aantal stappen: 2.151.333 +/- 10.000 stappen = 7,5 km
aantal wandelingen: 174
aantal fietstochten: 57
Zoeken in blog
10-03-2024
Doorheen Gellik.
Wat doe je zoal op 'n zondagvoormiddag, liefst niet in de weg lopen van de kok des huizes. Om te beginnen moest ik naar de bakker. Als je met twee, ook twee dagen doet over één brood, dan moet je om de veertien dagen op zondag vers brood halen. Ik was vrij vroeg, om 8u30 kwam de winkel al in zicht. Maar wat ook in zicht kwam, dat was de rij wachtenden die tot buiten stond aan te schuiven, precies of er 'n gratis bedeling was. En inderdaad, op twee broden na, was de hele voorraad speciaal brood al uitverkocht. Restte enkel nog, gewoon wit - grijs - zwart. En na mij, .... weer 'n rij tot buiten. Precies of er maar één bakker is in heel Lanaken (wat zeker niet het geval is).
Thuis de gratis zondagkrant eerst doorgenomen, dan 'n tasje koffie en toen kon ik vertrekken. Gellik was mijn bestemming van vandaag. Via de Kewithdreef met zijn paarden, gewandeld doorheen de Dorpsstraat en de Gellikerweg tot aan de grens met Eigenbilzen. Op dat punt nam ik de veldweg links tot aan het kanaal. Vanaf daar was het terugkeren naar de brug van Gellik. Daar ging ik bergaf naar het jaagpad met de ijzeren brug op de achtergrond. Onderweg in Gellik, 'n foto gemaakt van de lentekleuren naast dat verweerd hek, 'n groot ijzeren hek tussen 'n gewone ijzeren draadafsluiting (waarom zo 'n hoog hek op die plaats ....?) en tenslotte de kerk van Gellik op de achtergrond.
Aan de sportoase, nog even tot aan het oude college gewandeld. Aan die verweerde oude stenen brug, zag ik vele bosanemonen staan. Altijd handig als je je app Obsldentify hebt opstaan. En verder vandaag, ... morgen toch nog eens gaan schaken bedenk ik me zo, 'n fietstocht voorbereiden (mogelijk de woensdag) en wat werkuren inplannen voor mijn tuin. We zien wel.
Oef, ik kan er aan beginnen, mijn dagelijks verslag. Het is 'n passie en het kriebelt altijd om je bevindingen en foto's te delen met je vrienden. Maar omdat het weer ook degelijk was vandaag, diende ik toch eerst 'n paar uur in de tuin te werken. Wat moet, dat moet!
Maar deze voormiddag ben ik toch eerst gaan wandelen, het bos in. Uiteraard ben je dan beperkt in het maken van foto's. Ik volgde vanuit Sparrendal grotendeels 'n mountainbikeparcours. Boven op de Bessemerberg, passeerde ik het rusthuis en het ziekenhuis (foto). Ik ben 'n beetje kris-kras doorheen het bos getrokken, soms met goed gevolg, soms met modder aan de schoenen. Maar het schoeisel dat ik aan had, dat kan er tegen.
Eenmaal terug in de bewoonde wereld, zie je links de toegang tot 'n landgoed op 'n groot terrein. Via de Blindevijversweg en de Wijngaardstraat, was het even halt houden bij mijn zus. Ik diende er de nieuwste cd te gaan afhalen, gemaakt door de muziekgroep van zoon Bart, mijn neefje dus en tevens mijn petekind. De groep heet Velvet Jesus en ze kunnen op veel plaatsen optreden, 'n bewijs dat hun muziek aanslaat. Je kunt ze ook bekijken op YouTube (foto van Bart achter de drums en orgel).
En dan zoals gezegd, na het middageten, enkele uren goed bezig geweest, oa. het verwijderen van de oude frambozenstokken en het opbinden van de nieuwe takken.
Het warme maal is vandaag per uitzondering deze avond, 'n glaasje wijn hoort erbij en dan is het de zetel op met 'n goed boek. Nog ene fijne avond en ene nog betere zondag.
