aantal stappen: 1.332.840 +/- 10.000 stappen = 7,5 km
aantal wandelingen: 106
aantal fietstochten: 27
Zoeken in blog
01-10-2023
Effe meegedaan met de Sparrentrippers.
Ik weet niet of het er iets mee te maken heeft, feit is, als ik ga wandelen in 't bos, dan is het precies of ik daar mijn geuren moet achterlaten. Niet dat ik iets speciaals gegeten heb die de aanmaak van die geuren stimuleert, het is maar dat je het weet als je ooit zou besluiten met mij mee te wandelen. Maar alle gekheid op 'n stokje, nu dat ik het toch over geuren heb, het is jammer dat ik de geur van het bos niet ergens kan opslaan. Als je éénmaal door 'n bos gewandeld hebt, dan weet je waarover ik het heb.
Voormiddag was onze dochter en kleinzoon op bezoek en dus kon ik na de afwas, toch even op pad. Ver wilde ik niet gaan, deze namiddag is nog lang en met dit mooie weer zijn we toch misschien nog iets van plan.
Ik wandelde het bos in via het verlengde van de Smeetsstraat. Een der bewoners daar, heeft er 'n mooi privévijvertje. Ik heb vandaag nog eens de wat minder gekende paden genomen, weliswaar bijna allemaal ver weg van de zon en dus ook redelijk drassig. Maar eens terug op een der hoofdwegen, zag ik dat ik verzeild geraakt was op het parcours van 'n wandeling van de Sparrentrippers. Ik had er geen idee van dat die vereniging nog altijd bestaat. In mijn gedachten bestaat die al minstens 40 jaar.
Ik ben de talrijke wandelaars gevolgd toen ze de Bessemerstraat en de Maastrichterstraat overstaken, maar eens aan San Lanaco ging ik rechtsaf, terug naar huis. Mijn laatste foto maakte ik aan een der beken.
Maar die twee laatste afbeeldingen vragen verder 'n woordje uitleg. Deze week was ik met mijn echtgenote op familiebezoek (bij mijn enige overgebleven tante). Zij had twee tekeningen in het bezit van haar schoonouders, Jacques Lambrechts ° in 1894 en Elisa Nassen ° in 1898. Om deze bijzondere tekeningen (mijn grootouders dus) niet verloren te laten gaan, heb ik ze meegenomen ter bewaring. Ze zijn vermoedelijk getekend net na WO I (rond 1920). Mijn zoon vroeg al of het misschien in die tijd goedkoper was om ze te tekenen ipv. te fotograferen.
Morgen ga ik omwille van het zéér goede weer, niet schaken maar fietsen.
Soms kan ik het niet genoeg zeggen, maar welkom op mijn blog. Ik vertel dagelijks over mijn fiets- of wandeltochten en daarnaast komen er ook al eens mijmeringen bij me op die ik dan graag met jullie deel. Onze gemeente Lanaken is natuurlijk 'n constante in mijn verslagen. Veel leesplezier.
Mijn koersfiets wilde ik vandaag gaan testen, 'n nieuwe band, nieuwe ketting en cassette achteraan, nieuwe remkabels, goed gesmeerd en voor de rest goed nagezien. En ik moet zeggen, ik ben zéér tevreden. Ik heb nog eens kunnen fietsen zonder storende geluiden onderweg. Er was altijd iets wat lawaai maakte, oa. mijn zadel, trapas enz. Alles is weggewerkt, prima dus.
De bedoeling was vandaag om naar Val Dieu te fietsen. Ik vertrok in Briegden langs het Albertkanaal naar Kanne. Daar maakte ik 'n foto van de brug en in de achtergrond, de helling waar de Slingerberg doorheen loopt. Een venijnige klim, maar niet vandaag, ik vervolgde mijn weg via de brug naar Moelingen over de Maas. Onderweg aan de kapel van St. Jozef in de buurt van Mesch, mijn boterhammen opgegeten.
En dan kwam Val Dieu in 't zicht. Het was er vrij druk, ik had het geluk dat ik voorgelaten werden aan de kassa om af te rekenen. Een koppel vond dat ik met mijn stuk taart en cecemel (er was geen enkele tas meer beschikbaar om 'n koffie te nemen), best kon voorgaan, waarvoor dank.
