aantal stappen: 1.574.747 +/- 10.000 stappen = 7,5 km
aantal wandelingen: 136
aantal fietstochten: 84
Zoeken in blog
29-06-2025
Hotel Oys in Eijsden.
Sinds maanden zie ik telkens 'n gans leger aan arbeiders, techniekers en ander gespecialiseerd personeel op weg naar het centrum van Eijsden. Vandaag ben ik er eens gestopt. Het blijkt 'n eeuwenoud kasteel te zijn dat sinds dit jaar omgevormd werd tot 'n 5-sterrenhotel. Maar dadelijk meer hierover.
Met het oog op de warmte van deze namiddag, ben ik al vroeg vertrokken met mijn stadsfiets. De bedoeling was om tot Moelingen te fietsen en via Eijsden en Maastricht terug te keren. Ik vertrok aan de brug van Briegden om zo langs het Albertkanaal via Vroenhoven te rijden tot in Kanne. Daar stak ik de brug over om zo door te gaan naar Lanaye. Daar maakte ik toch eens 'n foto van het voormalige Maison Communale.
In Lixhe moet je dan altijd de brug over aan de Maas. Fietsers die er al eens passeren weten dan dat je daar over enkele ijzeren platen moet rijden (2 maal). Het is kwestie van wat behendigheid te hebben want het is er kort keren.
In Eijsden kom je dan verschillende kastelen tegen. Eerst heb je Kasteel Rijckholt, 'n groot deel in de 17de eeuw gebouwd. Dan het Kasteel van Eijsden, gebouwd in 1636. Tenslotte het Kasteel Oost dat nu Hotel van Oys heet. Dit laatste kasteel stamt uit de 14de eeuw. De bedoeling van de huidige eigenaars was om het hotel te openen, einde 2024. Door heel wat beslommeringen is dat niet gelukt en konden pas dit jaar de eerste gasten ontvangen worden. Vandaag zag ik er al velen zitten op 'n terras. Dat hele leger werkers waarover ik sprak in de inleiding, was dus nodig om tijdig te kunnen openen. Daar zal dus ene hele smak geld tegenover gestaan hebben.
Terugkeren deed ik langs de kajakkers in Smeermaas en mijn tasje koffie in Neerharen. Ik zag juist tijdens het maken van dit verslag, het einde van het BK wielrennen voor vrouwen. Dadelijk mij in de zetel nestelen voor het BK mannen. Hou jullie verder in de schaduw want het wordt warm.
We zijn terug thuis en ik kan aan mijn dagelijks verslag beginnen. Ja mensen, soms moet je al eens aan de rem trekken en genieten van het moment. We zijn naar de jaarlijkse braderie geweest op de belangrijkste winkelstraat van het dorp. Niet dat we iets gekocht hebben, we hebben daarentegen wel de plaatselijke horeca ondersteund. En het viel ons vandaag op, van de honderd mensen die we vanop het terras zagen passeren, waren het nauwelijks één of misschien twee personen die we herkenden. We hebben er van genoten en de namiddag op 'n aangename manier doorgebracht.
Uiteraard heb ik ook mijn benen even in beweging gezet, ik ben na het middageten effe het bos ingewandeld. Ik vertrok via de Bremstraat waar ze alles aan het klaarzetten waren voor het straatfeest deze avond. Daarna wandelde ik naar de Smeetsstraat om op het verlengde van de Kiewithstraat, het bos in te wandelen. Daar zie je nog steeds dat jachthuisje staan.
Het wandelen (eigenlijk was het vandaag hiken) in het bos was goed te doen vandaag, nergens waren er modderstroken. En mijn route ....? Dat liet ik vandaag aan het lot over. Ik ben gewoon enkele bospaden ingestapt, eigenlijk niet 100% wetende waar ik nu juist precies zou uitkomen. Maar zoals het spreekwoord zegt: "alle wegen leiden naar Rome", zo loop je ook in onze bossen niet verloren. Je hoeft maar naar de zon te kijken en met 'n klein beetje richtingsgevoel, ben je zo terug op het juiste pad.
En dat juiste pad loopt langs de bosrand en die paarden. Het was vandaag precies of die paarden met opzet gewacht hebben tot ik mijn foto's kon nemen voor ze de benen uitsloegen om rond te hossen op hun weide. Uiteindelijk stak ik de Bessemerstraat over om via de beek en 'n smal pad, uit te komen op de Steenselberg. Waar ik vandaag die max. snelheid van 9,4 km/uur bereikt heb ..., dat mag Joost weten. Geen flauw benul. Na 'n verfrissende douche konden we dan afzakken naar het centrum en genieten van 'n terrasje.
