aantal stappen: 1.583.653 +/- 10.000 stappen = 7,5 km
aantal wandelingen: 137
aantal fietstochten: 86
Zoeken in blog
23-02-2025
Genieten van de zon.
Een stralende zon deze morgen, geen wolkje aan de lucht, dat kon ik toch niet laten liggen .... Zo kwam het dat ik al rond de klok van 8u30 op mijn fiets zat. Het middagmaal is traditioneel om 12u00 bij ons, dus al te ver kon ik niet gaan, het werd daarom wederom de stadsfiets.
Ik fietste direct naar Smeermaas om aan de Maasdijk, de loop van de Maas te volgen. Je ziet het aan mijn eerste foto, 'n blauwe lucht en geen wolk te bespeuren. Wat verderop waren 'n aantal paarden wel héél ver afgeweken van hun normale leefgebied. In Herbricht zag ik 'n fotograaf aan de Maas zitten op jacht naar unieke kiekjes.
In Geneuth reed ik onder de snelweg naar Stein-Nederland door. In Kotem kwam ik langs de kapel ter ere van O.L.Vrouw van Lourdes uit 1962. En nog iets verder waren 'n aantal kajakkers de Maas aan het trotseren. Via de molen "de Stormvogel" in Boorsem fietste ik verder naar Opgrimbie. Ik wilde vandaag de Duivelsberg nog eens overrijden. Eerst kwam ik langs het rallycircuit waar sinds dit jaar weer gecrost mag worden. De berg zelf heeft 'n piek van 10%, het was dus even duwen op de pedalen met mijn stadsfiets, maar ik ben boven geraakt.
Terugkeren deed ik via Zutendaal. Daar nam ik effe pauze op het terras buiten, lekker in het zonnetje. Koffie, gebakje, praline, slagroom met advocaat, dat alles voor 2,50 euro. De laatste kilometers gingen doorheen Eigenbilzen en Gellik. Even twijfelde ik nog om toch die 50 km. maar te halen, maar zoals het in een goed huishouden hoort, haal je je niks op de hals en wees je op tijd thuis, en zo geschiedde. En nu met het noteren van mijn fietsgegevens, merk ik dat ik dit jaar al bijna 300 km. méér gefietst heb dan verleden jaar. Dat is uiteraard 'n goed begin.
Onze carnavalskrant, de Bèssemgezèt, heeft het licht gezien. In aanwezigheid van onze gastspreker, de burgemeester van Maastricht, Wim Hillegaar, werd het gisteren 'n fenomenabele avond. Onze dorpspolitiek werd op de korrel genomen, allerlei weetjes uit onze gemeente werden op 'n humoristische wijze toegelicht waarna ook diverse prijzen werden uitgereikt. Daarna werden wij, redactieleden, naar voor geroepen om 'n geschenk in ontvangst te nemen als dank voor onze onbaatzuchtige inzet voor de krant. Ik zou er nog veel meer over kunnen vertellen, maar dat zou mij te ver brengen. Ik heb wel 'n aantal foto's geselecteerd, allemaal van Fotolink. Bedankt Ronny voor de mooie foto's.
Het weer viel vandaag tegen, grijs en vochtig, heel anders dan gisteren. Het was zoeken naar 'n gaatje om de deur uit te kunnen. En dat gaatje vond ik rond de klok van 12u50. Het was gewoon in Sparrendal het bos instappen, omhoog naar de Bessemerberg en dan de grote weg naar Zutendaal oversteken. Vervolgens verder door het bos richting Pietersheim. De uren die ik onderweg was, voelden best aangenaam, veel zuurstof in de lucht, niet te veel wind in het bos en regelmatig wat andere wandelaars of joggers.
Op het einde kwam ik nog vriend Marc tegen, ooit 'n sportcollega. Uiteraard wordt er dan altijd wat bijgebabbeld. Veel heb ik dus niet te vertellen over mijn wandeling, behoudens dat het toch weer bijna 10 km. was. Fijne zondag morgen.
Deze voormiddag ben ik er toch maar aan begonnen, wat werken in de tuin. Niet dat ik mij al te zeer vermoeid heb, wat afgevallen bladeren bijeen harken en enkele perselen onkruidvrij maken. Het is 'n begin, en het voelde best aangenaam met die warmere temperatuur.
