aantal stappen: 1.287.427 +/- 10.000 stappen = 7,5 km
aantal wandelingen: 110
aantal fietstochten: 65
Zoeken in blog
30-03-2025
Gaan kijken of er al aardbeien zijn.
Vandaag had ik twee doelen, enerzijds vanmorgen naar de bakker voor brood, pistolets en 'n vieruurtje , en anderzijds wilde ik eens gaan kijken of er al aardbeien in de automaat te verkrijgen waren.
Dat eerste is uiteraard gelukt, maar bij dat tweede was ik nog wat vroeg. Het is pas rond de 5de april dat de eerste aardbeien te verwachten zijn. Geen nood, er is nog zoveel ander fruit dat we kunnen opsmikkelen.
Mijn wandeling naar de bakker was dus 'n simpel rondje doorheen de schilderswijk. Mijn wandeling naar de automaat vertrok via de Sportoase. Eens de brug in Briegden over, ging ik aan het punt waar je daalt naar het jaagpad, gewoon naar links, de Louis Paul Boonweg in. En zoals gezegd, ik was nog wat vroeg.
Ik keerde terug langs de Kiezelweg met in Briegden die mooi geschilderde kastjes. Op de Montaigneweg zag ik ter hoogte van bedrijf Gobo, de lente aan de kant van de weg. Ik wilde vandaag achter de Sappi doorwandelen, normaal gezien is de weg in het weekend terug open voor fietsers en wandelaars. Het blijft echter tricky, zeker nu 'n bewakingsfirma de veiligheid van de voormalige papierfabriek in het oog houdt en de toegangsslagbomen soms te pas en te onpas gesloten zijn. Nu kon ik er langs.
Via de sluis keerde ik terug naar huis, onderweg nog wel genietend van de carnavalssfeer in een der cafés van Lanaken. Het is vandaag halfvasten hetgeen betekent dat alle oud-prinsen van Lanaken samen op stap gaan en de cafés in Lanaken eer aandoen om ze te bezoeken.
Dadelijk met de benen omhoog en mogelijk naar de koers kijken. Ben ook benieuwd naar de uitslag straks van KRC Genk. Bij winst zetten ze 'n kleine stap naar de titel.
Als je 's avonds gaat wandelen, tegen de zon in, dan is het altijd 'n beetje spelen met die gele bol als je foto's wenst te maken, zeker als dat ding relatief laag hangt. Vergelijk maar met die ene foto waarbij ik met opzet de zon in de rug had.
Het is voor ene keer 'n avondlijke wandeling geworden. Zoals gisteren al gezegd, de bekommernissen voor onze oude dag, nemen toch heel wat tijd in beslag. Je begint aan iets en voor je het beseft, zit je met meer vragen dan oplossingen. Maar geen nood, we komen er wel uit.
Om wat te ontspannen zijn we met ons twee 'n terrasje gaan doen, de plaatselijke horeca gaan ondersteunen. Eens terug thuis kwam onze zoon op bezoek en daarna kwam het avondeten op tafel.
Het was dus zes uur toen ik kon vertrekken. Eerst naar de Sportoase om vervolgens de brug in Briegden over te steken. Aan de andere kant, recht naar beneden, naar het jaagpad. Zo zie je pas goed dat de zon stilaan aan 't zeggen is: "tot morgen". Uiteraard past die spoorbrug altijd goed op foto.
Aan de brug van Gellik ging het dan terug omhoog om via de Boonakkerstraat terug te keren. Eerst links via de Dorpsstraat en dan rechts doorheen de Kewithdreef en de Pastoorslindestraat. En bijna thuis was de straatverlichting al aan, het begon stilaan te schemeren.
Ik heb vandaag wel het geluk dat er helemaal niks naar onze goesting op tv is zodat ik in alle rust, dit verslag nog te voorschijn kan toveren. Morgen 'n nieuwe dag met de klok 'n uurtje vooruit.
Het moeten niet altijd lange fietstochten zijn, iets minder mag ook. Vandaag had ik goesting om met de stadsfiets 'n klein ritje te maken. Ik had niet bepaald 'n doel voor ogen, ik wist alleen dat het richting Maastricht zou gaan. Onderweg zou ik mijn route wel bijsturen.
Maar eerst "first things first", we zijn al 'n tijdje bezig om het onze kinderen gemakkelijk te maken indien we ooit naar de eeuwige jachtvelden verhuizen. Daar kruipt wat tijd in en dat moet uiteraard waterdicht zijn. Het zal voor ons gemoedsrust geven eens alles is geregeld.
Maar dan dat fietstochtje. Ik vertrok in Smeermaas naar de Noorderbrug in Maastricht. Eens die brug over heb je links en rechts, een der breedste fietspaden van de stad. Gezien ik niet al te ver wilde gaan, was Gronsveld 'n veilige optie. Daar kom je langs de Torenmolen die gebouwd werd in het begin van de 17de eeuw. Natuurlijk zijn er in de loop der jaren, vele restauraties geweest. In die buurt kun je ook redelijk ver kijken, zeker nu met die blauwe lucht.
