aantal stappen: 1.332.840 +/- 10.000 stappen = 7,5 km
aantal wandelingen: 106
aantal fietstochten: 26
Zoeken in blog
07-05-2023
Café Du Pont in Briegden.
Zoals gewoonlijk waren we voor dag en dauw aan de ontbijttafel. Nu ga ik natuurlijk niet overdrijven, feit is wel dat ik al om 8u00 mijn wandelschoenen aan had om 'n tochtje te maken. De zon begon pas aan zijn opmars, maar zo in alle vroegte is het nog aangenaam rustig op straat.
Ik vertrok dus via de Pannestraat met één van de vele kapelletjes in Lanaken. En dan naar de hernieuwde Kounterstraat. Sinds verleden week is het onverharde gedeelte voorzien van 'n tarmaclaag. De vele scholieren die er passeren, zullen het toejuichen. En dan over het oude spoor naar het jaagpad langs het kanaal. En aan de brug van Briegden, zie je rechts het huidige Alkahof, 'n Grieks restaurant. Maar het gebouw heeft tot in 1997 de naam Café Du Pont gehad. Het werd gebouwd tussen 1937 en 1938, samen met het Albertkanaal. Op dag twee van WOII - 11 mei 1940 - is het zo goed als volledig afgebrand door bombardementen. Op 6 september 1944 lieten de Duitsers bij de terugtrekking van hun leger, de brug opnieuw de lucht invliegen waarmee er weer schade kwam aan het gebouw. Het is pas op 28 mei 1948 dat het gebouw volledig opnieuw is opgebouwd in zijn huidige vorm. Een gebouw dus met 'n uitgebreide geschiedenis.
Zoals jullie zien, is het Albertkanaal ook te gebruiken voor de vele waterskiërs. En in de kanaalkom (waar Albertkanaal en het kanaal Briegden-Neerharen samenvloeien), zag ik nog eens 'n eenzame visser in zijn eigen bootje. Dat was lang geleden. Meestal wordt er gevist aan de waterkant.
Met nog ene foto langs het kanaal en de kerk in de verte, terug naar huis voor 'n lekker tasje koffie. En ja, het is zondag, ik weet het, maar toch nog 'n uurtje in de tuin gewerkt.
En wat de volgende dagen gaan geven, hierover later meer.
Beste vriendinnen en vrienden, jullie zullen enkele dagen geen verslag te lezen krijgen van mijn sportieve activiteiten. Ik ga vanaf deze avond voor eventjes de pauzeknop indrukken van mijn blogje.
Zo af en toe gebeurt het, te veel foto's gemaakt onderweg, meer dan het toegelaten aantal. Ik heb er dus enkelen moeten deleten. Nu, geen probleem, maar mijn enthousiasme gaat soms met mij op de loop.
Het weer was goed vanmorgen, ideaal om 'n ritje te maken met de stadsfiets. Via de kerk van Veldwezelt en het pad naar links in de velden in Oud-Caberg, richting Smeermaas. Daar heb ik verschillende foto's uiteindelijk moeten verwijderen. Zo goed als de ganse roeiclub van Maastricht, was aan 't oefenen op de Zuid-Willemsvaart. Ik heb zeker 'n 20-tal boten gezien. Aan de Maas komt het eilandje weer met zijn kop boven water. Wat verderop fiets je door Hochter Bampd.
Maar in Herbricht wilde ik de levensboom van die Amerikaanse kunstenaar, nog eens van kortbij gaan bekijken. Het heeft wel iets. De Maas bleef ik volgen in oa. Uikhoven, waar het veer op klanten lag te wachten. Je kunt nu gratis de Maas over. In Kotem aan de Maas, nog enkele foto's van "Den Doodendraad".
Op dat punt was het tijd om terug te keren. Gewoon terug naar de Zuid-Willemsvaart om in Rekem het oude kasteel te zien liggen en een der mooie woningen. Aan de Begijnenbos en zijn kleurrijke beek, rechtsaf naar La Butte aux Bois. Het laatste stukje fietste ik langs de visvijver in het Domein Pietersheim.
