aantal stappen: 3.017.320 +/- 10.000 stappen = 7,5 km
aantal wandelingen: 250
aantal fietstochten: 79
Zoeken in blog
17-03-2024
Wandeling in Pietersheim.
Mij hoor je niet klagen, veelal dezelfde paden bewandelen ... Het is niet anders, in mijn volleybalperiode was het ook steeds dezelfde zaal om te trainen en dezelfde sporthallen waar we onze wedstrijden speelden. Ook toen verveelde dat nooit, integendeel. Het belangrijkste is buiten komen en bewegen, genieten van de rust en de zon, luisteren naar de vogeltjes die fluiten en zingen, af en toe 'n babbel met 'n bekende en zeker optimaal profiteren van gezonde lucht.
Vandaag was ik al om 8u10 op pad, het doel had ik al gesteld, Pietersheim zou het worden. Onderweg heb ik toch 'n aantal keren bij splitsingen van wegen, de goesting van het moment gekozen en andere wegen genomen. Uiteindelijk ben ik toch in Pietersheim geweest.
Ik vertrok langs de Blindevijversweg om daar links af te slaan naar het bos. Je hebt daar vele plekjes waar foto's mogelijk zijn, 'n ijzeren hek, de beek en zicht op het vele water in het bos. Veelal was ik alleen, tenzij op het laatste stukje van de blauwe route langs Zangersheide, daar zag ik al eens 'n jogger, mountainbiker of andere wandelaar.
Aan de Neerharenweg stak ik over om 'n einde te wandelen in Pietersheimbos. Die attributen die jullie zien op de foto, worden veel gebruikt door de kleine kinderen om er geluid uit te halen. En aan het kasteel hebben de ganzen totaal geen angst meer voor foto's makende wandelaars.
Terugkeren deed ik oa. via de Koning Albertlaan om achter de kerk, bij de bakker 'n zondagskrantje uit te halen. Nee, brood en lekkers had ik niet nodig, de vlaai van gisteren is nog niet helemaal op. Nog ene fijne zondag.
Soms moet je al eens goei afspraken maken, zeker als de kleinzoon verwacht wordt. Zijn mama en papa hadden 'n vuil werkje op het programma staan en dan loopt zoon-lief best niet in de weg. Dus wordt hij vandaag gedropt bij bomma en bompa. Maar eerst ging hij nog naar zijn skate-activiteit, zijn nieuwste hobby.
Ik had dus vanmorgen nog wat respijt om de deur uit te gaan, zeker omdat ik toch nog naar de bakker moest voor brood en 'n echte Limburgse vlaai.
Ik vertrok via de sportoase naar de Kounterstraat. De hemel kleurde maar grijs en even dacht ik dat ik het niet droog zou houden. Mijn tocht vervolgde ik richting Gellik, onder de ijzeren brug door en dan de brug van Gellik over, richting Kompveld. Je kunt ook daar héél ver kijken, dat is ons voordeel nog, je woont en leeft nog in de vrije natuur. Via Kompveld dus, was het wandelen naar Veldwezelt. Daar koos ik de Kiezelweg om terug te keren. Toen ik juist op de brug stond in Briegden, passeerde juist die boot onder mij door.
Veel valt er verder niet te vertellen over mijn wandeling behoudens het feit dat ik toch bijna 10 km. bezig geweest ben. Vanaf 11u00 was onze Arne thuis en ik heb samen met hem, oa. wat filmpjes bekeken van Tom en Jerry, altijd hilarisch. En nu, heb ik even 'n rustpauze - mijn vrouw is met hem wat boekjes aan het lezen - om mijn verslag neer te schrijven. Tot later.
Mijn sportieve prestatie van vandaag is niet te vergelijken met mijn fietstocht van gisteren. Die rit had dan ook alles.
1. Lang en ver: stukje Duitsland gedaan
2. Beetje avontuur: ik was héél alleen
3. Beetje zoeken: zoeken naar mijn weg (en al eens misgereden) en zoeken naar de plekjes waar ik 'n foto moest nemen van mijn kinderen
4. Allert blijven: mijn fietsroutenetwerk in het oog houden, oppassen voor slecht wegdek, oppassen in het verkeer, enz. ...
