Toen we vanmorgen de gordijnen opentrokken, zagen we 'n klein laagje sneeuw liggen. Ieder op zijn beurt zeker ...??? De vorige winterprik werd ons bespaard terwijl het elders wel gesneeuwd had.

Op zondag heb ik dikwijls de gewoonte al vroeg te vertrekken voor 'n wandeling, dus ook vandaag. Foto's maken was nu 'n beetje spelen met de zon, met die schijf in je rug heb je heldere kleurrijke foto's, tegen de zon in, zijn ze veelal donker. Het is wat het is. Het geeft sowieso 'n impressie van mijn gemaakte tocht. 

Ik vertrok doorheen het Uilenspiegelpark om vervolgens via de Koning-Albertlaan naar Pietersheim te wandelen. Eerst zag ik dat paard en iets verder, een der mooiste bomen van het domein. Via het kasteel en de ruïne wandelde ik verder naar de kinderboerderij om daar Pietersheim te verlaten en de Sprokkelstraat in te trekken. Daar nam ik de blauwe route achter de Heidemolen door. Op dat stuk zag je nog goed dat dun laagje sneeuw liggen.

Zo, dat was weer mijn (korte) sportieve prestatie, deze namiddag zal het 'n siësta worden, misschien naar de koers kijken en de chef-kok heeft hoe dan ook, 'n lekker dessert in petto. Morgen als de weergoden mij gunstig gezind zijn en op voorwaarde dat de sneeuw verdwenen is, ga ik fietsen.

16-02-2025, 11:04 geschreven door eddy meuris

Gisterenavond zijn we onze kleinzoon gaan aanmoedigen bij zijn optreden in 'n musical in zaal Sint-Amandus in Kleine-Spouwen. Samen met zijn klas- en schoolgenoten, heeft hij dat goed gedaan. Zijn vier grootouders hebben genoten. 

Vanmorgen toen ik naar de bakker ging, had ik het genoegen om mijn buurman effe te jennen. Hij was juist in zijn brievenbus aan het kijken of zijn krant al toegekomen was. Ik vertelde hem dat ik die van ons al in het lang en het breed uitgelezen had. Grapje natuurlijk zei ik hem, wij hadden ze ook nog niet gehad. Op zaterdag moet ze trouwens pas vóór 10u00 in de bus zitten, op weekdagen is dat vóór 8u00. Toen ik omstreeks 8u30 terug thuis kwam, was mijn vrouw al toe aan het sportnieuws, mooi op tijd dus. Effe nadien kreeg ik het bericht dat onze stadsfietsen klaar waren.

En 'n fiets die weer helemaal nagezien is, dat geeft de burger moed om 'n fietstocht te maken. Ik wilde vandaag nog eens fietsen naar de terrils in Dilsen-Stokkem. Omdat ik met de stadsfiets dus ging, heb ik het mij niet moeilijk gemaakt en heb ik de route gekozen vanuit As ipv. vanuit Eisden. De Litzberg is op die manier slechts 'n oplopende straat.

Iets buiten As, heb je de groeve Windelsteen die stelselmatig zal opgevuld worden met grond zodat deze op termijn terug aan de natuur kan gegeven worden. Fietsen tussen de Mijnterrils is altijd prachtig al dien je aan weerskanten wel over 'n plankenbrugje te rijden om geen natte voeten te krijgen.

Het is tot aan de mijn van Eisden mooi fietsen, nadien zit je langs het kanaal. In Kotem kom je dan langs de Maas en die Britse tank, in feite 'n amfibievoertuig. Deze is in januari 1945 meegesleurd door de Maas bij oefeningen om de Rijn over te steken. Het juiste woord voor de tank is: Buffalo Mark IV. Ze werd in 1977 ontdekt in de Maas. In Kotem nam ik vandaag mijn pauze.