Mijn vermoedelijke plannen voor de volgende dagen: morgen 'n ritje met de stadsfiets, maandag 'n wandeling en dinsdagmorgen 'n tocht met de koersfiets. Uiteraard zal ik telkens vroeg vertrekken om de grootste hitte vóór te blijven.
En die laatste afbeelding, vriend Achiel heeft zichzelf vereeuwigd met deze fotoshop. Hij is 'n gepassioneerd imker en maakt geregeld reclame op facebook voor zijn activiteiten. Hij is voorzitter van de plaatselijke imkers en bij zijn woning is hij beheerder van 'n heus bijenmuseum.
Onze fietstocht van vandaag heeft aan 'n zijden draadje gehangen. De bedoeling was om stipt om 9u30 te vertrekken. De regen van vanmorgen gooide echter roet in het eten en het was niet 100% zeker dat ook de namiddag droog zou blijven. Gelukkig stopte het iets later met regenen maar om dan al te kunnen fietsen, dat zat er nog niet in, de wegen waren nog kletsnat. Het was wachten tot de namiddag om te vertrekken en om dan ook zekerheid te hebben dat het droog zou blijven.
En dat bleek het geval, omstreeks 12u45 zijn we dan vertrokken, Hubert en ikzelf. Aan de brug van Briegden daalden we af naar het jaagpad langs het Albertkanaal om vervolgens via Kanne en Bassenge richting Paifve te fietsen. En waarom juist Paifve? Hubert heeft binnenkort 'n ontmoeting met oud-leerlingen en hij wist dat een van hun oud-leraars in Paifve woont (of woonde). Hij wilde op het laatst gekende adres eens gaan aanbellen. En idd. zijn oud-leraar woont er nog. Hij is even binnen gevraagd terwijl ik effe de omgeving heb verkend. In Paifve (op zijn Vlaams, Peen genoemd) kom je niet zomaar. Het is trouwens sinds 1977 'n deelgemeente van Juprelle. Het is 'n slapend dorpje met nog veel oude boerderijen en gebouwen.
Eenmaal dat kort bezoek was afgerond, fietsten wij verder naar de taalgrens, de dorpen Vreren, Nerem, Mal en Millen in het zuiden van Limburg. In Nerem ben ik toch even gestopt om 'n foto te maken van het prachtige kasteel Rosmeulen, gebouwd in het begin van de 20ste eeuw. Iets verderop in Mal hadden wij 'n pauze, wat energie tanken. Het laatste stuk van onze tocht reden wij voornamelijk langs Vlaanderens veldwegen oftewel verkavelingswegen. Wij kwamen oa. in Herderen en Hees.
Voor ik dit verslag afsluit, wil ik ook nog vermelden dat we, vóór we in Paifve aankwamen, in Lantin langs de gevangenis gefietst zijn. Het is de grootste strafinrichting van België.
Op de klok kijkend zag ik dat er bij aankomst in Lanaken, nog 'n kwartiertje voorhanden was om ene lekkere Duvel te gaan drinken, Hubert had meer nood aan vocht aan de buitenkant. Ik denk dat we weer vertrokken zijn voor meerdere fietstochten samen. En heb ik nood aan 'n langere tocht, al dan niet met bergjes, die kan ik nog altijd alleen maken. Een week heeft zeven dagen.
Vanmorgen hing er 'n regenzone boven Lanaken en geregeld lieten de wolken wat nattigheid los. Het was dus wachten op de namiddag eer ik kon gaan wandelen. De bedoeling was om naar Zutendaal te gaan en om daar 'n tasje koffie te gaan drinken.
Ik vertrok thuis om 13u20, hopende op 'n droge tocht. Maar niets was minder waar, ter hoogte van de school in Sparrendal, ben ik toch even moeten schuilen in 'n bushokje. Gelukkig duurde die bui niet zo lang en kon ik weer verder, de zon tegemoet.
In het gehucht Besmer sta ik er altijd versteld van dat die oude witte woning zo goed onderhouden wordt door de huidige eigenaars. Wat verderop ging ik de Kantoorstraat in om via de Boogstraat uit te komen op de Heiwijkerweg, de baan tussen Zutendaal en Opgrimbie.
Wat verderop, op de hoek met de Sprinkelestraat en de Maastrichterstraat, staat de Kapel O.L. Vrouw van Banneux, in 1950 eigenhandig opgericht door Henri Beerts voor de bescherming van de eigen familie en de buurtbewoners.
Aan de fontein op het Oosterzonneplein - het gemeentehuis op de achtergrond - heeft onze dochter 'n aantal jaren gewoond. Het was daar goed wonen. Een tas koffie ben ik gaan drinken op het Vijverplein in de Kapelanij. De pastorie op datzelfde plein, bekeken nu en vroeger. En dat was ook de kerk in vroegere tijden.
