aantal stappen: 1.300.277 +/- 10.000 stappen = 7,5 km
aantal wandelingen: 111
aantal fietstochten: 66
Zoeken in blog
02-02-2025
Naar de bakker.
Nog nagenietend van mijn mooie fietstocht van gisteren, was ik deze morgen al vroeg op pad. Ik diende mijn bestelling bij de bakker te gaan afhalen. En gezien het toch al klaar lag, kon er wel 'n korte wandeling aan vooraf gaan.
Ik vertrok door het Uilenstraatje waar je goed kon zien dat het deze nacht en ochtend goed gevroren had. Het was op dat moment nog steeds -3° koud. Op de Stationsstraat aan het college fascineert mij die mooie boom altijd. Vervolgens ging ik naar de Sportoase met 'n zicht op de speeltuigen voor de jeugd en de bewoning in de achtergrond.
En die poes, ... die wilde mij volgen op mijn wandeling. De speling van de zon met het bevroren landschap, zorgden voor nog enkele foto's op het fietspad richting Gellik. In Gellik ben ik uiteindelijk niet geraakt, ik wilde niet te ver gaan vandaag en mijn doel was natuurlijk de bakker.
Dat was het voor vandaag, niet zo uitgebreid als gisteren, maar meer viel er ook niet te vertellen. Straks naar de koers kijken en deze avond hebben wij 'n logé, de kleinzoon blijft slapen.
Het heeft deze middag wat voeten in de aarde gehad eer ik kon vertrekken. Dat heb je als Lanaken vanmorgen nog stevig in de vrieskou vertoefde. Om dan te kunnen fietsen, dien je meerdere laagjes kledij over mekaar aan te trekken. Bovenaan waren dat er vijf, inclusief 'n borstlap en onderaan rond de poep, drie broeken (korte koersbroek - thermische onderbroek - joggingbroek). Aangevuld met 'n warme muts onder de helm en warme handschoenen, kon niets de pret nog bederven.
Het zou vandaag zonnig worden en de wind gaf niet thuis, ideaal dus om te fietsen. Gisterenavond had ik mijn route al voorbereid, doorheen Valkenburg en Geleen om in Berg a/d Maas, de Maas over te steken richting Meeswijk. Het zou mijn eerste tocht van 't jaar worden op mijn koersfiets. Die heb ik vanmorgen uiteraard eerst nog eens nagezien, de banden opgepompt en de ketting gesmeerd.
Mijn rit vertrok via Smeermaas naar Maastricht, daar de Noorderbrug over om in Bemelen de eerste van vier hellingen aan te doen. Na de Bemelerberg volgde nog de Stoepert, de Vink en de Nelisweg. Boven op de Bemelerberg ben ik even afgestapt om 'n reep achter de kiezen te steken. Stopte daar toch 'n jonge kerel met zijn auto en vroeg of ik soms stukken aan mijn fiets had (omdat ik twee meter voor de top was afgestapt!). Ik heb hem bedankt voor zijn goede burgerzin.
En dan heb je Valkenburg met zijn Grendelpoort. Die dateert van omstreeks 1335 en is sinds 1967 'n Rijksmonument. Het volgende monument was het kasteel van Wijnandsrade met delen gebouwd in de 16de eeuw. Wijnandsrade is 'n dorp behorende tot de gemeente Beekdaelen.
Vervolgens kwam ik doorheen Geleen met zijn Sint-Janskluis, gebouwd in 1699. Een opmerkelijk bouwsel zijn die twee stenen pilaren die toegang geven tot de markt. Verder ben ik altijd blij om Geleen achter mij te kunnen laten. Het is er altijd druk, je moet zo opletten op je nummerbordjes, het verkeer, fietsers en wandelaars enz.
En dan ging het richting de Maas. In Berg a/d Maas nam ik in de rapte nog 'n foto van het Julianakanaal dat deels opnieuw wordt gerenoveerd. Ik ging daar de Maas over naar Meeswijk. Terugkeren was via gekende wegen. Eerst kwam ik nog doorheen Vucht waar in 1940 'n Duits vliegtuig diende te landen waardoor Hitler, WO II pas enkele maanden later kon starten.
Tot slot kwam ik in Kotem waar ik mijn enige stop nam in fietscafé de Ponderosa. Een koffie plus grote suikerwafel kreeg ik voor 2,50 euro. Uit eerlijke schaamte dronk ik er ook nog 'n Duvel. Nee, ik doe dus niet mee aan Tournée Minérale. Mijn laatste foto's nam ik aan de Sint-Antonius-van-Paduakapel in Kotem. Deze is van 1959 en uit dankbaarheid voor 'n genezing gebouwd door enkele lokale inwoners.
Sorry mensen, het is ene hele boterham om te lezen, het was het vertellen waard.
Stiekem had ik het nog gehoopt, de 250 km. halen deze maand, wandelen bedoel ik dus. Niet dat ik mij vandaag in verschillende bochten gewrongen heb of met opzet nog wat extra kms. heb gemaakt, nee, ... het liep zoals het liep. Ik wilde deze keer vanuit Boorsem vertrekken.
