aantal stappen: 1.514.133 +/- 10.000 stappen = 7,5 km
aantal wandelingen: 130
aantal fietstochten: 82
Zoeken in blog
22-06-2025
Jonckholt.
Met mijn herstelde stadsfiets vertrok ik deze morgen naar Hoelbeek, meer bepaald naar de site van het voormalige fort Jonckholt. Het was al weer verschillende jaren geleden dat ik er nog geweest was. Veel is er niet meer te zien, maar het blijft 'n fascinerende plek.
Ik vertrok via Gellik waar je aan de Wijerdijk, op 'n zakdoek groot, drie verschillende vuilnisbakken ziet staan. Het moet volgens mij dé plek zijn met het meest aantal vuilnisbakken per m². Vervolgens fietste ik naar Hoelbeek. Juist achter de tunnel, zie je rechts het bordje Jonckholt staan. Je moet dan 'n veldweg in en na enkele honderden meter, ben je op de site. Wat rest zijn enkel nog de fundamenten. Het is desondanks 'n bezoekje waard.
Daarna vervolgde ik mijn weg naar Bilzen-centrum waar de terrassen al goed volzet waren. In de namiddag is het er kermis met vele kramen. Nadat ik de Brugstraat was opgereden koos ik vandaag de weg naar Riemst via Martenslinde en Kleine-Spouwen. In Riemst zelf ging het linksaf, naar Vroenhoven.
Daar in Vroenhoven aan de brug, brak voor België de oorlog uit op 10 mei 1940, WO II. Het is goed dat ze de bunker bewaard hebben bij de bouw van de nieuwe brug. Er is ook 'n belevingscentrum over WO II en de binnenvaart, zeker aan te bevelen voor 'n bezoek.
Terugkeren deed ik via het fietspad tussen Veldwezelt en Lanaken. Die oude postkaart van Veldwezelt kreeg ik recent in handen. Daarna was het thuis effe onder de douche kruipen en mijn boeken bijeen pakken om naar de bib te gaan. Ik heb weer vijf turven van boeken meegenomen, ik kan er weer effe tegen. Nog ene fijne zondagnamiddag iedereen.
Gisterenavond kreeg ik het bericht binnen dat mijn stadsfiets hersteld was. Ik had enerzijds 'n trage leegloper achteraan - vermoedelijk 'n piepklein gaatje in de binnenband - en 'n kapotte kettingkast. Tijd dus om die binnen te brengen voor herstelling.
Vanmorgen wandelde ik eerst naar de bakker en aansluitend vertrok ik naar Gellik om mijn fiets te gaan halen. In de Winkelstraat werd ik in gedachten weer kind en huppelde ik van een naar tien. Toch mooi gemaakt voor de jeugd. Daarna ging ik de tunnel onderdoor om vervolgens naar Briegden te stappen om daar aan de andere kant van het Albertkanaal, naar het Louis Paul Boonpad te gaan.
En als je paarden wil zien, Gellik is "the place to be". Op de brug in Gellik heb je 'n mooi uitzicht met die bloemen op de reling. Daarna volgde ik het fietspad waarbij ik langs enkele robuuste zitbanken kwam. Juist achter die banken, kun je de veldweg naar rechts nemen. Die eindigt op de Gellikerweg, juist op de grens tussen het gehucht Berenbroek en Gellik. Dat gehucht is sinds de jaren '30 met de aanleg van het Albertkanaal, afgescheiden van het moederdorp Eigenbilzen.
Iets verder kwam ik dan toe bij mijn fietsenmaker. Voor 45,00 euro kan ik weer zorgeloos fietsen.
En om te eindigen, nog 'n mooi plaatje. De mosselen vertrekken weer massaal vanuit Zierikzee. Ons Koningspaar doet er zich te goed aan. De cartoonisten springen wel heel rap op de kar. Hou verder deze namiddag deuren en ramen gesloten en geniet van de rust. Mijn biertje ligt klaar, seffens bij de koers op tv.