Beginnen doe ik met het goede nieuws, die lange fietstocht van gisteren heeft geen averij bezorgd aan mijn overjaars lichaam, ik had nergens last van. Natuurlijk wilde ik deze voormiddag ook niet te hard van stapel lopen, beter voorkomen dan genezen. Om te beginnen had ik wat achterstand bij ieders blog en anderzijds, vandaag op de internationale vrouwendag zijn we met ons tweetjes elders gaan eten. En zoals altijd op onze vaste stek, het heeft weer gesmaakt, 'n hoofdgerecht en dessert plus koffie toe.
Eens terug thuis, was het tijd om mij om te kleden en mijn wandeltenue aan te trekken. Het doel was de velden rond Oud-Caberg. Ik vertrok langs het kanaal waar ik dat speciaal bordje "pas op warm" zag staan. De vraag is: wat is er warm? Vervolgens kwam ik langs het ijzeren kruis door, het begin van de veldweg naar Oud-Caberg. Om niet doorheen het dorp te moeten, nam ik het eerst volgende pad aan de linkerkant. Zo kwam ik weer eens uit aan de kapel. Daar ging ik rechtsaf onder de tunnel door. Het was vandaag fijn wandelen in de velden, weids zicht, wat kippen die met je meelopen en vooral de rust.
Terugkeren deed ik via de brug tussen Smeermaas en Lanaken, een der toegangswegen tot het centrum. Meer valt er vandaag niet te vertellen. Tot een volgende!
Een van de opdrachten die ik diende te vervullen (mijn kinderen hebben mij met iets opgezadeld ....) was Thorn. Een foto van de kerk en de witte huisjes, dat moest ik doorsturen. De zon scheen, ik had er goesting voor, dus ik ben vertrokken.
Nu was het wel 3 bfr. wind vandaag, derhalve ben ik vertrokken met heel veel zijwind. Om te beginnen fietste ik naar Smeermaas om dan doorheen Hochter Bampd en Herbricht te gaan. Vervolgens Uikhoven en Stokkem - daar maakte ik die foto van die tank uit WO 2 - om dan doorheen Mazenhoven te passeren. Daar maakte ik aan het kapelletje 'n eerste stop voor 'n halve banaan.
Onderweg zijn ze volop aan het werk langsheen de plassen langs de Maas. Op die lopende band worden vele stenen getransporteerd. Mijn boterhammen at ik aan de brug in Maaseik, met de grenspaal vooraan en de kerk op de achtergrond. Wat verderop, iets buiten het centrum van Aldeneik, passeerde ik aan "de Sjeive dörpel", 'n café waar ik verleden jaar naar toe had moeten gaan voor 'n bijeenkomst van ex-collega's. Door het slechte weer was het er die dag niet van gekomen.
Nadien fietste ik langs de jachthaven van Kinrooi en de kerk van Kessenisch. In die kerk was ik nog nooit binnen geweest, effe stoppen dus voor 'n paar foto's. En dan heb je Thorn, even de grens over dus. Eerst 'n stop voor de inwendige mens - ja, die pannenkoek heeft gesmaakt - om dan die foto van de kerk te nemen.
Terugkeren deed ik via Wurfeld, met ondermeer het kasteel en de Zuid-Willemsvaart. Toen ik die laatste foto maakte, heb ik mijn resterende mondvoorraad achter de kiezen gestoken. Via Rekem en Neerharen fietste ik terug naar Lanaken. Daar zag ik dat ik slechts 3,5 km. verwijderd was van de 100 km. Je kent mij, dat laat ik natuurlijk niet liggen, met 'n kleine extra lus was dat in 'n handomdraai gefixt. Jullie zullen misschien denken, waw 100 km. ... maar mijn conditie was zo goed dat zelfs 20 km. extra nog gemakkelijk had gekund.
Voila, ben weeral tevreden, de wind speelde mij wat parten in de heenrit, maar je hoort mij zeker niet klagen.
Hallelujah, eerst het goede nieuws, de dakwerker is geweest en heeft de dakbedekking van onze dakkapellen proper gemaakt. Er is 'n volle emmer vuil mee naar beneden gekomen en de afvoer zat duidelijk verstopt. Ik ben blij dat dit ook weer achter de rug is.