5. Motor niet in 't rood laten gaan: dat had ik goed onder controle, ik reeds slechts 19,2 km/uur gemiddeld
Mijn wandeling van vandaag was dus gewoon 'n tussendoortje. Ik vertrok naar Briegden, de brug over en links af naar de holle weg, die met de kasseien. Achter het kapelletje ging het rechtsaf, de andere holle weg in, maar deze is onverhard. Vervolgens de Kiezelweg over om daar maar weer eens 'n carnavalswagen te zien staan. En dan ging het naar het Louis Paul Boonpad, de linkerkant, het stuk dat uitkomt aan de Wijerdijk in Gellik. Op de Boonakkerstraat waar ik 'n foto nam met de ijzeren brug achter mij, had ik nog ene babbel met een mijner vroegere medewerksters, Alice. Altijd prettig als je als gelijken kunt praten terwijl we vroeger medewerkster en kantoorchef waren.
Om terug te keren nam ik de Smeetsstraat om op de hoek met de Eikelenweg, die bank op foto te zetten. Is het om de wandelaars effe te laten rusten of dient ze als babbelbank voor de buurtbewoners ...?
Na de wandeling en het middageten, werd ik vrijgesteld van hulp bij de afwas en kon ik beginnen aan het hakselen van snoeiafval. Daar ben ik toch zoet mee geweest tot iets na 15u00. Toen moest ik stoppen wegens stevige regen en anderzijds omdat mijn rug enkele signalen gaf. Nu even dit afwerken en dan naar de koers kijken op tv. Fijn weekend iedereen.
Fantastisch weer vandaag, ideaal dus om 'n langere fietstocht te maken. Ik had mij op voorhand wat voorbereid, dit wil zeggen, ik had eens nagezien welke plekken ik kon gaan bezoeken, plekken waarvan ik 'n foto diende door te sturen naar mijn kinderen. Mijn uitgangsbasis was om naar Gangelt in Duitsland te fietsen, daar ligt 'n wildpark waar ik dus ook heen diende te gaan. De andere plekken heb ik dus in functie van mijn rijrichting eraan vastgekoppeld. Maar seffens meer hierover.
Ik vertrok met veel goede moed naar Maastricht om daar de richting van Valkenburg in te slaan. Daar maakte ik mijn eerste foto aan de rivier de Geul. Vervolgens kwam ik uit aan het kasteel van Wijnandsrade. Wat verder in het dorp ben ik even afgestapt om 'n foto te nemen van dat steakhouse, speciaal! En dan kwam mijn eerste opgedragen doel in 't zicht, het kasteel van Hoensbroek. Een prachtige locatie, al zeg ik het zelf.
Mijn tweede punt bereikte ik aan bordje 70 (mijn kinderen laten mij dus overduidelijk eraan herinneren hoe oud ik intussen ben). Daar maakte ik ook die foto van dat kerkje. Dat was juist op de grens van de gemeente Brunssum. Niet gek veel verder heb je dan al de Duitse grens, meer bepaald mijn derde doelstelling, Gangelt. Het was effe zoeken om dat park in beeld te krijgen. Het is mij in feite niet gelukt, daarvoor had ik moeten omrijden en net dat wilde ik in Duitsland niet doen. De bordjes hangen sowieso al vreemd ten opzichte van bij ons, en lessen trekkende uit het verleden, was het beter niet te veel af te wijken van de gekende wegen. Het bleef dus bij 'n zijdelingse foto van de speeltuin.
Nadien was ik was blij terug in Nederland te zijn, richting Sittard deze keer. Was me daar toch wel 'n markt zeker, enerzijds waren alle richtingbordjes verstopt achter de kramen en anderzijds zaten alle terrassen boordevol. Het was dus effe zoeken naar de juiste richting. Ik heb toch nog 'n foto kunnen maken van de achterzijde van het welbekende Hotel De Limbourg, 'n gebouw van 1688.
Na Sittard was het richting de Maas fietsen, naar Born. Daar diende ik als vierde doel van vandaag, 'n foto te maken van het plaatselijke kasteel, in feite de ruïnes van het kasteel. Daarmee zat mijn opdracht erop en kon ik terug naar huis fietsen. In Berg zag ik de overzetboot juist naderen en ik heb dan ook niet getwijfeld om daar naar Belgisch grondgebied terug te keren, naar Meeswijk dus. Mijn laatste foto maakte ik nog juist aan de Nederlandse kant van de Maas.
Dat laatste stuk van mijn rit, dat is uiteraard vertrouwd terrein. Ik ben er al vele malen langs gefietst. Er was nog juist één vraag die mij parten speelde, waar kon ik nog even pauzeren? Onderweg nergens iets tegen gekomen - of het was er te vol zoals in Sittard - dus ja, ofwel bij Mesjeu in Neerharen ofwel gewoon doorfietsen tot Lanaken. En oef, bij Mesjeu kon ik bij enkele mensen aanschuiven aan 'n tafeltje op het terras. Het was zalig verpozen in het zonnetje, zeker met 'n stuk taart, koffie en ene lekkere Duvel, samen voor de prijs van 8,70 euro. En mijn tafelgenoten, ... die konden amper geloven welke afstand ik al tot dusver had afgelegd.
