25-08-2025, 06:43 geschreven door eddy meuris

Als jullie dit verslag lezen, dan zit mijn grote werk over ons verlof in de Westhoek erop. Ik heb al mijn verslagen opgesplitst tussen onze activiteiten in en rond Diksmuide en anderzijds de wandelingen die we maakten ter gelegenheid van de 4-daagse v/d IJzer. Als jullie die verslagen wensen te lezen in chronologische volgorde, dan dienen jullie terug te scrollen naar beneden en te beginnen met maandag 18/8/2025. 

Maar dit terzijde, gisteren ben ik gaan wandelen in de voormiddag. Op zondag lijkt het mij altijd het beste om het 'n beetje rustig aan te houden. Ik vertrok doorheen de Asbeekweg met zijn paarden (sorry voor de minder goede foto). Daarna wandelde ik via de Neerharenweg naar Pietersheimbos. 

In de dreef staan eeuwenoude bomen, je kunt er gewoon doorheen kijken en toch hebben ze nog 'n vol bladerendek. Via de ruïne en het kasteel wandelde ik terug naar huis. Onderweg nam ik de kortere weg langsheen 'n kort doorsteekje. Bijna thuis zijnde, ben ik nog even binnengestapt bij mijn zus. Zij wilde wel uit de eerste hand mijn wedervaren vernemen van ons verlof. 

In de namiddag was het een en al sport op tv. Eerst de Renewironde, dan de volleybalwedstrijd van de Yellow Tigers en tot slot de Vuelta. Vanaf vandaag is het weer werken geblazen, in de tuin, hulp binnen in huis ... 

25-08-2025, 07:15 geschreven door eddy meuris

Met dit verslag zit mijn verhaal van onze sportieve activiteiten in de Westhoek erop. Hubert en ikzelf hebben echt genoten van ons verblijf in Diksmuide, van de fietstochten die we maakten, en uiteraard ook van de ongelooflijke ervaring die we meemaakten tijdens de wandelingen van de 4-daagse v/d IJzer. Nu ik het achteraf kan bekijken, volgend jaar opnieuw ...??? Enkel wandelen, maar dan 'n grotere afstand ...??? Ik heb er wel goesting in. 

Maar het belangrijkste werk op vrijdag was natuurlijk het pakken van onze koffers, afscheid nemen van Monica en onze autorit naar Ieper. Natuurlijk was er geen beginnen aan om de auto zo dicht mogelijk bij het centrum te zetten. We hebben dus eerst al 'n wandeling gemaakt vóór de eigenlijke wandeling zou beginnen. 

Wij begonnen met de gebruikelijke routine, bidons laten vullen, de landkaart gaan afhalen en ook nu weer, wandeling naar de autobus die ons naar het vertrekpunt zou brengen. We vertrokken in Zonnebeke waar we een van de vele kapellen fotografeerden. Deze kapel is van de 20ste eeuw. Onderweg was het één lange file van wandelaars, ik vermoed zelfs dat vele wandelaars enkel de laatste dag meededen (dat kon ook: 1 dag of meerderen of alle 4). 

En ben je in Ieper, dan zie je veel begraafplaatsen. Het "Hooge Crater Cemetery" lag in de deelgemeente Zillebeek. Wat verderop kwamen we doorheen de Vaubanstraat. Vauban is vooral bekend als bouwmeester van vestingswerken. Hij leefde in de tijd van de Franse Koning Lodewijk IV. 

Toen we Ieper binnenwandelden, zagen we in de verte de Menenpoort liggen. We waren verbaasd dat de route niet doorheen deze poort werd gelegd. Mogelijk zou dat opstroppingen geven voor het verkeer want iedereen wil daar wel 'n foto nemen. Wij zijn dus wel even van het parcours afgeweken om enkele foto's te maken. Ook goed te zien zijn de eeuwenoude stadswallen. Het bekendste gebouw is natuurlijk de Lakenhallen waar het "In Flanders Fieldsmuseum" is in ondergebracht. Dit museum bezoeken is 'n must. 