Ik nam derhalve de bus tot aan de Steenweg, vlak bij de windmolen van Boorsem. Deze molen - de Stormvogel - werd gebouwd nadat de oude molen in 1858 geheel afbrandde. Aan de brug kon ik kiezen, ofwel rechts langs het kanaal terugkeren via Oud-Rekem of toch de brug oversteken en terugkeren via Uikhoven. De eerste optie had ik al verschillende keren genomen, het werd dus via Uikhoven.
Mijn tocht ging aldus verder langs de Maas. Je hebt daar een der mooiere oude huizen die de tand des tijds goed heeft doorstaan. Het werd gebouwd in de periode 1840 en diende eerst als veerhuis, later werd het de burgemeesterswoning en nu is het 'n vakantiehuis. Wat verderop vind je het beeld van de grindwolfspin. Wat tegenwoordig ook opvalt zijn die groen blijvende maretakken, meer dan vroeger.
Terugkeren deed ik via die hertjes in Rekem, 'n tas koffie en 'n stuk puddingvlaai bij Mesjeu in Neerharen en die oude villa iets verderop. En zoals gezegd, ik heb het er niet speciaal voor gedaan, maar het kwam nu juist zo uit, 250 wandelkilometers deze maand. Fijn weekend iedereen.
Het heeft geduurd tot na het avondeten eer het begon op te drogen in Lanaken. De hele dag heeft het geregend, plezant is dat natuurlijk niet. Gelukkig kon ik deze ochtend wel nog in droge omstandigheden naar de dokter voor mijn maandelijkse controle, de bakker en de bibliotheek. Daarna is die regenzone over onze gemeente getrokken en is het, zoals gezegd, tot omstreeks 17u45 nat gebleven.
Maar 'n dag niet gewandeld, is 'n dag niet geleefd. Natuurlijk wilde ik het niet te ver maken, mijn verslag wilde ik tot elke prijs, vandaag nog op mijn blog zetten. En dadelijk is er op de VRT het programma "de rugzak" dat ik absoluut wil bekijken.
Ik vertrok gewoon via het Uilenstraatje, daarna onder de tunnel door om vervolgens naar het kanaal te wandelen. Aan de sluis ben ik toch maar terug naar de bewoonde wereld gestapt. Enerzijds was het toch maar donker, je weet nooit wie er zich allemaal ophoudt, en anderzijds zie je ook niks liggen op de straat, en dan denk ik vooral aan honden ....
Nee, ik ben gewoon tot aan de kerk gestapt, daarna heb ik de Heuvelstraat en de Wijngaardstraat genomen om aan de Sint Apolloniakapel op de Bessemerstraat terug naar huis te keren. Bijna thuis kwam ik vriend Jo nog tegen die aan 't joggen was. Effe ene babbel moet dan kunnen.
Voila, in 'n notendop mijn dagelijks verslag. Hopende op 'n betere dag morgen, nog ene fijne avond iedereen.
Veel betekende het nog niet, maar ik heb vandaag toch al eens mijn kruiwagen van stal gehaald. Er dienden weer afgevallen bladeren bij mekaar geharkt te worden. Wij hebben 'n Moeraseik staan en die lost zijn bladeren niet direct als alle andere bomen in hun nakie staan. Nu nog hangen er veel bladeren in de boom. Het is pas als de bloei stilaan in 't zicht komt, dat hij al zijn resterende bladeren verliest. Maar goed, ik heb toch vijf kruiwagens kunnen vullen. Een werkje van 'n dik half uur.
In de namiddag had ik mij voorgenomen om naar Zutendaal te wandelen. Het was niet mijn bedoeling om de kortste weg te nemen, maar de route via de Mandelseweg (lees: door het bos) sprak mij wel aan. Ik vertrok via de Bessemerberg waarbij ik langs de woning van vriend, imker en collega-redactielid van de Bèssemgezèt passeerde. Achiel is trouwens ook conservator van 'n bijenmuseum, behorende bij zijn woning.
Eens de grens met Zutendaal over, ging het dan linksaf, naar de Mandelseweg. Het is 'n deel van het fietsroutenetwerk met enkele bezienswaardigheden zoals dat kruis en de Teerkeskapel, heropgebouwd in 1985 ter vervanging van 'n kapel uit 1898. En zoals het betaamt, in Zutendaal regent het altijd meer dan elders, die gedachte komt toch altijd bij me op. Dat is al zo sinds ik in de jaren '90 van de vorige eeuw daar werkzaam was als kantoorhouder van de Post.
Gezien ik met de bus huiswaarts wilde keren, heb ik vóór het einde van mijn wandeling nog 'n pauze ingelast. Voor het eerst ben ik het fietscafé "de Sjetterèi" binnengestapt. En dat is voor herhaling vatbaar, bekijk dat stuk kersenvlaai maar eens.
