naar uit dat we vertrokken zijn voor enkele uurtjes malse regen. Niks te vroeg zou ik zeggen. Uiteraard had ik mij voorzien, de wandeling maakte ik deze voormiddag. Moeder de vrouw wilde nog eens aardbeien van de automaat in Veldwezelt.
Ik vertrok via de Sportoase, het brugje over en dan langs de Kounterstraat naar Gellik. In de Boonakkerstraat was ik aan het twijfelen of ik die koeien al dan niet in 'n grijstint zou fotograferen. Ik heb het toch maar bij kleur gehouden.
Op de Wijerdijk ging het linksaf, het gehucht Kompveld in. Je hebt daar als wandelaar weinig plaats, het is dan ook altijd voorzichtig zijn. Ik wandel meestal aan de linkerkant zodat ik het verkeer op mij zie afkomen. Desnoods kan ik effe in de berm gaan staan.
In Veldwezelt met rechts dat mooie advocatenkantoor, ging ik linksaf, de Kiezelweg volgende tot aan de Beekveldweg, "place to be" om mijn aardbeien te kopen. Het bakje kost nog steeds 4,00 euro. Ik keerde terug via de brug van Briegden en doorheen de tunnel aan de Stationsstraat.
Op de Stationsstraat komt er precies schot in de zaak. Dat spuuglelijk gat wordt hopelijk grondig aangepakt. Er staat toch al 'n kraan en het ijzerwerk dat indertijd werd gelegd, zou mogelijk niet vervangen hoeven te worden.
Dat was het weer voor vandaag. Straks misschien naar de koers kijken. En morgen valt het doek over het kampioenschap voetbal. Union of Brugge? Ik gok op Union.
Zelden heb ik meer moeten schakelen tussen mijn verschillende versnellingen als vandaag. Dat krijg je als je met de stadsfiets wil gaan fietsen in Haspengouw, daar gaat het op en af. Voeg daar ook nog eens die verrekte wind, dan weet je het wel. Op 'n bepaald ogenblik stond ik bijna stil bij het bergaf rijden, ik moest blijven trappen om niet met mijn fiets onderuit te gaan. Maar dadelijk meer hierover.
Mijn dag begon bij de bakker en mijn bestelling voor zondag. Vervolgens maakten wij ons klaar voor 'n half dagje shoppen in Genk. En omdat we er toch waren, hebben we daar dan ook maar onze hoofdmaaltijd genuttigd. En dan ben je in Genk, kom je daar toch wel mijn zus en schoonbroer tegen. Spijtig genoeg hadden ze niet de tijd om samen ergens het glas te heffen.
Eenmaal terug thuis kon ik mij niet inhouden om de fiets van stal te halen. Lang heb ik niet moeten nadenken over het te volgen parcours: Hees - Rosmeer - Rijkhoven - Hoeselt - Bilzen - Munsterbilzen. En daar tussenin, nog 'n trits kleine dorpjes. Ik vertrok onder de oude spoorbrug door om aan het bord van het fietsroutenetwerk, rechtdoor te gaan, nr. 90. Dat is de weg naar Hees, 11 is Veldwezelt en 67 is Eigenbilzen. In Rosmeer staat de Sint-Petruskerk. De kerk is van 1858, de toren is echter heel wat ouder, die zou van de 14de eeuw zijn.
Het was vooral in het begin, 'n echte veldrit, veel op en af en spijtig genoeg ook veel van die vermaledijde betonwegen. Aan het Apostelhuis, horende bij Alden Biesen (bekijk de ligging op het kaartje), ging ik linksaf. Maar vóór ik aan dat Apostelhuis was, moest ik eerst de Keiberg over. Met percentages boven de 11% was dat niet zo evident, ik heb meterslang op de trappers moeten lopen om boven te geraken met mijn stadsfiets. (zie profiel).
