aantal stappen: 1.501.147 +/- 10.000 stappen = 7,5 km
aantal wandelingen: 129
aantal fietstochten: 81
Zoeken in blog
01-12-2024
Met 'n ommetje naar de bakker.
Nog nagenietend van mijn mooie fietstocht van gisteren, was ik deze morgen al vroeg op pad. Ik diende naar de bakker te gaan voor brood en heel wat lekkers en om 10u30 zou de Sint komen. Komen ....??? In feite kwam de kleinzoon kijken wat de Sint gebracht had. Bomma en bompa en ook zijn peter hadden 'n verlanglijstje naar de Sint gestuurd. En onze Arne was laaiend enthousisast met zijn nieuw speelgoed. De Sint had ook 'n nieuw schaakbord - met stukken uiteraard - gebracht bij bomma en bompa zodat Arne regelmatig met bompa kan schaken.
En gezien alles bij de bakker besteld was, maakte het niet uit wanneer ik bij de bakker zou toekomen. Ik vertrok voor 'n ommetje in de vrieskou omstreeks 8u15. Via de Heuvelstraat en het Mosselpaadje kwam ik voorbij aan het vrijetijdsinfopunt. Daarna trok ik naar het kanaal via de sluis. Fotograferen met 'n laag hangende zon, dat is altijd wat improviseren, soms lukt dat, soms trekt het nergens op.
Het waren niet veel kms. vandaag, dat hoeft ook niet, ik heb daarna evenveel genoten van onze kleinzoon en ons spelletje schaak. Hij krijgt trouwens elke week op dinsdagmiddag in zijn school, schaakles van een der onderwijzers.
Om af te sluiten, die kapel op de Pannestraat is gewijd aan O.L.Vrouw van Lourdes. En nu, is het genieten van 'n zondagnamiddag. Mogelijk doe ik vandaag nog 'n blogbezoekje.
Het gebeurt mij niet dikwijls, maar vandaag weet ik niet goed, hoe te beginnen aan mijn dagelijks verslag. Sprakeloos zou ik mij niet noemen maar er heerst toch 'n gevoel van euforie, "yes i did it". Na twee volle maanden kon ik vandaag eindelijk mijn koersfiets nog eens van stal halen. En dat ik er van genoten heb .... laat dat duidelijk zijn.
Ik had mijn vertrek uitgesteld tot het middaguur, zo was de ergste koude al wat voorbij. Op die manier had ik ook voldoende tijd om mijn fiets effe na te zien, de banden op te pompen, de ketting te smeren en hier en daar nog wat vuile plekjes te verwijderen. En met de boodschap van mijn eega, "wees voorzichtig", kon ik vertrekken.
De bedoeling was om in Meeswijk de Maas over te steken met het veer. Ik kwam dus eerst voorbij in Rekem. Daarna volgde het gehucht Mazenhoven. Die kapel dateert van 1894 en wordt goed onderhouden en is steeds toegankelijk. In Meeswijk aan de Maas was het 'n komen en gaan van auto's die wilden oversteken, in beide richtingen was het druk. Vanaf Berg a/d Maas aan de overkant, fietste ik doorheen Stein en Elsloo in de richting van de 1ste hindernis van de dag, de Hussenberg, goed 1,1 km. lang en met 'n max. van +/- 8%.
Nadat ik Meerssen was buitengereden koos ik in Maastricht de weg links, naar de Bemelerberg, mijn geliefkoosde helling. Deze is 0,9 km. lang en ook met 'n max. van +/- 8%.
Terugkeren deed ik via de Torenmolen van Gronsveld. Die molen is in feite van de 17de eeuw maar werd in 1944 in WO II in brand geschoten en brandde volledig uit. Vanaf 1959 werd de molen opnieuw gereconstrueerd.
En wat doe je als je zonder kleerscheuren terug in Lanaken komt, mijn fiets parkeren, 'n lekkere Duvel bestellen en mijn eega op de hoogte brengen dat ik terug in het dorp ben met 'n goei pint voor mij. Het was toen al 16u00 en ik wilde haar niet nodeloos ongerust maken.
En morgen, ... dan komt de Sint bij ons. Benieuwd of ik ook braaf ben geweest ... ha, ha,ha.
"Trop is te veel en te veel is trop", dat ervaarde ik vandaag tijdens mijn wandeling. Dadelijk meer hierover.
Ik begon mijn dag met 'n wandeling naar de bakker en twee korte fietstochtjes, eentje naar de glascontainer en eentje naar de bibliotheek. In de namiddag stond dan mijn wandeling gepland.
Ik wilde nog eens vertrekken vanuit Mopertingen. Het idee hiertoe werd mij aangereikt door fb-vriendin Jetty. Zij plaatste deze week op haar account 'n mooie foto van 'n kapel, gelegen in de velden tussen Mopertingen en Veldwezelt. En gezien het voor mij al enkele jaren geleden was dat ik er passeerde, leek het me vandaag 'n mooie dag om daar nog eens langs te wandelen.
