Deze voormiddag was het mij te nat om buiten te komen, zij het dat ik al om 7u15 bij de bakker stond voor brood, broodjes en croissants. Nee, de rest van de voormiddag heb ik mij "bezig gehouden" zoals ze dat zeggen. Kort na het middageten was het dan tijd voor de ontspanning met droog weer. Nu ik dit verslag maak - 15u51 - is het weer aan het regenen. 

Ik vertrok vandaag via de Sprokkelstraat het bos in. Het was aangenaam wandelen, ik kreeg het er zelfs warm van. Zo kwam ik voorbij die houten wegwijzers waarop ze nieuwe borden hebben geschroefd. Ik volgde deze keer het bospad tot boven aan de Bessemerstraat, de weg naar Zutendaal. Daar stak ik gewoon de straat over om opnieuw 'n bospad te volgen. 

Je hebt wandelpaden maar ook mountainbikepaden. Die laatste paden heb ik 'n tijdlang gevolgd. Ik kwam er neef Bart tegen met zijn neefje. Uiteindelijk heb ik het bos verlaten via de weg die uitkomt op de Pannestraat. Aan de kapel gewijd aan O.L.Vrouw van Lourdes, wordt elk jaar op de 2de zondag van juli 'n openluchtviering gehouden. 

Terug thuis had ik nog wat herinneringen aan héél vroeger, de jaren '70 van de vorige eeuw. Als lid en leider in de K.S.A. (studentenvereniging) maakten wij 'n ledenblad op 'n heel ouderwetse manier, nl. met stencils. Mijn toenmalige maat Jempie - nu nog steeds 'n vriend - en ikzelf leverden het fysieke werk door al de teksten op stencils te typen op het beruchte dactylo-lokaal van wijlen Frater Vincken. Fouten werden verbeterd met tippex.  Als de stencil klaar was, werd die door 'n machine gedraaid en kon je beslissen in hoeveel exemplaren dat moest zijn. Zo was ons blad toch wel 15 à 16 blz. dik en gerekend op 'n 50-tal leden, dan kon je uitrekenen hoeveel werk dat voor ons was. Foto's werden toen ook al geplaatst, maar dat was 'n heel gedoe. Hiervoor kregen wij hulp van 'n Broeder van de Priesters van het H.Hartcollege in Lanaken. Waar is de tijd ... 

31-08-2025, 16:15 geschreven door eddy meuris

Er was vandaag enorm veel sport te zien op de tv, onze volleybalvrouwen tegen Polen, het nationale basketbalteam bij de mannen en de koers in de Vuelta. Toch koos ik ervoor om zelf te gaan sporten, het weer was mij te goed om binnen te zitten.  Wij hebben dan zo onze afspraken, het eten komt ietsje vroeger op tafel zodat ik al omstreeks 12u30 kon vertrekken. Gelet op de windrichting koos ik vandaag voor 'n rit naar Heppeneert. 

Ja, die wind kwam voornamelijk uit het westen. Het was dan kwestie om bij terugkeer zo weinig mogelijk last te hebben van die wind. En die oplossing vind je altijd op het kolenspoor, je bent er beschut voor de wind. Ik vertrok via Neerharen en Rekem naar de Maas. Vervolgens kom je in Uikhoven, Opgrimbie en Mechelen a/d Maas. Dat gele bord hebben ze daar niet voor niets gezet, je kunt enkel aan de linkerkant verder varen met je kajak. En die grenspaal, ... tja, je moet hem ergens zetten. De grens is in feite op het diepste punt van de Maas. Maar daar zet je natuurlijk geen grenspalen. 