Maar toen dat varkentje gewassen was, kon ik verder fietsen naar Hoeselt. Daar kwam ik voorbij aan de Jeugdkapel, boven op 'n heuveltje. De kapel is van 1938. Terugkeren deed ik doorheen het drukke stadscentrum van Bilzen. Op de Markt waren de terrasjes zoals steeds, goed gevuld. Wat verderop passeerde ik de Demer om vervolgens naar Munsterbilzen en Eigenbilzen te rijden. Terug in Gellik zat mijn rit er zo goed als op. Nog 3 km. tot thuis.
Dat was het weer, 40 km. gefietst in toch niet al te gunstige omstandigheden, maar zoals steeds, ik heb mij geamuseerd.
Als je al eens de luierik wil uithangen, dan heeft dat zo zijn repercussies, dan moet je de dag nadien vol aan de bak. Zo kwam het dat ik vandaag de hele voormiddag in mijn tuin ben bezig geweest met snoeien en onkruid wieden. Op het laatst was dat zelfs onder het genot van 'n regenbui. Spijtig genoeg is het stof nauwelijks geblust geworden. Het had wat méér mogen zijn.
In de namiddag had ik goesting om naar Zutendaal te wandelen. Ik vertrok via de hoek Roelerdreef / Bessmerstraat om vervolgens de Bessemerberg omhoog te stappen. In het gehucht Bessemer ging ik linksaf, de Mandelseweg in. Dat is 'n rustige weg die vooral door fietsers gebruikt wordt. En er is daar altijd wat te zien: paarden, 'n oud kruis, 'n aangeklede bank ...
Via de Oude Tramweg wandelde ik naar het centrum, op zoek naar 'n horecazaak. En die vond ik op het Vijverplein, de Kapelanij tegenover de oude Pastorie en het bijhorende poortgebouw. In de Kapelanij werken mensen met ASS oftewel mensen met Autisme Spectrum Stoornis. En ja zeker, ze doen het daar goed, zowel in de bediening als bij het afrekenen.
Ik had nog even tijd vóór mijn bus er aankwam en maakte nog wat foto's in de O.L.Vrouwekerk. Ik kon niet helemaal binnen, de glazen binnendeur was dicht, maar ik heb er al 'n paar keer 'n misviering bijgewoond, het is 'n mooie kerk. Volgens overlevering stamt de kern van de kerk uit de 16de eeuw. In 1898 werden de oude zijbeuken afgebroken en vervangen door nieuwe, waarmede de kerk wat uitgebreid werd.
Zutendaal blijft voor mij altijd 'n bijzonder plaatsje, ik heb er bijna 8 jaar gewerkt. Daarbij wordt het dorp ook nog eens het "groenste snoepje van Vlaanderen" genoemd omdat 42% van haar oppervlakte effectief bos is.
Ken je dat gevoel, "zalig niks doen"? Het overkwam mij vandaag. Ik ben dan wel deze morgen naar de bakker gewandeld, maar de rest van de voormiddag heb ik op mijn luie krent gezeten. Sommigen onder jullie hebben misschien wel al gezien dat ik deze vroege ochtend, op blogbezoek geweest ben. En dat wreekte zich natuurlijk, na het middagmaal vielen mijn ogen dicht en was ik toch 'n klein uurtje van de wereld.
Daarna zijn we met ons tweetjes nog 'n gezellig terrasje gaan doen, "mensen kijken" noemen ze dat. We hebben mekaar toch verschillende keren aangestoot met de melding dat er 'n bekend iemand passeerde, 'n persoon die we al lang niet meer gezien hadden.
Maar eenmaal terug thuis, kriebelde het toch om nog even 'n korte wandeling te gaan maken. Ik vertrok simpelweg doorheen de Asbeekweg met zijn paarden. Vervolgens nam ik de rood/blauwe wandelroute naar rechts, over het vlonderpad. Als je dat pad neemt, dan kom je automatisch voorbij aan die ton en de watermolen van wijlen Miet.