Terugkeren deed ik via de Heilig Hartkapel van Herbricht, de Maas in Smeermaas, onder de oude spoorbrug door op grondgebied Maastricht en het fietspad naar Veldwezelt. Met 56 km. op de teller op mijn zwaardere stadsfiets, heb ik mij weer goed bezig gehouden. En de fiets zelf, niks op aan te merken. Thuis hing intussen de carnavalsvlag al aan het raam.

15-02-2025, 19:14 geschreven door eddy meuris

Het is nu middag en nog steeds maar + 2°warm (of koud ...). Toch ben ik al de deur uitgegaan, we hadden voor de verandering nog eens wat kleine coupures eurobiljetten nodig. Ze zijn altijd handig als je ergens binnenspringt voor bvb. 'n tas koffie.

Maar 'n wandeling vooraf, dat zit er altijd wel in, ook al was het vrij fris. Ik trok gewoon nog eens naar Pietersheim. Ik had de hoge schoenen aangetrokken zodat ik deels door het bos kon wandelen. Die boom trekt altijd mijn aandacht en ik was vandaag - ondanks de koude - toch niet alleen in het bos.

In de mooie dreef is altijd wel iets interessants te fotograferen en gezien de toegang tot de ruïne open was, ben ik daar nog eens binnengestapt. Vanuit de hoogte kun je goed het kasteel op foto zetten. Ik heb die foto trouwens direct in de groep "je bent van Lanaken" op facebook gezet met al heel wat respons.

In het centrum wandelde ik langs het symbool van de Lanaker carnaval, "de heks op de bezem". En voor wie het interesseert, dit zijn de data voor carnaval van de volgende jaren. Terugkeren deed ik via het Uilenstraatje.

Terwijl ik dit verslag maak, heb ik muziek opstaan van Rory Gallagher. Deze Ierse bleusgitarist en zanger is in 1995 veel te vroeg van ons heengegaan (in de leeftijd van 47 jaar) na een ernstige ziekte.

14-02-2025, 13:26 geschreven door eddy meuris

Koud, grijs, vochtig en mottig, allemaal superlatieven die het weer typeren. Desalniettemin ben ik er toch op uitgetrokken voor 'n stevige wandeling. De optie om dat te doen samen met de bus - heen of terugreis - heb ik maar direct laten vallen, er is vandaag namelijk 'n nationale betoging in Brussel. En de chauffeurs van De Lijn hebben nog al eens de vervelende gewoonte om daar aan mee te doen. 

Nee, mijn wandeling maakte ik richting Neerharen om daar bij Mesjeu even binnen te springen voor 'n tas koffie. Ik vertrok langs de ezeltjes aan de Kinderboerderij. In Neerharen heb je dan de Heirbaan met zijn talloze oude woningen. Toen ik bij Mesjeu aankwam was ik de enige klant. De waardin stak het op het slechte weer waardoor er geen fietsers zijn.

Ik keerde terug langs het kanaal met ondermeer die oude paaltjes en boten, de eenden en een van de vele bunkers. Aan de sluis was juist 'n schip aan het binnenvaren. Dit stuk van het kanaal wordt niet zoveel bevaren, het is dus 'n zeldzaamheid dat er nog 'n schip versast wordt.

Via die trapjes wandelde ik naar de Stationsstraat. Ik had het gerucht opgevangen dat er 'n begin gemaakt is met "het einde van de schande van Lanaken". Er zou 'n vrachtwagen gesignaliseerd zijn op bewuste plek, "het gat van Lanaken" dat er al meerdere jaren ligt te verkommeren na het faillisement van de vorige eigenaar. En inderdaad, er zijn opruimingswerken bezig, hopelijk zijn alle vergunningen in orde zodat eindelijk komaf gemaakt wordt met datgene wat al lang 'n doorn in 't oog is van de buurtbewoners.

Dat was het weer voor vandaag, tot morgen. 