En als je 'n Belgische vlag ziet, dan heeft dat altijd wel iets te maken met de Wereldoorlogen. In Heppeneert ging ik linksaf, in de richting van het kolenspoor. Daar ben ik even gestopt aan dat bord met opdracht 7. Als je tijd genoeg hebt en je bent wat creatief, dan zijn dat leuke opdrachten. Op dat kolenspoor zou je bijna denken dat de herfst al 'n tijdje begonnen is, zoveel bladeren zijn al van de bomen gevallen. Dat heeft uiteraard allemaal met de droogte te maken.  In As nam ik het besluit om via "fietsen door de Heide", naar Zutendaal te fietsen om daar 'n pauze te nemen. Ik zou wel zien welke horecazaak er open zou zijn. Ik vond mijn gading in "de Sjètterèi". Er was heel wat volk aanwezig. 

Van Zutendaal ging het vervolgens naar Munsterbilzen, Eigenbilzen en Gellik. In Gellik was het centrum ingenomen door de "Gelliker Kioskklanken", 'n organisatie van de Porijkes. Dit is 'n muziekvereniging, ontstaan in 1989 uit leden van de toenmalige Politie en Rijkswacht. Ik heb mij dan maar op 'n nabijgelegen terras genesteld en op het gemak mijn vast merk opgedronken. 

En op het einde had deze fietser toch pijn aan zijn kont. Ik moet duidelijk nog gewoon worden aan mijn nieuwe fietszadel.  Maar wat heb ik te klagen, ... het was weer ene fijne fietsdag.

30-08-2025, 19:28 geschreven door eddy meuris

Vandaag heb ik de kleinzoon gelukkig niet moeten ontgoochelen, het bleef de hele voormiddag droog zodat we samen konden gaan fietsen. Ik had met onze dochter afgesproken dat ik er omstreeks 9u30 zou zijn. 

De kortste weg is doorgaans via Gellik en daarna in Eigenbilzen de brug over. Arne stond al klaar, juist de riempjes van zijn fietshelm dienden nog even aangepast te worden. Uiteraard had ook bompa de helm op, het goede voorbeeld geven noemen ze dat. 

Ver wilde ik met Arne niet gaan, zijn fietsje is hem 'n beetje ontgroeid. Hij is klaar voor 'n groter model met versnellingen. We vertrokken langs de Zangerheistraat om halverwege die straat, links af te slaan in de richting van het kasteel Groenendaal. Arne was er al eens geweest, niet per fiets maar te voet met zijn schoolklasje dat vlakbij ligt. 

In Hoelbeek gingen we linksaf en daarna rechts 'n hellende straat op. Ook zonder versnellingen raakte hij goed boven, ... de genen meegekregen van zijn bompa ....???  Daarna reden we terug naar zijn thuis. Ik wilde zijn mama die vandaag van thuis uit aan het werk was, niet onnodig ongerust maken. Arne heeft dat goed gedaan en zeker goed geluisterd naar de richtlijnen die ik hem vooraf gegeven had. 

Nadat ik hem nog wat had bezig gehouden met 'n spelletje, was het voor mij tijd om ook huiswaarts te keren. Na het eten en wat tuinieren, ga ik dadelijk naar de koers kijken.  En U2, die song is voor mij de beste intro allertijden. Dat gitaarspel van the Edge is meesterlijk.

29-08-2025, 15:23 geschreven door eddy meuris

Voormiddag hebben we met ons twee 'n hele voorraad confituur gemaakt, of gelei zoals ze dat bij ons zeggen. We maakten dit op basis van drie vruchten: aardbeien, frambozen en kersen. Het was vooral mijn taak om het vocht te scheiden van de vruchtpitjes, dat is niet zo lekker als die later tussen je tanden komen te zitten. In de namiddag had ik dan vrije tijd om 'n langere wandeling te maken. 

Het was al effe geleden dat ik nog eens heen en terug naar Maastricht was geweest. Het weer leende zich er vandaag voor om dat nog eens te doen. Ik vertrok via de fietsbrug waar die fiets - het is te zeggen, de restanten van 'n fiets - tegen de brugreling stond. Het zal niet zo geweest dat iemand hem daar vergeten is, nee, die zal daar zo gedumpt zijn. 