Even wandel je doorheen dichte begroeiing. Het pad komt uit achter de kinderboerderij. De auto van Villa Kakelbont zal vermoedelijk kinderen van de buitenschoolse kinderopvang afgezet hebben in de kinderboerderij en de ernaast liggende speeltuin.
Aan die balkjes wilde ik mij vandaag niet wagen, zeker niet met beide voeten tegelijk omhoog springen en dat in 'n vloeiende lijn. Met die Duvel in mijn lijf, betrouwde ik het niet. In mijn jongere jaren heb ik dikwijls gebruikt gemaakt van de fit-o-meter die verspreid ligt over heel Pietersheim.
Terugkeren deed ik via het Hubert Vranckenplein, genoemd naar onze dorpsgenoot die op 7/1/1944 in Antwerpen gefusilleerd werd door de Duitsers. De man was amper 32 jaar.
En tot slot, op facebook zie je soms nog al eens iets efficiënts, het is toch te hopen. Zo, 'n wandeling van net geen 6 km., het moet kunnen. Dadelijk naar het voetbal kijken, twee Britse clubs tegen mekaar.
Vandaag had ik 'n opdracht meegekregen op mijn fietstocht. Een onzer medebloggers had gezien dat ik vandaag naar het bedevaartsoord Heppeneert zou fietsen. Of ik 'n kaarsje wilde laten branden voor een der buren die qua gezondheid op 'n minder goede weide zit. Dat wilde ik natuurlijk doen, alleen ..... ik had de pech dat er bij mijn aankomst daar, 'n viering bezig was in de kerk. Ik kon de boel daar natuurlijk niet gaan verstoren, het zal voor ene volgende keer zijn.
Ik vertrok in Maastricht via het kasteel Geusselt, gebouwd circa 1620. Daarna bracht de tocht mij in Meerssen om dan wat verderop, rechts af te slaan, de helling "Waterval" omhoog. Dat is een van mijn favoriete bergjes, het gaat omhoog maar je kunt er een gelijkmatige snelheid op na houden. Daarna fietste ik doorheen Spaubeek. Ik heb vandaag vele mooie oude huisjes gezien, dit is er een van.
En dan kwam ik in Geleen. Uiteraard waren ze daar aan het werken aan 'n straat, het was dus effe te voet langsheen de nadar, kwestie om toch maar mijn voorziene weg te blijven volgen. Verder waren er geen hindernissen in Geleen, maar tijd nemen om wat foto's te nemen, die had ik niet. Ik wilde liefst zo snel mogelijk de drukte achter mij laten.
In feite wilde ik vandaag de Maas oversteken in Grevenbicht, dus met het veer over naar Rotem. Maar toen ik in Berg toekwam, kon ik ook daar met het veer over, naar Meeswijk. Veel zou het niet uitmaken, ik diende sowieso rechtsaf te slaan naar Heppeneert. Uiteraard heb ik gedaan wat de schipper van het veer mij opdroeg, remmen vast - motor stop - lichten doven.
In Dilsen ken ik 'n ijssalon, daar had ik vandaag wel goesting in. Normaal gezien zou ik pauzeren in Heppeneert, maar dat ijsje zag ik wel zitten, twee bolletjes chocolade. De zaak heet Boyer Bölke. En dan kwam ik toe in Heppeneert. Toen ik er mijn fiets parkeerde, hoorde ik al het gezang dat vanuit de kerk kwam. En inderdaad, er was 'n viering bezig voor een zo goed al volle kerk. Stiekem heb ik toch 'n paar foto's gemaakt om daarna even in de achterliggende tuin te gaan wandelen. De Sint-Gertrudiskerk is trouwens gebouwd in 1886.