O ja, dit wil ik jullie ook nog laten zien. Gisteren liet facebook mij eraan denken dat ik dag-op-dag, negen jaar geleden, enkele foto's had geplaatst van onze rondreis in Berlijn. Die Pietà van Käthe Kollwitz zal ik mij altijd blijven herinneren. De plaatsing van het beeld in die grote ruimte is indrukwekkend. Van dezelfde kunstenares staat ook 'n beklijvend beeld op het soldatenkerkhof van Vladslo in West-Vlaanderen.
Het is er uiteindelijk toch van gekomen, 'n fietstocht met vriend Hubert. We hadden afgesproken bij mij thuis om 8u00, ruim op tijd om de warmte wat vóór te blijven. De route was ook min of meer al besproken, we konden dus op pad.
De bedoeling was om via Zutendaal naar Lanklaar te fietsen om daar de passage te maken van "fietsen over het water" aan de Terhills. Tot bijna aan de Terhills volgden wij ons plan, om dan uiteindelijk toch links af te slaan om - voor mij de eerste keer - daar de nieuwe wandel- en fietsbrug over te steken. Deze brug werd in mei 2024 ingehuldigd door toenmalig minister Lydia Peeters.
Vanaf daar was het verder improvisatie troef, met als gevolg dat we terecht kwamen op het terras van hotel Beau Séjour. Het is daar fijn toeven, 'n rustige plek en vooral 'n historisch waardevolle omgeving. Onze koffie smaakte. Zie ook de afbeeldingen toen en nu.
Terugkeren deden we via shoppingcentrum M2 en de oude mijn in Eisden. Daarna ging het via de Zuid-Willemsvaart richting Opgrimbie. We wilden om 12u00 thuis zijn, op dat punt aangekomen zagen we dat er nog wat tijd was voor 'n extra lus. We fietsten de Molenberg omhoog, om in het gehucht Besmer, de straat over te steken en via Gellik naar huis te rijden.
Voila, dat was in 'n notendop mijn hernieuwde fietstocht met Hubert. We hebben het kalm-aan gedaan, niet te snel en niet al te veel kms. Plannen voor 'n volgende rit zijn er nog niet, maar dat komt wel goed.
Het is in de voormiddag nog altijd doenbaar om je neus buiten te steken, zeker als je besluit om deels doorheen het bos te wandelen. Mijn bestemming was vandaag Gellik. Eerlijkheidshalve moet ik er bijvertellen dat 'n route kiezen niet altijd zonneklaar is, het moet 'n uitdaging blijven, er moet iets te zien zijn en er moeten foto's gemaakt kunnen worden.
De keuze viel dus op Gellik, deels langs de bosrand, deels doorheen het bos. Ik vertrok via de Smeetsstraat om daar het bos in te gaan. Die wandeling is één rechte lijn tot aan de Zilverdennenlaan in Gellik. Daar nam ik links de Houterstraat om daarna binnendoor uit te komen aan de Muziekacademie op de Biesweg.
Op de kruising met de Kerkstraat staat het voormalige gemeentehuis van Gellik. Het werd als dusdanig voor het laatst gebruikt op 18 februari 1977. De fusie met Lanaken is dus bijna al vijftig jaar oud. Helemaal op het eind van de Kerkstraat - in feite op de Bergstraat - staat 'n opmerkelijke kapel, zeker als je de structuur van het gebouw bekijkt. Ik kan mij niet herinneren veel van die ronde kapelletjes gezien te hebben. En ook weer spijtig, het kapelletje wordt wel genoemd - kapel O.L. Vrouw van Bijstand - maar wederom ontbreekt elke geschiedenis er over.
Terugkeren deed ik oa. via de Kounterstraat en de veldweg tussen Op de Puin en de Pannestraat. Ik was ruim op tijd terug thuis om de buitenkant te verfrissen, we gingen namelijk elders eten, hoofdgerecht en dessert. Morgen ga ik in de vroege voormiddag fietsen en vriend Hubert is dan van de partij. Er werd al 'n route - naar zijn mogelijkheden - afgesproken. We fietsen via As naar "fietsen over het water" in Lanklaar. Daarna zal het van zijn conditie afhangen hoe we terugkeren.