Voila, mijn sportieve activiteit zit er weer op, alhoewel, ... mij nu nog wat bezig houden in de tuin.
Na die escapades van gisteren en eergisteren, was ik vandaag toch toe aan 'n beetje rust. Niet dat ik op mijn lauweren gerust heb, maar het was toch met de handrem op. Vanmorgen nog wat in de tuin gewerkt, na de afwas toch even de ogen dicht om tegen 13u20 'n wandeling te maken. Oorspronkelijk wilde ik ' n ritje met de stadsfiets maken, maar de buienradar voorspelde weinig goeds.
Via de Steenselbergweg naar de Asbeekweg. Daar zie je altijd enkele paarden grazen. Dan langs de opgebroken H. Dunantstraat naar de kinderboerderij. De geitjes waren ook aan rust toe. Aan het kabouterhuisje was er weinig beweging, mogelijk ook in 'n diepe slaap.
En dan nog even, zoals zo dikwijls naar Pietersheim met zijn mooie grachten. Ik geraak er niet uitgefotografeerd. Tja, wat mooi is, mag gezien worden. Daarna nog even langs de nieuwe padelpleinen gestapt.
Maar door de dreigende wolken, toch maar de kortste weg richting het centrum genomen. En driewerf helaas, onderweg toch moeten vluchten in 'n bushokje om niet nat te worden. Een korte hevige bui trok over Lanaken. Daarna klaarde de hemel weer even op zodat ik in de rapte nog iets kon gaan drinken.
En daar zittende op het terras, zag ik een van mijn voormalige fietsvrienden staan, te wachten op wie of wat ...? Hij is sinds enkele jaren 'n beetje 't noorden kwijt en verbljft momenteel in 'n rusthuis. Tot 'n viertal jaar geleden, reed hij nog regelmatig met ons mee, maar nu is hij spijtig genoeg ver weg met zijn gedachten. Ook nu, want toen ik hem naderhand aansprak en vroeg waarop hij stond te wachten, vertelde hij dat hij aan 't wachten was tot de bui volledig was overgetrokken en hij terug kon wandelen naar zijn verblijfplaats. Die bui was al 'n tijd voorbij, dus ja, triest 'n vriend zo te zien dwalen.
Zoals gisteren gezegd, vandaag iets speciaals. En dat speciale was 'n item van mijn to do lijstje. Dat kan ik nu afvinken. Ik wilde namenlijk al langer de GR5 route (die wandeling met rode en witte strepen) wandelen tussen Zutendaal en Lanaken. Maar, het kwam er nooit van, ... tot vandaag dus. Het goede weer stimuleerde mij nu wel om die wandeling te maken. Pas op, het zouden héél wat kilometers worden en ik had al héél wat kilometers in de benen met mijn fietstocht van gisteren. Maar eens de beslissing genomen, ging ik op pad.
Ik nam uiteraard de bus naar het vertrekpunt, zijnde de kerk in Zutendaal. Het eerste GR5-bord vind je aan de kapelanij om dan te wandelen richting het Klauterbos aan de Lieteberg. En eenmaal daar gepasseerd is het vooral genieten van de rust, de natuur en de mooie bospaden.
Onderweg nam ik even de tijd om op 'n bankje 'n pauze te nemen. De meegenomen appel smaakte. Ik had daar ook nog even 'n fijne babbel met 'n bejaard koppel dat ook even aan rust toe was. Zij waren op pad met hun elektrische fiets. Zij wonen tussen Maastricht en Valkenburg.
Onderweg, moet je al eens door 'n poortje, wandel je over 'n houten pad, kom je langs mooie vijvers, zie je al eens 'n uitkijktoren of jagerspost en vliegen de schitterende plekjes je om de oren.