Met de bus dus tot in het centrum van Mopertingen en dan met het geprinte kaartje van de veldwegen in die regio in de hand, kon ik op pad. Ik kwam eerst lang het oudste huis van Mopertingen. In 1627 was het 'n afspanning of herberg. En dan het veld in tot aan de kapel van O.L.Vrouw van Altijddurende bijstand. Je staat er echt in de "middle of nowhere", zo ver je kunt kijken zie je alleen maar velden. Het is 'n oude kapel, in 1872 werd ze verbouwd.
En dan kwam het, 'n immens grote plas verhinderde mij om te passeren, zelfs via de akkers kon ik niet door want dat was één en al slijk. Ik heb geen moeite met wat modder en water, maar dit was van het goede net iets te veel. Rechtsomkeer dus maar (zie gele cirkel op het kaartje).
Ik ben dan maar teruggekeerd via Gellik, Kompeld en Briegden. Verder had ik niet te klagen over mijn wandeling, het was schitterend weer, dat zie je aan de schaduw op mijn laatste foto.
Morgen, bij leven en welzijn, ga ik nog eens fietsen met mijn koersfiets. Natuurlijk moet ik hem wel nog even nakijken, zoals banden oppompen enz.
De schoenen die ik vandaag aanhad, zijn op sterven na dood. Ik hoop er het einde van het jaar mee te halen. Ze hebben hun dienst bewezen. Zonder degelijk schoeisel zal ik natuurlijk niet zitten, mijn rekje is nog goed gevuld.
Deze voormiddag had ik wat gewone schoenen aangetrokken, ik was weer eens muilezel van dienst. Het wc-papier was bijna op en om die pakken thuis te krijgen, keer je best te voet terug. In de winkel hebben we nog gelachen met die term "muilezel", zolang je die twee woorden maar samen uitspreekt, denk ik zo ....
In de namiddag was het kiezen tussen enkele mogelijke wandeltrajecten. Ergens in Maastricht gaan wandelen (met de bus heen en terug) had gekund, maar dan ben je toch tijd kwijt met die verplaatsingen en het wachten op de bus terug naar huis. Het werd dus Hochter Bampd.
Ik vertrok in Smeermaas langs die twee ruststoelen en de Maas. Het was aan de Maas precies of alle eenden hun kroost zwemles aan het geven waren. Van op de hoek aan de Brugstraat tot op het einde waar ik links afdraaide naar Hochter Bampd, zaten honderden en honderden eenden, gezapig rondjes te zwemmen, 'n half metertje verwijderd van de wal.
In Hochter Bampd zag ik in de verte toch 'n paar paarden. Er was redelijk wat volk, veel fietsers en toch ook wat wandelaars. Het is één der toplocaties om te wandelen en te fietsen.
Eens de brug terug over, zag ik dat de werken gestart zijn aan het toekomstig fietscafé langs de Zuid-Willemsvaart. Via de sluis in Neerharen en de tunnel in Tournebride, passeerde ik tenslotte nog De Veldmaarschalk in Pietersheim. Kenners beweren dat deze boom aangeplant is in de 18de eeuw.
In Lanaken-centrum staat de kist met het grote vraagteken klaar als symbool voor de verkiezing van de nieuwe prins-carnaval. Afsluiten deed ik met ene warme cécémel.
In mijn voetbalperiode, nu meer dan 45 jaar terug, was het "hoe vettiger, hoe prettiger". Jullie moeten weten dat het in die tijd niet zo vanzelfsprekend was dat je op 'n mooi voetbalveld kon spelen, het waren eerder patattenvelden dan groene akkers. Ik stond als verdediger in de ploeg, rechtsachter, en 'n sliding meer of minder in het slijk, dat deerde mij in het geheel niet. Als mijn rechtstreekse opponent maar tijdig kon gestopt worden in zijn rush naar het doel.
En dat moddergevoel ben ik nooit kwijtgespeeld, ik zal zelden mijn beoogde wandeling veranderen omwille van de slijkerige paden. Uiteraard zal ik niet moedwillig in de plassen en het slijk stappen, als ik er omheen kan gaan, bvb. via de rand van het naastliggende veld, dan doe ik dat. Maar toch, deze wegen en paden schrikken mij nog altijd niet af.
Ik wilde vandaag even de grens oversteken, naar het dorp Oud-Caberg. Ik vertrok via die gele leuning aan de Industrieweg en de kop van het fietspad richting Smeermaas en Veldwezelt. Aan het Lanakerveld kreeg ik al 'n eerste modderstrook onder de voeten. Iets verderop kom je dan in het authentiek gebleven kerkdorp Oud-Caberg. Vele huisjes ademen nog de sfeer uit van het einde van de 19de eeuw, begin van de 20ste eeuw. De Heilig Hart van Jezuskerk werd in 1877 ingezegend. Het is 'n Rooms-Katholieke kerk.