Ik fietste vervolgens bergop naar St. Jean en Aubel waar ik de ravel ligne 38 nam tot in Hombourg. Onderweg heb je prachtige vergezichten. Om niet door Teuven te moeten fietsen (nog altijd wegenwerken) ging ik linksaf naar Veurs, 'n gehucht van Sint-Martens-Voeren. Vandaag heb ik zogoed als de hele Voer gezien. Nu hoor je mij niet klagen, het landschap is er prachtig.
Maar in Sint-Pieters-Voeren draaide ik toch rechtsaf in de richting van Maastricht. Om niet door de stad te moeten fietsen, nam ik de route onder Maastricht-centrum door. Even ben ik blijven stilstaan aan 'n voetbalwedstrijd. En eens op de Noorderbrug, ben je zo in Lanaken. Daar nog 'n plaatsje gezocht ergens op het terras. Het was er zo goed als volzet. Dat had allemaal te maken met de optocht deze middag van reuzen. Een 30-tal reuzen liepen mee in de stoet. Mijn echtgenote heeft oa. de reus van Kinrooi gefotografeerd. Voila, weer 'n aangename fietsdag achter de rug.
Zoals gisteren al gezegd, vandaag is er niet veel tijd om te sporten. Maar 'n korte wandeling kon er toch van af. Ik sta onder maandelijks dokterstoezicht en dat diende deze morgen te gebeuren. Ik heb nergens last van, maar die controle is noodzakelijk. Geen probleem dus, als het dat maar is. Ik ben in goede handen.
Nadien nog 'n ommetje gemaakt. Eerst dat wolkendek bekeken, dan de kapel op de Pannestraat en tot slot, enkele foto's in het park, de schaapjes en de laatste verwezenlijking van wijlen Mathy Engelen.
Normaal diende ik ook brood te gaan halen, maar mijn echtgenote had gisteren - op aanraden van onze dochter - eens 'n "brood van gisteren" meegenomen aan de helft van de prijs. Onze dochter heeft er goede ervaringen mee, even lekker en het blijft wonderbaarlijk nog enkele dagen goed. Dus bij deze is dat ook eens uitgeprobeerd en ik moet zeggen, er is niks mis mee, enkel één dag ouder. Natuurlijk gaat er niks boven vers brood en dat zal uiteraard zo blijven.
En de rest van de dag, veel zitten en lekker eten, dat hoop ik toch ...
Morgen ga ik fietsen, mijn fiets is helemaal binnenste-buiten gekeerd, verschillende onderdelen zijn vervangen en hij is hopelijk weer in orde voor 'n hele tijd.
Goed weer vandaag en tijd dus om te wandelen of te fietsen. En wat dat fietsen betreft, mijn koersfiets toch maar naar de fietsenmaker gebracht. Wat bleek nu, in mijn voorband (de buitenband dus) zat 'n klein gat. Ik gebruik het merk Schwalbe Durano Plus. Onder de rubberen bovenlaag zit 'n harde tussenlaag, normaal gezien dus lekbestendig. Ofwel heb ik pech gehad met 'n slechte band, ofwel is er toch iets héél scherps doorheen al die lagen gedrongen. Maar goed, er komt 'n nieuw bandje op en voor de rest wordt mijn fiets helemaal nagekeken.
Vandaag nog eens de bus genomen om naar het begin van mijn wandeling te rijden. Het werd Opgrimbie deze keer. Ik heb het mij niet moeilijk gemaakt en gewoon recht-op-recht gewandeld richting Rekem. Het grootste deel van mijn wandeling ging doorheen de Heirbaan, begonnen in Opgrimbie tem. de sluis van Neerharen.
Onderweg toch even gestopt aan die mooie ijsbeer. Heb dat maar voor je deur staan ... En dan passeer je de St. Petronellakapel. Deze kapel is er al van 1620, opgericht door Gravin Antonia van Grouffier en Reckheim en toegewijd aan Petronella van Rome. Alleen spijtig dat de deur gesloten is en niet meer kan betreden worden. Vandalisme is de oorzaak van deze beslissing. De foto van de kapel binnenin, is dus elders gevonden.
