Wat doe je op ’n zondagmorgen, geen krant, gewend om tegen 7u30 aan de ontbijttafel te zitten en niet van plan om jezelf bezig te houden met allerhande klusjes, … gaan wandelen dus. Ook na die stevige fietstocht van gisteren met toch meer dan 600 hoogtemeters, heb ik nergens last van. Geen stijve spieren, geen pijnlijk achterwerk en ook geen vermoeide benen. Tijd dus om het doel van de dag te bepalen. En dat doel werd dus Smeermaas en Hocht.

Ik vertrok door ’n doodstille winkelstraat, geen kat te bespeuren. Op de Stationsstraat zijn ze bezig ’n nieuwe bouwput te creëren. Hopelijk wordt die bouwsite wél volledig afgewerkt. En dan op weg naar Smeermaas. Hiervoor diende ik over de fiets- en wandelbrug te stappen. Aan de overkant, waar er nog werken bezig zijn, zag ik drie echte senioren staan. Ze waren aan ’t wachten op nog ’n vriend om samen gezellig te gaan fietsen. Een van die mannen, Fernand, ken ik zeer goed. Hij was een van mijn medewerkers/postbode in het kantoor waar ik in die tijd de leiding over had. Fernand is meerdere jaren ouder dan ikzelf, maar is blijkbaar nog ’n hevige fietser. Het was trouwens hun tweede tocht dit weekend, gisteren reden ze ook al rond in dezelfde regio als Hubert en ikzelf.

In Smeermaas nam ik links de Oude Heirbaan. Het is ’n straat waar meerdere oude woningen goed bewaard gebleven zijn, deels door restauratie, deels door goed onderhoud. Ook in die straat zag ik ’n heel speciale brievenbus. Als voormalig postmeester heb ik daar wel ’n goed zicht op. Het verlengde van de Oude Heirbaan is ’n veldweg richting Hocht. Daar zag ik vandaag voor het eerst dat de gehele boomgaard gerooid is. Van al die perenbomen is er geen enkele blijven staan. Het is nu zo te zien, ’n akkerland geworden. Mogelijk zal dit meer opbrengen dan de verkoop van peren.

Via de dreef naar het kasteel van Hocht en de sluis van Neerharen, was het tijd om terug te keren. Langs de brug van Tournebride en Pietersheim – waar blijkbaar het terras terug geopend is, goed om te weten – naar huis om te middagmalen.

En morgen, dan staat er vermoedelijk ’n speciale wandeltocht op het programma. En nu ik dit aan 't klaarmaken ben, lange tijd met internetproblemen gezeten. De stekker moeten uittrekken en opnieuw installeren. Het kan gebeuren.

28-05-2023, 19:07 geschreven door eddy meuris

Na enkele wandeldagen, was het vandaag weer tijd voor 'n mooie fietstocht. Het was effe afwachten of mijn maat Hubert mee kon fietsen. Hij zat namenlijk al enkele dagen op hete kolen, 'n kleinkind was op komst. Vanmorgen kreeg hij dan het goede nieuws en deze avond kon hij op kraambezoek.

Hubert zat vandaag aan het stuur om de rit te bepalen. Eerst naar Maastricht en de Noorderbrug om vervolgens naar Mesch (Ned. Limburg) te fietsen. En dan 'n stukje door de Voerstreek, terug België, om dan Wallonië binnen te trekken. We kwamen ondermeer in Warsage, Herve, Clermont sur-Berwinne, Blegny, Aubel, Visé.

We hebben veel bergop en bergaf gereden, getuige de verschillende foto's van mooie vergezichten. Bij het binnenrijden van Aubel, 'n foto binnenin van 'n mooie kapel. Ik had daar wat voorsprong op Hubert zodat ik er even 'n foto kon maken. Als je met twee aan 't fietsen bent, dan is het niet vanzelfsprekend op heel wat foto's te maken.

Een aantrekkelijk dorp was Clermont sur-Berwinne, een der mooiste dorpen van Wallonië. Om te verduidelijken dat we heel wat hoogtemeters maakten, het profiel van La Heydt in het land van Herve.

Op de terugweg reden we langs de mijn van Blegny (geen eigen foto) en Visé om langs Kanne terug huiswaarts te keren. Uiteraard is bompa nog over de brug gekomen met 'n kleine traktatie voor zijn kleinkind.

27-05-2023, 17:24 geschreven door eddy meuris

Het was rap beklonken welke activiteit we vandaag op het programma zouden zetten, 'n dagje Maastricht met ons twee. Eerst naar de wekelijkse markt, daarna 'n tasje koffie in de boekenkerk om vervolgens te gaan shoppen in de binnenstad.

En zo geschiedde. De bus naar Maastricht om aan de Wilhelminabrug uit te stappen. Het was wat zoeken op de markt om de juiste kramen te vinden, maar we hadden tijd. En daarna aanschuiven in de boekenkerk voor 'n tas koffie. Meer en meer zie je daar mensen pauzeren. Uiteraard deden we daar weer wat inspiratie op voor nieuwe boeken, niet om ze te kopen maar om ze te ontlenen in onze bibliotheek.

