aantal stappen: 1.930.453 +/- 10.000 stappen = 7,5 km
aantal wandelingen: 155
aantal fietstochten: 46
Zoeken in blog
17-09-2023
Wandeling langs het kanaal.
Naar aanleiding van mijn verslag van gisteren en meer bepaald de voortdurende hints van mijn fietsmaat, kreeg ik 'n goed bedoelde opmerking. De opmerking kwam hier op neer dat je als chauffeur, ook niet zo gediend bent met de opmerkingen van je passagier, al dan niet je levenspartner. En de opmerking kwam er dus in feite op neer dat je als fietser, ook niet zo gedient bent met al die verwijzingen naar mogelijk gevaar. Nu, ik heb er geen probleem mee, ik laat hem doen, en als ik eerlijk ben, dan heeft hij al eens gevaar gezien dat ik zelf nog niet had opgemerkt.
Maar deze opmerking deed mij terugdenken aan enkele jaren terug. Ik heb daar 'n goede anecdote over. Ik zat eens samen met mijn vrouw achter in de wagen van mijn schoonbroer en zijn vrouw. Zij maakte ook steeds van die opmerkingen, pas op voor die fietser, opgelet met die wandelaar enz. enz.
Ik maakte toen de opmerking tegen mijn vrouw: "ik zou bijna denken dat we bij Hyacint Bucket in de auto zitten (gekend van dat tv-programma: Schone Schijn)". Ik werd bijna uit de auto gezet door mijn schoonbroers vrouw, terwijl mijn schoonbroer zelf, niet meer bijkwam van het lachen. En hij deed er nog 'n schepje bovenop met te zeggen: "dat heb ik al veel langer zelf eens willen zeggen, maar durfde niet goed". Op het familiefeest achteraf, werd dit nog eens opnieuw verteld met uiteraard de nodige hilariteit.
Vandaag zondag, rustdag, maar niet zonder 'n mooie wandeling. Ik vertrok via de velden naar Op de Puin. Daarna de Kounterstraat in en via het kleine bosje, over het oud spoor naar het jaagpad langs het kanaal. Alles ziet er mooi groen uit. Op het jaagpad, vele fietsers en joggers. Even later zag ik 'n piepklein bootje met twee inzittenden. En niet veel later passeerde 'n groot schip op dezelfde plek. Dat kleine bootje zal veel deining te trotseren hebben gehad.
Met 'n rustige pas ben ik teruggekeerd naar het centrum. En die laatste foto, ... dat wapenschild kwam ik tegen op de Jan Rosierlaan. Mooi gemaakt. De betekenis? Daar ben ik niet zo goed in.
Het is gelukt, nog eens 'n ritje gemaakt met Hubert, zij het niet al te ver. Door omstandigheden is hij er niet meer toe gekomen om langere fietstochten te maken, ook vandaag niet. Maar geen nood, ik was al blij dat we samen op pad konden gaan. Ik heb hem de keuze van het parcours gelaten, zo kon hij kiezen hoeveel kilometers hij wilde fietsen.
Het werd 'n ritje doorheen de velden van Hees en verder door naar Millen. Meerdere keren hebben we héél langzaam door grote plassen moeten rijden, het gevolg nog van die zondvloed van enkele dagen terug. Een eerste foto maakte ik in Genoelselderen, de kapel St. Apollonia, gebouwd omstreeks 1700. In Millen zagen we 'n prachtig woonerf, de Spaanse Hoeve of Hof van Eggertingen. Van deze hoeve is al sprake omstreeks de 13e eeuw.
Na goed 35 km. in Veldwezelt, we kwamen van Heukelom, vond Hubert het welletjes. Hij wilde zich niet overbelasten, en koos de kortste weg terug naar Lanaken. Ik wilde nog iets verder fietsen en nam direct rechts, de afslag naar Kanne. Je moet dan wel over de Muizenberg rijden, niet de moeilijke kant, maar er zijn toch stroken in van iets meer dan 12%. In Kanne, effe afgestapt aan de kapel van het Heilig Graf. Kanne is 'n toeristische trekpleister, op weekenddagen kun je er over de koppen lopen.
En even links, steek je de grens met Nederland over. In de hoogte zie je daar het prachtige kasteel van Neercanne. Via Maastricht - waar ik mijn laatste foto nam - keerde ik terug naar huis. En naar huis gaan was deze keer letterlijk te nemen, ik had al gezien dat er enkele donkere wolken boven Maastricht dreven, nog ergens 'n terrasje doen was dus deze keer niet opportuun. En maar goed ook, ik had mijn fiets nog maar net gestald of de eerste druppels begonnen al te vallen, gevolgd door 'n fikse bui. Geen nood, er ligt altijd wel 'n biertje in de frigo, en die heeft uiteraard gesmaakt.