Zo, 'n groot verslag, er was natuurlijk ook veel te vertellen. Ik ben er blij mee, en natuurlijk ook tevreden over mijn rit. Morgen is het weer werkendag in de tuin. Hopelijk blijft het 'n tijdje droog.
Amaai, wat was dat vandaag, ... gewone stadskledij vanmorgen om naar de bakker te gaan, wandelkledij na de koffie, werkkledij na het middagmaal om te eindigen met opnieuw mijn stadskledij. Gelukkig ben ik niet zo iemand die gedragen kledij na 2 à 3 dagen in de wasmand gooit. Daar stond vandaag 'n artikel over in de krant. De meesten dragen iets max. 2 à 3 dagen.
Maar genoeg daarover, ik wilde iets schrijven over mijn wandeling. Het was deze voormiddag wel effe overleggen met mezelf, .... waarheen? Het is uiteindelijk Neerharen geworden. Onderweg heb ik mijn parcours wel aangepast naar de ingeving van het moment, ik had van de chef-kok wat uitstel gekregen op mijn terugkeer-uur, het mocht ietsiepietsie later zijn.
Tja, naar Neerharen gaan, dat doe je via de Neerharenweg, achter de kinderboerderij door, langs de paarden van Domein Zangersheide en de kapel op de Schuttershofstraat. In Neerharen stak ik de grote straat over en wandelde voorbij het plaatselijke oorlogsmonument. Vandaar ging het naar het kanaal. Daar maakte ik die foto waar je goed de splitsing ziet tussen enerzijds de Zuid-Willemsvaart (rechtdoor) en het verbindingskanaal Neerharen-Briegden (rechts). Ik volgde uiteraard het laatste. Aan de sluis van Neerharen, ging ik naar links, naar Hocht. En dan was het vervolgens de Industrieweg volgen tot in Lanaken aan de sluis.
Terugkeren deed ik via het park. Daar stroomde het water van de Langkeukelbeek nog overvloedig doorheen het rooster om vervolgens verder ondergronds te gaan. Er komt dus nog veel water van de hoger gelegen delen van onze gemeente.
En in de tuin, ... daar heb ik al mijn hortensia's gesnoeid, wel 'n rugbelastend werkje. Morgen ga ik dus fietsen, het wordt weer 'n zoektocht naar enkele plaatsen die mijn kinderen hebben aangeduid om ze te gaan bezoeken. Dadelijk naar de koers kijken, onze nationale trots Lotte Kopecky heeft al gewonnen bij de vrouwen.
Als ik al eens de bus neem om elders mijn wandeling te beginnen, dan hoeft dat uiteraard niet op de snelst mogelijke wijze van punt A (vertrekplaats) naar punt B (thuis) te gaan, tenzij de afstand groot genoeg is tussen beide punten. Zo ook vandaag, ik heb 'n stevig ommetje gemaakt en daardoor ook langs punt C, D enz. .... gewandeld.
Het was nodig dat ik mijn benen weer eens kon uitslaan, na al die regen van gisteren, was ik blij buiten te kunnen. Ik vertrok omstreeks 9u50 aan de kerk en de wekelijkse markt van Zutendaal, eigenlijk op mijn vast uur voor 'n koffie. En dat heb ik dan ook maar gedaan. Bij bakker Johan is er altijd 'n lekkere tas te krijgen en die croissant smaakte ook. Johan doet dat goed, hij is mijn voormalige ploeggenoot bij Volleybalclub Nivoc. Na zijn eerste winkel in Smeermaas, heeft hij ook in drie andere dorpen 'n winkel, waaronder dus Zutendaal. Het toeval wilde dat hij juist kwam binnengestormd om nog 'n levering af te zetten. Een korte babbel met herinneringen uit het verleden kon er nog af. Ik ben blij hem nog eens gezien te hebben.
Maar dan ging het richting Gellik via de gehuchten Stalken en Roelen. Op de Stalkerweg zie je de toegang tot de Lieteberg en het blotevoetenpad, dé toeristische plekken van de gemeente. Op die zelfde straat staat ook de Brigida of Mandelkapel. De oudste delen - achterkant en linkerkant - dateren van 1851. Alleen spijtig dat je niet naar binnen kunt kijken. Ik vermoed dat de deur enkel geopend wordt tijdens processies.