En met dat goede weer van vandaag, heb ik niet geaarzeld en ben er vanmorgen maar direct ingevlogen om de vijf bolcatalpabomen te snoeien. Dat werkje moet gedaan worden tussen eind februari en begin maart. Het verhakselen van het snoeisel, dat gebeurt later.
Maar toen onze dakwerker omstreeks 14u00, zijn verdiende loon in ontvangst genomen had, kon ik vertrekken voor 'n busreis naar Maastricht. Ik reisde mee tot aan het spoorwegstation. Daar nog eens 'n foto gemaakt van de inkomhal. In het stadsdeel Wijck zie je ook op vele plaatsen, mooie versieringen mét jaartal boven de toegangsdeuren. Zo zag ik er eentje van 1679 en 1777. Dat Maastricht 'n oude stad is, dat weten we. Dat zie je ook aan de oude wallen en dat kanon.
In het centrum kwam ik voorbij aan Pieke Potloed, 'n restaurant waar het menu in het Mestreechter dialect is weergegeven op de menukaart. Zij werken ook met vele streekproducten, 'n aanrader dus. Maar mijn koffie dronk ik in de boekenkerk. Daar vond ik weer inspiratie voor mijn volgende leesboeken uit de bibliotheek.
Via die mooie schildering aan de Noorderbrug, keerde ik terug via de woonboten langs het kanaal. Op het einde van dat bospad, ben je dan aan de brug van Smeermaas. Die roeiers zie je veel op dit deel van het kanaal, het is 'n club van Maastricht.
En om te eindigen, vandaag ben ik voor het eerst op wandel geweest zonder jas. Met jas, zou het véél te warm zijn geweest. Na het eten nog even gekeken naar Jeroen Meus, actief in 'n keuken in Zweden. Morgen ga ik fietsen, naar Thorn, het witte dorp.
"Ver kunnen kijken", dat is toch hetgene dat ik regelmatig wil doen. Maar seffens meer hierover.
Eerst wil ik effe iets kwijt over deze voormiddag, het was nat, miezerig en grijs. Kortom, geen weer om te sporten. Maar, ... ideaal om in de tuin iets te doen, het snoeien van onze vlinderstruiken. Een beetje nattigheid kan daarbij geen kwaad, 'n goeie jas aan, iets op je hoofd en véél goesting, dat zijn de ingrediënten voor 'n mooi werkje. Om 13u30 moest ik op halfjaarlijkse controle bij mijn mondhygiëniste en daarna was het aan mij om te gaan wandelen.
Ik wilde nog eens 'n tocht maken doorheen het Belvédèrepad langs het kanaal. Daarvoor was het wandelen tot aan de brug van Briegden om vervolgens de talut omhoog te klimmen om dat groene pad te nemen tot aan de brug van Veldwezelt. Onderweg heb je dan van boven af, 'n mooi zicht op de industrie rondom het kanaal en rechts in de verte ligt de kerk van Veldwezelt.
Vervolgens moet je de brug oversteken om dan terug te keren naar Lanaken. Vandaag heb ik gekozen om het fietspad te volgen dat kris-kras flirt met de landsgrens. Het is daar dat je nog héél ver kunt kijken. Ik bid en ik hoop dat het niemand ooit in zijn hoofd krijgt om daar bebouwing te realiseren, zelfs geen industrie. Uiteraard had ik dat ver kijken ook al op het Belvédèrepad. Onderweg zag ik ook nog 'n spandoek waarop gewag gemaakt wordt van de realisatie van een groene grensbuffer, 'n initiatief van de stad Maastricht, de gemeente Lanaken en Fluvius.
Het is vandaag aan de late kant dat ik aan mijn verslag begin, dat heeft natuurlijk te maken met het feit dat ik pas omstreeks 17u15 terug thuis was. Wat deze week nog gaat geven ....? Nog heel wat snoeiwerk in de tuin, een fietstocht naar Thorn, een dagje weg met ons twee en ......