Jullie weten dat kapelletjes mijn ding is, zo ook de Mariakapel in Rijckholt. Dit is 'n kerkdorp horende bij Gronsveld. De kapel is van 1960 als herinnering aan 75 jaar Dominicanen in Gronsveld. Het dorp telde in 2022 nog 615 inwoners.
Terugkeren deed ik via Maastricht. Kort aan het station staat het monument van de Bisschoppen van Maastricht. In Smeermaas aan de Maas, fietste ik nog wat verder doorheen Hochter Bampd om tenslotte aan de visvijver in Pietersheim, netjes braaf naar huis te fietsen. En dat ik er van genoten heb, dat staat buiten kijf.
Zoals aangekondigd ben ik vandaag gaan fietsen in Voeren. Heel ver vanaf thuis is dat niet, het is te zeggen, Moelingen ligt relatief kortbij. Voeren bestaat uit verschillende deelgemeenten en gehuchten. Ik heb ze denkelijk vandaag allemaal gezien.
Maar eerst diende er in de voormiddag nog gewerkt te worden in de tuin. Als je +/- 11 are grond hebt, dan is er altijd wat te doen, zeker nu. Na het middagmaal kon ik vertrekken.
Meestal verkies ik dan te vertrekken in de richting van Moelingen. Dat is dan aan de brug van Briegden vertrekken, het Albertkanaal volgen via Kanne en Lanaye om wat verderop langs de Maas te fietsen. Eenmaal de brug over op de grens van Eijsden en Moelingen, passeerde ik voor het eerst weer eens die spoorweg. Misschien herinneren jullie het nog dat bij die zondvloed van enkele jaren terug in die streek, het spoorwegverkeer volledig onderbroken was. Het heeft enkele jaren geduurd eer alles weer hersteld was.
In Schophem, gehucht van 's-Gravenvoeren, staat de Steenboskapel uit 1846. Als je er binnenstapt hoor je Gregoriaanse gezangen. Het volgende dorp in de rij is Sint-Pietersvoeren. Je ziet al van ver de commanderij. Deze is van de 17de eeuw en heeft 'n rijke geschiedenis. Er langs ligt de stroopstokerij van de fam. Wiertz-Robijns. Deze is al in gebruik sinds de jaren '40 van de vorige eeuw.
Via Remersdaal kwam ik aan in Teuven, mijn voorziene stopplaats. Sinds enkele jaren kom ik er al eens. Het is 'n oud schooltje met twee leslokalen, maar nu omgevormd tot 'n gegeerde stopplaats om iets te drinken en/of te eten. En met die calorieën had ik opnieuw voldoende energie om het tot thuis uit te zingen.
Terugkeren deed ik via Ned. Limburg, eerst Noorbeek, dan Mheer en Gronsveld om tenslotte via Maastricht, België terug binnen te fietsen. Ik heb heel wat hoogtemeters gemaakt vandaag - + 600 - en verschillende hellingen beklommen, oa. die Hoesberg. Over 100 m. gemeten is het max. 8% maar er zijn stroken bij van 12%. Ik heb mijn best mogen doen, maar zoals gezegd, die vlaai en cola gaven mij voldoende energie, zeker gelet op mijn gemiddelde snelheid van iets meer dan 21 km/uur.
Op het einde van mijn rit gaf ik de voorkeur aan wat extra kms. maken ipv. te stoppen voor 'n biertje. Zeker ik nu pas vertrek in de namiddag, is het niet meer zo vanzelfsprekend om nog uitgebreid te stoppen voor ene lekkere Duvel. Wij eten om 17u30 en dan moet deze jongen nog gewassen en gestreken zijn eer hij aan tafel gaat. Ik heb mij vandaag nog eens op de weegschaal gezet: 65,3 kg. bloot aan de haak.
Ziehier, mijn wedervaren van vandaag. Zon, zon en nog eens zon, maar toch niet al te warm. Gelukkig had ik mijn fietsjasje aan. Tot morgen.
Vandaag heb ik het mij gemakkelijk gemaakt, eerst naar de bakker en aansluitend, 'n korte wandeling doorheen Pietersheim. We hebben deze namiddag binnenshuis nog 'n stevig werkje te verzetten met ons twee, het was dus kwestie om hiervoor niet al te vermoeid aan de start te staan.
Ik vertrok via de Henri Dunantstraat om vervolgens de Kinderboerderij binnen te stappen. Ze hebben daar enkele bomen mooi aangekleed. Eens doorheen de speeltuin, ben je direct aan de grachten rondom de burchtruïne. Vandaag ben ik de trappen in de toegangstoren nog eens opgeklommen. Het zicht is er altijd prachtig. Die gans was wel aan het snateren, ik was op dat punt blijkbaar 'n onwelkome bezoeker.
Terugkeren deed ik via de Koning Albertlaan en het Uilenspiegelpark. Zo, nadat het middagmaal goed is gezakt, gaan we er aan beginnen. Wat moet - dat moet. Morgen ga ik normaal gezien fietsen. Ik ga denkelijk alle dorpjes van Voeren aandoen en via Maastricht terugkeren.
