|
"Ver kunnen kijken", dat is toch hetgene dat ik regelmatig wil doen. Maar seffens meer hierover. 
Eerst wil ik effe iets kwijt over deze voormiddag, het was nat, miezerig en grijs. Kortom, geen weer om te sporten. Maar, ... ideaal om in de tuin iets te doen, het snoeien van onze vlinderstruiken.  Een beetje nattigheid kan daarbij geen kwaad, 'n goeie jas aan, iets op je hoofd en véél goesting, dat zijn de ingrediënten voor 'n mooi werkje.  Om 13u30 moest ik op halfjaarlijkse controle bij mijn mondhygiëniste en daarna was het aan mij om te gaan wandelen. 
Ik wilde nog eens 'n tocht maken doorheen het Belvédèrepad langs het kanaal. Daarvoor was het wandelen tot aan de brug van Briegden om vervolgens de talut omhoog te klimmen om dat groene pad te nemen tot aan de brug van Veldwezelt. Onderweg heb je dan van boven af, 'n mooi zicht op de industrie rondom het kanaal en rechts in de verte ligt de kerk van Veldwezelt.
Vervolgens moet je de brug oversteken om dan terug te keren naar Lanaken. Vandaag heb ik gekozen om het fietspad te volgen dat kris-kras flirt met de landsgrens. Het is daar dat je nog héél ver kunt kijken. Ik bid en ik hoop dat het niemand ooit in zijn hoofd krijgt om daar bebouwing te realiseren, zelfs geen industrie.  Uiteraard had ik dat ver kijken ook al op het Belvédèrepad. Onderweg zag ik ook nog 'n spandoek waarop gewag gemaakt wordt van de realisatie van een groene grensbuffer, 'n initiatief van de stad Maastricht, de gemeente Lanaken en Fluvius.
Het is vandaag aan de late kant dat ik aan mijn verslag begin, dat heeft natuurlijk te maken met het feit dat ik pas omstreeks 17u15 terug thuis was. Wat deze week nog gaat geven ....? Nog heel wat snoeiwerk in de tuin, een fietstocht naar Thorn, een dagje weg met ons twee en ......
|
Ik ben Eddy Meuris