aantal stappen: 2.789.947 +/- 10.000 stappen = 7,5 km
aantal wandelingen: 233
aantal fietstochten: 121
Zoeken in blog
25-10-2025
Tussen de buien door.
Het was deze voormiddag echt uitkijken naar het meest geschikte moment om mijn neus buiten te steken. De regen beheerste deze ochtend al en in de loop van de voormiddag zou het opnieuw gaan regenen. Uitzonderlijk diende ik vandaag weer naar de bakker te gaan. Onze kleinzoon komt logeren en die gasten kunnen op hun leeftijd wat boterhammen en broodjes verzetten. Het was dus nodig om genoeg in huis te hebben.
Met nog wat gemiezer vertrok ik naar onze bakker om daarna, eens terug thuis, opnieuw te vertrekken voor 'n wandeling langs het Verbindingskanaal. De eerste foto maakte ik deze ochtend in de wijk 't Penseeltje. De volgende foto maakte ik kort aan de tunnel en het Cultuurcafé. Een korte wandeling brengt mij meestal langs de sluis in Lanaken. En nu met die herfstkleuren, zijn er altijd wat mooie foto's te maken.
Ook in het Uilenstraatje is het volop herfst. Op dat punt wilde ik nog 'n ommetje maken maar de volgende bui noopte mij toch tot 'n snelle terugkeer. Het is dus gebleven bij 'n wandeling van iets meer dan 6 km. Geen probleem, een der volgende dagen maak ik weer 'n langere wandeling.
En die laatste afbeelding, die gaan we vermoedelijk gebruiken in onze carnavalskrant. In onze krant is het de regel dat we met alles moeten en kunnen lachen, kortom de draak steken met alles wat op ons pad komt.
Na die storm van gisteren wilde ik vandaag eens gaan zien hoe het gesteld was met onze wegen, meer bepaald, ... of er veel dood hout uit de bomen gewaaid was. Eerst ben ik vanmorgen naar de bakker geweest, en verdorie, ... het was verdomd koud. Ik had - ondanks dat de zon scheen - beter handschoenen aangedaan.
In de namiddag trok ik dan naar Neerharen. Eerst kwam ik aan de hondenuitloopweide en rechts de hondendressuurschool om vervolgens langs villa Violette te wandelen op de Neerharenweg. De Heirbaan is één der oudste straten van het dorp, verschillende woningen staan er ook al meer dan honderd jaar, maar allemaal goed onderhouden.
Ik vervolgde mijn weg via de sluis van Neerharen en de brug van Tournebride langs het Verbindingskanaal. Aan de sluis in Lanaken had ik het geluk dat er juist 'n schip versast werd. Dat ging vrij vlot, ook al is er 'n flink niveauverschil tussen beide sluisdeuren. In Lanaken waren ze op de Stationsstraat de voorbereidingen aan het treffen voor de avondmarkt deze avond.
En die laatste afbeelding, die kwam ik ergens tegen op fb. Nicolas Sarkozy, voormalig president van Frankrijk is laag gevallen al vertoeft hij in 'n luxecel met politiebewaking in de naburige cel. Hij is intussen 70 jaar en stamt af van lage adel in het toenmalige Oostenrijk-Hongarije.
Morgen hebben we weer weekend en dan hebben we ook weer ene logé, onze kleinzoon. Tot zondagmiddag mag hij blijven. Morgen in de namiddag staan er pannenkoeken op het menu, wat dacht je .... En dat dood hout? Uiteindelijk viel dat nog mee, de kern van die storm is niet over Lanaken getrokken.
Het is nu 13u20 als ik dit schrijf. Tot nu toe zijn we in Lanaken gespaard gebleven van het ergste, meer zelfs, in de voormiddag heb ik 'n wandeling kunnen maken. Maar de ellende is nu toch begonnen, regen en al meer wind. Hopelijk zal er geen schade te bespeuren zijn.
Hoe ook, ik moest deze morgen bij de dokter gewoon 'n attest gaan afhalen dat nog naar mijn ziekenkas dient gestuurd te worden. En omdat ik dan toch onderweg was, heb ik er maar 'n wandeling aan vastgekoppeld.
Ik wandelde via de Pastoorslindestraat naar de Kounterstraat. Die straat ligt deels in Lanaken, deels in Gellik. Ik volgde die straat tot aan 'n klein doorsteekje naar de Neergellikerstraat. Je passeert daar over het oude spoor. In lengte van dagen zullen die treinsporen daar nog blijven liggen. De oude lijn 20 wordt niet meer heropend.
