aantal stappen: 1.332.840 +/- 10.000 stappen = 7,5 km
aantal wandelingen: 106
aantal fietstochten: 26
Zoeken in blog
29-10-2022
Langs Camping San Lanaco.
Deze namiddag dien (moet) ik weer met de benen onder tafel zitten op onze jaarlijkse familiebijeenkomst. Enerzijds is het weer 'n moment van bijpraten, maar anderzijds doet het te lang stilzitten, geen goed aan mijn oude knoken en spieren.
Maar geen gezever, wat moet, dat moet. Derhalve deze voormiddag al op 'n vrij vroeg uur, het bos ingetrokken. Het was er zalig toeven, geen wind, slechts 2 andere wandelaars en 1 mountainbiker gezien, de zon die tussen de bomen kwam piepen en uiteraard de kleurenpracht van de herfst.
Deze keer weer eens het padje genomen tussen de Maastrichterweg en de Lepelvormweg om daar even het domein van Camping San Lanaco binnen te stappen. Je zag er op dit vroege uur geen mens. Vervolgens aan het kruispunt van bospaden, links aangehouden om zo de klim te maken naar de Bessemerberg.
Achter het ziekenhuis en het rusthuis, de grote weg overgestoken om daar mijn boswandeling verder te zetten. Ik wilde het vandaag niet moeilijk maken en heb gewoon de hoofdbospaden genomen terug richting Sparrendal. En ja, een van de verschillende paarden die ik zag, wilde ik toch op de foto.
Nu ik dit verslag aan het maken ben, heb ik mij al gewassen en gestreken om seffens de stortvloed van woorden te ondergaan van mijn familieleden.
28 oktober, gefietst in korte broek en korte mouwen.
Je houdt het niet voor mogelijk, maar vandaag 28 oktober heb ik gefietst in korte broek en korte mouwen. Normaal in deze tijd van het jaar heb ik na afloop van 'n fietstocht, de hele wasmachine vol, nu enkel 'n trui en 'n broek. Het zal wachten zijn op de volgende fietstocht om alles tegelijk in de machine te stoppen.
Hubert was ook deze keer weer van de partij al beschikte hij vandaag niet over al zijn fysieke mogelijkheden. Zijn rit is derhalve wat korter uitgevallen dan de mijne.
De bedoeling was om te vertrekken richting Meerssen om dan de goed lopende helling "Waterval" over te trekken richting Beek. Op dat punt was er 'n kleine miscommunicatie tussen mijn metgezel zodat ik even voet aan de grond diende te zetten. In Stein kon ik niet voorbij aan die oude woning van 1697.
Even verderop was het kiezen, verder door noordwaarts of de autostradebrug over naar Kotem. Gezien Hubert zich niet helemaal "happy" voelde, kozen we het laatste waarna mijn metgezel, langs het veer in Uikhoven gepasseerd te zijn, in Rekem huiswaarts ging en ik nog even rechts af draaide. Die lus ging omhoog via de Daalbroekstraat tot boven op de Bessemerberg. Dan nog even naar Gellik door het bos, aldaar 'n pauze in "De Hoeve" en naar huis via Veldwezelt en de Industrieweg.
Dat zal bijna zeker de laatste keer zijn geweest dit jaar, dat 'n fietstocht in dergelijke kleding mogelijk was. Koud weer maar opgevrolijkt door de zon, is ook doenbaar om te fietsen. We zien wel.
Uitzonderlijk vandaag eens twee activiteiten. Na mijn wandeling van deze morgen, op het middaguur vertrokken naar Hoelbeek om er het optreden van onze kleinzoon te gaan bijwonen.
Oorspronkelijk was het de bedoeling dat wij beiden zouden gaan en dan was ons vervoermiddel de lijnbus geweest. Maar mijn echtgenote had precies vandaag uitgekozen om ziek te worden, niet zo erg ziek om in bed te kruipen, maar ziek in de vorm van zich ongemakkelijk voelen, koud hebben, enz. En dan wil je uiteraard niemand besmetten, zeker niet als alleen de grootouders mochten komen kijken.
Dan maar met de fiets via de rechtse kant van het Albertkanaal tot aan de kerk van Hoelbeek. Daar was het optreden. Uiteraard waren ook de ouders van mijn schoonzoon aanwezig. Alle kleuters hebben goed hun best gedaan.
Na het optreden was er nog 'n natje en 'n droogje in de school en konden wij als grootouders hun klasjes gaan bekijken.
De terugweg nam ik langs de andere kant van het kanaal via de brug van Briegden.
Morgen is het werkendag thuis (onkruid - afgevallen bladeren - enz.) en nadien toch 'n mooie wandeling hoop ik.
