aantal stappen: 2.151.333 +/- 10.000 stappen = 7,5 km
aantal wandelingen: 174
aantal fietstochten: 57
Zoeken in blog
11-08-2024
In het bos in 'n mountainbikewedstrijd terecht gekomen.
Ga je gewoon braaf 'n stuk van 'n wandelroute doen in het bos, 'n route die gemarkeerd wordt met rode pijlen, en dan zit je ineens in 'n wielerwedstrijd voor mountainbikers. En niet zomaar af en toe 'n renner, soms groepen van tien man. Al bij al heb ik toch zeker 'n vijftigtal renners gezien. En ik ken iets van fietsen, de snelheid waarmee zij door het bos gingen, die snelheid haal ik zelfs niet op gewone wegen.
Ik vertrok aan de Sprokkelstraat het bos in. Vandaar ging het naar camping San Lanaco. De camping stond goed vol, bijna uitsluitend Nederlanders aan de vele auto's te zien. Aan het kruispunt van boswegen, ging ik rechtdoor, af en toe slalommend langsheen de vele modderstroken. Nu ken ik de meeste boswegen wel en ik kon mij dus veroorloven om de rode route effe te verlaten. Maar toch slaagde ik erin om de foute richting uit te wandelen. Gelukkig zag ik 'n herkenningspunt en kon ik op mijn stappen terugkeren.
Nu zou dat geen ramp geweest zijn, met de stand van de zon heb je altijd 'n richtpunt om de juiste weg te nemen, alleen had het mij iets te ver van huis gebracht om tijdig aan het middageten te kunnen zijn.
Via de kinderboerderij en de Wijngaardstraat, wandelde ik terug naar huis. Iets meer dan 9 km., genoeg voor 'n zondag. En die cartoon wil jullie tenslotte niet onthouden. Die stond vandaag in het krantje: "de Zondag". Onze Nafi Thiam wordt wel 'n héél lange sportcarrière toegedicht.
Aanvulling op mijn fietstocht van vandaag, zaterdag 10/8/2024.
In mijn fietsverslag schreef ik dat de app "MyCols" mij in de steek gelaten heeft vandaag. Uiteindelijk, na het afsluiten van mijn dagelijks verslag, kreeg ik toch ineens de melding van deze app, ik had weer heel wat geregistreerde bergjes overgereden. Ik was dus even te rap met mijn verslag neer te schrijven, of .... die app had last van de warmte ....
Vooral die eerste was pittig, je ziet wel het percentage gemeten over 100 meter, maar eigenlijk zijn er plekken waar het percentage hoger ligt. Ik heb alleszins 'n kleine versnelling moeten gebruiken.
Voor mijn verslag van vandaag, scroll dus maar naar beneden.
Vandaag had ik mij voorgenomen om wat bergjes op te rijden. Ik had intussen 'n nieuwe achterband laten leggen op mijn koersfiets - de blauwe tussenlaag werd zichtbaar - en die wilde ik wel eens testen. Voor de kenners, ik rij met "Schwalbe Durano Plus 250 mm".
Mijn rit vertrok richting Wallonië om daarna via Visé, Eijsden, Margraten en Valkenburg, 'n Ned. Limburgs tintje te krijgen. Mijn vrouw suggereerde al om mijn bed daar neer te zetten omdat ik er zo dikwijls ga fietsen. Er is maar één goede reden om daar te fietsen, de fietswegen zijn er zeer goed onderhouden, weinig tot geen afval te bemerken en het fietsgedeelte bolt gewoon goed.
Maar voor ik in Ned. Limburg toekwam, kwam ik eerst doorheen Kanne, vervolgens Eben Emael, dan oa. langs die oude kapel in Bassenge (gebouwd in de 18de eeuw) om tenslotte in Roclenge sur Geer, links af te slaan, de Chavée Arecht op, 'n pittige kuitenbijter. Daarna fietste ik via Visé naar Eijsden. Onderweg had ik nog verschillende klimmetjes, oa. de Heiweg in Mesch en de Piemert tussen Slenaken en het klooster Hoogcruts. Ook op deze laatste is het duwen op de pedalen.