Omdat ik toch aan het genieten was van de natuur, heb ik nog 'n ommetje gemaakt langs de velden van de Delstraat en de Daalstraat. Paarden heb je ook in Zutendaal in overvloed en op de Daalstraat vlak bij die hangbrug, komen er al plantjes piepen. Zou de lente toch al in 't zicht zijn?
Natuurlijk kun je niet omheen de pastorij, bij deze van beide kanten bekeken. Morgen wordt het weer 'n mindere dag met regen, maar zaterdag zal het mogelijk 'n fietsdag kunnen worden, niet te veel wind en wat zon. "Fingers crossed".
Net zoals gisteren, waaide het vandaag weer flink. Ik zag dan ook nauwelijks fietsers tijdens mijn wandeling, en zij die dat toch deden, lagen krom gebogen over hun stuur. Ik wilde deze keer nog eens flirten met de grens.
Ik trok gewoon de fiets- en wandelbrug over om vervolgens rechts af te slaan, de Industrieweg in. Ik zag dat er weer 'n groot stuk grond wordt voorbereid voor bebouwing naderhand van industriële gebouwen. Momenteel zijn ze bezig met de nivellering van de aarde. Het is goed voor Lanaken dat er weer extra industrie bijkomt en dus ook arbeidsgelegenheden.
Hierna ging ik links de Van Akenweg in. Deze weg grenst aan Nederland. Wat verderop aan die grote steen, lag het voormalige slagveld "Lanakerveld". Op dat punt ging ik naar links, richting Smeermaas. Rechts zag ik in de verte de veldkapel en wat verderop staat er 'n bord die de wandelaars nog eens aanmaant om er toch zeker eens langs te wandelen. Op die hoek staat er ook 'n oud kruis.
Spijtig dat het laatste stuk van dat fietspad onverhard is. Voor die paar honderden meters zou Maastricht toch effe in de geldbeugel kunnen tasten. Onder de brug zag ik dezelfde plek waar ik gisteren ook al was. Nu ging ik wel niet terug via de Grensstraat maar gewoon via het kruispunt in Smeermaas.
Terugkeren deed ik via de Maastrichterweg, de Broekstraat en de Bessemerstraat. Ik had thuis permissie gekregen om pas om 12u15 stipt aan tafel te zijn, ik heb uiteindelijk nog 'n laatste ommetje gemaakt om mogelijk de tien km. te halen, het is juist niet gelukt. Maar "who cares", "wat maakt het uit" ...
Zon en wind, dat waren de ingrediënten van mijn wandeling van vandaag. Fietsen had ook gekund maar dat gesnotter en toch ook die wind, deden mij afzien van dat plan. De temperatuur zat wel mee, +12°. De grens overgaan, dat was mijn plan.
Ik vertrok via de grote weg naar Smeermaas. Aan de brug ging ik rechtsaf, de Kanaaldijk in oftewel naar het smokkelpad. Ik wandelde tot aan de oude spoorbrug. Meestal ga ik gewoon rechtdoor, nu ging ik onder de brug door om te zien waar ik zou uitkomen .... Opvallend daar waren die muurschilderingen en die oude stenen wal.
Terugkeren deed ik via de Belvédèrelaan met een der windmolens van Lanaken op de achtergrond. Ook op die straat zag ik 'n wit schaap met 'n pekzwarte kop. Het is uiterst zeldzaam dat je dit ziet. Aan de Kantoorweg ging ik linksaf met enkele foto's van dezelfde boom en hoeve de Zouw achteraan. Spijtig genoeg heb ik niet kunnen ontdekken wanneer de hoeve gebouwd is.
Aan het Kerkplein in Lanaken nam ik het besluit om thuis mijn koffie te drinken. Desalniettemin heeft het toch nog iets geduurd eer ik echt thuis was, dat heb je natuurlijk als je bekende mensen op straat tegenkomt. Een babbeltje loopt al snel uit .... Nu nog even genieten van muziek van Anoushka Shankar en Patricia Kopatchinskaja.
Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
Over mijzelf
Ik ben Eddy Meuris
Ik ben een man en woon in Lanaken (België) en mijn beroep is gepensioneerd.
Ik ben geboren op 03/03/1954 en ben nu dus 71 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: wandelen - fietsen - genealogie - schaken.
Op de Stationsstraat aan het college fascineert mij die mooie boom altijd. Vervolgens ging ik naar de Sportoase met 'n zicht op de speeltuigen voor de jeugd en de bewoning in de achtergrond. 
Om dan te kunnen fietsen, dien je meerdere laagjes kledij over mekaar aan te trekken. Bovenaan waren dat er vijf, inclusief 'n borstlap en onderaan rond de poep, drie broeken (korte koersbroek - thermische onderbroek - joggingbroek). Aangevuld met 'n warme muts onder de helm en warme handschoenen, kon niets de pret nog bederven. 
Ik ben Eddy Meuris