Terugkeren deed ik via de straat met de toepasselijke naam "Lanakerweg". Aan de veldkapel ging ik rechtsaf en daar begon in feite de grootste ellende. Nu ellende ..., ik wist dat het daar niet al te proper was, en zoals gezegd, ... het hoort erbij, geen probleem voor mij. Via de oude spoorbrug en de Grensstraat was ik rap terug in Smeermaas.
En mijn schoenen, jullie zien het, vuil ... maar ze brengen mij al 20 jaar overal heen. Dat was het weer, 'n mooie twee-daagse, vandaag 'n flinke wandeling, gisteren 'n schitterende fietstocht.
Waw, hier zit 'n tevreden mens. Vandaag fietste ik met mijn stadsfiets bijna 56 km. tegen 'n tempo van +/- 20,4 km/uur en dat op 'n toch niet al te mooie dag. Ik had natuurlijk wel mijn voorzorgen genomen, ik wist dat de wind uit zw-richting kwam en ik ben dan vertrokken langs de Zuid-Willemsvaart met wind in de rug. Bij het terugkomen nam ik vooral de route doorheen het bos, waardoor ik omzeggens geen last had van de tegenwind.
Ik vertrok dus via het kasteel van Rekem langs de Zuid-Willemsvaart. Eerst kom je op grondgebied van Eisden om vervolgens op de site van Beau Séjour uit te komen. Het hotel aldaar werd in 1906 gebouwd door brugwachter Houben. Het is het oudste toeristenhotel van Limburg en er zijn 20 kamers. Het water aan het hotel is 'n oude kanaalarm. Café de Oude brug ernaast is 'n voormalige langgevelhoeve en ligt pal naast het hotel. Beau Séjour is ook bekend omwillende van het gelijknamige tv-programma op Eén in 2017 en op de Nederl. tv in 2021.
Iets verderop fietste ik de via 'n fietsbrug het kanaal over om verder te trekken op het oude kolenspoor Maaseik-As. In Dilsen zag ik onder 'n brug, prachtige muurschilderingen. In As aan het station ging ik linksop om even verderop, de route rechts naar Wiemesmeer-Zutendaal te nemen. Daar heb ik wat zitten te klooien wegens wegeniswerken. Eenmaal terug op de juiste route, keerde ik terug via Zutendaal, Eigenbilzen en Gellik.
Nu ik dit verslag aan het maken ben, is het in Lanaken goed aan het regenen. Maar mij kan het niet meer deren, ik maakte 'n mooie fietstocht.
Toen ik vanmorgen omstreeks 10u00 vertrok om te gaan wandelen, was het lichtjes aan het miezeren en toen ik terug thuis kwam, was het nog van dat! Nu houdt mij dat natuurlijk niet tegen om buiten te zijn.
Maar zoals gisteren, was het ook deze voormiddag véél te warm voor de tijd van het jaar. Ik voelde het direct toen ik de krant uit de brievenbus haalde en wat later naar de bakker ging.
Gezien de buienradar aangaf dat het deze namiddag zou gaan regenen - hetgeen het nu effectief aan het doen is - besloot ik om deze voormiddag 'n boswandeling te maken. Ik vertrok via Sparrendal en die paarden aan de bosrand. Het is nu wel oppassen waar je je voeten zet, met al die afgevallen bladeren zie je die zompige ondergrond niet, je zou zomaar je voet in 'n flinke modderpoel zetten. Maar, het houdt mij niet tegen om in het bos te wandelen.
Aan het fietspad Zutendaal - Gellik had ik wat oponthoud, 'n boom was omgevallen en was dwars over het pad terecht gekomen. Nu ken ik iemand op het gemeentehuis die dergelijke gevallen kan oplossen. Ik had nog maar net mijn bericht met foto verstuurd, of er stopte 'n auto met arbeiders die blijkbaar al op de hoogte waren. Ik heb mijn contactpersoon dat dan maar laten weten.
Aan dat bord: "be nice, say hi" maakte ik mij de bedenking dat ik niet veel "hi's" diende uit te spreken, ik was héél alleen in het bos. Op het verbindingspad naar de Smeetsstraat, zag ik dat eenzaam schaap lopen. Normaal lopen daar twee schapen. Als ik dat beest goed bekijk, dan heb ik zo 'n vermoeden dat het schaap ook al 'n tijd niet meer geschoren is. Ik kan mis zijn, maar zijn vacht toonde toch omvangrijk.
Zo, dat was het weer. Seffens nog wat huiselijke taken en straks vergadering voor onze carnavalskrant.
Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
Over mijzelf
Ik ben Eddy Meuris
Ik ben een man en woon in Lanaken (België) en mijn beroep is gepensioneerd.
Ik ben geboren op 03/03/1954 en ben nu dus 71 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: wandelen - fietsen - genealogie - schaken.