aantal stappen: 1.262.067 +/- 10.000 stappen = 7,5 km
aantal wandelingen: 108
aantal fietstochten: 64
Zoeken in blog
13-04-2025
Even de deur uit.
Momenteel is het oorverdovend stil in huis. Dat jong geweld is weer thuis bij zijn mama en papa. Vanmorgen, klokslag 7u00, kroop hij bij ons in bed. En hij heeft getaterd tot ze hem zijn komen halen. De bomma en bompa zijn dus even aan rust toe.
Die rust vond ik sowieso op mijn korte wandeling. Ik vertrok via de Eikelenweg naar de Steenselbergweg en de paarden van de Asbeekweg. Daarna ging ik linksaf, simpelweg naar Pietersheim. Via de kinderboerderij en de speeltuin, wandelde ik langs de grachten van de burchtruïne. Een mooie foto van het kasteel is altijd meegenomen.
Bij het verlaten van Pietersheim nam ik de goede keuze, gewoon rechtsaf terug naar het centrum. Gelukkig in die zin dat het begon te miezeren. In het centrum nog even binnengesprongen aan de flappentap (wat briefjesgeld) om tenslotte via het Uilenstraatje terug naar huis te keren.
De rest van de namiddag zal verder rustig verlopen, wat ronddwalen in bloggenland en mijn fietsroute voor morgen printen.
Mijn verslag van vandaag zal voor ene keer beperkt zijn, ik moet dadelijk weer mijn grootvaderlijke plichten op mij gaan nemen. Deze voormiddag ben ik met Arne naar het skatepark geweest, zij het zonder skateboard. Van de gelegenheid profiteerden wij ook om effe naar het jeugdvoetbal te gaan kijken. Alle terreinen waren bezet en dat met meerdere ploegjes tegelijk. Er waren wedstrijdjes bezig van vijf tegen vijf, vier veldspelertjes en één keeper.
Daarna hebben we samen nog 'n ommetje gemaakt langs het kanaal en de sluis. Uiteindelijk heeft onze Arne toch 5,1 km. gestapt, de overige kms. maakte ik vanmorgen naar de bakker.
Dadelijk gaat bomma pannenkoekenbeslag maken en Arne mag helpen. Het zal smaken.
Die laatste foto is geen grap, ik kwam dat tegen op facebook. Het is idd. op vele plaatsen zo aan onze grenzen. Verlaat je België, dan kom je op mooi bereidbare fietswegen. Vandaar dat ik graag in Ned. Limburg ga fietsen.
Onze Arne blijft nog tot morgen, als hij dan weer zo lang blijft uitslapen gelijk vandaag, dan kunnen bomma en bompa best tevreden zijn.
Mijn vrouw beschuldigt mij ervan aan de cocaïne gezeten te hebben. "Hoe jij altijd die bergjes kunt oprijden, alsof het niks is. Dat is niet normaal", beweert ze. Tja, als je dat artikel leest dat recent op de tv werd gegeven, dan begin je inderdaad te denken dat ook op onze bananen cocaïne te vinden is. Als ik ga fietsen neem ik dus altijd 'n banaan mee. We hebben er vanmorgen eens goed mee gelachen.
Vandaag werd ik er weer op uitgestuurd om aardbeien te gaan kopen. Onze kleinzoon logeert dit weekend bij ons en aardbeien vindt hij 'n lekkernij. Om 9u00 gaf de thermometer slechts 5° aan, best fris dus en daarbovenop was het vrij mistig. Een dikkere jas was dus nodig. Ik vertrok via de Pastoorslindestraat en de Kounterstraat. Op de foto's zie je de mist nog hangen. Onderweg zag ik dat de boeren hun akkers al goed in orde hebben gebracht.
Eenmaal in Gellik begon het op te klaren en kwam de zon te voorschijn. Via Kompveld en de veldweg naar de Beekveldweg, kwam ik toe aan de automaat in Veldwezelt. Sinds enkele dagen is de prijs al gezakt van 5,00 naar 4,00 euro. Terugkeren deed ik via de brug van Briegden. Op de Arkstraat staan die paarse bloemen altijd mooi in bloei.