Uiteraard wilde ik ook 'n kleine sportieve prestatie neerzetten, profiteren van het lekkere weertje. Vandaag had ik niet zoveel tijd om ver te fietsen, mijn verslag moest ook nog gemaakt worden en deze avond dien ik, vers gewassen en gestreken, acte de présence te geven op de voorstelling van onze carnavalskrant, de Bèssemgezèt.
Mijn doel was vandaag Valkenburg. Eerst kwam ik voorbij aan kasteel Geusselt in Maastricht. De naam zou afgeleid zijn van goysen = gutsen = stromen. Vroeger was dat 'n moerassig gebied. In Valkenburg-centrum ging ik eens niet rechtsaf, de Cauberg op, maar gewoon rechtdoor, de Daalhemerweg op. Die weg is 'n belangrijk punt in de Amstel Goldrace. Die weg wordt zéér snel afgedaald waarna de renners met veel machtsvertoon de Cauberg opfietsen. Op die weg vind je de laatste steenkoolmijn van Nederland die je kunt bezoeken. Deze dateert van 1917. Iets verderop kun je de grot bezoeken van het Mergelrijk.
Terugkeren deed ik via de molen in Wolfshuis en de Bemelerberg, nu eens niet naar boven, maar naar beneden. Daarna in Maastricht de Sint-Servaesbrug over en met 'n ommetje langs Veldwezelt, naar huis. Ik ben al weer tevreden. Morgen doe ik verslag van onze avond.
Regelmatig lees ik in jullie reacties dat het geven van info bij bepaalde gebouwen, interresant is. Daar doe ik het dus voor, niet alleen om jullie kennis te verrijken, maar ook die van mij. Ik betrap me er dikwijls op dat ik van 'n bepaald gebouw, natuurelement of iets dergelijks, nauwelijks iets vanaf weet. Met 'n beetje googlen leer je weer van alles bij. Daarom ga ik ook om de zovele weken naar de bibliotheek. Boeken lezen is al jaren 'n passie. Mooi vond ik vanmorgen daar die lego-opstelling.
En over "vanmorgen" gesproken, om 7u10 stond ik al bij de bakker. Meestal zijn er altijd wat sneden over om de ochtend door te komen, nu was het echt op. En altijd brood uit de vriezer blijven halen, dat is ook niet de bedoeling. Ik was dus Chinese vrijwilliger om in alle vroegte op pad te gaan.
Nadat we met ons beidjes vanmiddag elders waren gaan tafelen - het was weer het summum van lekker eten - kon ik op pad voor 'n stevige wandeling. Ik wilde nog eens naar de Besmer gaan om daar rechts af te slaan naar La Butte aux Bois.
Ik vertrok via de vlaggen aan de Bessemerberg. Vervolgens wandelde ik langsheen opvangcentrum Ter Dennen. Daar is plaats voor 230 personen en wordt gerund door het Rode Kruis. Die lange straat bestaat uit drie delen, de Molenbergstraat, dan de Daalbroekstraat en uiteindelijk de Heidestraat. De Ziepbeek ontspringt tussen het Kempens plateau en de Maasvallei en loopt doorheen Opgrimbie - Rekem - Boorsem om in Geneut (gehucht van Kotem en horende bij Maasmechelen) te eindigen in de Grensmaas.
Vanaf het Kruis aan de Heidestraat is het niet ver naar La Butte aux Bois. Het werd gebouwd in 1926 door Ridder Lagasse de Locht. In 1986 werd het 'n restaurant en feestzaal en iets later ook 'n hotel. Terugkeren deed ik via die ezeltjes en de onvermijdelijke reclame voor carnavalsactiviteiten (aaijt wieverbal, oftewel bal van de oude wijven - mannen en/of vrouwen). Morgen vrijdag wordt onze carnavalskrant voorgesteld op het gemeentehuis.
En die laatste foto, dat is nog 'n beetje dagdromen. In Lanaye, niet ver van Kanne, zou er 'n loopbrug gehangen worden tussen de twee kanaaloevers. Niet voor mensen met hoogtevrees denk ik zo, maar wel 'n attractie.