13-02-2025, 16:36 geschreven door eddy meuris

Mijn fietstocht van vandaag mag ik toch iets uitzonderlijks noemen. Ik beklom 8 hellingen en maakte hierbij 709 hoogtemeters. Mijn gemiddelde snelheid vond ik ook nog zo slecht niet: 19,4 km/uur, zeker gelet op al die beklimmingen. Niet slecht dus van de ouwe. 

Het was deze week uitkijken welke dag de beste zou zijn om te gaan fietsen. Vanmorgen heb ik dan de knoop doorgehakt en mijn chef-kok gevraagd om het warm eten te voorzien voor deze avond. Na het innemen van de nodige koolhydraten en eiwitten in mijn boterhammen, kon ik vertrekken. Ik voelde mij goed en ik had 'n route klaargemaakt die mij over heel wat hellingen zou leiden.

Ik vertrok via Maastricht naar Bemelen om daar mijn eerste beklimming te maken. De Bemelerberg is altijd 'n opwarmertje. Iets verderop staat de Van Tienhovenmolen van 1855 in het gehucht Wolfshuis, horende bij de gemeente Eijsden-Margraten. Maar daarna kwam dan de Cauberg in Valkenburg. De truc om er boven te geraken is gewoon niet naar boven kijken, maar je ogen te fixeren op je voorwiel. Je bent dan boven voor je er erg in hebt. 

De volgende helling was de Geulhemmerberg, 'n loper. Via Meerssen en Bunde maakte ik nog 'n uitstap over dezelfde berg, de Biesenberg aan de kant van Meerssen en de moeilijkere Kloosterberg vanuit Bunde. Vanaf dat punt was het mijn bedoeling om terug naar Maastricht te fietsen en dan mijn weg verder te zetten via de Sint-Pietersberg of ook wel Zonneberg genoemd. Ik kwam in Maastricht eerst voorbij het standbeeld van musketier d'Artagnon. Enkele jonge gasten vonden het geen bezwaar mij te vereeuwigen.

In Sint-Pieter heb je eerst het oude fort en wat verderop 'n hoge inkijk op de Enci-groeve. Eens in Lanaye aan de sluis, begon het laatste stuk van mijn fietstocht, eerst de Muizenberg omhoog om dan in Vroenhoven aan de andere kant van het kanaal terug te rijden naar Kanne. In Kanne ligt de Slingerberg, de laatste hindernis op mijn route. Om te eindigen was het toch 'n kuitenbijter met percentage's boven de 10%.

Mijn laatste foto's maakte ik in Heukelom, gehucht van Vroenhoven en horende bij Riemst. In 2016 telde dat gehucht nog 203 inwoners. Er wordt nog gewag gemaakt van de elektrische draad in WO I. Het begon fris te worden en het avondeten kwam korterbij, ik besloot daarom vandaag niet te stoppen voor 'n drankje maar rechtstreeks naar huis te gaan. Dat Duveltje heb ik dan bij het eten gedronken. Zo, dat was het weer, nu met de benen omhoog.

12-02-2025, 20:24 geschreven door eddy meuris

Wij in Lanaken en omstreken, mogen ons gelukkig prijzen dat er geen sneeuw gevallen is. Elders in het land hebben ze dikke miserie gehad. Ik had compassie met al die automobilisten die naar hun werk gingen. 

Bij ons was het gewoon nat van de regen en daar kan ik mee leven. In de voormiddag heb ik onze stadsfietsen even onder handen genomen, het grootste vuil eraf gehaald en ze zodoende 'n beetje toonbaar gemaakt voor de fietsenhersteller. Bij beiden dienen er nieuw remblokjes gezet te worden, de ketting en de versnellingen nagekeken en mijn fiets vertoont 'n minuscuul gaatje in mijn achterband (na enkele dagen staat hij plat achteraan) en de achterverlichting dient hersteld te worden.

