aantal stappen: 1.768.120 +/- 10.000 stappen = 7,5 km
aantal wandelingen: 143
aantal fietstochten: 42
Zoeken in blog
31-03-2024
Pasen.
Een vrolijk Paasfeest iedereen. Hopelijk komt er heel wat lekkers op tafel en kunnen jullie genieten van 'n fijn samenzijn met kinderen en/of familie.
Bij ons komt er oa. 'n lekkere spinnentaart op tafel. Om duimen en vingers van af te likken .... Ik had ze besteld en diende enkel naar de bakker te gaan om ze - en nog andere lekkernijen - te gaan afhalen.
Maar jullie kennen mij, eerst 'n klein ommetje. Ik zag al direct 'n aantal fietsen geparkeerd staan tegen wat verkeerspalen. Die zie ik daar al 'n tijdje staan, eerst denkende dat het fietsen zijn van mensen die gaan werken (of studenten) die iets verderop de bus moeten nemen, maar nu vandaag - Pasen - staan ze er nog. Ik vermoed dus dat het fietsen zijn van bewoners van omliggende appartementen die geen garage of berging hebben bij hun woonst. Ze liggen alleszins goed aan de ketting.
Via de Heuvelstraat kwam ik in de Broekstraat. Daar had ik nog 'n korte babbel met vriend Peter. Vervolgens ging ik langs het cultureel centrum om daarna mijn portefeuille te voorzien van wat cashgeld.
En dan bij de bakker, het was aanschuiven tot op straat. Ze waren nochtans de klanten aan het bedienen met vijf medewerksters. Maar ja, iedereen kwam aanzetten met 'n bestelbonnetje, dus dat kost tijd om alles goed te vinden tussen al die bestellingen. Daarnaast nemen ze vanaf morgen, twee weken verlof. Dus vele klanten profiteren ervan om de diepvries aan te vullen.
Maar goed, ik had tijd en weglopen deed mijn taart niet. Nu nog hopen dat straks iedereen genoeg heeft. Fijne dag verder nog.
De titel van vandaag had ook kunnen zijn: "na gedane arbeid, fijn op wandel". Ja, inderdaad, vanmorgen toch weer vier uur gewerkt in de tuin, maar toen vond ik het toch welletjes, genoeg is genoeg. Nu had ik wel goesting om in de tuin te werken, zeker tijdens zo 'n lange tijd. Je ziet het resultaat van je inspanningen, en dat is hetgeen wat telt.
Maar eens mijn materiaal opgeborgen, kon ik van kledij wisselen en nam ik de bus van 14u14 naar Zutendaal. Daar startte ik met 'n tas koffie in het fietscafé, pal in het centrum. En dan kon ik vertrekken. Eerst langs die mooie muurschildering om vervolgens langs het klauterbos te stappen. Dat bos is 'n speelbos voor kinderen met tal van plekken waar ze hun evenwicht kunnen testen. Het is gelegen naast de Lieteberg.
Daarna kwam ik in de wijk "Broek". Ik heb bewust die weg gekozen omdat het niet altijd recht op recht hoeft te zijn, er mag al eens 'n ommetje inzitten. Iets verderop, ging het naar links, naar de gemeente Eigenbilzen en naar het Albertkanaal. Links van dat kanaal liggen verschillende vijvers, effe 'n moment van rust.
Aan de brug van Eigenbilzen, ging het weer naar links. Daar zag ik dat kruis aan de kant van de weg. Ik zie bijna dagelijks kapelletjes op mijn tochten, maar dergelijke kruisjes zie ik spijtig genoeg ook veel te veel. Om begrijpelijke redenen heb ik de naam verborgen.
Terugkeren deed ik dus via Gellik en langs de paarden op de Kewithdreef. Zo, ik heb mij vandaag weer geen minuut verveeld. Morgen komen de kinderen met hun gezin. De kleinzoon mag weer op zoek gaan naar de paaseitjes. En o ja, die laatste foto, die kreeg ik vandaag van mijn neef. Ik sta in het midden, 4 jaar oud, met links van mij mijn bompa. De man rechts ken ik niet. Dat moet ik dus nog uitzoeken.