Aan de finish kregen we nog 'n mooi aandenken aan onze wandelingen. Na 'n etentje in de stad zelf en 'n ijsje onderweg terug naar onze auto, zat ons bezoek aan de Westhoek erop. De laatste foto maakten wij wat verderop. De Polen hebben Ieper bevrijd op 6 september 1944 onder leiding van generaal Maczek. 

De terugreis naar Lanaken verliep iets minder vlot, maar dat had allemaal te maken met het einde van de werkdag voor velen, het begin van het weekend en de vele file's. 

Iedereen bedankt voor het lezen van mijn verslagen. Ik weet het, het was 'n hele boterham. Nu volgen terug mijn dagdagelijkse activiteiten. 

25-08-2025, 06:34 geschreven door eddy meuris

Donderdagnamiddag in de Westhoek, opnieuw 'n fietsmoment, ... het is te zeggen, dat hoopten wij toch. Ik had 'n nieuw zadel voor mijn fiets gekocht in Poperingen en ik zou dat er wel eens opzetten, zou ....??? Maar dat "zou" verbleekte algauw toen dat niet lukte, ook niet met de hulp van Hubert en naderhand zelfs niet met de hulp van Monica. Wat bleek, tijdens die zadelbreuk of tijdens het verwijderen van het oude zadel, heeft de bout die de boel bij mekaar moet houden, vleugels gekregen. En wij met onze ondermatige technische kennis hadden dat veel te laat door. Ik heb toen zelfs meer gezweet dat tijdens de optelsom van al onze wandelingen en fietstochten in de streek. 

Maar goed, toen was goede raad duur. Het was inmiddels 14u30 en ik had nog 'n afspraak in Reninge met de tante van onze schoondochter. We wilden haar nog eens gaan bezoeken. De bedoeling was dus om dat per fiets te doen. Maar omdat het al zo laat was en zeker als wij nog eerst naar 'n fietsenhandel zouden gaan om de boel te redden, dan zou die tante te lang in haar onrust blijven zitten. Een bezoek uit het verre Limburg krijg je niet elke dag. We staakten dus onze herstellingen en zijn per auto naar ginder gereden. 

Nu moet ik zeggen dat Hubert dat goed heeft opgelost. Per auto hebben wij grotendeels het fietsparcours afgereden omdat hij als samensteller van de route, mij 'n aantal plekken wilde laten zien. Maar "first things first", het bezoek aan Lieve, de tante van onze schoondochter. Zij woont in Reninge en was zich aan het klaarmaken voor 'n busreis naar Banneux de dag nadien. Met koffie en gebak werden we verwelkomt. 

Wat verderop in de deelgemeente Merkem, zagen we de Beukelaremolen. Dit is 'n molen met 'n verhaal. Ze stond sinds de bouw ervan in 1777 in Poperingen, maar tijdens WO I werd de molenaar door de Britten ervan verdacht tekens te geven aan de Duitsers. Hij kwam vroegtijdig aan zijn einde. Zijn weduwe heeft de molen in 1923 laten overbrengen naar Merkem. 

Nadien volgden nog 'n bezoek aan de nieuwe uitkijktoren in Houthulst, de Knokketoren. Ook hier weer enkele mooie vergezichten. Ook in Houthulst zagen we het beeld staan van de Pelgrim, naast de Sint-Jabobskerk. Dit was ooit 'n heel oude kerk maar de verwoestingen van WO I noopten het dorp tot het bouwen van 'n nieuwe kerk. Die kwam klaar in 1925. 

Wat je uiteraard ook moet zien in Diksmuide, dat zijn de Dodengangen in de deelgemeente Kaaskerke. We konden er wel niet binnen, maar de foto's geven toch al 'n eerste impressie. Later op de avond zijn we nog lekker gaan eten en hebben we nadien onze fietsen al terug ingeladen. De bedoeling was om vanuit Ieper, waar de laatste dag van de 4-daagse v/d IJzer zou doorgaan, rechtstreeks terug te rijden naar Lanaken. Na dit verslag volgt dan nog ééntje, onze laatste wandeling. 

25-08-2025, 05:20 geschreven door eddy meuris