Op de Neergellikerstraat keerde ik terug naar de Com. Giddelostraat. Daar staat 'n gedenkteken aan Kapitein-Commandant Henri Giddelo en zijn soldaten-grenswielrijders die daar in hun kazerne sneuvelden op dag 1 van WO II, op 10 mei 1940.
Wat verderop aan Sappi was het weer wat spelen met de zon. Altijd spannend afwachten of de foto geslaagd is. Aan het kanaal waren ze 'n groot schip aan het lossen. De zand werd rechtstreeks in vrachtwagens gekieperd. Ik vervolgde mijn weg daar richting de sluis. Die foto met bomen aan het kanaal, heeft intussen al veel bijval genoten op facebook in de groep "je bent van Lanaken".
Terug in het centrum zag ik dat alle kermiskramen geïnstalleerd zijn. Uiteraard heeft Meirisonne weer 'n prominente plek gekregen, ze zijn zowat het uithangbord van de plaatselijke kermis. En nu terug thuis, is het wat bezig blijven, knus in de huiselijke warmte.
Het moet gezegd, het ging vandaag prima. Waar ik de voorbije dagen nog 'n beetje de laatste stuiptrekkingen in mijn lijf voelde van dat stomme virus dat ik links of rechts ergens had opgescharreld, was de wandeling van vandaag weer zoals vanouds. Mijn idee om 'n iets verdere wandeling te maken, heeft mij dus niet geschaad. Gaan fietsen, dat is nog 'n ander verhaal, daar ga ik nog even mee wachten. Eerst de conditie terug opbouwen en uitkijken naar goed weer (lees: warm genoeg en weinig wind).
Ik vertrok in Briegden langs het Albertkanaal. En de schaapjes doen nog steeds aan alpinisme. Vanop het jaagpad is die talud toch vrij steil. In Veldwezelt moest ik dan zelf ook omhoog wilde ik aan de andere kant van het kanaal terugkeren. Het was vrij rustig vandaag aan het kanaal, weinig fietsers en buiten mezelf, geen wandelaars.
In Lanaken-centrum is de kermis van volgend weekend in opbouw. Misschien dat we nog eens smoutebollen gaan eten, dat is al weer effe geleden. Vandaag hield ik het bij ene gewone cécemel.
En dan nog 'n woordje over ai. Verschillende reacties vertellen mij hetzelfde, ai is 'n middel om de gepassioneerde fotograaf de gordijnen in te jagen. Mensen zoals vriend Pol en ikzelf in feite ook, wij houden eraan om onze foto's zo authentiek mogelijk te houden zonder ingreep van dat wondermiddel ai. Uiteraard speel ik al eens met de middelen die mijn gsm mij geeft, de foto wat warmer of lichter te maken of in zwart-wit. Daar is niks mis mee en dat zal vriend Pol wel beamen. Waarom dan toch ai, ... met onze carnavalskrant de Bèssemgezèt, gaan we er 'n pagina aan wijden. We gaan het absurde ervan aan de kaak stellen met foto's, overgoten met humor en onrealistische invalshoeken. Vooral onze eigen gemeente zal het op dat vlak moeten ontgelden. Onze krant is trouwens vooral gebaseerd op flauwe zever en humor. Gisterenavond op de vergadering hadden wij trouwens veel jolijt bij het samenstellen van de verschillende items. Tot morgen alweer.
Het was weer ene pittige dag, geen minuut heb ik mij verveeld. Dat begon al deze morgen toen ik naar de markt vertrok om wat groenten in te kopen. Ondertussen was mijn halve trouwboek ook voor het eerst weer buiten, zij had 'n heel lijstje voorzien van aan te kopen levensmiddelen.
Eens terug thuis, kon ik mijn fiets nemen om naar de bib te rijden. Ik heb weer 'n voorraadje Scandinavische trillers meegenomen, goed voor heel wat uren leesplezier. Daarna ben ik het graf van mijn ma en grootmoeder onder handen gaan nemen. Het is te zeggen, de klimop diende drastisch bijgesnoeid te worden.