Pal op de landsgrens is er 'n grote bloemen- en plantenwinkel. Een deel van de uitgestalde waar staat in Nederland, het andere deel op de stoep in België.  Vandaag koos ik het traject via de grote grens om terug te keren langs de kleine grens - langs de Maas dus-. Ik heb altijd 'n fascinatie voor dat witte huis en de bijhorende tuin op de Belvédèrelaan. En die schaapjes, ... het was precies of ze teambuilding aan het doen waren, effe de koppen bij mekaar steken. 

Kom je in Maastricht, dan zie je op verschillende plekken in de stad, waterplassen, al dan niet verbonden met de Maas. De bevoorrading in de stad was simpel, 'n flesje van 33 cl. cécémel en ene croissant, zo uit het vuistje. 

Terugkeren deed ik dus via de Bosscherweg, de kleine grens langs de Maas. Je ziet aan de overkant het dorp Borgharen liggen, 'n plek waar ik geregeld voorbij fiets. En in Smeermaas was nog eens heel duidelijk te zien dat het waterpeil van de Maas, bijzonder laag is. 

Morgen moet ik 'n klein toerke gaan fietsen met de kleinzoon. Hij heeft er al langer naar gevraagd: fietsen met bompa. Dat zal dan gebeuren op de laatste dag van de schoolvakantie. 

Op facebook heb ik 'n bericht gepost mbt. onze fietstocht naar Noord-Frankrijk. Velen hebben het gezien en gelezen. Het blijft toch nog altijd iets speciaals van twee oude knarren, de een 71 jaar, de ander 70 jaar. 

28-08-2025, 16:40 geschreven door eddy meuris

Vandaag heb ik er niet lang moeten over nadenken welke mijn sportieve bijdrage zou zijn, het werd fietsen. Maar eerst heb ik toch de voorbeeldige huisvader uitgehangen door weer wat van het kuiswerk op mij te nemen. Dat noemen ze de geneugten en de lasten met mekaar delen. 

In de namiddag kon ik dan vertrekken, het werd 'n ritje richting Valkenburg. Tot daar was mijn route al op papier gezet. Eerst diende ik de Bemelerberg op te rijden, geen moeilijk ding, het heeft 'n max. stijging van +/- 7%. Ik rij er graag over, vooral om de benen al eens te testen. 

Daarna reed ik Valkenburg binnen. Zoals gewoonlijk is het daar altijd druk, geen plaats dus om te pauzeren. Daarna was het de bedoeling om in Elsloo het Julianakanaal en de Maas over te steken. Zo kwam ik voorbij de volgende dorpen: Schimmert - Oensel - Genhout - Beek - Catsop. Dat laatste is in feite 'n gehucht van Stein. 

Eenmaal terug in België stelde ik mij de vraag waar ik zou pauzeren. De eerste kans zou in Kotem zijn maar zoals verwacht sluiten zij op woensdag. Dan maar bij Mesjeu in Neerharen waar mij die Force Majeur smaakte. Hij heeft 'n alcoholgehalte van slechts 0,4%. Nee, geen Duvel vandaag. Ik had bij het middageten al gezondigd door twee glazen wijn te drinken (de fles die ik gisteren aanbrak, moet leeg). 

Om toch redelijk wat kms. op te teller te krijgen reed ik nadien nog de Molenberg omhoog. Die komt aan boven op de Bessemerberg. Vervolgens reed ik nog naar Zutendaal, Gellik, Veldwezelt om tenslotte via 'n klein stukje Maastricht terug naar huis te fietsen. Aan de fietsbrug zijn ze nog steeds volop aan het werk, maar met je fiets kun je er langs. 

Het was 'n plezant ritje, de juiste temperatuur en toch 'n beetje pijn aan de kont. Ik moet natuurlijk dat nieuwe zadel nog gewoon worden. Maar hoor je mij klagen ...??? 

27-08-2025, 19:03 geschreven door eddy meuris

Als onze dochter of schoonzoon 'n fles rode wijn cadeau krijgen, dan is ondergetekende altijd Chinese vrijwilliger om die fles (les) te ledigen. Beiden lusten geen rood, de schoonzoon drinkt zelfs geen alcohol. Maar het moet gezegd, de fles die ik deze avond bij het eten ontkurkte, smaakte best.  Uiteraard is de rest voor morgen en overmorgen want ook mijn halve trouwboek is alcoholvrij.

