aantal stappen: 3.017.320 +/- 10.000 stappen = 7,5 km
aantal wandelingen: 250
aantal fietstochten: 79
Zoeken in blog
20-10-2024
Wandeling van de vallende bladeren.
Zondagmorgen, niks moet en alles mag. Zoals gewoonlijk waren we weer vroeg uit de veren, bij het begin van het 8-uur nieuws op de radio, waren we de tafel al aan het afdekken. We hebben toen nog even 'n boom opgezet over de plaatselijke politiek in onze gemeente. Waar Open-VLD (onder de naam Team Burgemeester) de absolute meerderheid verworven had bij de verkiezingen - 15 zetels op 29 - zijn ze op vraag van Vooruit toch 'n alliantie aangegaan voor de volgende zes jaar. Vooruit, dat nochtans in kartel was opgekomen met Groen, heeft zich geëngageerd om samen met Open VLD de meerderheid te vormen. Het kartel had twee verkozenen, één van Vooruit en één van Groen. Nu Vooruit zijn kartelpartner laat vallen, zit het spel nu op de wagen. En wij kiezers, wij kijken ernaar.
Omdat ik deze namiddag naar het veldrijden wilde kijken op tv, ben ik na de koffie al gaan wandelen. Op de Postweg moet ik altijd kijken naar die bunker van 'n huis. In Nederland is op die manier bouwen - dacht ik toch - niet ingeburgerd. In de Bosstraat zie je natuurlijk dat de herfst zijn intrede gedaan heeft.
Via de Kewithstraat en Hoeve Kiewit, wandelde ik naar de Kewithdreef waar vele paarden staan te grazen. Terugkeren deed ik via de Kounterstraat waar 'n groot veld koolzaad in bloei staat.
Aan de Sportoase was de jeugd aan het voetballen en ze konden rekenen op veel familiale belangstelling. Terugkeren deed ik langs de Tongersesteenweg met reclame voor het optreden van André Rieu in Maastricht.
Zo mensen, ik ga nu op mijn lauweren rusten, nog ene fijne zondag.
Ik dacht vandaag de slimmerik uit te hangen en het een en ander wereldwijd te verkondigen, kwam ik toch effe van 'n kale reis terug thuis. Wat was er nu gebeurd? Ik had ergens zien voorbijlopen op sociale media, dat op elk bord van het fietsroutenetwerk, 'n code geplakt was. Die code is belangrijk werd vermeld, om te bepalen waar je je bevindt als je de hulpdiensten nodig hebt. Je kunt ofwel gevallen zijn ofwel technische problemen hebben. In beide situaties is het mogelijk dat je niet meer verder kunt en hulp nodig hebt. En niet iedere fietser weet altijd op welke plaats of dorp hij of zich bevindt.
Dat ga ik eens uitzoeken dacht ik en gelijktijdig eens gaan kijken naar het waterpeil van de Maas. Ik vertrok dus naar Smeermaas om welgeteld na 3,3 km. aan de Maas te staan. Aan de overkant zie je het kasteel en de kerk van Borgharen. De Maas staat hoog maar het eilandje is nog goed zichtbaar. Is dat niet meer het geval, dan spreken we over "alarmpeil". Die Sint-Antoniuskapel werd gebouwd in 1889.
En ja, op de palen van het fietsroutenetwerk hangen inderdaad de X en Y-coördinaten. Terugkeren deed ik via het kanaal. Ik zag dat de voormalige douanelokalen nog steeds overeind staan. Sommigen willen ze afbreken, anderen beschouwen het dan weer als erfgoed. Maar als er op korte tijd niks mee gebeurt, dan hebben die gebouwen geen enkele waarde meer.
Maar dan die coördinaten, ik dacht, dat zoek ik effe op hoe dat nu juist in zijn werk gaat. Welke website heb ik hiervoor nodig? Tja, ondanks goede bedoelingen, kreeg ik "nul op het rekest", geen enkele zoekopdracht kon mij vertellen wat ik nu juist moet doen of naar welke site ik moet gaan. Jammer maar helaas. Nu, gene paniek, ik heb uiteraard met 'n e-mail de vraag gesteld via de website van het fietsroutenetwerk. Ze zullen mij wel contacteren.
Om te eindigen, nog ene fijne avond en ene prettige zondag.
Je kunt er niet naast kijken, Halloween zit eraan te komen. Hetgeen de bewoners op de Neerharenweg allemaal in hun voortuin gezet hebben, daar blijf je toch even stilstaan. Zelf hebben mijn vrouw en ikzelf niks met dat fenomeen.