In de namiddag wilde de kleinzoon gaan voetballen aan de Sportoase. Ik denk dat ik zelf vandaag 'n record gebroken heb met achter 'n bal aan lopen en proberen 'n doelpunt te scoren. Geef mij dan toch maar mijn fiets. Maar geen gejammer, de kleinzoon vond het geweldig. Morgen wil hij er terug naar toe. Nu ik dit verslag schrijf, heeft mijn vrouw even "het bezig houden" van Arne overgenomen.
Als je verzeild geraakt in het centrum van toeristisch Valkenburg, dan is het effe zoeken naar de juiste weg, zeker als je 'n bepaalde straat op het oog hebt. Maar dadelijk meer hierover.
Vóór ik aan mijn fietsverslag begin, wil ik eerst even terugdenken aan gisteren. Er is mij al 'n tijd geleden gevraagd om ergens in 'n kerk 'n kaarsje te branden voor 'n naastwonende buur die de zegen en de hulp van hierboven goed kan gebruiken. Gisteren was ik dus in 'n kerk, maar de gelegenheid was er niet om dat kaarsje te branden, ik was al blij enkele foto's te kunnen nemen. Maar, ... in gedachten heb ik wel aan die buur gedacht met de hoop dat het allemaal goed komt. Ik denk dat ik hiermee ook gevolg heb gegeven aan bedoelde vraag.
Maar nu naar mijn rit, wat verleden week op 'n sisser afliep, dat heb ik vandaag goedgemaakt. Ik vertrok via de Noorderbrug in Maastricht naar Bemelen. Daar fietste ik de Bemelerberg op. Nu kon het nog, maar vanaf volgende week rij je daar de profs voor de voeten die deelnemen aan de Amstel Goldrace. En dan kom je in Valkenburg met één opdracht: "zoek de voet van de Sibbergrubbe". Als je zoals ik geen gps op je stuur hebt, dan is dat geen sinecure, er zijn zoveel paden in dat centrum. Ik heb toch weer de weg mogen vragen aan 'n lieftallige dienster. En het is gelukt, ik ben er geraakt. In feite is dat 'n bergje van niks, 1,7 km lang met 'n max. stijging van 7 à 8 %. Boven kom je in Sibbe, 'n dorpje van +/- 1.000 inwoners en horende bij Valkenburg.
Eens Sibbe buiten, fietste ik naar Gulpen. Daar kwam ik weer voorbij de molen Roex. Al in 1712 was er sprake van die molen maar in 1905 brandde de molen uit, enkel het waterrad bleef gespaard. Wat verderop kwam ik door Reijmerstok, Banholt en Mheer. In dat laatste dorp vielen mij de vele vakwerkhuisjes op.
Vandaag was het mijn bedoeling om via Moelingen en Lanaye terug naar huis te fietsen. Het is maar 'n klein stukje Voeren dat je aandoet. Eens de Maas over is het gewoon rechtdoor fietsen naar Lanaye. Daar ben ik nog eens gestopt aan dat Portugees café-restaurant Bifana. Ik pauzeerde daar met koffie, cola en warme appeltaart. Ze kennen daar wel hun prijzen, 'n Duvel kost daar bv. 6,00 euro (bij ons 4,00 à 4,20 euro). Koffie krijg je daar voor 3,50 euro (bij ons 2,50 euro). Maar ze liggen daar strategisch, pal aan de Maas waar 'n bootje fietsers en wandelaars overzet naar Eijsden. Ze zijn ook de enigen in die regio. Maar geef ze eens ongelijk ...
Terugkeren deed ik via het fort van Eben-Emael, de Sint-Pierre en tenslotte de Muizenberg over. Die laatste is toch 'n stevige kuitenbijter. In Veldwezelt kwam ik nog voorbij aan de Neanderthalersite waar bij opgravingen tussen 1998 en 2003 resten van jachtkampen gevonden werden.
In Lanaken ben ik als 'n brave jongen, rechtstreeks naar huis gereden. Zo had ik nog tijd om mij te verfrissen vóór het avondeten.
Vanaf morgen komt onze kleinzoon enkele dagen logeren.
Daarnet was de pijp helemaal uit. Gelukkig bestaat er nog zoiets gelijk 'n lekker warme douche waar 'n mens toch van opkikkert. Ik had namelijk mijn programma van vandaag omgekeerd, eerst ben ik in de voormiddag gaan wandelen, dadelijk meer hierover. In de namiddag heb ik mijn heel gazon afgereden en de boorden getrimt om tenslotte eerst mijn buitenterras en uiteindelijk samen met mijn vrouw, het overdekt terras grondig te hebben gereinigd. Ik ben toch blij nu rustig aan mijn pc te zitten.