Mijn laatste afbeelding zag ik ergens passeren op facebook. Café de Muze was vroeger - en misschien nu nog - the place to be in Antwerpen. Het deed mij denken aan de beginjaren '70. Van 1973 tem. 1977 was ik toen werkzaam bij onze Nationale Spoorwegen als bediende. Ik huurde toen 'n kot om er te wonen tussen maandag en vrijdag. In de weekends ging ik samen met de vuile was, terug naar huis. Toen ik er begon op 1 april 1973, was ik amper onder moeders rok uitgeweest. Je kunt je dus wel indenken wat dat geeft voor 'n jonge gast die voor het eerst kan proeven van de onmetelijke vrijheid. In die dagen kwam ik dus dikwijls in de Muze om optredens bij te wonen van Ferre Grignard.
Morgen wordt er samen met Hubert gefietst. We gaan richting Roclenge-sur-Geer oftewel Rukkelingen-aan-de-Jeker. Deze gemeente behoorde tot 1963 bij Limburg, nu bij de Waalse provincie Luik.
Zoals aangekondigd ben ik vandaag naar Gulpen gefietst. De wekker liep af om 6u30 en even later zat ik aan het ontbijt. Het was de bedoeling om de warmte van de namiddag vóór te blijven. Nadat ik alles weggestoken had in mijn fietstruitje (eten - paspoort - geld - sleutels) kon ik vertrekken, precies om 8u01.
Het was nog lekker koel zo in de morgen al moet ik er wel bijvertellen dat de laaghangende zon toch nog wat hinderlijk was. Het was dus kwestie om voorzichtig te zijn. Ik vertrok via de Noorderbrug en was maar al te blij eens ik goed en wel Maastricht achter mij gelaten had. De hecktiek van de ochtend gaat mij niet zo goed af, iedereen vertrekt naar het werk en alle kinderen zijn onderweg naar hun school. Het was dus met ene "dikke oef" eens ik toekwam in het rustige Sint-Geertruid. Daar heb ik effe halt gehouden om wat mondvoorraad achter de kiezen te steken en ook om te controleren of ik nog wel goed zat.
Want dat goed zitten, dat speelde mij in het verleden al eens parten als ik naar Gulpen wilde fietsen. Voorbij de kerk van Mheer en het dorpje Banholt, ben je dan op weg naar Gulpen. De toevallige toerist die in de streek komt fietsen, moet het doen met 'n nog niet-aangepaste website. www.fietsroutenetwerk.nl en www.fietsnet.be zijn allebei nog niet aangepast aan de realiteit. Enkel www.visitlimburg.be/nl.fietsrouteplanner is up to date. En dat verkeerd rijden, ... op het kaartje zie je 'n gele cirkel. Daar moet ik scherp naar links. In het verleden ben ik daar al meermaals rechtdoor gefietst waardoor ik in Slenaken uitkwam. Je moet ook alles gezien hebben onderweg, niet alleen het mooie maar ook het functionele, de staat van de weg, het verkeer, enz.
Maar goed, ik ben zonder problemen in Gulpen geraakt. Het was daar nog te vroeg om 'n pauze te nemen. Vandaar ging het ondermeer naar Klimmen, Hulsberg en Schin op Geul. Daar reed ik de Kachelberg op, een der drie heuveltjes onderweg met naam. Dit is 'n klim van 1,4 km.met 'n max. stijging van 11%. In die regio kwam ik doorheen het gehucht Schoonbron, en nee, Schoonbron heeft niks te maken met het kasteel Schönbrunn in Wenen ...
En vanaf dan moet ik mij excuseren, "mea culpa, mea maxima culpa" maar het maken van foto's is vanaf Rothem de mist ingegaan. Op 'n bepaald moment fietste 'n bevallige schoonheid met haar koersfiets voor mij op. Ze was goed geproportioneerd van lijf en leden en was het nu omdat ze zo snel reed als ikzelf, of was het deze jongen die zijn snelheid aan haar aanpaste .... ??? Wie zal het zeggen. Ik zeg altijd, schoonheid mag gezien worden. Maar spijtig genoeg dus geen foto's van het laatste stuk.
Pauzeren wilde ik nog in Meerssen. Maar toen ik zag dat er nog verschillende mensen op hun bestelling zaten te wachten, ben ik toch maar doorgereden. Het was op dat moment al 11u10. Terugkeren deed ik via Smeermaas en Hochter Bampd. Met dat lusje erbij naar Neerharen was ik ruim op tijd voor het middagmaal dat was afgesproken om 12u15. Vandaag geen stop dus onderweg en ook niet op het einde. Bij mijn eten heb ik me wel 'n lekker wijntje laten smaken.
