Vandaag is het weer 'n stuk beter dan gisteren, meer zon en minder wind. Deze voormiddag en middag waren we met ons twee in Genk. Maar eenmaal terug thuis, wilde ik toch eens met eigen ogen gaan zien waarom onze dagelijkse wekker niet meer afloopt. Ik bedoel hiermee dat anders vanaf 7u00 de heimachines aan het werk zijn op het Industriegebied, met 'n gestaag geklop. Sinds enkele dagen is het echter oorverdovend stil. 
Ik ben dus de fietsbrug overgewandeld met rechts de sluis. En inderdaad, de heimachines zijn weg. De eerste fase van de werkzaamheden is afgerond. En dat je hier steeds flirt met de grens, zie je op mijn kaartje, nu ben je in België en even verder in Nederland. 
Op het Lanakerveld nam ik 'n selfie. Even verder ben ik even de talud opgeklommen om 'n foto van dat oude spoor te nemen, "the trail to nowhere", het spoor naar nergens. Iets verder dan de tunnel onder het spoor, zie dat oude gebouw, sinds jaren 'n Rijksmonument. Het gebouw zou van 1780 zijn. 
Terugkeren deed ik via de grote weg tussen Smeermaas centrum en Lanaken. Tenslotte wil ik met 'n laatste stukje ook mijn hulde uitspreken aan de bedenker van het fietsroutenetwerk. Vandaag werd hij met 'n artikel in de krant geëerd. Hij kreeg 'n eredoctoraat aan de UHasselt. Hij heeft veel mensen terug aan het fietsen gebracht. 










|