Mijn pauze nam ik vandaag in Banholt, ik had toen +/- 60 km. op de teller. Even vreesde ik lang te moeten wachten op het gevraagde - er zat véél volk, zowel buiten op het terras als binnen - maar gelukkig was ik toch rap geholpen. Mogelijk dat ik onbewust 'n gezicht getrokken heb naar de garçon dat ik het nodig had om terug op krachten te komen. Hoe ook, de man was zeer vriendelijk, duidelijk dus 'n plaats om terug te keren.
Terugkeren deed ik via de "Van Tienhovenmolen" op de grens tussen Bemelen en Eijsden - Margraten in het buurtschap Wolfshuis. De molen is van 1855 en sinds 2000 is ze weer maalvaardig. Toen ik er aankwam, waren de wieken volop aan 't draaien. Nadien volgde nog Berg en Terblijt (waar er duidelijk 'n massamanifestatie bezig was) om tenslotte via de Wilhelminabrug in Maastricht terug te keren naar huis. In Smeermaas zag ik dat de Maas bijzonder laag staat, op sommige plaatsen kun je er met 'n beetje geluk, te voet over. Ik zag alleszins dat sommige kajakkers moeite hadden om voldoende water te vinden onder hun vaartuig.
Deze keer nam ik mijn verfrissing niet in Lanaken zelf, maar in Neerharen bij Mesjeu, 'n plek waar je ongestoord kunt zitten. Het was weer 'n mooie rit, het enige negatieve is dat mijn app MyCols mij vandaag letterlijk in de steek laat, geen melding dus van al mijn beklimmingen in mijn Strava-account.
Mijn verslagje van vandaag begin ik met 'n korte samenvatting van het begin van mijn wandeling.
1. van de bus stappen
2. honderd meter wandelen
3. tien minuten schuilen onder een boom vanwege de regen
Tja, je moet het weer nemen zoals het is, soms heb je geluk, soms valt het wat tegen. Nu, ik ga niet klagen, na die tien minuten ben ik toch vertrokken, zij het met nog 'n heel klein beetje gemiezer. Even verderop werd het dan toch droog.
Ik wilde nog eens in Zutendaal gaan wandelen, niet al te ver, want morgen wacht mij weer 'n stevige fietstocht met enkele klimmetjes. Ik wilde dus geen krachten verspillen, maar 'n wandeling doorheen Zutendaal zag ik wel zitten. Ik heb mij beperkt tot 'n deel van de fietsroute, 'n stukje naar nr. 29 - 534 - 251. In feite 'n wandeling die ik ook maakte, jaaaaren terug toen ik nog postmeester was te Zutendaal en ik mijn middagpauze diende in te vullen.
Ik vertrok langsheen de Hoogstraat, dan voorbij manège Bosscherhof om dan aan dat kruispunt, rechts af te slaan. Rechtdoor ga je naar recreatiegebied Kattevenne. Aan de kruising van de Beverstseweg en de Veugenstraat, ben ik nog even gaan kijken aan de Mariagrot. Ik was blijkbaar de enige, het café er tegenover, dat zat wel goed vol.
Zutendaal is ook 'n gemeente waar de fietsstraten goed zijn aangelegd, in heel het centrum kunnen de scholieren veilig fietsen. Zo, dat was in 'n notendop mijn bezigheid van vandaag. Straks nog naar de olympische spelen kijken, onze landgenoten maken kans op 'n medaille in de zeven-kamp.
Ik heb mij voorgenomen om er vandaag 'n rustige dag van te maken. Natuurlijk ben ik wel eerst naar de bakker geweest, vervolgens naar de bibliotheek om dan na de koffie, aardbeien te gaan kopen. Deze namiddag ga ik nog het gras afrijden en dan gaat het met de benen omhoog, effe genieten van wat rust.
Uiteraard is 'n wandeling voor mij niet zoiets gelijk bewegen van punt A naar punt B, nee zeker niet. Er zal wel altijd 'n ommetje bij zijn, zo ook vandaag. Ik vertrok via het Uilenspiegelpark. Daar maak ik mij altijd de bedenking, hoeveel tijd het kost om dat gazon proper af te rijden, zo 'n oppervlakte? Eens de brug van Briegden over, ging het naar links, de Briegdenstraat in. Daar vind je 'n kapel van 1943. Op het einde van de straat, vertrek je aan de holle weg oftewel de Winevenstraat. Rechtdoor tot aan het voetbalveld, is het pad begaanbaar gemaakt met kinderkopjes, ik diende evenwel rechts af te slaan, ook 'n holle weg, maar deze is gewoon 'n veldweg gebleven.