En gelet op het zonnige weer - maar ook omdat het nog veel te vroeg was om te gaan middagmalen - maakten wij nog 'n wandeling langs de O.L.Vrouwekerk en doorheen ons favoriete stadsdeel, het Jekerkwartier. Je blijft onder de indruk van die stadswallen, maar ook van die immense boom naast de wallen. Prachtig was ook 'n beeldhouwwerk van "man en hond". Ook die gekapte uil mocht er zijn. Even verderop zagen wij het beeld van de bekendste musketier staan, D'Artagnan. Hij werd in zuid-west Frankrijk geboren in 1611 onder de naam Charles de Batz de Castelmore. Hij diende de zonnekoning Lodewijk IV en vond de dood bij de bestorming van Maastricht in 1673. Sommigen beweren dat hij begraven ligt op het kerkhof van Wolder, nu 'n woonwijk van Maastricht.

Maar van al dat wandelen kregen wij honger, op naar het Vrijthof. Daar kennen wij 'n goed restaurant, de verhouding prijs-kwaliteit is er optimaal. Nadien nog even 'n laatste aankoop en dan terug naar de bushalte. Daar zag ik de gele bus staan van City - Tours Maastricht.

Mijn laatste twee foto's wil ik jullie ten slotte niet onthouden. De vernieuwde bibliotheek in onze gemeente Lanaken, heeft 'n grote oude landkaart opgehangen in een der zalen. Het betreft hier 'n reproductie van één van de oudste kaarten van onze regio. Lanaken werd toen nog geschreven als "Lonaken".

En morgen, dan ga ik fietsen.

26-05-2023, 16:49 geschreven door eddy meuris

Goedenavond vrienden en vriendinnen, vandaag was ik toe aan 'n simpele wandeling. Geen voorbereiding, niet te veel nadenken, gewoon doen. Dat mocht ook wel na die stevige fietstocht van gisteren. Eerst nog even naar de bakker, dan wachtend op mijn echtgenote die winkelen was en daarna kon ik vertrekken.

Zoals de laatste paar weken dikwijls het geval, stapte ik het bos in langs de Maastrichterweg, de kortste afstand vanaf thuis. Even de rode wandeling gevolgd via de houten vlonder en de vele bamboestokken achter de Heidemolen. Panda's zijn er bij ons niet, anders zouden die stokken al lang gerooid zijn.

Op het einde van de Sprokkelstraat (even terug tussen de woningen), 'n foto van de inrit naar het laatste huis. En dan terug in het bos, die zalige rust, kabbelende beken, rustige wandelpaden en véél groen.   Het was vandaag gewoon de Bessemerberg opwandelen via het bos. Vervolgens de grote weg naar Zutendaal overgestoken om mijn weg doorheen het bos te vervolgen naar Sparrendal en de Roelerdreef. Deze straat is eindelijk voorzien van 'n toplaag asfalt.

En thuis mijn bedenkingen gemaakt of ik toch niet een dezer dagen mijn gras ga maaien. Ik doe, zoals verleden jaar, weer mee aan de actie: "maai mei niet". Maar door de vele regen van de afgelopen weken, staat het gras, en ook alle andere plantjes, redelijk hoog.

25-05-2023, 18:30 geschreven door eddy meuris

De woensdag is meestal 'n fietsdag, tenzij het weer niet goed is. Maar vandaag was het prima fietsweer, niet al te veel wind, zonnig bij vertrek en de benen voelden goed aan. En aangezien ik wist dat het 'n solorit zou worden, koos ik ervoor om 'n rit te maken die op mijn to-do lijstje voor dit jaar stond, de fietstocht naar de Achelse Kluis. Het is 'n rit van méér dan 130 kilometer, maar alleen zijnde, kon ik natuurlijk mijn eigen tempo bepalen. Het werd uiteindelijk 22,92 km/uur. Niet slecht voor 'n ouwe taaie.

Uiteraard vertrok ik al vroeg. Eerst langs de sluis van Neerharen om vanaf daar, de Zuid-Willemsvaart te volgen. Zo kwam ik weer langs het Eilandje in Neeroeteren. Het kanaal heb ik gevolgd tot voorbij Bocholt. Je waant je bijna in West-Vlaanderen langs het kanaal tussen Brugge en Damme. Om je 'n idee te geven van de afstanden, in Tongerlo-Bree, was ik na 31km. en het bord van Hamont-Achel passeerde ik na 48 km. Over Hamont kan ik nog 'n kleine anekdote vertellen. Op 7/10/1914 tijdens wereldoorlog 1, werd daar onze Lanakense burgemeester Edgar de Caritat de Peruzzis doodgeschoten door Duitse soldaten. Onze burgemeester was leider van 'n verzetsgroep en was naar Hamont uitgeweken in de hoop te ontkomen aan Duitse represailles.