Het volgen van die bordjes was gemakkelijk in 't bos. Ik had natuurlijk even op voorhand gekeken hoe rechtdoor, linksaf of rechtsaf afgebeeld wordt. Maar helemaal op het einde van mijn tocht, op de Kiewithstraat om precies te zijn, was het gedaan met die bordjes. Ik wist wel dat de route langs de Kounterstraat, de Kleine Hofstraat, langs de velden van De Puin, de Jan van Eykstraat en de P. P. Rubensstraat liep, maar mensen zonder gps, hebben het toch moeilijk om hun weg verder te vinden. Nu, ik neem aan dat de meesten wel 'n kaartje bij hebben of gps hebben. Ik dus niet, maar ik had zoals gezegd op voorhand mijn weg genoteerd.
Dat was het dus, 'n "sjoen" wandeling zoals ze bij ons zeggen. En stevige honger had ik uiteraard.
Het is gelukt, nog eens samen met Hubert 'n mooie fietstocht gemaakt. Hubert had de vrije hand om de route te bepalen en dat is toch 'n fameuze rit geworden. Meer dan 100 kilometer en redelijk wat hoogtemeters.
Niet dat Hubert de rit van a tot z had voorbereid, het was meer nattevingerwerk, rijden op kompas en de plaatsnamenborden in het oog houden. We vertrokken langs het Albertkanaal in Briegden om naar Hasselt te rijden. In Hasselt, links af naar Alken, Wellen en Zepperen. Ik wilde vandaag nog eens kijken of er nog wat van de bloesems te zien was. Helaas, de meeste bloesems waren al verdwenen, maar .... gelukkig dan wel, het was in die streek nu rustig fietsen.
Onderweg even halt gehouden voor 'n koffietje om dan verder door te fietsen richting Sint-Truiden. Zo zijn we ook door Brustem gefietst, de plaats waar de afgelopen dagen nogal wat te doen was omtrent die rave party die daar doorging op het vliegveld. We waren dus 'n paar te laat .... Nee, absoluut niet, ... Sex & Drugs & Rock & Roll is niet meer aan ons besteed.
Na Sint-Truiden kozen we de richting van Borgloon. In de buurt van Kerniel nog 'n mooie foto gemaakt. En de kapelletjes onderweg, .... niet te tellen, zoveel hebben wij er gezien.
De terugweg maakten wij via Hoeselt en Munsterbilzen en vanaf Eigenbilzen, legden wij de laatste kilometers af door het veld richting Gellik.
Ik heb Hubert gefeliciteerd met zijn uithoudingsvermogen, zijn 1ste 100-plusrit van het jaar.
Morgen misschien iets speciaals, dat lezen jullie dan wel. En om te eindigen, ietwat persoonlijk, ik hoop dat diegene die vandaag naar de tandarts moest, heelhuids terug thuis is geraakt ..??!!
Als je denkt dat de tuin proper is en je enkele dagen op je lauweren kunt rusten, dan maak je 'n grote fout. Gisteren ben ik achteraan ons terrein gestopt met 'n proper aanzicht (zie maar onze mooie hyacinten), maar aan de voorkant komt het ongewenst kruid weer piepen. Zo blijf je uiteraard bezig. Maar zo lang ik het graag doe, ....
Het was dan ook al tegen 15u00 dat ik aan mijn wandeling kon beginnen. Ik wilde niet al te ver gaan want morgen ga ik fietsen met Hubert. Wat krachten sparen dus. Ik ben dus nog eens in Pietersheim geweest en wil jullie met graagte, 'n kleine fotoreportage aanbieden van de burchtruïne/waterburcht (beide namen zijn correct).
Eerst enkele foto's van nieuw leven. De beide ouders zaten er onbewogen bij. En dan wat foto's gemaakt boven op de wallen. In de kapel kun je op verzoek, burgerlijk huwen. Dat hoeft dus niet noodzakelijk op het gemeentehuis. Vervolgens de tentoonstellingsruimte binnengestapt. Dat was al jaren geleden dat ik daar nog was binnengeweest.