Op het einde van dat pad, diende ik de straat over te steken om iets verderop mijn aardbeien uit de automaat te kunnen halen. Via het Louis Paulboonpad en de brug van Gellik, keerde ik terug langsheen de Boonakkerstraat. Ten slotte kwam ik uit aan de sportoase, tijd om mij naar huis te haasten. En ik kon direct aanschuiven, de kok was er tijdig aan begonnen.
Wat morgen brengt, daar heb ik nog geen idee over.
Het was vandaag 'n dag met verschillende gezichten, vanmorgen vrij fris en bewolkt, daarna felle regen om ten slotte toch nog zonnig te worden. Ik heb eerst buiten wat gewerkt, onkruid verwijderen aan de straatkant en mijn paden in de tuin. Tegen elven alles maar weer opgeruimd want het begon donker te worden. En ja, niet veel later kregen we flink wat regen over ons heen.
Na het middagmaal, iets na 13u00, zag het er naar uit dat het ergste leed geleden was. Mijn wandelschoenen aangedaan en 'n drinkbus met water mee voor onderweg, ik wilde namelijk heen en terug wandelen naar Maastricht, toch ruim 13 km. Ik vertrok in Smeermaas aan de grote grens om vervolgens via het nieuwe fietspad uit te komen aan de Noorderbrug. Die graffiti krijg je daar telkens te zijn als je er passeert. Wat verderop staan nog de resten van de oude Noorderbrug, deze zijn bewaard gebleven als 'n soort aandenken of monument.
Ik wilde in de "Gedeelde Weelde" mijn koffie gaan drinken, maar helaas, het verbruikerslokaaltje was niet geopend. Dan maar naar de Markt, naar Brasserie Capital. Eerst maakte ik nog 'n paar foto's van een der oudste kerken van Maastricht, de Sint-Matthiaskerk. De eerste steen werd gelegd in 1351.
En die coffeeshop, ..... daar moet ik uiteraard geen tekening bij maken, nee dus, geen koffiebar! Terugkeren deed ik via het Bassin en de kleine grens (langs de Maas dus). Mijn laatste foto maakte ik juist over de grens in Smeermaas.
Ik vertrok met nog wat licht gemiezer, maar ik keerde terug met 'n stralende zon. Een fijne wandeling dus. Tot morgen.
Het was weer 'n goed gevulde dag vandaag. Normaal had ik deze ochtend 'n afspraak bij de kapper om 8u00, maar gisteren had hij mij gevraagd of ik eventueel 'n kwartier vroeger kon komen. Voor mij was dat geen probleem maar ik heb hem toch laten weten dat mijn vrouw akkoord diende te zijn omdat we op dat uur nog lekker liggen te "knoevelen" in bed ...... ha, ha, ha. Ik kon het niet laten hem dit zo te laten weten. En vanmorgen, ik had mijn neus nog maar net bij hem binnengestoken, vroeg hij mij of we "uitgeknoeveld" waren. Wie het woord niet kent, laat je fantasie maar werken ...
Daarna nog even naar de bakker om dan thuis te horen dat onze kleinzoon al gearriveerd was. Bomma en bompa hebben het weer geweten. Eens zijn papa hem had afgehaal - omstreeks 15u00 - kon ik de deur uit om wat boodschappen te doen en 'n wandeling te maken. Het was gewoon naar het centrum voor die boodschappen en daarna naar Pietersheim. Ik vertrok langs dat mooie bloemenbed aan het politiebureau. Daarna naar het kasteel in Pietersheim. Ik volgde daar gewoon wat veldwegeltjes, oa. langs de toegang tot de dreef. Aan de Neerharenweg zie je dat alle verkeer met auto's, onmogelijk gemaakt is, gelukkig maar want anders zou die straat 'n heuse sluipweg geworden zijn.