En wat doe je dan na die paar glaasjes wijn ...??? Fietsen natuurlijk, ik wilde mijn nieuw zadel eens uitproberen. Zo kwam het dat ik vandaag rond 18u15 in vrijetijdskledij mijn helm opzette en richting Opgrimbie fietste. 

Ik vertrok langs La Butte aux Bois in Neerharen om dan vervolgens de Duivelsberg in Opgrimbie omhoog te rijden. Dat ding heeft 'n hellingsgraad van max. 10% maar voor mij is dat geen enkel probleem. Vervolgens fietste ik doorheen Zutendaal om dan naar Munsterbilzen en Bilzen te fietsen. Van Bilzen naar Mopertingen gaat de weg nog flink omhoog, vooral de Brugstraat is voor de doorsnee fietser moeilijk. 

Na Mopertingen heb je dan Veldwezelt en het fietspad, dat slingert tussen België en Nederland. Ik heb dus effe in Maastricht gefietst. Nu ik dit verslag aan het maken ben, doe ik mij de bedenking dat ik verleden week in mijn vijfde land gefietst heb. Na uiteraard België en Nederland, kom ik af en toe al eens in Duitsland. Ook in het Groot Hertogdom Luxemburg heb ik al verschillende keren gereden, zij het dat het al enkele jaren geleden is. En nu ben ik dus verleden week in Frankrijk gaan fietsen. 

Afsluiten doe ik met 'n trieste noot. Afgelopen zaterdag is vriend Maurice overleden. Tot voor enkele jaren maakte Maurice deel uit van ons fietsgroepje. Dat groepje is door allerlei reden uit mekaar gevallen, enkel Hubert en ikzelf maken er nog deel van uit. Maurice was al enkele jaren ernstig ziek en die ziekte sleepte aan. Maurice, het ga je goed hierboven. 

26-08-2025, 21:13 geschreven door eddy meuris

Ten huize Meuris is weer alles in zijn alledaagse plooi gevallen, er dient weer gewerkt te worden. Zo nam ik vandaag 'n kuisbeurt van mijn vrouw over. Het is niet meer dan correct dat ik na dat verlof van verleden week, extra mijn best doe om mijn halve trouwboek wat te ontlasten. Daarna heb ik nog 'n tijdlang in de tuin gewerkt. 

In de namiddag had ik goesting in 'n stevige wandeling. Ik wilde vanuit Zutendaal terugwandelen naar Lanaken. Uiteindelijk heb ik er zelfs nog 'n extra lus aan vastgekoppeld, ik keerde terug via Gellik. 

Ik nam de bus van 13u40 om in Zutendaal-centrum aan mijn wandeling te beginnen. Op de Mandelseweg zie je de Teerkeskapel. Het is 'n rustig straatje, je ziet enkel wat fietsers voorbijkomen. In het gehucht Besmer koos ik vandaag voor 'n bospad om naar Gellik te wandelen. Onderweg stel ik mij altijd de vraag waar ik 'n eventuele pauze kan nemen. Zou ik rechtstreeks naar Lanaken wandelen, dan zou ik onderweg niks tegenkomen. Op mijn gsm had ik gezien dat er in Gellik naast de kerk en de kiosk wel 'n horecazaak open was, 'n plek waar ik altijd goed terecht gekomen ben. 

Terugkeren deed ik via de Kounterstraat en de Sportoase. Thuis heb ik nog het einde van de koers gezien (de Vuelta). En nu maak ik dit verslag onder de goddelijke tonen van Enigma, muziek die tot mijn favorieten behoord. 