Of mijn titel er iets mee te maken heeft, dat durf ik niet te zeggen, maar voor ik 'n klein verslag maak van mijn wandeling, eerst 'n korte info over de grote brand in Smeermaas gisteren namiddag.
Ik had mijn verslag over mijn fietstocht juist afgewerkt, toen mijn echtgenote mij kwam aanmanen om even naar buiten te kijken. Een grote zwarte rookpluim steeg op en waaide door, richting Nederland en Duitsland. Heel facebook stond al vol met foto's en weetjes. Bij een plastiekafval verwerkende bedrijf, was brand uitgebroken en die brand werd met man en macht bestreden. En als plastiek begint te branden, dan krijg je van die zwarte dampen. Het was toch even paniek.
Maar goed, met 'n laag hangende zon op pad gegaan vandaag. Eerst ergens wat gaan afgeven, vervolgens op het kerkhof gaan kijken of er nog iets moet gedaan worden aan het graf van mijn moeder en grootmoeder, om dan mijn bankafschriften te gaan afhalen.
Onderweg wat foto's gemaakt van enkele paden en steegjes zoals de Theresiasteeg, de Mosselgats en het Uilenstraatje. Deze foto's heb ik nodig als redactielid van onze carnavalskrant. De laatste foto nam ik in het Uilenspiegelpark.
En om af te sluiten - het doel van mijn wandeling - naar de bakker. Er was niet veel keuze meer, het werd dus voor het eerst 'n eekhoorntjesbrood.
Eric en Peter konden vandaag niet mee, maar Hubert had vandaag weer de vrije hand om het parcours van de dag uit te zetten. En het was weer pittig, 777 hoogtemeters.
We vertrokken via de kleine grens in Smeermaas richting Meerssen en Valkenburg om daarna door te rijden naar Gulpen. Van daaruit naar Slenaken en Noorbeek om dan via opnieuw Gulpen (we maakte in feite 'n mooie lus) terug te rijden vanwaar we gekomen waren, de Noorderbrug in Maastricht.
En zoals gezegd, het was pittig, op het einde van de reeks foto's, wat profielen van hellingen die we overgetrokken zijn. Maar zoals steeds, eens boven op 'n helling, dan heb je prachtige vergezichten. Daar doen we het voor. En ook, de wegen van vandaag waren uitermate proper, weinig of geen verkeer, zelfs relatief weinig andere fietsers, maar wel veel wandelaars.
En nee, we zijn niet gaan pauzeren bij "Jantje zag eens pruimen hangen". Wel heb ik ene hele babbel gehad met 'n postbode. Dat voertuig van hem zit in 'n testfase. Alles tesamen weegt zijn brommer +/- 320 kg.
In Lanaken kon ik er niet aan weerstaan, ene lekkere Duvel, de dorst was te groot. Ik moet mijn metgezel Hubert weer bedanken voor de mooie rit, het weer was prachtig en we hopen dit jaar toch nog geregeld te kunnen fietsen.
Veel sporten zat er vandaag niet in, eerder lang met de benen onder tafel zitten. Sinds 2012 kom ik met 3 ex-collega's, geregeld samen om wat bij te babbelen onder het genot van 'n hapje en 'n drankje. Voorheen was dat in Hasselt, sinds enige tijd is dat nu in De Kimpel in Bilzen.
Gezien het vandaag droog weer was en Bilzen maar +/- 14 km. verwijderd ligt, ben ik toch maar met de fiets gegaan. De heenweg via Veldwezelt en Mopertingen, de terugweg via Munsterbilzen (met zijn mooie wandelgebieden), Hoelbeek (met tal van oude woningen en met de ruïnes van 'n slechts gedeeltelijk opgebouwd fort) en Eigenbilzen.
En ondanks dat we mekaar toch 'n paar keer per jaar zien, was er toch weer heel wat te vertellen. Uiteraard worden er wat oude koeien uit de gracht gehaald en het medisch kwartiertje van vroeger, duurt nu al 'n uur.
Maar goed, we hebben mekaar weer gezien, en ik heb uiteindelijk toch nog 28 km. gefietst.
Morgen staat er 'n langere fietstocht op het programma.
Ik ben Eddy Meuris
Ik ben een man en woon in Lanaken (België) en mijn beroep is gepensioneerd.
Ik ben geboren op 03/03/1954 en ben nu dus 70 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: wandelen - fietsen - genealogie - schaken.
Enerzijds is het weer 'n moment van bijpraten, maar anderzijds doet het te lang stilzitten, geen goed aan mijn oude knoken en spieren. 
Ik ben Eddy Meuris