Deze ochtend ben ik gewandeld naar de bakker en er mijn bestelling gedaan voor zondag om vervolgens goed drie uur in de tuin te werken. Ik heb oa. het perseel van de vrouwenmantel proper gemaakt (lees: onkruid verwijderd en de uitgebloeide delen grotendeels verwijderd). Daarna had ik de tijd om 'n wandeling te maken.
Gezien ik toch 'n abonnement heb op De Lijn, nam ik de bus van 13u50 naar Eigenbilzen kerk. De bedoeling was om via de velden terug te keren. En waar je ook loopt, je kunt er niet aan voorbij, kapelletjes "bij de vleet". Het eerste werd gebouwd in 1931 en wordt in de volksmond het Fonskeskapelletje genoemd. Wat verderop, ondertussen al in de velden, dacht ik eerst onterecht: waw, het ziet er best droog uit.
Het tweede kapelletje is verbouwd in 1872 maar er zou al in de 14de eeuw 'n bouwsel gestaan hebben. Wat wel opvalt is dat de Stad Bilzen zijn historische gebouwen goed onderhoud. En dat het niet overal even droog is, dat zag ik iets verderop, 'n grote plas met de kerk van Veldwezelt op de achtergrond. En dat jong leven, dat zal zich afgevraagd hebben wat die lange slungel daar aan het doen was .... ha, ha, ha.
In Veldwezelt nog even - voor mij toch - wat minder bekende wegen ingeslaan. Uiteindelijk 'n smal pad genomen, terug naar de Kiezelweg. Via de brug van Briegden en later nog 'n fantasietje van deze blogger, naar huis., Ik heb weer 'n goed gevulde dag achter de rug. Nog 'n fijn weekend iedereen.
Mijn passie is fietsen, maar gewandeld wordt er des te meer. Maar bij het wandelen kom ik niet voorbij de opdrachten die mijn kinderen mij hebben gegeven. Ik wilde dus wel gaan fietsen vandaag, spijtig genoeg was het weer nog maar eens spelbreker. Mijn omslagen liggen klaar en ik weet dus waarheen. Het zal dus nog effe wachten zijn om die ritten te maken. Ik moet oa. doorheen veldwegen, dat is nu absoluut niet te doen. De boeren laten nu veel kleigrond achter op die wegen met hun tractoren. En op vele plaatsen staat er ook water. Het moet dus 'n langere periode droog zijn om daar doorheen te fietsen. Nu, geen probleem, ik heb tijd.
Ik wandelde dus deze namiddag naar Pietersheim. Via het smalle pad langsheen de technische dienst, kwam ik aan het kasteel. Daar ging ik verder doorheen de kastanjedreef. Helemaal op het einde ging ik linksaf richting de Neerharenweg. Juist vóór die weg, kun je links het bospad blijven volgen, maar dat had ik vandaag beter niet gedaan. Het was slalommen langsheen de plassen en het slijk.
Aan het bord met de wandelwegen, nam ik het besluit om nog eens over het vlonderpad te wandelen. Ik was eigenlijk nieuwsgierig naar de staat van het pad. Het was bijwijlen of ik op 'n waterpad wandelde, zo ging ik op en neer. En effe voet langs dat pad zetten, dat was uit den boze. Gegarandeerd was je je schoen kwijt door de zuigkracht van de natte ondergrond. Het verbaasde mij dus niet dat ik thuis zijnde, zag dat mijn tempo zéér traag geweest was. Aan dat poortje verliet ik dat bospad om via de Sprokkelstraat en de Asbeekweg terug huiswaarts te keren. Grappig was dat bordje "only dog shittt" met 3 t-s.
Morgen bij de bakker 'n bestelling doen voor zondag en de daaropvolgende dagen. Enkele bakkers nemen 'n weekje vrijaf.
Deze voormiddag viel er niks te sporten, regen, buien, ... kortom veel nattigheid. Ik had het deze ochtend al in de smiezen toen ik omstreeks 7u15 naar de bakker wandelde. Toen al had ik mijn paraplu nodig voor onderweg. Voeg daar dan nog eens 'n koude wind aan toe, dan weet je het wel.