Voila, nog eens met Hubert gefietst, zij het niet zo ver, maar ik heb hem toch duidelijk gemaakt dat ik zijn opmerkingen - links ok, rechts ook ok, pas op tegenliggers, let op die auto, ... - toch gemist heb. Hij heeft mij verteld dat hij aan de opbouw naar het volgende fietsseizoen bezig is. Mooi dus.
Als ik wil wandelen, maar niet echt 'n bestemming heb, dan kun je me doorgaans vinden in Pietersheimbos, zo ook vandaag.
Na de 10u00-koffie vertrok ik via de Wijngaardstraat en de Wijnwijk. En dan zie je al rap het voormalige kasteel van Prins de Merode. De veldbloemen staan er nog steeds mooi bij. Aan de ruïne nog 'n paar foto's gemaakt van de infoborden en de loopbrug aan de achterkant. Vandaag was er niemand om te picknicken aan die grote tafel. Het zicht op de gracht rond de gracht, was daarentegen weer om van te snoepen.
Via de mooie dreef tot aan de toegangspilaren gewandeld, en daar rechts afgeslaan. Van ver zie je weer het kasteel. Vervolgens stapte ik verder naar het kanaal, 'n rustige weg om terug te keren. Mijn laatste foto maakte ik aan de sluis van Lanaken.
En wie dacht dat ik het snoeien van struiken en hagen volledig heb uitbesteed, die dacht verkeerd. Er blijft altijd wat snoeiwerk over, zo bvb. de klimop tegen mijn stallen en ook 'n haagbeukboompje moest er nog aan geloven. Wil ik dat allemaal niet meer, dan moeten we op 'n appartement gaan wonen. Maar daar zijn we beiden in ons hoofd nog niet klaar voor. We zijn beiden nog steeds bezige bijtjes.
Morgen ga ik fietsen. Ik heb Hubert gevraagd om mee te gaan. Hij heeft nog niet nee gezegd, dus is er hoop.
Zoals gepland, stond er vandaag 'n fietstocht op het menu. Het zou 'n ritje worden langs de Zuid-Willemsvaart en doorheen de Kempen. Ik had het mij gemakkelijk gemaakt, geen zware hindernissen en wegen die mij allemaal bekend waren.
Ik vertrok langsheen de Zuid-Willemsvaart in Rekem om in Boorsem de brug over te steken om vanaf daar het rechtse jaagpad te volgen. Zodoende kom je oa. in Neeroeteren aan het Eilandje. In Tongerlo aan de brug, ben ik opnieuw het kanaal overgestoken richting Gruitrode. Daar staan die ijzeren paarden, enkele foto's konden er wel af. Wat verderop, toch even mijn fiets moeten parkeren aan dat frietboetiekbord. De aardappelen dienden dringend afgegoten te worden ...
Na iets meer dan 50 km. ben ik in Meeuwen gestopt Aan de Bullenschool voor 'n natje en 'n hapje. Voor 5,00 euro kun je niet klagen, taart en koffie. Vervolgens kwam ik aan het stadion van KRC Genk. En wie Genk zegt, zegt ook de verschillende mijnen. Zo diende ik te passeren aan de mijn van Waterschei. Maar, dat ging niet zonder slag of stoot, dezer dagen is er 'n wereldkampioenschap Obstacle Run, lopen en gewaagde hindernissen overwinnen. Op een der foto's zie je bvb. 'n groepje Australiërs. Vandaag waren de trainingen volop bezig, vanaf morgen het echte werk.
En dat ik toch wat aan snelheid heb ingeboet, dat zie je aan die smalle wegen langsheen beken of doorheen bossen. Rij je op basis van het fietsroutenetwerk, dan is het ook veel draaien en keren, hetgeen natuurlijk je snelheid beperkt. Voor mij natuurlijk geen probleem, ik fiets vooral om onderweg iets gezien te hebben. En veel zag ik bvb. in dorpjes met als naam: Opitter, Wijshagen, Ellikom, enz. teveel om op te noemen.
En mijn laatste foto? Dat was iets speciaals. Afgelopen dinsdag ben ik toch gaan wandelen naar Zutendaal. De plaats waar ik toen 'n koffie ben gaan drinken, daar was ik toch wel mijn drinkbus vergeten mee te nemen. Ik heb toen direct gebeld en ze zouden die bus voor mij klaar zetten zodat ik ze kon ophalen. Dat is dus vandaag gebeurd.
