Gisterenavond kreeg ik het bericht binnen dat mijn stadsfiets hersteld was. Ik had enerzijds 'n trage leegloper achteraan - vermoedelijk 'n piepklein gaatje in de binnenband - en 'n kapotte kettingkast. Tijd dus om die binnen te brengen voor herstelling. 
Vanmorgen wandelde ik eerst naar de bakker en aansluitend vertrok ik naar Gellik om mijn fiets te gaan halen. In de Winkelstraat werd ik in gedachten weer kind en huppelde ik van een naar tien. Toch mooi gemaakt voor de jeugd. Daarna ging ik de tunnel onderdoor om vervolgens naar Briegden te stappen om daar aan de andere kant van het Albertkanaal, naar het Louis Paul Boonpad te gaan. 
En als je paarden wil zien, Gellik is "the place to be". Op de brug in Gellik heb je 'n mooi uitzicht met die bloemen op de reling. Daarna volgde ik het fietspad waarbij ik langs enkele robuuste zitbanken kwam. Juist achter die banken, kun je de veldweg naar rechts nemen. Die eindigt op de Gellikerweg, juist op de grens tussen het gehucht Berenbroek en Gellik. Dat gehucht is sinds de jaren '30 met de aanleg van het Albertkanaal, afgescheiden van het moederdorp Eigenbilzen. 
Iets verder kwam ik dan toe bij mijn fietsenmaker. Voor 45,00 euro kan ik weer zorgeloos fietsen. 
En om te eindigen, nog 'n mooi plaatje. De mosselen vertrekken weer massaal vanuit Zierikzee. Ons Koningspaar doet er zich te goed aan. De cartoonisten springen wel heel rap op de kar. Hou verder deze namiddag deuren en ramen gesloten en geniet van de rust. Mijn biertje ligt klaar, seffens bij de koers op tv. 
O ja, dit wil ik jullie ook nog laten zien. Gisteren liet facebook mij eraan denken dat ik dag-op-dag, negen jaar geleden, enkele foto's had geplaatst van onze rondreis in Berlijn. Die Pietà van Käthe Kollwitz zal ik mij altijd blijven herinneren. De plaatsing van het beeld in die grote ruimte is indrukwekkend. Van dezelfde kunstenares staat ook 'n beklijvend beeld op het soldatenkerkhof van Vladslo in West-Vlaanderen. 












|