Vandaag is het weer 'n stuk beter dan gisteren, meer zon en minder wind. Deze voormiddag en middag waren we met ons twee in Genk. Maar eenmaal terug thuis, wilde ik toch eens met eigen ogen gaan zien waarom onze dagelijkse wekker niet meer afloopt. Ik bedoel hiermee dat anders vanaf 7u00 de heimachines aan het werk zijn op het Industriegebied, met 'n gestaag geklop. Sinds enkele dagen is het echter oorverdovend stil.
Ik ben dus de fietsbrug overgewandeld met rechts de sluis. En inderdaad, de heimachines zijn weg. De eerste fase van de werkzaamheden is afgerond. En dat je hier steeds flirt met de grens, zie je op mijn kaartje, nu ben je in België en even verder in Nederland.
Op het Lanakerveld nam ik 'n selfie. Even verder ben ik even de talud opgeklommen om 'n foto van dat oude spoor te nemen, "the trail to nowhere", het spoor naar nergens. Iets verder dan de tunnel onder het spoor, zie dat oude gebouw, sinds jaren 'n Rijksmonument. Het gebouw zou van 1780 zijn.
Terugkeren deed ik via de grote weg tussen Smeermaas centrum en Lanaken. Tenslotte wil ik met 'n laatste stukje ook mijn hulde uitspreken aan de bedenker van het fietsroutenetwerk. Vandaag werd hij met 'n artikel in de krant geëerd. Hij kreeg 'n eredoctoraat aan de UHasselt. Hij heeft veel mensen terug aan het fietsen gebracht.
De goesting was er om te fietsen, en niet zomaar 'n tochtje van niks, nee, het werd 'n trip naar onze provinciale hoofdstad Hasselt. Vanmorgen nog eerst mijn best gedaan om alle ongewenst kruid te verwijderen aan de straatkant en de kiezels naderhand mooi geharkt.
Na het eten vertrok ik via Gellik, Eigenbilzen en Munsterbilzen. In Eik, 'n oud gehucht van Bilzen nam ik mijn 1ste foto. De wolken inspireerden mij hiertoe. En ja, ik had het goed gezien, vanaf Beverst voelde ik regelmatig 'n verdwaalde regendruppel. In Diepenbeek moest ik vandaag voor het eerst - en niet voor het laatst - 'n omweg maken wegens wegenwerken. Gelukkig had het Fietsroutenetwerk zijn huiswerk gemaakt en de alternatieve weg was goed aangegeven.
In Hasselt kwam ik langs het Provinciehuis. Daar zetelt de provincieraad en ook de Limburgse Gouverneur en zijn gedeputeerden. In Hasselt fietsen, trekt mij niet zo aan, het is er mij te druk. Maar wil je het Fietsroutenetwerk volgen, dan kun je niet anders. Heel anders was het nadien, gewoon fietsen langs het Alberkanaal en met de wind in de rug, kon ik er zelfs 'n tandje bijsteken.
Wat verderop kwam ik dan aan in Bokrijk. Deze keer eens niet doorheen die waterpassage, daar ben ik al té dikwijls geweest. Het was vandaag gewoon langs de ingang van het openluchtmuseum. Op weg naar Genk kwam ik 'n aangeklede boom tegen. Waarom?? Een kunstwerk?? Vervolgens kwam ik voorbij het bedrijf van Essers, een van de grotere transportbedrijven. En dan moest ik naar Winterslag, maar wederom door werken heb ik door de omwegen vermoedelijk het gehele dorp van nabij gezien. In Genk centrum zie je direct dat de stad 'n mijnverleden heeft. Die twee grote wielen staan in de buurt van het postkantoor.
In het Molenvijverpark kun je even tot rust komen. Het is 10 ha groot. Terugkeren deed ik vandaag via de Duivelsberg in Opgrimbie en vervolgens Rekem en Neerharen. Daar zag ik dat het toekomstige fietscafé al vorm begint te krijgen, 'n nieuw dak, de muren geschilderd en mooie blauwe luiken.
En thuis, ... daar kreeg ik te horen dat ze mij zelfs iets later had verwacht. Nu ja, tegen mijn gewoonte in ben ik onderweg nergens gestopt voor 'n extra energie-injectie, het was zelfs niet nodig, er zat genoeg jus in de benen. En die jus was toch nodig, het waaide harder dan voorzien, geen zon en zoals gezegd, af en toe 'n druppel. In Lanaken ben ik mij wel nog in de rapte ene warme chocomelk gaan drinken.
85 km op 'n namiddag, niet slecht. De volgende tocht zal op donderdag zijn, ze geven dan 'n stralende zon. Vermoedelijk 'n ritje ergens in Ned. Limburg.
Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
Over mijzelf
Ik ben Eddy Meuris
Ik ben een man en woon in Lanaken (België) en mijn beroep is gepensioneerd.
Ik ben geboren op 03/03/1954 en ben nu dus 71 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: wandelen - fietsen - genealogie - schaken.
Ik ben Eddy Meuris