25-08-2025, 18:38 geschreven door eddy meuris

Als jullie dit verslag lezen, dan zit mijn grote werk over ons verlof in de Westhoek erop. Ik heb al mijn verslagen opgesplitst tussen onze activiteiten in en rond Diksmuide en anderzijds de wandelingen die we maakten ter gelegenheid van de 4-daagse v/d IJzer. Als jullie die verslagen wensen te lezen in chronologische volgorde, dan dienen jullie terug te scrollen naar beneden en te beginnen met maandag 18/8/2025. 

Maar dit terzijde, gisteren ben ik gaan wandelen in de voormiddag. Op zondag lijkt het mij altijd het beste om het 'n beetje rustig aan te houden. Ik vertrok doorheen de Asbeekweg met zijn paarden (sorry voor de minder goede foto). Daarna wandelde ik via de Neerharenweg naar Pietersheimbos. 

In de dreef staan eeuwenoude bomen, je kunt er gewoon doorheen kijken en toch hebben ze nog 'n vol bladerendek. Via de ruïne en het kasteel wandelde ik terug naar huis. Onderweg nam ik de kortere weg langsheen 'n kort doorsteekje. Bijna thuis zijnde, ben ik nog even binnengestapt bij mijn zus. Zij wilde wel uit de eerste hand mijn wedervaren vernemen van ons verlof. 

In de namiddag was het een en al sport op tv. Eerst de Renewironde, dan de volleybalwedstrijd van de Yellow Tigers en tot slot de Vuelta. Vanaf vandaag is het weer werken geblazen, in de tuin, hulp binnen in huis ... 

25-08-2025, 07:15 geschreven door eddy meuris

Met dit verslag zit mijn verhaal van onze sportieve activiteiten in de Westhoek erop. Hubert en ikzelf hebben echt genoten van ons verblijf in Diksmuide, van de fietstochten die we maakten, en uiteraard ook van de ongelooflijke ervaring die we meemaakten tijdens de wandelingen van de 4-daagse v/d IJzer. Nu ik het achteraf kan bekijken, volgend jaar opnieuw ...??? Enkel wandelen, maar dan 'n grotere afstand ...??? Ik heb er wel goesting in. 

Maar het belangrijkste werk op vrijdag was natuurlijk het pakken van onze koffers, afscheid nemen van Monica en onze autorit naar Ieper. Natuurlijk was er geen beginnen aan om de auto zo dicht mogelijk bij het centrum te zetten. We hebben dus eerst al 'n wandeling gemaakt vóór de eigenlijke wandeling zou beginnen. 

Wij begonnen met de gebruikelijke routine, bidons laten vullen, de landkaart gaan afhalen en ook nu weer, wandeling naar de autobus die ons naar het vertrekpunt zou brengen. We vertrokken in Zonnebeke waar we een van de vele kapellen fotografeerden. Deze kapel is van de 20ste eeuw. Onderweg was het één lange file van wandelaars, ik vermoed zelfs dat vele wandelaars enkel de laatste dag meededen (dat kon ook: 1 dag of meerderen of alle 4). 

En ben je in Ieper, dan zie je veel begraafplaatsen. Het "Hooge Crater Cemetery" lag in de deelgemeente Zillebeek. Wat verderop kwamen we doorheen de Vaubanstraat. Vauban is vooral bekend als bouwmeester van vestingswerken. Hij leefde in de tijd van de Franse Koning Lodewijk IV. 

Toen we Ieper binnenwandelden, zagen we in de verte de Menenpoort liggen. We waren verbaasd dat de route niet doorheen deze poort werd gelegd. Mogelijk zou dat opstroppingen geven voor het verkeer want iedereen wil daar wel 'n foto nemen. Wij zijn dus wel even van het parcours afgeweken om enkele foto's te maken. Ook goed te zien zijn de eeuwenoude stadswallen. Het bekendste gebouw is natuurlijk de Lakenhallen waar het "In Flanders Fieldsmuseum" is in ondergebracht. Dit museum bezoeken is 'n must. 