Deze voormiddag was het absoluut geen weer om buiten te komen, druilerig, mist, gemiezer, grijs, ... absoluut niet gezond. Het was pas rond 15u00 dat ik toch naar buiten getrokken ben.
Ik vertrok zoals gezegd eerst via de Neerharenweg en die Halloweenversieringen. Daarna ging ik de Kinderboerderij in om dan vervolgens te passeren aan de grachten rond de burchtruïne. Het kasteel liet ik rechts liggen, ik wandelde gewoon door de mooiste dreef van Pietersheim.
Eens Pietersheim buiten koos ik het jaagpad langs het kanaal om verder te wandelen. Eerst via de sluis, de kanaalkom (waar nog eens 'n schip aangemeerd ligt in de haven van Sappi) om tenslotte doorheen de Stationsstraat te wandelen.
Daar ligt al vijf jaar "de schande van Lanaken", ooit bedoeld als nieuwe Delhaize met bovenliggende appartementen. Maar sinds de dood van de bouwpromotor en het daarop volgende faillissement, is die put onaangeroerd gebleven. Blijkbaar heeft onze burgemeester weer gesprekken op gang gebracht, en naar verluidt zit er beweging in de zaak. Delhaize zou zich weliswaar hebben teruggetrokken, maar 'n andere bouwpromotor zou 'n nieuw project ingediend hebben.
Terug thuis (zo rond 17u00), ik had mijn schoenen net uitgedaan, kreeg ik alsnog 'n bericht van mijn opticien dat mijn bril klaar was. Ik ben die dan maar direct gaan afhalen. het zal 'n verademing zijn om opnieuw op het gemak tv te kunnen kijken.
Om het in het plat Lanakers te zeggen, "van het ein nao het aander", van de ene naar de andere bestemming. Dat was inderdaad mijn voormiddag.
Op weg naar de dokter voor mijn maandelijkse controle, ben ik eerst nog 'n brood gaan kopen. Vervolgens thuis mijn vrouw en wat oude brillen onder de arm genomen om in het centrum eerst ergens 'n lekkere tas koffie te gaan drinken.
Daarna waren we bij onze opticien om 'n bril af te geven met het verzoek er glazen in te zetten met sterkte -2. Morgen zou die al klaar zijn. Nadien naar de apotheker om oogdruppels, druppels die mijn ogen moet vochtig houden. De druppels die ik van het ziekenhuis kreeg en die zorgen voor het herstel en de genezing, hebben de neiging de ogen uit te drogen.
Dan zijn we nog even gaan shoppen om uiteindelijk en ik alleen, nog even naar vriend Hubert te wandelen. Het was al weer even geleden dat ik hem gesproken had. Het ziet er naar uit dat we in 2025 weer samen kunnen gaan fietsen.
Mijn wandeling was dus niet spectaculair, even doorheen dat smal pad tussen de Bessemerstraat en de Heuvelstraat, en bovenaan de Heuvelstraat heb ik even halt gehouden aan het monument van Casimir Rock, 'n weerstander in WO II en doodgeschoten door de Duitsers op 7/1/1944. Op dat zelfde plein staat er al lang 'n carnavalswagen te blinken. Binnen minder dan één maand, wordt op elf november het nieuwe carnavalsseizoen geopend.
Uitkijken doe ik dus morgen naar mijn voorlopige bril, 'n bril die mij instaat zal stellen om weer zonder inspanning naar tv te kijken.
Het is misschien honderd jaar geleden - bij wijze van spreken dan - dat ik nog eens zónder bril over de straten gewandeld heb. Ik diende om 17u50 op controle te gaan bij de oogarts.
Gisteren is dus mijn tweede oog aan de beurt gekomen om 'n nieuwe lens te krijgen. Ik diende om 11u45 in het ziekenhuis te zijn, maar ik had dan wel de pech dat het juist middagpauze was. Ze hebben mij wel nog eerst ingeschreven en toen was het effe wachten. Maar door de jaren heen leer je geduld te hebben, ik had de tijd.
Die tweede ingreep verliep even probleemloos als de eerste. Pijn heb ik niet gehad. Maar zoals gezegd, vanmorgen na de eerste oogdruppels, heb ik de bril aan de kant gelegd en die is niet meer van tafel geraakt.
Nu na de controle bij de oogarts, heeft zij mij aangeraden, in afwachting van 'n definitieve bril met de juiste sterkte, om van 'n oudere bril, de glazen te laten verwijderen en twee brilglazen met sterkte -2 te bestellen, kwestie dat ik tv kan kijken en probleemloos kan gaan wandelen. Dus dat doe ik dan morgen.