Maar die wandeling, daar gaat het toch over, die was in één woord: memorabel. Mijn bestemming was Oud-Caberg. Ik vertrok onder de tunnel door om dan rechts af te slaan naar de Industrieweg. Daar zag ik dat de werken opschieten. Aan de grenspaal ging ik linksaf, de Van Akenweg in. Eerst kom je voorbij dat veldkruis om dan de holle weg naar Oud-Caberg in te slaan. Op die straat heb je verschillende oude boerderijen, oa. het Reijndershof dat bewoond werd door J.J.M. Reijnders tussen 1873 en 1913.
Maar dan kwam het, door al die jaren heen dat ik in Oud-Caberg al gewandeld heb, kon ik nog nooit de kerk bezoeken, de deur was altijd gesloten. Maar vandaag, wonder boven wonder, stond de kerkdeur open. Dat liet ik mij natuurlijk geen twee keer zeggen en ik stapte vol verwachting de kerk binnen. De Rooms Katholieke kerk dateert van 1876-1877 en wordt de Heilig Hart van Jezuskerk genoemd. Ik was nog maar juist binnen toen mij 'n vriendelijke heer tegemoet kwam, vermoedelijk de plaatselijke priester. Op mijn vraag of ik wat foto's mocht nemen, had hij geen enkel bezwaar. Volgens hem had ik geluk vandaag, de kerk is normaal gezien altijd gesloten als er geen eredienst is, het gevolg van veel vandalisme. Hij was er maar even om iets na te zien. Een bedankje was dus op zijn plaats.
Nadien ging ik nog linksaf de Postbaan in, om tenslotte op het einde van de straat, terug te keren via de Lanakerweg. Die weg loopt tot aan de veldkapel. Daar ging ik rechtsaf naar de tunnel onder het oude spoor om tenslotte via de Grensstraat terug naar huis te keren.
Maar het memorabele van mijn wandeling was toch mijn 2de ontmoeting met de priester in Lanaken. Ik kwam hem in het centrum van Lanaken tegen op zijn fiets, hij ging terug richting Smeermaas en vermoedelijk naar Oud-Caberg. We hebben mekaar uiteraard nog eens gegroet. Van toeval gesproken.
Zo, dat was mijn dag. Straks op Canvas 'n uitzending over de verloren stad van Ramses II bekijken en morgen wordt er gefietst. Dadelijk mijn route bepalen. Tot morgen.
Gisteren is er 'n foutje in mijn verslag geslopen. Ik zag in Maaseik aan de overkant van de Maas, 'n kudde paarden. Dat zijn natuurlijk geen gallowaypaarden maar konikspaarden. Deze flater ontdekte ik vandaag toen ik in Herbricht de Belgische konikspaarden voor de lens kreeg.
Maar dit terzijde, iets na 14u30 wilde ik nog iets doen en 'n fietstocht met de stadsfiets trok mij wel aan. In de voormiddag hebben wij ons bezig gehouden met allerlei activiteiten en in de namiddag hadden wij bezoek.
Ik vertrok doorheen het Uilenspiegelpark. De schapen kunnen nu op de volgende plek grazen. Het is gemakkelijk voor de herder als je verschillende omheiningen kunt opstellen in mekaars buurt. Je hoeft alleen de schapen te verplaatsen. Daarna ging het even de grens over, het fietspad naar Smeermaas met langs de kant van de weg, de verwijzing naar de veldkapel.
In Smeermaas staat de Maas vrij laag, +/- 39 meter. Het eilandje is 'n heel eiland geworden. In Herbricht zag ik dan die paarden. Maar even voordien in Hochter Bampd zag ik vandaag dieren die ik er nog nooit gezien heb, twee evenzwijnen, en dat op klaarlichte dag. Ik was te traag om 'n foto te nemen.
Van Herbricht ging het naar Uikhoven waar ook de bloesems te bewonderen zijn. En in het volgende dorp, Kotem zag je nog goed dat er de voorbije zondag 'n carnavalsstoet door de straten is getrokken. Overal zie je nog de sporen van snoepgoed. Ook in Kotem kwam ik voorbij de oorlogstank.
In Mechelen a/d Maas, kon ik het vandaag niet laten om 'n kleine pauze in te lassen, met de nadruk op klein! Die Leffe 0,0% had ik in goed drie slokken uit. Ik had grote dorst.