Hebben jullie het nieuws ook vernomen gisterenavond of deze morgen, de streek in en rond Lanaken stond zo goed als blank. 43 liter water per m², dat was het verdict gisteren rond de klok van 21u00. Vele straten én kelders ondergelopen en veel schade her en der. Ook de vernieuwde bibliotheek deelde in de klappen. Gelukkig bleef onze straat gevrijwaard van schade, vooral omdat de riolering gescheiden is, enerzijds het regenwater en de rest doorheen de andere buizen. Het regenwater wordt iets verderop, opgevangen in 'n wachtbekken en bij het teveel aan water in dat bekken, loopt het over naar de Langkeukelbeek die al dat water dan afvoert. Het was toch 'n bangelijk moment.
Maar goed, 'n nieuwe dag en nieuwe kansen. Eerst naar de bakker en dan mij proper houden want deze middag is het dan eindelijk gelukt om met ons tweetjes weer eens elders te gaan eten. Tijdens onze afsluitende koffie was ik juist aan het verkondigen dat ik, éénmaal we terug thuis zouden zijn, ik mijn werkkledij zou aantrekken om nog wat te werken in de tuin. Ik had dat niet mogen zeggen, want enkele seconden later viel er weer 'n bui. De tuinwerken worden derhalve tot later uitgesteld wegens te nat. Maar thuis zijnde, zag ik wel dat het droog zou blijven voor de rest van de dag.
Geen tuin, ... dan maar wandelen. Maastricht zou de bestemming zijn. De kortste weg daar naar toe is over de fietsbrug aan het kanaal. Onderweg enkele bekenden tegengekomen, ook 'n voordeel van het wandelen. Eerst Paul, geboren en getogen in Lanaken, maar nu al heel wat jaren woonachtig hogerop in Limburg. Hij komt wel regelmatig per fiets zijn geboortedorp nog eens bezoeken, zo ook vandaag. In Smeermaas sprak ik met Jempi. Hij diende naar de trein gebracht te worden omdat zijn bus op dat moment al 7 min. vertraging had. Verder reizen met de bus wilde dus zeggen: "dag treintje, tot de volgende ..."). Richting mijn bestemming, wat roeiers gezien en iets verderop, zag ik de woonboten liggen. Eenmaal toegekomen in het centrum van Maastricht, ben ik 'n koffie gaan drinken in de boekenkerk.
En ja, als je in Maastricht bent, dan moet je de toerist uithangen. Op het Vrijthof zie je twee kerken, links de protestantse St. Janskerk en rechts de katholieke St. Servaaskerk. En ergens op de rand van dat grote plein, merk je 'n gedenkplaat op voor André Rieu, jullie wel bekend mag ik aannemen. Het Jekerkwartier is een van mijn favoriete plaatsen in de stad, vooral door de Bisschopsmolen. Er is al sprake van 'n molen op die plaats vanaf de 11de eeuw. In 2005 is ze volledig gerestaureerd en weer in werking gesteld. In de naast liggende winkel kun je heerlijk brood kopen.
De Helpoort, ook in het Jekerkwartier, is de oudste stadspoort van Nederland. Deze is van de 13de eeuw. Via de wallen met dat oude geschut, terug naar de Wilhelminabrug waar enkele meters verder, de bushalte is.
Een langer verslag, er viel dan ook veel te vertellen. Morgen fiets ik weer de Kempen in.
Na die plensbui van deze nacht, zag alles er deze ochtend nog redelijk vochtig uit. Het voordeel is dan wel dat je al dat ongewenst kruid goed ziet staan. Ik ben er dan maar direct aan begonnen, aan de voorkant van onze woning. Natuurlijk loop je dan wel gevaar dat bekende voorbijgangers je van je werk houden, en natuurlijk, het was niet anders. Ik heb mij toch enkele uurtjes kunnen bezig houden.
In de namiddag wilde ik naar Zutendaal gaan met de bus om te voet terug te keren. Maar mogelijke buien hebben mijn plan gewijzigd, direct te voet vertrekken en met de bus terug.
Zo gezegd, zo gedaan. Vertrokken langs het bijenteeltmuseum van imker Achiel om even verder, 'n heuse skicabine te zien hangen. Héél speciaal. En dan op de grens met Zutendaal, 'n mooie woning en het vroegere hotel op de Besmer. Een paar meter verder, 'n nieuw bord hetwelk de situatie duidelijk aangeeft: één straat, twéé namen. Doorheen Zutendaal heb ik gewoon enkele wegen binnendoor genomen, kwestie van weg te blijven van die drukke banen.