In Neerharen staan er nog verschillende mooie oude woningen op de Heirbaan. Bij een ervan, stond de poort open, voor mij dus de gelegenheid om rap 'n foto te maken. Via de eenden op rust aan de brug van Tournebride, ben ik terug gewandeld naar Lanaken. De laatste foto maakte ik aan het scholierenpad naar de fietsbrug aan de Jan Rosierlaan.
Wat morgen betreft, mogelijk zal er niet veel te sporten zijn. Mijn maandelijkse controle bij de dokter, ergens gaan eten met ons tweetjes en in de namiddag gaan we op familiebezoek.
"Woensdag vandaag en het ziet er weer 'n mooie dag uit". Dat is toch hetgeen ik deze morgen dacht. Eerst naar de bakker en dan nog mijn werkkledij aangetrokken om wat in de tuin te werken. Meer dan wat onkruid wieden, heb ik niet gedaan, maar toch. En die herfstaster staat er mooi bij. Een héél gemakkelijke plant, je hoeft er absoluut niks voor te doen.
Na het middagmaal had ik het plan om naar Maastricht te wandelen. In de "Gedeelde Weelde" 'n koffie gaan drinken, dat zag ik wel zitten. De Gedeelde Weelde ligt in de vroegere Sphinx, 'n fabriek van glaswerk, serviesgoed en later van tegels en sanitair. De fabriek werd opgericht in 1834 en op het hoogtepunt in 1878 werkten er +/- 2.500 mensen. In 2009 hield de fabriek op te bestaan. Sindsdien zijn de gebouwen ingenomen door allerhande initiatieven zoals dus de Gedeelde Weelde. In een der wandelgangen kun je nog bekijken wat er indertijd allemaal gemaakt werd.
Mijn wandeling vertrok richting Smeermaas via de Grensstraat en de Kantoorweg met zijn enkele mooie oude woningen. Aan het ronde punt richting Maastricht, links af het fietspad op. En o ja, overal zie je tegenwoordig schaapjes lopen. Iets verderop 'n foto van dat mooie witte huis. Als ik daar kon intrekken, direct.
Aan de Noorderbrug, wat foto's gemaakt van de oude stadswallen van Maastricht. Dan mijn koffie, herinneringen aan de Sphinx en langs de Maas terug naar huis. Juist vóór de grens, 'n technisch gebouwtje met 'n mooi kunstwerk erop. En dan over de brug in Smeermaas terug naar Lanaken.
Toen ik thuis kwam, was ik verwonderd over de afstand, op de kop 14,00 km. tegen 'n tempo van 6,27 km/uur. Niet slecht zou ik zeggen.
Wat was me dat allemaal vanmorgen ....! Het begon met het al dan niet meegaan van mijn maat op mijn fietstocht. Hij had mij beloofd om eerst te bekijken of hij zijn eigen fietstochten van zondag en gisteren, fysiek verteerd had. Gezien hij mij geen bericht gelaten heeft, veronderstel ik dus van niet en ben ik op het afgesproken uur vertrokken richting Val Dieu.
Maar, ik was nog geen 3 km. ver toen ik merkte dat ik mijn drinkbussen thuis vergeten was. Onvergeeflijk uiteraard, 'n lange fietstocht maken zonder drank, dat kan natuurlijk niet. Terug naar huis dus. Via dezelfde weg opnieuw richting Briegden. Maar ik was nog geen 2 km. ver toen ik bemerkte dat mijn voorband plat stond. Tevoet terug naar huis en mijn stadsfiets in de plaats van stal gehaald. Maar met die fiets naar Val Dieu rijden, dat was toch wat veel van het goede, onderweg zijn er meerdere hellingen. Mijn plannen dus maar gewijzigd en 'n ander parcours uitgetekend.
Ik vertrok langs de Zuid-Willemsvaart richting Rekem om in Boorsem de brug over te steken. Het is wel wat eentonig langs het kanaal, maar eens in Lanklaar kom je langs hotel Beau Sejour, 'n hotel dat nog de hoofdrol speelde in een der series op tv. Het is prachtig daar op die locatie. Dat merk je ook aan het aantal fietsers en wandelaars. Iets verderop, ging ik rechtsaf richting Dilsen-centrum en de Maas. Kort aan de Maas zie je vele plassen. Aan de Maas, even rechtsaf om in Meeswijk, het veer over het water te nemen naar Berg a/d Maas.