Terugkeren deed ik via de Sint-Christoffelkerk in Opgrimbie, gebouwd in 1906. Ik ben alweer tevreden, 'n kort ritje van juist twee uur. Morgen wordt er gewandeld, donderdag staat er weer 'n fietstocht gepland met de koersfiets.
Als wielertoerist zou je toch denken dat je dan naar de koers op tv kijkt. Niets was minder waar gisteren, wij vonden het plezanter om in Maastricht te gaan flaneren, gevolgd door 'n lekker etentje. Wij gingen er naar toe met de bus. Het valt mij zelf op dat ik de laatste jaren minder goesting heb om voor dat scherm te gaan zitten om dan naar die renners te kijken. Nee, ik ben iemand geworden die moet "bezig zijn" met iets, te lang naar de koers kijken begint te vervelen. En je kunt uiteraard ook naar het nieuws kijken met 'n uitgebreid verslag. De beste twee hebben gewonnen. Proficiat.
Na mijn job in de tuin deze voormiddag, wilde ik in de namiddag 'n ritje naar Maaseik maken. Ik trok hiervoor eerst de Bessemerberg over om in Zutendaal, rechts af te slaan naar de passage "fietsen door de heide". In As nam ik het oude kolenspoor naar Maaseik. Dat was bewust zo gekozen omdat de wind uit het NO kwam en op dat kolenspoor ben je min of meer beschut begen die wind. Ik was er vandaag trouwens fietser nr. 122.
In Heppeneert stopte ik voor het eerst aan dat kapelletje ter ere van Sint-Theresia van Lisieux. Het werd gebouwd in 1926 na haar heiligverklaring in 1925. Aan de brug in Maaseik viel mij die grote kudde gallowaypaarden op, de Nederlandse kudde.
Even voorbij de grens in Roosteren, stond ik even te voet wegens werken. En ja, mooie bomen in het zonlicht, daar maak ik graag 'n foto van, oa. deze in Illikhoven, 'n gehucht van Echt-Susteren. En in Berg a/d Maas zag ik dat het Julianakanaal ook daar weer van water voorzien is. Uiteraard zijn alle werkzaamheden nog niet ten einde.
In Moorveld, deelgemeente van Meerssen, staat de Mariakerk. Deze is nog vrij recent gebouwd, in 1954 werd ze in gebruik genomen. Verder is er niet veel speciaals nog te vertellen, zij het dat ik in Geulle, de Hussenberg ben opgereden. 1,1 km. lang en 'n stijging van iets meer dan 7%, 'n makkie dus.
Eens ik de Biesenberg was afgedaald, reed ik rechts naar het centrum van Meerssen. Dat is een van mijn favoriete plekken, je weet daar dat je dan bijna thuis bent. Want wat verderop ligt de Noorderbrug en dan ben je zo in Smeermaas. Per uitzondering ben ik vandaag nergens gestopt, niet onderweg, niet in Lanaken voor nog 'n biertje. Ik had het vandaag blijkbaar niet nodig om onderweg wat extra energie te sprokkelen, en dat biertje, dat heb ik thuis gedronken. Ook lekker.
Het was 'n perfect ritje, 'n goed tempo van 22,4 km/uur en niet te veel last van de wind.
En om te eindigen, onze plaatselijke voetbalploeg kon afgelopen zaterdag kampioen spelen. Ze hadden weliswaar slechts één punt nodig, maar eergierig zoals ze zijn wilden ze toch winnen, zij het met 'n onwaarschijnlijk scoreverloop. Ze promoveren naar 2de provinciale.
Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
Over mijzelf
Ik ben Eddy Meuris
Ik ben een man en woon in Lanaken (België) en mijn beroep is gepensioneerd.
Ik ben geboren op 03/03/1954 en ben nu dus 71 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: wandelen - fietsen - genealogie - schaken.
Vanmorgen, klokslag 7u00, kroop hij bij ons in bed. En hij heeft getaterd tot ze hem zijn komen halen. De bomma en bompa zijn dus even aan rust toe. 
Maar ze liggen daar strategisch, pal aan de Maas waar 'n bootje fietsers en wandelaars overzet naar Eijsden. Ze zijn ook de enigen in die regio. Maar geef ze eens ongelijk ... 
Ik ben Eddy Meuris