In de namiddag had ik zin om nog eens elders te vertrekken voor mijn wandeling, het werd Waltwilder. Ik stapte van de bus aldaar in het centrum en kon al direct 'n bezoekje brengen aan de Sint-Remigiuskerk. Deze dateert van 1862. Ik volgde vandaag de knooppunten 67-504-200-85. Zo kwam ik even later toe in Hoelbeek. Eerst wandelde ik voorbij de school waar op dat moment onze kleinzoon Arne les aan het volgen was en vervolgens kwam ik langs Hoeve Kljèskes. Het woonhuis horende bij de hoeve is van de 18de eeuw.

De mooiste zichten zag ik in het domein Groenendaal met vooral het kasteel als eyecather. Het huidige kasteel is van de 17de eeuw met belangrijke verbouwingen in de 18de eeuw. Ook de waterplassen rond het kasteel nodigen uit tot rust.

Het volgende dorp op mijn reis was Munsterbilzen. Ik kwam daar langs het oude psychiatrisch ziekenhuis. Dat werd in 1895 in gebruik genomen door vier zusters, eerst om onderwijs te geven, later als psychiatrisch ziekenhuis. Van oorsprong was dit gebouw 'n abdij. Na de Franse revolutie werden meerdere gebouwen afgebroken maar hetgeen nu nog rest, is zéér oud. Wat verderop passeerde ik eerst langs de provinciale school en nog wat verder zag ik die runderen staan. Met hun dikke vacht zullen ze geen kou hebben.

Via de Demer wandelde ik uiteindelijk naar Bilzen, de geboortestad van mijn moeder. Het gebouw op de foto is het oude stadhuis. Terugkeren deed ik uiteraard met de bus, maar dat ging niet zomaar, er was nood aan 'n stevige schoentrekker om mij er nog bij te krijgen, de bus zat stampvol met schoolkinderen.

Afsluiten doe ik vandaag met 'n krantenartikel dat ik 10 jaar geleden op facebook gezet heb en dat mij vandaag in herinnering gebracht werd. In dat jaar was ik leider bij de jeugdbeweging KSA en wij organiseerden toen 'n avondvullend programma in de toenmalige zaal Rerem met onze kinderen. Zij traden allemaal op voor hun ouders, grootouders en familie. Als gastvedette hadden wij Ivan Heylen.

Zo, morgen is er weer 'n dag, mogelijk - of eventueel donderdag - 'n fietstocht op het programma.

11-02-2025, 18:43 geschreven door eddy meuris

Vandaag stonden mijn sportieve prestaties maar op 'n laag pitje. Ik heb derhalve  dan ook nauwelijks foto's kunnen maken. Deze ochtend ben ik eerst naar de bakker geweest en daarna stond er 'n kort familiebezoek op het programma. Het was 11u00 toen ik daar opnieuw vertrok, tijd nog voor 'n klein extra ommetje. Al bij al was het uiteindelijk nog zeven kilometer, maar buiten die paarden op de Asbeekweg en die mooie versiering onderweg, was er niet veel te fotograferen. Geen nood, morgen is er weer 'n dag met misschien beter weer, nu is het aan het regenen. 

Om jullie toch niet met lege handen achter te laten, ben ik eens in mijn archief gedoken. Ik heb al veel Belgisch Limburgse dorpen onder de loep genomen, maar de gemeente Bocholt ontbrak nog. Het is 'n gemeente waar ik jaarlijks één of twee keer passeer als ik naar de Achelse Kluis fiets in Hamont-Achel. Via het kanaal en de dorpen Neeroeteren en Opitter,  kom je door Bocholt. Meestal fiets ik dan terug via Overpelt en Hechtel-Eksel.

Bocholt telde op één januari van verleden jaar 13.753 inwoners en werd als plaats al genoemd omstreeks het jaar 1200, Heerlijkheid Bocholt. De bewoners worden Torenkruiers genoemd omdat in 1910 de klokketoren van de kerk verplaatst werd.

Het is weer 'n greep uit 'n massa oude postkaartjes. Geniet ervan.

10-02-2025, 13:15 geschreven door eddy meuris