Aan de finish kregen we nog 'n mooi aandenken aan onze wandelingen. Na 'n etentje in de stad zelf en 'n ijsje onderweg terug naar onze auto, zat ons bezoek aan de Westhoek erop. De laatste foto maakten wij wat verderop. De Polen hebben Ieper bevrijd op 6 september 1944 onder leiding van generaal Maczek. 

De terugreis naar Lanaken verliep iets minder vlot, maar dat had allemaal te maken met het einde van de werkdag voor velen, het begin van het weekend en de vele file's. 

Iedereen bedankt voor het lezen van mijn verslagen. Ik weet het, het was 'n hele boterham. Nu volgen terug mijn dagdagelijkse activiteiten. 

25-08-2025, 06:34 geschreven door eddy meuris

Donderdagnamiddag in de Westhoek, opnieuw 'n fietsmoment, ... het is te zeggen, dat hoopten wij toch. Ik had 'n nieuw zadel voor mijn fiets gekocht in Poperingen en ik zou dat er wel eens opzetten, zou ....??? Maar dat "zou" verbleekte algauw toen dat niet lukte, ook niet met de hulp van Hubert en naderhand zelfs niet met de hulp van Monica. Wat bleek, tijdens die zadelbreuk of tijdens het verwijderen van het oude zadel, heeft de bout die de boel bij mekaar moet houden, vleugels gekregen. En wij met onze ondermatige technische kennis hadden dat veel te laat door. Ik heb toen zelfs meer gezweet dat tijdens de optelsom van al onze wandelingen en fietstochten in de streek. 

Maar goed, toen was goede raad duur. Het was inmiddels 14u30 en ik had nog 'n afspraak in Reninge met de tante van onze schoondochter. We wilden haar nog eens gaan bezoeken. De bedoeling was dus om dat per fiets te doen. Maar omdat het al zo laat was en zeker als wij nog eerst naar 'n fietsenhandel zouden gaan om de boel te redden, dan zou die tante te lang in haar onrust blijven zitten. Een bezoek uit het verre Limburg krijg je niet elke dag. We staakten dus onze herstellingen en zijn per auto naar ginder gereden. 

Nu moet ik zeggen dat Hubert dat goed heeft opgelost. Per auto hebben wij grotendeels het fietsparcours afgereden omdat hij als samensteller van de route, mij 'n aantal plekken wilde laten zien. Maar "first things first", het bezoek aan Lieve, de tante van onze schoondochter. Zij woont in Reninge en was zich aan het klaarmaken voor 'n busreis naar Banneux de dag nadien. Met koffie en gebak werden we verwelkomt. 

Wat verderop in de deelgemeente Merkem, zagen we de Beukelaremolen. Dit is 'n molen met 'n verhaal. Ze stond sinds de bouw ervan in 1777 in Poperingen, maar tijdens WO I werd de molenaar door de Britten ervan verdacht tekens te geven aan de Duitsers. Hij kwam vroegtijdig aan zijn einde. Zijn weduwe heeft de molen in 1923 laten overbrengen naar Merkem. 

Nadien volgden nog 'n bezoek aan de nieuwe uitkijktoren in Houthulst, de Knokketoren. Ook hier weer enkele mooie vergezichten. Ook in Houthulst zagen we het beeld staan van de Pelgrim, naast de Sint-Jabobskerk. Dit was ooit 'n heel oude kerk maar de verwoestingen van WO I noopten het dorp tot het bouwen van 'n nieuwe kerk. Die kwam klaar in 1925. 

Wat je uiteraard ook moet zien in Diksmuide, dat zijn de Dodengangen in de deelgemeente Kaaskerke. We konden er wel niet binnen, maar de foto's geven toch al 'n eerste impressie. Later op de avond zijn we nog lekker gaan eten en hebben we nadien onze fietsen al terug ingeladen. De bedoeling was om vanuit Ieper, waar de laatste dag van de 4-daagse v/d IJzer zou doorgaan, rechtstreeks terug te rijden naar Lanaken. Na dit verslag volgt dan nog ééntje, onze laatste wandeling. 

25-08-2025, 05:20 geschreven door eddy meuris