Maar eens Heppeneert achter mij, kon ik terugkeren naar moeder-de-vrouw. Het was gewoon het kolenspoor volgen tot aan de Zuid-Willemsvaart om tenslotte aan de brug naar Mechelen a/d Maas, links af te slaan naar de Maas en mijn laatste stopplaats in Kotem. Dat Duveltje had ik vandaag wel verdiend. Uiteindelijk haalde ik 'n gemiddelde over de hele rit van 22,42 km/uur, maar sinds mijn terugkeer via het kolenspoor, heb ik kilometers lang 'n snelheid gebold van 31 km/uur. Het zijn dus overal de trage wegen, de drukte, de rode lichten, bergop, de Maas over en vooral het voorzichtig zijn waar het moest, die mijn gemiddelde omlaag haalden. Maar mij hoor je niet klagen, ik heb weer 'n mooie rit gemaakt. En voor de toekomst, ... er is 'n kleine kans dat vriend Hubert en ikzelf, af en toe weer eens op pad gaan.
Wie gisteren niet gekeken heeft, die heeft iets gemist. Onze Wout van Aert heeft op 'n magistrale wijze 'n mooie rit gewonnen in de Giro. Ik volg hem op Strava en vandaag rond 17u30, had hij al méér dan 4.000 reacties binnengekregen op zijn account. Ik denk dat iedereen het hem gegund heeft en zeker op zo 'n manier.
Mijn sportieve prestatie heb ik vandaag opgespaard tot na 15u30. In de voormiddag hebben mijn vrouw en ikzelf weer iets afgevinkt van ons to-dolijstje. We zijn naar het gemeentehuis geweest en hebben 'n beslissing laten registreren op ons paspoort, 'n beslissing die we mogelijk later niet meer zelfstandig hadden kunnen nemen.
Na het middagmaal was het de tuin die wat aandacht vroeg. Ik begon met ons gazon. Normaal rij ik in mei geen gras af, maar nu heb ik dat selectief gedaan. Sommige delen wel, andere stukken met veel bloemen, die mogen verder hun gang gaan. Het is eens wat anders. Nadien nog wat onkruid her en der verwijderd tot ik het welletjes vond.
Vandaag wilde ik nog eens die buurtweg tussen de Bremstraat en de Pannestraat gaan bekijken, 'n buurtweg die ik mede dankzij mijn tussenkomst op facebook, opnieuw toegankelijk heb kunnen maken voor de wandelaars. Enkele jaren terug was die buurtweg afgesloten met twee hekkens en een der bewoners had de vermoedelijke intentie om ooit dat stuk buurtweg tot zijn eigendom te kunnen noemen, zeker omdat hij het perceel achter de buurtweg al gekocht had. Maar 'n buurtweg zelf kun je niet kopen en moet vrij toegangelijk zijn voor de wandelaars.
Ik vertrok via de Eikelenweg om daarna rechts de Bremstraat in te wandelen. En inderdaad, de buurtweg ziet er goed uit. Het pad is zelfs aangelegd met 'n mulchlaag, vermoedelijk uitgestrooid door gemeentewerklui.
Op het einde van dat pad, ging ik linksaf het bos in. Vandaag wilde ik niet al te ver gaan, het was kwestie om mijn klok in 't oog te houden. Ik wandelde gewoon rechtdoor tot aan de Bessemerstraat. Wat verderop wandelde ik nog 'n stuk over de drukke Maastrichterweg. Aan de ingang van Camping Jocomo ging ik even het domein in, om uit te komen op de Lepelvormweg.
Daar ging ik nog 'n stukje doorheen het bos om aan dat vlonderpad tenslotte uit te komen op de Asbeekweg. Ik was ruimschoots op tijd voor het avondeten. Morgen wordt er gefietst. Ik vertrek in Maastricht om ergens met het veer de Maas over te steken om vervolgens naar Heppeneert te rijden. Via het kolenspoor en het kanaal zal ik terugrijden. Tot morgen.
Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
Over mijzelf
Ik ben Eddy Meuris
Ik ben een man en woon in Lanaken (België) en mijn beroep is gepensioneerd.
Ik ben geboren op 03/03/1954 en ben nu dus 71 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: wandelen - fietsen - genealogie - schaken.