Omdat foto's maken er ook vandaag niet inzat, heb ik 'n greep gedaan in oude postkaarten van Harelbeke, de stad van onze Jos. Ik heb mij serieus moeten beperken, er waren er veel te veel. Harelbeke zoals gisteren al gezegd, met Stasegem als gehucht, heeft verder nog twee deelgemeenten, Bavikhove en Hulste. Op 1 januari 2024 telde Harelbeke met zijn deelgemeenten, 29.904 inwoners. Ze hebben er ook 'n stevige voetbalploeg, hun bijnaam is de "Ratjes". De stad ligt aan de Leie, kort bij Kortrijk in West-Vlaanderen.
Waar ik voor mijn rechteroog al om 7u00 in het ziekenhuis diende te zijn, is het vandaag pas om 11u45 dat ik er verwacht wordt voor mijn linkeroog. Ook nu ligt er weer 'n nieuwe lens op mij te wachten. Natuurlijk heb ik weer voor ene chauffeur gezorgd die mij brengt en ook komt afhalen.
Ik had dus vandaag nog effe de tijd om naar de bakker te gaan. Hiermee ben ik er wel in geslaagd om de kaap van 2.000 wandelkilometers te overschrijden, kijk maar in de linkerkolom van deze pagina naar mijn gegevens (bovenaan links).
Uiteraard ben ik niet toegekomen aan foto's te maken, dat had ook niet veel zin. In de plaats wil ik onze vriend Jos plezieren met wat oude postkaarten van Stasegem. Dit is 'n gehucht van Harelbeke in de provincie West-Vlaanderen. Stasegem grenst ook aan de stad Kortrijk. De naam van het dorp is in 1641 al te zien op 'n oude landkaart, verwijzende naar "Goed te Staseghem", 'n rentehoeve van omstreeks 1580 waar tot het midden van de 19de eeuw, de familie Deconinck gewoond heeft. Jos, ik heb er ook nog van Harelbeke zelf, die komen ook nog eens aan de beurt.
Ik sluit nu af om mij klaar te maken voor mijn oogoperatie.
Voor velen is het 'n korte nacht geweest, anderen staan dan weer op met ene enorme kater. Dit is democratie, de kiezer wikt en beslist en heeft uiteindelijk altijd gelijk.
Ik laat het niet aan mijn hart komen, maar heb toch gisterenavond met één bericht op Facebook, iedereen gefeliciteerd met zijn/haar behaalde resultaat. Mijn eigen keuze terzijde, iedereen verdient 'n schouderklopje. Ik vind het alleen spijtig dat het zogenaamde "panacheren", niet is toegelaten en in feite met het digitaal stemmen, ook niet mogelijk is. Zowel in de huidige meerderheid als in de oppositie, heb ik vrienden die het goed gedaan hebben de afgelopen zes jaar.
Gelet op de verwachte regen, ben ik vandaag al vroeg gaan wandelen. Ik vertrok via de tunnel aan de Stationsstraat om vervolgens naar het jaagpad te stappen. Vanaf de sluis heb ik dat pad gevolgd tot in Tournebride. Ik keerde terug via Pietersheim om tenslotte nog even op het kerkhof te passeren om het graf van mijn moeder en grootmoeder te gaan bekijken. Ik moet weer de snoeischaar gaan gebruiken om de klimop in toom te houden. Maar daar heb ik nog wel effe tijd voor.
Morgen is mijn linkeroog aan de beurt om 'n nieuwe lens te krijgen. Er wordt dus niet gewandeld. Ik kijk er met 'n gerust gemoed naar uit.
Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
Over mijzelf
Ik ben Eddy Meuris
Ik ben een man en woon in Lanaken (België) en mijn beroep is gepensioneerd.
Ik ben geboren op 03/03/1954 en ben nu dus 70 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: wandelen - fietsen - genealogie - schaken.
We hebben toen nog even 'n boom opgezet over de plaatselijke politiek in onze gemeente. Waar Open-VLD (onder de naam Team Burgemeester) de absolute meerderheid verworven had bij de verkiezingen - 15 zetels op 29 - zijn ze op vraag van Vooruit toch 'n alliantie aangegaan voor de volgende zes jaar. Vooruit, dat nochtans in kartel was opgekomen met Groen, heeft zich geëngageerd om samen met Open VLD de meerderheid te vormen. Het kartel had twee verkozenen, één van Vooruit en één van Groen. Nu Vooruit zijn kartelpartner laat vallen, zit het spel nu op de wagen. En wij kiezers, wij kijken ernaar. 
Ik ben Eddy Meuris