Tja, het is nog altijd winter, ook al scheen de zon. Dat wil zeggen dat ik nog niets kan doen in onze tuin, de composthopen liggen er bevroren bij en om te snoeien, is het nog te vroeg. Ik heb mij in de voormiddag dan maar binnenshuis nuttig gemaakt.
In de namiddag zag ik 'n fietstocht wel zitten, eentje met de stadsfiets, niet overdreven ver dus. Mijn bestemming was deze keer Visé. Ik vertrok in Briegden aan het kanaal en fietste in Vroenhoven onder de brug door. In Kanne was het noodzaak om aan de andere kant van het kanaal te geraken, ik wilde doorrijden naar de sluis van Lanaye. Eens daar gepasseerd, was het gewoon rechtdoor naar Visé langs het kanaal. In Visé liggen veel plezierbootjes voor anker.
En eens Visé buiten, kwam ik even door 'n klein stukje van de Voerstreek, 'n paar honderden meters in Moelingen. Maar de Voer was niet mijn verdere doel, ik ging gewoon linksaf naar Eijsden. Daar fietste ik eerst langs die oude herenhoeve, het Reinekenshof uit 1722 en wat verderop langs het kasteel van Eijsden. Dat dateert van 1636. Er woont nog steeds 'n adelijke familie.
Terugkeren deed ik via de Wilhelminabrug in Maastricht en dat witte huis, kort aan de Sandersweg, mijn enige beklimming van de dag. In Smeermaas zag ik dat er nog voldoende tijd was voor wat extra kilometers. Zo ging ik eerst doorheen Hochter Bampd en vervolgens naar Herbricht. Daar stond ik even stil aan die steen die ons herinnert aan de inspanningen die de beide Limburgen leveren om de Maas in bedwang te houden.
Tenslotte maakte ik nog 'n foto van het kasteel van Rekem om dan via Neerharen terug te fietsen naar het Kerkplein in Lanaken. Met ene warme cécémel in de maag, ging ik uiteindelijk naar huis. Weer 55 km. met de stadsfiets, niet slecht. En die zon, ... die was er van het begin tot het einde, zalig fietsen noemen ze dat.
Ik had het wel niet verwacht, maar de inspanningen van gisteren bleven zonder gevolg, 'n teken dat de conditie goed is. Deze ochtend moest ik al om 8u00 bij de kapper zijn en daarna bij de bakker. Het had weer flink gevroren deze nacht, dat zie je als je goed kijkt op mijn eerste foto.
In de namiddag had ik goesting om nog eens naar Maastricht te wandelen, meer bepaald naar de boekenkerk. De voormalige Dominicanerkerk dateert uit de 13de eeuw en sinds 2007 is ze in gebruik als boekhandel.
Ik vertrok langs de Maas in Smeermaas met zicht op het dorp Borgharen. Wat verderop werd er juist 'n schip versast. Aan de Pastoor Moormansstraat zag ik 'n brugje over het voedingskanaal. Met dit te schrijven, weet ik pas voor het eerst de naam (of het doel) van dit kanaal. In de boekenkerk heb ik 'n tasje koffie gedronken, gratis nog wel .... mijn koffiekaartje was vol en dus was dit tasje gratis. Ik heb direct 'n nieuw kaartje gevraagd. In dezelfde straat zag ik een der etalages versierd met de kleuren van carnaval.
Op weg naar mijn bus ben ik nog even de Basiliek O.L. Vrouw Sterre der Zee binnengewandeld. De huidige kerk dateert deels uit de 11de, deels uit de 12de eeuw. En wil je Maastricht al zittend verkennen, daar dient dit treintje voor. En wat is Maastricht zonder zijn duiven?
Lang heb ik niet moeten wachten op mijn bus, er passeren er twee (de 45 en de 63) om het half uur. En wat morgen brengt, daar ga ik nog 'n nachtje over slapen.
Veel zon, nieuwe fietspaden en wat omwegen door werken, dat waren de ingrediënten van mijn fietstocht van vandaag. Mijn route lag sinds gisteren klaar, alle sneeuw was verdwenen, de zon zou schijnen en de wegen waren droog, ideaal weer dus om te gaan fietsen. En dat het vannacht goed gevroren had, ... tja, dat heb ik er maar bijgenomen. Toen ik omstreeks 10u30 vertrok was Lanaken al flink opgewarmd. Nu opgewarmd, ... meer dan 'n graad of vijf zou het nooit worden, maar daar was ik op gekleed.