En na de ruïne, nog even door de dreef gewandeld met zijn opmerkelijke bomen. Ze zijn zo goed als volledig uitgehold maar ze hebben nog steeds takken en de eerste blaadjes zijn er al.
Via de Rode Kruisstraat, de Putstraat en de Drie Eikenstraat, terug naar huis. En nu wat wat koolhydraten binnenspelen voor morgen.
Vandaag 1 mei, dag van de arbeid. En ja, het was "werkendag", van 8u00 tem. 12u00 in de tuin gewerkt. En oef, eindelijk proper, maw. de lenteschoonmaak gedaan in de tuin.
Maar na het middagmaal en die noeste arbeid van de voormiddag, had ik gene "puf" meer om nog 'n wandeling te maken. Om toch niet in de zetel verzeild te geraken, mijn stadfiets van stal gehaald om 'n ritje te maken. Zoiets lukt normaal gezien altijd.
Waar het deze voormiddag prima weer was, begon de zon zich toch al 'n beetje te verstoppen achter de wolken. Maar geen probleem, het was nog droog en ik vertrok aan de brug van Briegden richting Vroenhoven en Kanne langs het Albertkanaal. Foto één, de brug van Vroenhoven en de volgende twee, maakte ik boven op de brug van Kanne. En dan links omhoog naar het dorp Lanaye. Rechts over de brug, fiets je naar de helling van Saint-Pierre. Maar ik ging dus links.
Via de Maas naar de brug richting Moelingen. Lang bleef ik niet in de Voerstreek, slechts enkele honderden meters gezien ik links afsloeg naar Eijsden in Nederland. En dan kom je in Gronsveld ... en het begon te miezeren. En dat miezeren werden regendruppels zodat ik mij genoodzaakt voelde om aan de molen, onder 'n boom te gaan schuilen. Gelukkig was het bladerendek al dik genoeg om mij min of meer te beschutten. En of de duivel er mee speelde, eens opnieuw vertrokken, enkele honderden meters verder in de buitenwijken van Maastricht, daar was geen drup regen gevallen.
Maar ik vertrouwde het toch niet helemaal, dus maar de kortste weg naar huis genomen. Eerst langs het kerkje dat naast het drukke fietspad staat richting Noorderbrug, en dan 'n heel klein ommetje om dat mooie oude tolhuis nog eens te fotograferen. In Lanaken zelf, toch nog effe goesting in 'n koffie en 'n Leffe 0,0%. Misschien had ik dat beter niet gedaan want even later begon het te regenen. Rap op mijn fiets gesprongen, maar die 800 meter tot thuis, waren ver genoeg om kletsnat te worden. Geen nood, effe 'n warme douche en het leed is geleden.
Ik ben Eddy Meuris
Ik ben een man en woon in Lanaken (België) en mijn beroep is gepensioneerd.
Ik ben geboren op 03/03/1954 en ben nu dus 70 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: wandelen - fietsen - genealogie - schaken.
En dan over het oude spoor naar het jaagpad langs het kanaal. En aan de brug van Briegden, zie je rechts het huidige Alkahof, 'n Grieks restaurant. Maar het gebouw heeft tot in 1997 de naam Café Du Pont gehad. Het werd gebouwd tussen 1937 en 1938, samen met het Albertkanaal. Op dag twee van WOII - 11 mei 1940 - is het zo goed als volledig afgebrand door bombardementen. Op 6 september 1944 lieten de Duitsers bij de terugtrekking van hun leger, de brug opnieuw de lucht invliegen waarmee er weer schade kwam aan het gebouw. Het is pas op 28 mei 1948 dat het gebouw volledig opnieuw is opgebouwd in zijn huidige vorm. Een gebouw dus met 'n uitgebreide geschiedenis. 
Ik ben Eddy Meuris