Op de Roelerweg zag ik in 'n voortuin, 'n heuse draak. Mooi beeld. Via de Kiewitseweg en de Houterstraat, liet ik de Krieckaert rechts liggen en ging ik op het einde van de straat, linksaf, naar de Wijerdijk en daar de brug over. Vervolgens ging het langs het jaagpad onder de ijzeren brug door om aan de brug van Briegden, terug omhoog te stappen. Het laatste stuk ging via de Com. Giddelostraat. Daar stond nog de carnavalswagen van "Biestig Good oet Rekem". Die groep heeft vermoedelijk deelgenomen aan de stoet van afgelopen zaterdag in Veldwezelt. De muziek was toen trouwens tot thuis te horen.
Eenmaal thuis, nog even wat tuinwerk gedaan, mijn siergras gesnoeid en mijn gras voor het eerst dit jaar afgereden. Morgen wordt nog 'n wandeldag, donderdag mogelijk 'n fietsdag. En nu - 16u17 - is het weer aan het regenen, triestig.
Vanmorgen heb ik al snel de knoop doorgehakt, er zal vandaag niet gesport worden. Toen ik de gordijnen deze ochtend opentrok, zag ik onze brievenbus met de voetjes in 'n plas water staan, 'n teken dat het al goed geregend had en nog steeds deed. De regenjas was dus nodig om de krant uit de bus te halen. En na controle van de buienradar, zag ik dat het wel eens 'n volledige regendag zou kunnen worden. Hoe ook, het is nu 10u30 en het regent, geen grote hoeveelheden, maar 'n gestaag gedruppel. Bij wat simpel gemiezer zou ik nog kunnen zeggen, ik maak 'n kleine tocht, maar met dit gedruppel word je nat en het is sowieso onaangenaam buiten. Zou het in de loop van de dag nog veranderen (lees: verbeteren), dan lezen jullie het wel.
Na dit gezegd zijnde en ook mijn beslissing om tevens mijn schaaknamiddag af te zeggen (ik moet +/- 1,3 km door de regen wandelen), nam dan mijn chef-kok de beslissing om in het menu van vandaag, 'n lookdressing in te voegen. Ja, dat schaken is de laatste tijd kind van de rekening geworden, ofwel is het weer té slecht of het is té goed, en dan ga ik fietsen.
Maar niet getreurd, ik wilde toch op deze natte maandag iets speciaals voorzien op mijn blog. Ik probeer meestal wat oude postkaartjes te plaatsen van een der steden of dorpen van onze provincie Limburg. Deze keer heb ik het eens elders gezocht, namelijk in de provincie Oost-Vlaanderen. Met al die wielerwedstrijden momenteel op tv, was mijn onderbewustzijn uitgekomen bij mijn favoriete renners van weleer, oa. Roger de Vlaeminck. En wie Roger de Vlaeminck zegt, zegt ook Eeklo. Hoe ik destijds bij Roger uitkwam ... simpel, ik was in mijn jeugd 'n hevige fan van Rik van Looy. Tijdens diens laatste profjaren kwam daar ineens 'n ander rennertje de kop opsteken, namelijk Eddy Merckx. Maar als je vóór de ene bent, dan ben je ook tégen die andere. Zo kwam het dat na het pensioen van Rik, Roger mijn nieuwe favoriet werd, opnieuw tégen die andere, d'n Eddy.
Eeklo dus, in 1240 kregen ze stadsrechten van de Graven van Vlaanderen. In de 16de eeuw was de stad het strijdtoneel tussen de protestanten uit het noorden en de katholieken uit het zuiden. Om die reden zijn er maar weinig overblijfselen uit het verleden, de stad is toen bijna volledig verwoest geweest.
Misschien dat onze vriend Albert en mede-blogger, deze reeks van postkaarten kan appreciëren. Het is maar 'n kleine greep uit het aanbod. Geniet er van. Hopelijk morgen beter weer.
Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
Over mijzelf
Ik ben Eddy Meuris
Ik ben een man en woon in Lanaken (België) en mijn beroep is gepensioneerd.
Ik ben geboren op 03/03/1954 en ben nu dus 70 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: wandelen - fietsen - genealogie - schaken.
En aan het kasteel hebben de ganzen totaal geen angst meer voor foto's makende wandelaars. 
Nu even dit afwerken en dan naar de koers kijken op tv. Fijn weekend iedereen. 
Ik ben Eddy Meuris