Maar in de namiddag, het was zo rond 13u00, zag ik mijn kans schoon om toch de wijde wereld in te trekken. Vandaag had ik goesting om vanuit Opgrimbie te vertrekken. Dat betekende dus 'n autobus, die van 13u30. Je doet er 20 minuten over om tot ginder te geraken. Mijn eerste bezienswaardigheid onderweg was de St. Christoffelkapel, het is het enige wat nog rest van de oorspronkelijke kerk uit de 16de eeuw. Mijn tweede historische gebouw was de Stormvogel in Boorsem. Deze molen kwam in de plaats toen zijn voorganger in 1858 afbrandde.
Aan de brug in Boorsem ging ik rechtsaf, naar het jaagpad. Daar zag ik enkele paarden zich te goed doen aan wat krachtvoer. Het volgende dorp op mijn pad was Rekem. Daar aan de kant van het water staat die beeldengroep die refereert naar WO I. Op de foto zie je Oud-Rekem in heel zijn glorie. En 'n paar stappen verder hebben ze het laatste initiatief van de gemeente neergezet, "de beweegbank". Ze staat er nog maar goed veertien dagen en ze is er gekomen op voorstel van de plaatselijke bewoners. Met het zogenaamde "L-budget" konden zij 'n bedrag besteden aan het meest gekozen voorstel. Zelf heb ik er mij niet aan gewaagd, ik had al beweging genoeg.
Mijn reis ging verder langs het kanaal en dat wit huis. Normaal gezien zou dat 'n fietscafé moeten worden. Maar de laatste tijd zie ik er geen beweging meer, als het zo verder gaat, is dat huis 'n vogel voor de kat en kunnen de fietsers op hun kin kloppen.
In Lanaken nam ik dat korte bospad naar de fiets- en wandelbrug. En jullie weten, de klokken komen van Rome! Bijna thuis zag ik dat het boven Zutendaal weer donker werd. Gelukkig bleef het toch droog, we hebben al genoeg nattigheid gehad.
Koers heb ik vandaag niet gezien maar ik heb wel meegekregen dat onze Wout 'n stevige val gemaakt heeft.
Al zeg ik het zelf, deze tweedaagse mocht er best wezen. Gisteren maakte ik 'n pittige maar ook plezante fietstocht, vandaag had ik 'n aangename wandeling naar Maastricht en terug naar huis. Het weer was goed, vandaag zelfs beter dan voorspeld. Profiteren dus.
Dat deed ik deze voormiddag al, eerst naar de bibliotheek en dan wat werken in de tuin, oa. mijn gras kortwieken. Na het middagmaal had ik dan de tijd voor mezelf, ik wilde nog eens naar Maastricht wandelen. Om op alles voorbereid te zijn, had ik toch maar mijn busabonnement meegenomen, stel dat ik genoodzaakt zou zijn om met het openbaar vervoer terug te moeten keren.
Maar zover is het dus niet gekomen, die pittigheid van gisteren zat nog wel in de benen, maar de zon scheen mij te mooi om in 'n bus te kruipen. In tegenstelling tot eerdere langere wandeltochten, heb ik mij deze keer wel wat ingehouden en het tempo niet te hoog gelegd.
Ik vertrok aan de brug in Smeermaas naar rechts, het pad dat leidt naar de woonboten en dat deels door 'n bosje gaat. Onderweg even 'n foto gemaakt van de sluis aan de overkant van het water. Eens in Maastricht, nam ik dat weinig gebruikte wandelpad naar de Noorderbrug. De bedoeling was om in de Gedeelde Weelde 'n koffie te gaan drinken, maar het café was vandaag uitzonderlijk gesloten. Dan niet ...!
Terugkeren deed ik via de grote weg, langs de Maas. Ik zag oa. dat de woonboot die in januari na 'n dijkbreuk onder 'n brug was klem komen te zitten, terug vrijgetrokken is en op de wal op schade zal gecontroleerd worden. En wat verderop te denken van die brievenbus? "the ugliest ever", de meest lelijke ooit ...! In Smeermaas even op die container gekropen om wat foto's te maken van de Maas.
En thuis begint alles in bloei te geraken, fijn om zo je erf op te wandelen.
