|
Daarnet was de pijp helemaal uit.  Gelukkig bestaat er nog zoiets gelijk 'n lekker warme douche waar 'n mens toch van opkikkert.  Ik had namelijk mijn programma van vandaag omgekeerd, eerst ben ik in de voormiddag gaan wandelen, dadelijk meer hierover. In de namiddag heb ik mijn heel gazon afgereden en de boorden getrimt om tenslotte eerst mijn buitenterras en uiteindelijk samen met mijn vrouw, het overdekt terras grondig te hebben gereinigd. Ik ben toch blij nu rustig aan mijn pc te zitten. 
Maar die wandeling, daar gaat het toch over, die was in één woord: memorabel. Mijn bestemming was Oud-Caberg. Ik vertrok onder de tunnel door om dan rechts af te slaan naar de Industrieweg. Daar zag ik dat de werken opschieten. Aan de grenspaal ging ik linksaf, de Van Akenweg in. Eerst kom je voorbij dat veldkruis om dan de holle weg naar Oud-Caberg in te slaan. Op die straat heb je verschillende oude boerderijen, oa. het Reijndershof dat bewoond werd door J.J.M. Reijnders tussen 1873 en 1913. 
Maar dan kwam het, door al die jaren heen dat ik in Oud-Caberg al gewandeld heb, kon ik nog nooit de kerk bezoeken, de deur was altijd gesloten. Maar vandaag, wonder boven wonder, stond de kerkdeur open. Dat liet ik mij natuurlijk geen twee keer zeggen en ik stapte vol verwachting de kerk binnen. De Rooms Katholieke kerk dateert van 1876-1877 en wordt de Heilig Hart van Jezuskerk genoemd. Ik was nog maar juist binnen toen mij 'n vriendelijke heer tegemoet kwam, vermoedelijk de plaatselijke priester. Op mijn vraag of ik wat foto's mocht nemen, had hij geen enkel bezwaar. Volgens hem had ik geluk vandaag, de kerk is normaal gezien altijd gesloten als er geen eredienst is, het gevolg van veel vandalisme. Hij was er maar even om iets na te zien. Een bedankje was dus op zijn plaats. 
Nadien ging ik nog linksaf de Postbaan in, om tenslotte op het einde van de straat, terug te keren via de Lanakerweg. Die weg loopt tot aan de veldkapel. Daar ging ik rechtsaf naar de tunnel onder het oude spoor om tenslotte via de Grensstraat terug naar huis te keren.
Maar het memorabele van mijn wandeling was toch mijn 2de ontmoeting met de priester in Lanaken. Ik kwam hem in het centrum van Lanaken tegen op zijn fiets, hij ging terug richting Smeermaas en vermoedelijk naar Oud-Caberg. We hebben mekaar uiteraard nog eens gegroet. Van toeval gesproken.
Zo, dat was mijn dag. Straks op Canvas 'n uitzending over de verloren stad van Ramses II bekijken en morgen wordt er gefietst. Dadelijk mijn route bepalen. Tot morgen.
|
Ik ben Eddy Meuris