Eerst de arbeid en dan pas de hobby. Ik was dan wel al gaan wandelen in de voormiddag, maar de arbeid, dat was iets dat we met ons twee dienden te doen. Het terras diende nog eens grondig met water gereinigd te worden. En dan moeten de tuinmeubelen, de planten en andere attributen eerst aan de kant gezet te worden. En met dat warm weer, wat is er dan prettiger dan met wat water knoeien ....
Mijn wandeling maakte ik dus in de voormiddag, kwestie om niet in té felle hitte te moeten sporten. Vandaag wilde ik nog eens het Belvédèrepad bewandelen. De bedoeling was om vervolgens in Veldwezelt de brug over te gaan om dan langs de andere kant van het kanaal terug te keren.
Ik vertrok langs de bloemen aan de Sportoase richting de brug van Briegden. Daar is het even naar links en dan recht naar boven, de talud op. Het is een der mooiste plekken van Groot-Lanaken. Je ziet er omzeggens geen mens, je wandelt in 'n groene omgeving, en de weiden staan vol met paarden of koeien. In de verte zie je de kerk van Veldwezelt. Met wat geluk zie je aan de linkerkant - waar de begroeiing wat minder is - het Albertkanaal en op de achtergrond de sluis van Lanaken.
Het is 'n vrij lang pad tot Veldwezelt, je kunt rechts wel twee keer afslaan. Een keer naar de Briegdenstraat en ergens in het midden, naar de Winevenstraat. Ik wandelde dus door tot aan de brug van Veldwezelt. Terugkeren deed ik door omlaag te gaan naar het jaagpod. Aan de firma Wetering kun je niet verder, daar moet je terug omhoog naar de Tweekronenlegerweg. Dat is 'n lange naam die verwijs naar de Spaanse successieoorlogen tussen 1701 en 1713.
Zoals je op de foto ziet, ik had mijn groene drinkbus bij en het was nodig, de warmte liet zich al voelen. Via de bloemen op het Kerkplein, keerde ik tenslotte terug naar huis. Iets meer dan 10 km. gewandeld, niet slecht dus. Wat morgen brengt, dat weet ik nog niet. Sowieso wordt er vrijdag gefietst, dan zou de temperatuur nog meevallen. In het weekend daarentegen, wordt het bakken en braden.
Vandaag is Eddy Merckx 80 jaar geworden. Wie Eddy niet kent, die heeft zijn hele leven op 'n andere planeet gewoond. En als je naar het palmares kijkt van Eddy, dan wordt vooral gekeken naar zijn eerste overwinning van de Ronde van Frankrijk in 1969. Anderen kijken dan weer vooral naar de eerste landing op de Maan door de Amerikanen in datzelfde jaar. Voor mij blijft 1969 onlosmakelijk verbonden met het muziekfestival van Woodstock. Ik was een der eersten die de film gezien heeft en de 3-dubbele LP koester ik al mijn hele leven.
Dit terzijde, ik ben gaan fietsen vandaag. Na 'n vroeg middagmaal kon ik omstreeks 12u30 vertrekken naar Gellik en Eigenbilzen. Vandaar fietste ik langs het Albertkanaal naar Zutendaal. Daar staat al 'n tijd 'n bord met herinneringen aan de loopgraven die er waren tijdens WO II.
Daarna kwam ik langs de Kapel O.L. Vrouw van Smarten. Spijtig genoeg vond ik er geen info over. Mijn route passeerde vandaag ook Bokrijk, oa. de passage doorheen het water. Ik vervolgde mijn weg naar Zonhoven. Daar zag ik onder 'n brug weer enkele prachtige muurschilderingen. Een pauzeplaats had ik niet echt op het oog vandaag, ik wilde het toeval eens laten beslissen. En die stopplaats vond ik in Houthalen bij Vini's. Vlaai hadden ze niet maar die Magnum smaakte evengoed.