Morgen wordt het in principe weer 'n wandeldag, vrijdag mogelijk 'n fietstocht met Hubert.
Vandaag wist ik precies naar waar ik wilde wandelen, het is te zeggen, .... Smeermaas zou het doel worden en daar zou ik de Kanaaldijk intrekken. Het vervolg zou ik van het lot laten afhangen, en zo geschiedde. Maar mijn eerste wandeltocht maakte ik al héél vroeg, om 8u00 had ik 'n afspraak bij de kapper. Ik zat dus vanmorgen al bij het ochtendkrieken aan het ontbijt.
De wandeling wilde ik dus in de voormiddag al maken, doorgaans staat er dan net iets minder wind. Ik stapte dus tot aan de Kanaaldijk in Smeermaas om vervolgens nog eens poolshoogte te gaan nemen van die douanehuisjes langs de Zuid-Willemsvaart. Op onze nationale zender VRT verscheen op 5/4/2022 het bericht dat die huisjes niet mochten afgebroken worden. Vandaag, iets meer dan drie jaar later staan die huisjes nog steeds te verloederen. Zelfs de term "Urban Exploring" is denkelijk niet meer van toepassing, getuige het vele onkruid op het pad er naar toe. Mij zal het 'n zorg wezen, afbreken die boel.
Op de Kanaaldijk is dat oude huis altijd 'n eyecatcher. En dan halverwege de straat, liet ik zoals gezegd het lot beslissen, ofwel rechtdoor ofwel links het veld in. Het werd het laatste. Dat pad is bewegwijzerd, bij gelegenheid moet ik toch eens de hele wandeling maken.
Vervolgens kwam ik voorbij de ingang van het "te koop staande" kasteel van Hocht. Wat verderop waren ze juist enkele plezierbootjes aan het versassen. Met twee tegelijk in de sluis. Terugkeren deed ik via Pietersheim. Het viel mij vandaag op dat er vele groepen senioren aan het fietsen waren, allemaal ouderen en allemaal even gedisciplineerd. Ook aan het kasteel passeerde 'n groep.
Uiteindelijk maakte ik gebruik van een der vele doorsteekjes om toch tijdig thuis te geraken. 12u00 is 12u00 en geen minuut later. Gelukkig ken ik bijna al die kleine paadjes. Dadelijk nog wat tuinieren, morgen fiets ik naar Gulpen.
Veel fietsers heb ik vandaag niet gezien, daarvoor waaide het veel te hard. Mijn dag was anders weer goed gevuld. Deze morgen ging ik naar de bakker op de Stationsstraat om vervolgens enkele uurtjes te werken in de tuin. Ik heb zelfs 'n bui over mij heen gekregen. Ik heb het volgehouden - regen of geen regen - tot het middaguur toen het tijd was om te eten.
Daarna heb ik in 'n opwelling besloten om de bus te nemen naar Opgrimbie, de bus van 13u00. Ik had de tijd omdat de afwasmachine het grootste deel voor zijn rekening nam. Er was dus eens wat minder handenarbeid.
Ik vertrok in Opgrimbie-centrum en nam de Broekstraat rechtsaf richting de Aspermansvijver. De grens tussen Opgrimbie en Rekem wordt gemaakt aan die horizontaal liggende balk. De vijver is 'n blikvanger in Groot-Lanaken, de paarse wandelroute passeert daar ook.
Aan het OPZ-Rekem staat 'n bord dat hulde brengt aan Eddy Merckx. Daar stak ik de weg over richting dat kruis op de Heidestraat. Wat verderop heb je dan hotel La Butte aux Bois. Daar is altijd wat te fotograferen.
Deze wandelaar had op 'n bepaald moment dorst, mogelijk was het terras open op de Kinderboerderij. En ja, ik had geluk, al diende ik mijn drankje wel zelf af te halen aan de toog. Er was blijkbaar maar één medewerkster actief vandaag. Geen probleem, de dorstigen konden gelaafd worden.
Bijna thuis in de wijnwijk, zag ik dat de werken nog steeds stil liggen. Dat is al weken zo. Op wat ze wachten ....??? Morgen is het nog 'n wandeldag, woensdag vertrek ik al heel vroeg met mijn fiets. In de namiddag zou het weer flink warm worden. En die wind vandaag ... ik vermoed toch 'n 5 bfr. op sommige momenten. Ik geraakte enkele keren nauwelijks vooruit. Fijne avond nog.
Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
Over mijzelf
Ik ben Eddy Meuris
Ik ben een man en woon in Lanaken (België) en mijn beroep is gepensioneerd.
Ik ben geboren op 03/03/1954 en ben nu dus 71 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: wandelen - fietsen - genealogie - schaken.