In Nederl. Limburg is het altijd prettig fietsen, goed onderhouden wegen, veel natuur en weinig verkeer. In Geulle ben ik bij iemand aangeschoven op het terras voor 'n hapje en 'n drankje. Het zat vol in Preuverie Auwt Gäöl. Vervolgens het Julianakanaal over om via Itteren en het kasteel van Borgharen, naar Maastricht te fietsen. Aan die mooie vogel ben ik toch maar gestopt, nu ziet hij er nog prachtig uit, hopelijk nog veel langer ...!
In Lanaken toch nog 'n dorstlesser genuttigd en daarna huiswaarts gekeerd. En die voorband .....? Voor alle zekerheid, hem nog eens opgepompt. Wat bleek nu, het ventiel zat helemaal los. Hoe dat kwam ??????? Straks of morgen eens bekijken hoe het zit. Opnieuw plat, ... dan toch maar de fietsenmaker inschakelen. Mijn fiets moet trouwens een dezer dagen toch binnen voor 'n groot onderhoud.
Deze morgen heb ik er maar goed de pas ingezet (5,94 km/uur), het was redelijk fris en om die koude wat tegen te gaan, heb ik er maar 'n sportieve wandeling van gemaakt. En het heeft geholpen, op 'n bepaald moment kreeg ik het zelfs warm.
Mijn wandeling had ik zo gemaakt dat ik op de terugweg, 'n brood kon afhalen bij de bakker. 8u18 en ik vertrok via de Pastoorslindestraat. Dat schattig huisje, daar kan ik maar moeilijk aan voorbij zonder 'n brede glimlach. En die paarden op de Kewithdreef, die fascineren mij steeds. Deze keer had ik de bedoeling om doorheen Kompveld te wandelen, 'n wijk in Gellik. Eerst door de Boonakkerstraat tot aan de Wijerdijk, om daar links de brug van Gellik over te steken. En die paar woningen verderop, dat is Kompveld.
Halverwege de baan, ben ik links afgeslaan naar de aardbeienplantage. Zo ver als je kunt kijken, zie je plantjes. Op het einde van de plantage, wandelde ik rechtsaf richting de Kiezelweg in Veldwezelt. Daar de straat over en die holle weg in. Ze noemen dat de Rosstraat. Wat 'n smal bospad met de titel "straat" te maken heeft, ik heb er het raden naar. Feit is dat die straat uitkomt op de officiële holle weg, zo genoemd en door iedereen ook zo gekend, maar in feite ook met de naam Winevenstraat.
Maar goed, op het eind van de holle weg ben je in Briegden. De plaatselijke bevolking houdt eraan om hun godsdienst uitwendig te laten zien door het goed onderhouden van kruisbeelden en kapellen. Mijn fotoreeks beëindigde ik aan de, voor mij toch, mooiste boom van de gemeente, aan het college van de Paters. Ten slotte mijn brood gekocht en naar huis.
Straks ga ik schaken en morgen staat er een fietstocht op het menu, hopelijk met gezelschap.
Ik ben Eddy Meuris
Ik ben een man en woon in Lanaken (België) en mijn beroep is gepensioneerd.
Ik ben geboren op 03/03/1954 en ben nu dus 70 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: wandelen - fietsen - genealogie - schaken.
Maar alle gekheid op 'n stokje, nu dat ik het toch over geuren heb, het is jammer dat ik de geur van het bos niet ergens kan opslaan. Als je éénmaal door 'n bos gewandeld hebt, dan weet je waarover ik het heb. 
Ik wandelde het bos in via het verlengde van de Smeetsstraat. Een der bewoners daar, heeft er 'n mooi privévijvertje. Ik heb vandaag nog eens de wat minder gekende paden genomen, weliswaar bijna allemaal ver weg van de zon en dus ook redelijk drassig. 
Maar eens terug op een der hoofdwegen, zag ik dat ik verzeild geraakt was op het parcours van 'n wandeling van de Sparrentrippers. Ik had er geen idee van dat die vereniging nog altijd bestaat. In mijn gedachten bestaat die al minstens 40 jaar. 
Ik ben Eddy Meuris