Het was vandaag letterlijk: "na gedane arbeid, even wat ontspanning". En die arbeid was "groot" te noemen. Ik begon omstreeks 8u30 met het snoeien van de klimop. Onze achterbouw (fietsenberging - ruimte voor allerlei materiaal) heeft zo'n tien meter lengte en is aan de voorkant van grond tot nok, helemaal begroeid met klimop. Het werd tijd om daar de schaar in te zetten, zeker aan de deuren en ramen. 

Maar snoeien is één ding, de boel opruimen is 'n ander ding. En omdat ik toch bezig was, heb ik maar direct onze gewone haagbeuk in vorm gesnoeid. Deze boom moet je jaarlijks in toom houden (en bij ons ook in 'n bepaalde vorm), zoniet groeit hij uit tot 'n stevige boom. Dat zie ik bij onze buurman. Onze vorige buurman deed hetzelfde snoeiwerk als ik, de bomen waren dus omzeggens even groot, maar de huidige buurman laat betijen en er valt nu niks meer te snoeien, ze zijn imens groot geworden.

Naast onze haagbeuk staat er 'n struik te verkommeren, een deel ervan heeft de geest gegeven. Dat dode gedeelte heb ik dan maar weggezaagd, hopende dat de rest toch overleeft. Maar toen was het welletjes, moeder de vrouw had pannenkoeken gebakken en die kon ik wel lusten. Met wat bruine suiker of confituur, waren ze overheerlijk.

Maar je kent mij intussen, vervolgens op mijn luie krent gaan zitten, "no way". Een korte fietstocht zag ik nog wel zitten. Kanne - Maastricht was het doel. Ik vertrok in Briegden langs het Albertkanaal, om wat kilometers verder onder de brug van Vroenhoven door te fietsen. In Kanne moest ik dan de brug over. Daar had ik 'n zicht op de Sint-Hubertuskerk met de oude toren die uit de 15de of 16de eeuw zou stammen.

Even buiten Kanne, al op grondgebied van Nederland, heb je Château Neercanne zoals het zich deftig laat noemen. Op dezelfde straat vind je de Maastrichtse Ponyclub. Je kunt er lessen nemen. Er liepen 'n groot aantal dieren in de weiden, teveel om ze op twee foto's te krijgen.

Even verderop bereikte ik de binnenstad van Maastricht. Vandaag heb ik nog eens gefietst langs de stadsmuren en het standbeeld van musketier 'd Artagnan. Terugkeren deed ik via Smeermaas en de Maas.

Zoals gezegd, het was maar 'n klein ritje, nauwelijks 25 km. het hielp wel de spieren wat te ontspannen. Morgen wordt het in principe weer 'n wandeldag, woensdag kijk ik uit voor 'n langere fietstocht.

05-05-2025, 19:09 geschreven door eddy meuris