Terugkeren deed ik via Opglabbeek en As. Daar kun je nog steeds op zondag - bij droog weer - meerijden op die minitrein. Maar eens As buiten, begon deze jongen dorst te krijgen. Ik had dan wel twee goed gevulde drinkbussen bij, maar 'n lekker biertje zou toch smaken. En dan heb je uiteraard 'n goed adres in Kotem, in de Ponderosa. Op de koop toe kreeg ik nog 'n suikerwafel. Ja, dat Duveltje smaakte. Het kon wel, want Kotem ligt zover niet van Lanaken. Die laatste kms. met 'n biertje in de maag, leverde uiteraard geen enkel probleem op. Mijn laatste foto nam ik aan die spin in Uikhoven.
Zo, weeral tevreden over mijn rit, redelijk wat kms., het was zonnig weer en ik heb me weer kunnen uitleven. Vooral dat laatste is hetgeen dat telt.
Het was vandaag weer 'n dag in twee delen, in de voormiddag noest aan 't werk in de tuin, in de namiddag op wandel. Na de regen van de voorbije dagen - ik lees dat er op andere plekken in ons landje weinig of geen regen gevallen is - had het ongewenst kruid weer de kop opgestoken. Tijd dus voor drastische maatregelen. En dan in de namiddag was het tijd voor ontspanning, 'n wandeling naar Maastricht.
Ik vertrok via de Wijngaardstraat, daar hangt de brievenbus van onze ziekenkas. De weinige medische attesten die we nog krijgen, dienen daar te worden gedeponeerd. En dan was het rechtdoor naar Smeermaas om daar via de kleine grens - de Bosscherweg - richting Maastricht te wandelen.
Maar voor ik eigenlijk begin aan mijn verslag, die tekening kon ik niet laten liggen. Vele grootouders hebben het zeker al eens meegemaakt. Ik moet zeggen, tegenwoordig gaat het bij ons prima, onze Arne ruimt alles goed op. En die eerste foto nam ik vanmorgen bij terugkeer van de bakker. Dit herenhuis is een der blikvangers van de Stationsstraat.
Maar nu mijn wandeling. Op de Bosscherweg liggen aan de linkerkant van de straat, ook woonboten. Ik wilde van korterbij die boten eens gaan bekijken. Ik nam daar de Oude Smeermaeserweg. Een eind voor mij uit zag ik 'n koppel 'n brug oversteken. Nieuwsgierig als ik ben, kon ik het niet laten hen te volgen. En helemaal aan de overkant zag ik tot mijn spijt dat een der woonbotenbewoners die mensen terugstuurde wegens geen verdere doorgang. En toen ik met hen aan de praat wilde, bleken het Engelse toeristen te zijn. In mijn beste Engels heb ik dus 'n korte conversatie gehouden.
Dus, gewoon langs de grote weg verder naar het centrum. Zo kom je langs de Sint Hubertuskerk uit 1925. Tegenwoordig is het 'n sportschool van Basic-Fit. Het was vandaag ook mijn bedoeling om weer wat inspiratie op te doen in de Boekenkerk. Met mijn foto's ga ik dan weer op zoek in onze plaatselijke bibliotheek.
Wandelen in Maastricht, dat is ook de kleine straatjes opzoeken, straatjes waar nauwelijks mensen komen. Ik noem dat soms "verloren lopen in de stad". Ik ben vandaag nergens op 'n terras gaan zitten, onderweg in de binnenstad heb ik mij wel in 'n klein winkeltje ene koele cecemel gekocht. Mijn laatste meters maakte ik oa. langs de Wilhelminabrug waar je best niet de duiven te eten geeft. En aan de bushalte passeerde nog net de aquarium oftwel het toeristisch treintje.
Morgen ga ik fietsen richting Zonhoven en Houthalen-Helchteren.
Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
Over mijzelf
Ik ben Eddy Meuris
Ik ben een man en woon in Lanaken (België) en mijn beroep is gepensioneerd.
Ik ben geboren op 03/03/1954 en ben nu dus 71 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: wandelen - fietsen - genealogie - schaken.