Eerst alles verzamelen wat ik onderweg allemaal nodig heb, eten en drinken, paspoort en geld, enz. en dan kon ik vertrekken. Lanaken buitenrijden richting Zutendaal, dat wil zeggen, eerst de Bessemerberg omhoog. Een bultje van niks, enkel goed om de benen wat onder spanning te zetten.
Via Kattevennen in Genk en de koolmijn van Winterslag, fietste ik verder naar het punt waar je links naar Bokrijk kunt gaan en rechtdoor naar de Wijers in Zonhoven. Ik koos om rechtdoor te gaan om later toch nog in Bokrijk voorbij te komen. De Wijers is 'n mooi natuurgebied en het is er zalig fietsen. Ik kom er in feite te weinig.
Eenmaal ik Zonhoven achter mij gelaten had, ging ik verder naar dé toeristische attractie in Bokrijk, "fietsen door het water". Het was er vandaag vrij rustig, ik denk dat het te koud was voor velen. Na Bokrijk fietste ik even langs het Albertkanaal om aan de Kinepolis te Hasselt, fietser nr. 534 te zijn vandaag. Ik reed daar op 'n fietssnelweg.
Na Hasselt kwam ik in Diepenbeek en daar had ik af te rekenen met omwegen. Gelukkig was mijn route goed aangegeven. Zo kwam ik nog eens langs het plaatselijke kasteel. De slottoren is nog 'n onderdeel van het oorspronkelijke kasteel uit 1433, het huidige kasteel dateert deels uit de 17de, deels uit de 18de eeuw. Het fungeerde vroeger als Rentmeesterij van Alden Biesen. In 1924 kwam het in handen van 'n notarisfamilie.
In Beverst staat de kapel van O.L.Vrouw van Banneux uit 1948, in Munsterbilzen 'n opmerkelijke foto van de Zusters die er vroeger verbleven en de O.L.Vrouw-Hemelvaartkerk. De toren is van de 16de eeuw, de huidige kerk van het 2de deel van de 19de eeuw.
Terugkeren deed ik via het fietspad Veldwezelt - Lanaken. Het Fort aan de Zouw ligt in het Lanakerveld, deels op grondgebied van Veldwezelt, deels op Maastrichtse bodem. Resten van dat Karolingisch fort in Romeinse steil, werden in 2017 gevonden.
Zo, weer 'n heel verslag. De kilometers gaan in steigende lijn (96 km.) en die 100 km. zaten best nog in de benen. Maar mij verfrissen en klaar maken voor het warme avondeten, dat was ook belangrijk.
Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
Over mijzelf
Ik ben Eddy Meuris
Ik ben een man en woon in Lanaken (België) en mijn beroep is gepensioneerd.
Ik ben geboren op 03/03/1954 en ben nu dus 71 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: wandelen - fietsen - genealogie - schaken.
Zo kwam het dat ik al rond de klok van 8u30 op mijn fiets zat. Het middagmaal is traditioneel om 12u00 bij ons, dus al te ver kon ik niet gaan, het werd daarom wederom de stadsfiets. 
De laatste kilometers gingen doorheen Eigenbilzen en Gellik. Even twijfelde ik nog om toch die 50 km. maar te halen, maar zoals het in een goed huishouden hoort, haal je je niks op de hals en wees je op tijd thuis, en zo geschiedde. 
En nu met het noteren van mijn fietsgegevens, merk ik dat ik dit jaar al bijna 300 km. méér gefietst heb dan verleden jaar. Dat is uiteraard 'n goed begin. 
Ik betrap me er dikwijls op dat ik van 'n bepaald gebouw, natuurelement of iets dergelijks, nauwelijks iets vanaf weet. Met 'n beetje googlen leer je weer van alles bij. Daarom ga ik ook om de zovele weken naar de bibliotheek. Boeken lezen is al jaren 'n passie. Mooi vond ik vanmorgen daar die lego-opstelling. 
Ik ben Eddy Meuris