Terugkeren deed ik via de visvijver en de kinderboerderij. En thuis diende ik nog even mijn koersfiets van stal te halen omdat mijn fietsenmaker mij gisteren had verwittigd dat mijn bestelde buitenband was toegekomen. Daar ben ik dus nog even naar toe gefietst en ik mocht effe wachten, want hij zou hem er direct opleggen.
Zo komt het dat ik nu om 19u00, pas bezig ben met mijn verslag. Het zijn drukke dagen. Misschien seffens opnieuw kijken naar het athletiekgebeuren op de olympische spelen, gisteren hebben wij het ons niet beklaagd dat we gekeken hebben, 'n nieuw wereldrecord polstokspringen zie je niet elke keer live.
Vandaag had ik 'n mooie fietstocht in gedachten die mij deels naar Wallonië bracht en deels naar Ned. Limburg. De Abdij van Val Dieu wilde ik passeren om vervolgens via Aubel en Slenaken terug te fietsen. Het weer kondigde zich goed aan, droog, niet te veel wind en 'n aangename temperatuur.
Ik vertrok weer via Maastricht om vervolgens in de richting van Eijsden te fietsen. Daar ging het linksaf, naar Warsage, 'n deelgemeente van Dalhem. Om aan de Abdij van Val Dieu te komen heb je dan twee mogelijkheden, gewoon rechtdoor ofwel rechtsaf, de helling Bois de Mauhin over. Ik hou wel van wat bergjes oprijden, deze kon er zeker nog bij. Aan de Abdij ben ik deze keer niet gestopt, ik had daar nog maar 33 km. op de teller, te vroeg dus voor 'n pauze.
Ik vervolgde mijn weg naar het centrum van Aubel waar zich de Ravel 38 aandiende, een oud kolenspoor, nu een aantrekkelijk fietspad van +/- 40 km. tussen Chênée en Plombières. Het is daar fijn fietsen met soms mooie vergezichten. Via Remersdaal was ik al rap in Teuven, hopelijk "the place to be" voor 'n pauze. En idd. in het oude schooltje kon ik terecht om verse krachten op te doen. Voorheen was het 'n jongens- en meisjesschooltje uit 1870. De bediening van café Modern was in het Engels, voor de rest, alles "pico bello".
Even buiten Voeren heb je dan de Schilberg, 'n stevige kuitenbijter met percentage's die op sommige punten flirten met max. 16%. Daarna was het 'n simpel terugritje, eerst de Bemelerberg naar beneden, dan doorheen Kasen (een buurtschap in de gemeente Meerssen) en langs dat O.L.Vrouwkapelletje. Ik kreeg laatst 'n opmerking van Monique dat ik veel kapelletjes fotografeer. Dat heeft eigenlijk 'n doel. Onderweg moet ik steeds alert zijn in het verkeer, opletten op mijn nrs. van het fietsroutenetwerk en altijd putjes en hindernissen scannen die overal opduiken. Effe stoppen bij zo 'n kapel brengt mij even tot rust, zeker in landelijke omgevingen zijn dergelijke kapelletjes 'n oase van rust. En daarbij, alhoewel ik geen pilaarbijter of kerkganger ben, mogelijk waarderen hogere sferen het dat ik daar stop en "baat het niet, dan schaadt het niet". Die kapel is trouwens van 1880.
Via de Biesenberg in Humcoven en de Sandersweg in Maastricht, ging het terug naar Lanaken. Met 'n niet-alcoholisch biertje in het Cultuurcafé kon ik weer 'n mooie dag afsluiten. Morgen kom onze kleinzoon voor enkele uurtjes.
Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
Over mijzelf
Ik ben Eddy Meuris
Ik ben een man en woon in Lanaken (België) en mijn beroep is gepensioneerd.
Ik ben geboren op 03/03/1954 en ben nu dus 70 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: wandelen - fietsen - genealogie - schaken.
Nu ken ik de meeste boswegen wel en ik kon mij dus veroorloven om de rode route effe te verlaten. Maar toch slaagde ik erin om de foute richting uit te wandelen. Gelukkig zag ik 'n herkenningspunt en kon ik op mijn stappen terugkeren. 
Ik was dus even te rap met mijn verslag neer te schrijven, of .... die app had last van de warmte .... 
Een fijne wandeling dus. Tot morgen.
Ik ben Eddy Meuris