In Zutendaal centrum had ik de keuze, ofwel direct en onmiddellijk naar de bushalte gaan, of ter plaatse nog 'n ommetje maken waarna 'n koffietje zeker nog kon volgen. Ik koos voor de bus van 'n uur later zodat ik nog kon genieten van enkele mooie wandelwegen. Eerst richting sporthal en Lieteberg waar alles mooi is verfraaid. Dan langs de Sjètterei, 'n fietscafé in wording. En terugkeren via 'n mooi bospad dat uitkomt aan het prachtigste gebouw van Zutendaal, de pastorij. Ook de tuin mag er zijn. En die koffie dronk ik in de Kapelanij. Op dat moment had ik nog even tijd eer de bus zou komen. Zoals steeds moet ik 'n kerk even van binnen gezien hebben. En die laatste foto, weer 'n stopplaats rijker. Het vroegere café is jaren dicht gebleven. Een nieuwe uitbater dus. Fijn.
Gisterennamiddag, ondanks de warmte, toch met ons tweetjes 'n terrasje gaan maken in het centrum. Uit de zon, onder 'n grote paraplu en met 'n lekker drankje voor je, was dat best uit te houden. Maar, ... dan kom ik terug op mijn titel van vandaag, op 'n bepaald moment kwamen er twee wielertoeristen aangereden die richting het Kerkplein aan 't rijden waren. Nu moeten jullie weten dat de Stationsstraat waar wij buiten zaten, 'n straat is met eenrichtingsverkeer voor auto's. En in het midden van de straat loopt er 'n gootje van +/- 20 cm. breed en 'n opstaande rand van +/- 2 cm. Éen van die fietsers was blijkbaar tegen dat randje aangereden met zijn voorwiel, is uit evenwicht geraakt en zwaar op zijn linkerschouder gevallen. Vermoedelijk 'n sleutelbeenbreuk. Enkele jonge gasten die ook op het terras zaten, zijn direct opgesprongen om de eerste bijstand te verleden en het verkeer in goede banen te leiden. Politie en ambulance waren vlug ter plaatse en de onfortuinlijke werd afgevoerd naar het ziekenhuis. De fiets van het slachtoffer, werd na de juiste afspraken met zijn kameraad, meegenomen door één van die jonge gasten. Het waren blijkbaar Walen, gelet op de reclame op hun truien, van Liège.
Mijn wandeling van deze voormiddag stond in het teken van het Belvédèrepad tussen Veldwezelt en Briegden. Ik vertrok langs de trappen aan de school, om op de Industrieweg aan het kanaal, 'n foto te maken van de haven van Sappi. Iets verderop, de brug van Briegden op de achtergrond. Aan de grens in Veldwezelt, de brug over en links naar boven, het Belvédèrepad op. Nog nooit ben ik er 'n wandelaar tegengekomen, vandaag eerst 'n jonge dame met hond, wat verderop 'n arbeider die de te ver uitstekende takken aan het snoeien was en tenslotte 'n auto met aanhangwagen om het snoeisel te verzamelen. Je kunt er mooie foto's maken, vandaar dat ik er graag kom. Je moet wel door het gras, maar dat was precies recent nog gemaaid.
Eens het pad achter mij gelaten, diende ik nog juist naar de bakker te gaan voor brood en lekkere vanillewafels. Bij terugkeer door het park, waren arbeiders van Fluvius grote onderhoudswerken aan het doen. Éénmaal per jaar wordt het opvangbekken van water, gereinigd en de omgeving proper gemaakt.
Voila, mijn verslag. Deze namiddag naar de schaakclub.
Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
Over mijzelf
Ik ben Eddy Meuris
Ik ben een man en woon in Lanaken (België) en mijn beroep is gepensioneerd.
Ik ben geboren op 03/03/1954 en ben nu dus 70 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: wandelen - fietsen - genealogie - schaken.
Nu, ik heb er geen probleem mee, ik laat hem doen, en als ik eerlijk ben, dan heeft hij al eens gevaar gezien dat ik zelf nog niet had opgemerkt. 
Op het jaagpad, vele fietsers en joggers. Even later zag ik 'n piepklein bootje met twee inzittenden. En niet veel later passeerde 'n groot schip op dezelfde plek. Dat kleine bootje zal veel deining te trotseren hebben gehad. 
Geen nood, er ligt altijd wel 'n biertje in de frigo, en die heeft uiteraard gesmaakt. 
Maar, ... dan kom ik terug op mijn titel van vandaag, op 'n bepaald moment kwamen er twee wielertoeristen aangereden die richting het Kerkplein aan 't rijden waren. Nu moeten jullie weten dat de Stationsstraat waar wij buiten zaten, 'n straat is met eenrichtingsverkeer voor auto's. En in het midden van de straat loopt er 'n gootje van +/- 20 cm. breed en 'n opstaande rand van +/- 2 cm. Éen van die fietsers was blijkbaar tegen dat randje aangereden met zijn voorwiel, is uit evenwicht geraakt en zwaar op zijn linkerschouder gevallen. Vermoedelijk 'n sleutelbeenbreuk. 
Ik ben Eddy Meuris