Na de afwas kon ik dan eindelijk vertrekken voor 'n wandeling. Ik wilde nog eens richting Gellik gaan. Ik vertrok via de Bosstraat om via 'n bospad uit te komen op de Kewithstraat en aan Hoeve Kiewit. Zo te zien zijn de boeren goed op schema om hun akkers winterklaar te krijgen. Via het fietspad naar de Sportoase keerde ik terug naar Lanaken-centrum. Ik kwam eerst langs het Heilig Hartcollege waar alles in gereedheid wordt gebracht om het volledige gebouw af te breken. De school werd iets meer dan 100 jaar geleden in gebruik genomen, in 1923 om precies te zijn. Er komt 'n volledig nieuw gebouw voor alle leerlingen uit de Katholieke scholen.
Daarna wandelde ik voorbij Brouwerij van Aubel, in 2015 nog uitgeroepen tot beste café van Lanaken. Het gebouw heeft 'n rijke geschiedenis en werd in 1859 door de gebroeders van Aubel opgericht. Ooit hebben mijn vrouw en ikzelf er uren gesleten achter pot en pint. Het terras achter het gebouw was een onzer geliefkoosde plekken. De toenmalige patron Marc, is nu beroepshalve vooral actief in Nederl. Limburg. Ooit was hij een der stemmenkanonnen bij de locale verkiezingen. Zijn echtgenote Veerle werkt nu in het plaatselijke gemeentehuis. Herinneringen, daar doen we het mee. Nu is het gebouw in privéhanden.
Nu ik dit verslag aan het maken ben, word ik - zoals gevraagd - nog even onderbroken om mijn vrouw even te helpen met 'n huishoudelijk klusje. En nee, de dag is nog niet gedaan, straks heb ik weer 'n vergadering van onze Bèssemgezèt. Dat is weer 1,5 km. wandelen tot ginderen en hopelijk heb ik daarna ene chauffeur om mij terug te brengen. Bezig blijven noemen ze dat.
De voormiddag was vandaag voorzien om buiten wat te werken. Eerst had ik vers brood gehaald en na de 10-uur koffie was het tijd om weer wat bladeren bijeen te harken. En dat is 'n werkje dat zich de komende dagen nog verschillende keren zal herhalen. Maar geen nood, er is plaats genoeg op de composthoop.
Na het middageten wilde ik nog eens naar Maastricht wandelen. Ik heb de keuze tussen verschillende route's, ik koos nog eens voor het Smokkelpad. Recent stond dit pad - samen met vele andere paden en wegeltjes - nog in het nieuws. Ze hebben allemaal 'n officiële naam gekregen van het gemeentebestuur. Ik wilde eens gaan kijken of het nieuwe bordje met de naam erop, al geplaatst was. Dat blijkt nog niet het geval of ik moet er overheen gekeken hebben.
Hoe ook, ik vertrok vandaag dus naar Smeermaas om daar aan de brug, rechts af te slaan, het Smokkelpad in. Als jullie goed kijken, dan zie je op een der foto's de fotograaf "himself". Op de Zuid-Willemsvaart ligt het vol met woonboten, de ene al beter onderhouden dan de andere. Dat pad loopt tot aan sluis 12 waarna ik even het stadscentrum binnenwandelde. Vandaag had ik goesting om enkele foto's te maken vanaf de trappen van het stadhuis.
Maastricht is vooral de stad van de smalle straatjes, voor mij 'n plezier om er doorheen te wandelen. Vandaag had ik niet echt plannen om in Maastricht verder de toerist uit te hangen, ik ben gewoon naar de bushalte gewandeld om terug te keren met lijn 63.
Tot slot nog wat geëxperimenteerd met 'n foto van Pietersheim. Ik wilde wel eens weten wat ai als oplossing had om de site te gebruiken als avonturenpark voor volwassen. Niet slecht zou ik denken.
Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
Over mijzelf
Ik ben Eddy Meuris
Ik ben een man en woon in Lanaken (België) en mijn beroep is gepensioneerd.
Ik ben geboren op 03/03/1954 en ben nu dus 71 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: wandelen - fietsen - genealogie - schaken.
Uitzonderlijk diende ik vandaag weer naar de bakker te gaan. Onze kleinzoon komt logeren en die gasten kunnen op hun leeftijd wat boterhammen en broodjes verzetten. Het was dus nodig om genoeg in huis te hebben. 
Het is dus gebleven bij 'n wandeling van iets meer dan 6 km. Geen probleem, een der volgende dagen maak ik weer 'n langere wandeling. 
Ik ben Eddy Meuris