Maar Hamont-Achel is uitgestrekt. Voor ik bij de Kluis toekwam, passeerde ik nog eerst "den doodendraad" en 'n stukje Nederland (zie blauwe cirkel op het kaartje). Dat stukje Nederland ging over 'n smal onverhard pad doorheen 'n stiltegebied. En dan daagde de Kluis voor mij op. Hoog tijd om 'n pauze te nemen. Koffie, taart en cola.

Om niet dezelfde weg terug te moeten nemen, fietste ik ondermeer langs het station van Neerpelt. In de fusiegemeente Pelt kwam ik ook de Wedelse molen tegen. Het is 'n onderslagmolen (op de rivier de Dommel) die gewerkt heeft tem. 1957. In 1974 werd hij gerestaureerd en draaien doet hij nog steeds. In Linde, 'n kerkdorp horende bij Peer, ben ik even gestopt om 'n meegenomen boterham te eten. Dat kapelletje fascineerde mij om er even binnen te stappen.

Verder nog 'n foto van 'n rustplaats aan 'n vijver in Meeuwen (Meeuwen bereikte ik na 91 km.) en mijn fiets bij 'n allerlaatste stop in Zutendaal. Tja, ze zeggen soms dat 'n Thompsonfiets maar van mindere kwaliteit is, zeker vergeleken met de merken Ridley, Trek of nog enkele anderen. Maak mij allemaal niks uit. Zolang dat fietsje mij brengt waar ik heen wil, dan is het ok.

En ik hoor jullie vragen: en zadelpijn? Last van gehad? Nee, eigenlijk niet. Meer zelfs, de rit had nog langer mogen duren. De benen en de conditie waren dus goed. Thuis stevig gegeten want onderweg was ik toch bijna 2.000 kcal. kwijt geraakt. En morgen, dan wordt er weer gewoon gewandeld.

24-05-2023, 19:20 geschreven door eddy meuris

Deze voormiddag heb ik enorm veel aarbeienplantjes gezien. Het was voor mij 'n echte verrassing, zo kort bij huis en toch 'n immense plantage die ik nog nooit gezien had.  

De wandeling vertrok vandaag via het Uilenspiegelpark en de gigantische boom aan het college. En dan op weg richting Veldwezelt. Ik wist er 'n weg aan de rechterkant liggen waar ik nog nooit doorheen gewandeld had, dus dat zou vandaag gebeuren. Het betreft hier de Beekveldweg. En al rap zag ik de eerste aardbeienplantjes onder plastiek hangen. Verderop, aardbeien in 'n grote glazen serre, aardbeien in grote bakken, in volle grond, in plastiektunnels in volle grond, duizenden en duizenden plantjes. Ik heb mij de ogen uitgekeken.

Eens doorheen al die aardbeien, kwam ik uit op de Kompveldstraat. Daar staan sinds mensenheugenis, betonplaten naast mekaar gezet, restanten van oude straatbedekkingen. Vervolgens de brug overgestoken van het oude spoor, om dan rechts, met zicht op de kerk van Gellik, de Boonakkerstraat in te stappen. De Dorpsstraat over en dan naar de Kounterstraat. Daar zie je massaal klaprozen staan.

Terugkeren deed ik via De Puin, met helemaal op het einde, 'n liefhebber van paarden, getuige hiervan de verschillende namaakpaarden en paardjes.

Fijne dinsdag nog beste vrienden en vriendinnen. Normaal gezien ga ik morgen fietsen.

23-05-2023, 13:17 geschreven door eddy meuris

Vandaag eens niet met de tuin bezig geweest, dadelijk naar de schaakclub, dus mijn wandeling gemaakt kort na de 10-uur koffie.

Ik vertrok weer eens langs het onverharde pad aan het fiets- en wandelbrugje om vervolgens uit te komen aan het jaagpad. En voor ene keer eens 'n zwart-wit foto gesmokkeld in mijn reportage. De man op de foto is Eddy, ook 'n wandelaar, maar hij is van 'n andere dimensie. Hij vertrekt dagelijks (in alle omstandigheden) om 8u00 om 's middags op tijd terug te zijn voor het middagmaal. Als je dan nog weet dat hij 71 jaar is, 2 jaar ouder dan ik, dan kun je alleen maar bewondering hebben voor zijn volharding. Ik ken hem al jaren, wij zijn beiden gepassioneerd door genealogie (stamboomonderzoek).

Wat verder aan de brug van Tourne Bride, naar links, naar het domein Pietersheim. Wat foto's gemaakt van 'n infobord. En die grachten, ... je blijft er foto's van maken. Ook nieuw leven op mijn pad, de mama vond het maar niks dat ik er langs liep, zij was stevig aan 't blazen.

Terugkeren deed ik via de sportterreinen van Atla.

Voila, het was niet te ver, maar ik ben alweer buiten geweest. En onderweg kom je altijd iemand tegen, zo ook - bijna thuis - één van mijn schoonbroers.

22-05-2023, 13:03 geschreven door eddy meuris