Ja, gisteren was de grote dag. Uiteraard wil ik iedereen bedanken die mij gefeliciteerd heeft voor mijn verjaardag en mijn nieuwe voordeur. We hebben het ons lekker laten smaken en tussendoor kon er nog 'n partijtje schaak af met de kleinzoon. Mijn kinderen hadden mij wel 'n hele speciale cadeau gedaan, 'n opdracht in feite. Ze hadden in 'n wiel aan weerskanten omslagen gehangen met 'n foto op en in die omslag zat 'n tip. Aan mij te weten te komen waar die foto genomen werd om vervolgens naar die plaats te fietsen om daar als bewijs ook 'n foto te nemen. Die foto diende ik dus naar de kinderen te zenden. In de enveloppen zaten ook wat centjes, bedoeld om onderweg te stoppen voor ene koffie en iets erbij. Het was ene fijne dag, ik had er naar uitgekeken.
En ja, ik ben er vandaag maar direct aan begonnen. Het weer was mij te goed om in de namiddag te gaan schaken, nee, liever in de buitenlucht. Ik vertrok via de Bessemerstraat. Op de hoek met de Roelerdreef zag ik overal papier liggen, precies of vanuit 'n voorbij rijdende auto, stapels papier naar buiten gegooid zijn. En dan mijn eerste drie opdrachten, 'n foto van C-Mine in Winterslag, het bordje met nr. 70 en de kerk van Gruitrode.
In Gruitrode was nog veel meer te zien, oa. die kapel en veel kunst met wielen en fietsjes in het centrum. Nadien nog heel wat kunst gezien, zo bvb. aan de Zuid-Willemsvaart in Eisden en de levensboom in Herbricht. Pauzeren kon ik pas na 70 km. in Kotem in de Ponderosa. Bij mijn koffie kreeg ik er 'n suikerwafel bij, uit eerlijke schaamte heb ik daar dan ook maar mijn biertje gedronken. Uiteindelijke kosten: 6,00 euro.
Met terugrijden zag ik dat de 90 km. in het bereik lagen, ik heb daarom nog 'n extra lus gemaakt via Veldwezelt. Voila, mijn eerste rit als 70-jarige. Ik heb het verschil met verleden week niet gemerkt.
Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
Over mijzelf
Ik ben Eddy Meuris
Ik ben een man en woon in Lanaken (België) en mijn beroep is gepensioneerd.
Ik ben geboren op 03/03/1954 en ben nu dus 70 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: wandelen - fietsen - genealogie - schaken.
Om te beginnen moest ik naar de bakker. Als je met twee, ook twee dagen doet over één brood, dan moet je om de veertien dagen op zondag vers brood halen. Ik was vrij vroeg, om 8u30 kwam de winkel al in zicht. Maar wat ook in zicht kwam, dat was de rij wachtenden die tot buiten stond aan te schuiven, precies of er 'n gratis bedeling was. En inderdaad, op twee broden na, was de hele voorraad speciaal brood al uitverkocht. Restte enkel nog, gewoon wit - grijs - zwart. En na mij, .... weer 'n rij tot buiten. Precies of er maar één bakker is in heel Lanaken (wat zeker niet het geval is). 
Natuurlijk wilde ik deze voormiddag ook niet te hard van stapel lopen, beter voorkomen dan genezen. Om te beginnen had ik wat achterstand bij ieders blog en anderzijds, vandaag op de internationale vrouwendag zijn we met ons tweetjes elders gaan eten. En zoals altijd op onze vaste stek, het heeft weer gesmaakt, 'n hoofdgerecht en dessert plus koffie toe. 
Uiteraard had ik dat ver kijken ook al op het Belvédèrepad. Onderweg zag ik ook nog 'n spandoek waarop gewag gemaakt wordt van de realisatie van een groene grensbuffer, 'n initiatief van de stad Maastricht, de gemeente Lanaken en Fluvius. 
Ik vertrok via de Bessemerstraat. Op de hoek met de Roelerdreef zag ik overal papier liggen, precies of vanuit 'n voorbij rijdende auto, stapels papier naar buiten gegooid zijn. 
En dan mijn eerste drie opdrachten, 'n foto van C-Mine in Winterslag, het bordje met nr. 70 en de kerk van Gruitrode. 
Ik ben Eddy Meuris