Zoals ik in mijn titel schrijf, speelde de zon vandaag verstoppertje. Lange tijd was ze er, die zon, om dan even achter de wolken te verdwijnen. Zo ging dat vandaag de hele tijd door. Nu, geen probleem, ik wilde vandaag gaan fietsen onder enkele voorwaarden. En ja, de wegen waren droog, geen regen, wat zon en de wind viel best mee. Uiteraard stonden er weer enkele doelstellingen op mijn programma, ik moet aan mijn kinderen laten zien dat ik hun opdracht ter harte neem.
Ik vertrok via Briegden en wilde via Kanne naar mijn eerste doel fietsen, de sluis van Lanaye. Viel dat effe tegen in Kanne, het jaagpad was afgezet en niemand mocht langs. Gelukkig kende ik 'n alternatieve route, maar die deed mij al direct 'n klimmetje maken, de St. Pierre, 'n rustige helling van +/- 1 km. In de afzink ervan, enkele foto's genomen, oa. van de brug die ik even later diende over te fietsen. Op de brug zelf, ben ik ook gestopt want ik diende 'n foto te nemen van de sluis van Lanaye. Korterbij wilde ik niet gaan, dat gaf enkel extra kms.
Vervolgens ging het naar Moelingen. Daar stond ik nog eens te voet om de trein door te laten. Via het plaatsje Withuis kwam ik nog even in Nederl. Limburg om iets verderop, de weg rechts in te slaan, richting mijn tweede doel, de oude spoorwegbrug van Sint-Martensvoeren. Onderweg kwam ik nog voorbij de Steenboskapel in 's Gravenvoeren. Opmerkelijk aan die kapel - gebouwd trouwens in 1850 - is dat bij de bouw ervan, oude stenen zijn gebruikt van 'n oude Romeinse villa. In lang vervlogen tijden, liep er zelfs 'n Romeinse weg langs die locatie. En toen ging het stevig bergop, de Schilberg op, 'n stevige kuitenbijter. Onderweg had ik de helling al zien liggen in de verte.
Via Slenaken kwam ik in het plaatsje Banholt. Daar zag ik 'n bordje "open" staan bij 'n brasserie, tijd voor 'n pauze, koffie en vlaai. Ik was even de enige klant, maar bij het verlaten van het etablissement, waren nog andere gasten neergestreken op het terras. Mijn rit heb ik vervolgens verder gezet richting Valkenburg. Daar is altijd wat te beleven en de terassen zijn er nooit leeg. Wat verderop had ik mijn derde klim, de Stoepert, 2,5 km met gelukkig 'n bescheiden hoogteprofiel.
In Genhout kon ik aan de terugtocht beginnen te denken. Eerst in Bunde aan dat kruisbeeld mijn laatste mondvoorraad verorberd om dan de helling naar beneden te nemen, naar Meerssen. Het weer was goed, dus kon je ver kijken. Altijd mooi die landschappen.
Eens in Meerssen was het gewoon rechtdoor naar Maastricht, de Noorderbrug over en via Smeermaas terug naar huis. Na mijn warme douche, nog eens op de weegschaal gaan staan, 65,6 kg. voor 1,82 m. lengte. Het hoeft dus niet te verbazen dat deze jongen flink zijn bord heeft bijgevuld bij het avondeten. Mijn vrouw had vermoedelijk al 'n voorgevoel, er zat voldoende in de pan. En mijn kinderen, ... die vinden het geweldig hetgeen ik doe.
Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
Over mijzelf
Ik ben Eddy Meuris
Ik ben een man en woon in Lanaken (België) en mijn beroep is gepensioneerd.
Ik ben geboren op 03/03/1954 en ben nu dus 70 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: wandelen - fietsen - genealogie - schaken.
Nu had ik wel goesting om in de tuin te werken, zeker tijdens zo 'n lange tijd. Je ziet het resultaat van je inspanningen, en dat is hetgeen wat telt. 
En dan kon ik vertrekken. Eerst langs die mooie muurschildering om vervolgens langs het klauterbos te stappen. Dat bos is 'n speelbos voor kinderen met tal van plekken waar ze hun evenwicht kunnen testen. Het is gelegen naast de Lieteberg. 
Nu, geen probleem, ik wilde vandaag gaan fietsen onder enkele voorwaarden. En ja, de wegen waren droog, geen regen, wat zon en de wind viel best mee. 
Ik ben Eddy Meuris