aantal stappen: 2.316.653 +/- 10.000 stappen = 7,5 km
aantal wandelingen: 187
aantal fietstochten: 66
Zoeken in blog
04-08-2024
Pietersheim.
Het wordt vandaag 'n rustige zondag. Eerst ging ik via 'n kleine wandeling naar de bakker, en seffens gaan we met zijn tweetjes uit eten. Daarna met de benen omhoog en hopen dat onze landgenote Lotte Kopecky ook 'n medaile kan veroveren in de wegrit voor dames.
Ik diende vooreerst wat medische briefjes in de brievenbus van onze ziekenkas te steken waarna ik doorheen mijn geboortestraat, de Wijngaardstraat, wandelde. Achter dat witte huis, daar was in onze kindertijd "the place to be" om te ravotten. Het tracé van het oude tramspoor lag er nog. En vervolgens ging ik naar Pietersheim, even langs de grachten en met zicht op de ruïne. Korterbij lukte vandaag niet, het evenement "Ibiza Market" was in volle opbouw en de meeste toegangspaden waren afgesloten. Straks betalen de geïnteresseerden 6,00 euro toegangsgeld.
Via de oprijlaan naar het kasteel en De Merodelaan, wandelde ik verder naar het centrum om bij de bakker mijn bestelling te gaan afhalen. En dat beeldje op die paal, de Heks, het teken van carnaval en het logo van de Raod van Laon tot Aoke.
Zo vrienden, meer valt er vandaag niet te vertellen, ik ben sowieso geen persoon die meegaat in de discussies over de grote vraagstukken in het leven. Ik heb wel 'n mening maar ik besteed geen energie om anderen te overtuigen van hun ongelijk. Morgen ga ik weer fietsen, dadelijk eens bekijken waarheen.
Vanmorgen was ik aan 't werk in de tuin toen er lichte paniek ontstond ten huize Meuris. Wat was er aan de hand ....? Mijn vrouw riep dat ik onmiddelijk moest binnenkomen, de volledige stroom was uitgevallen. Ik ben dan direct poolshoogte gaan nemen bij de buren. Jullie moeten weten dat zowel onze toekomstige overburen en onze naaste buren links, aan 't werk zijn aan hun woning. Vermoedelijk was er bij een van hen 'n probleem. En idd. onze buur links had met zijn slijpschijf hun hoofdlijn doorgesneden. Fluvius was inmiddels ter plaatse en zij hebben om veiligheidsredenen de linkerkant van de straat zonder stroom gezet. De overburen hadden meer geluk, zij zitten op 'n andere stroomlijn. Gelukkig was mijn vrouw nog niet bezig met het middagmaal. Dat hebben we wijselijkshalve maar uitgesteld tot deze avond. Je ziet maar weer hoe afhankelijk we zijn van de stroom, niks werkte nog.
Maar goed, mijn werk in de tuin heb ik toch kunnen afronden. Het ziet er weer netjes uit, tot ..... de volgende regenbui. In de namiddag had ik mij voorgenomen om 'n fietstocht te maken, nog eens in eigen provincie. Ik vertrok naar Zutendaal en vandaar naar Genk. Kort aan de Molenvijvers dien je die fietsbrug op te rijden, effe in de carrousel, bij wijze van spreken. Via Boxbergheide ging het verder richting Bokrijk. Boxberg was vroeger 'n halte op de spoorlijn Genk - Hasselt. Vermoedelijk zal de een of andere politieker die halte afgedwongen hebben, hetzij voor zichzelf, hetzij voor zijn "inner circle". De halte bestaat al lang niet meer, veel volk is er trouwens nooit op- of afgestapt.
Het domein Bokrijk zelf ben ik niet binnengereden, ik wilde de kms. beperken vandaag. In Godsheide (gehucht van Hasselt) ben ik over de Langeman gereden, de naam van die mooie fietsbrug. In Hasselt-centrum ben ik niet geweest, dat is op 'n zaterdag niet aangewezen met al die shoppers. Het ging deze keer linksaf, richting Diepenbeek. In het gehucht Lutselus stopte ik even aan die O.L.Vrouwekapel, gemaakt einde de 19de eeuw.
En in Munsterbilzen stond ik stil, 'n wielerwedstrijd doorlaten. Daar heb ik 'n plaatselijk rondje gereden en opnieuw mijn app "Komoot" aangezet om mij terug thuis te krijgen. Op gewone wegen is de stem op mijn gsm goed te horen, op drukke wegen met véél verkeer zou ik oortjes moeten indoen. Maar dit laatste heeft dan weer het nadeel dat ik het verkeer niet meer hoor, wat onveilig is. Nee, ik laat het zo, ik kan nog altijd op het kaartje kijken op mijn gsm.
In Gellik voelde ik toch 'n dorstige keel, tijd dus om even te stoppen. Nadien heb ik nog 'n ommetje gemaakt langs het grensoverschrijdend fietspad. Als ik die weg neem, dan ontdoe ik mij daar altijd van de nodige afval in mijn achterzakken. Sorry vrienden-Nederlanders, het is wel 'n vuilbakje op grondgebied van Maastricht.
Voila, deze dag zit er ook weer bijna op. Het is 'n geweldige dag geworden, onze landgenoot Remko is olympisch kampioen geworden.
Het is nu bijna 18u30 en ik kan eindelijk beginnen aan mijn dagelijks verslag. Ik heb weer niet kunnen blijven stilzitten vandaag, het was weer zo één van die dagen. Vanmorgen naar de bakker, vervolgens met de stadsfiets naar Eisden om wat benodigdheden te gaan kopen voor mijn fietstochten (oa. een spuitbus ontvetter) om daarna in mijn tuin te gaan werken tot omstreeks 17u30. Toen vond ik het welletjes. Eerst wat boterhammen gegeten als avondmaal en nu dus voor de pc, mijn tekst aan het uitschrijven.
Ja, ik had het een en ander nodig in Eisden, ik had dus gepland om in de voormiddag dat te gaan kopen om dan in de namiddag in mijn tuin te werken. Maar bijna ging mijn planning letterlijk de mist in. Toen ik vanmorgen de krant uit de bus haalde, was onze hele straat in nevelen gehuld. Dat heb je als de wind totaal is weggevallen. Even zag het ernaar uit dat die mist hardnekkig ging zijn, maar rond 9u00 begon de lucht toch op te klaren.
Ik ben dan vertrokken via Rekem om in Boorsem de brug over te steken. Hoe korter ik bij Eisden kwam, hoe meer de zon tevoorschijn kwam. Aan die tunnel kon ik niet anders dan nog enkele foto's nemen. En toen was deze jongen weer effe lomp (of vergeetachtig zoals jullie willen), aan de Decathlon heb ik mijn Strava op pauze gezet, ik wilde niet van die rare kronkels hebben op mijn kaartje van al dat geloop tussen de winkelrekken door. Maar als je iets op pauze zet, dan moet je dat ding natuurlijk ook herstarten, en dat was ik natuurlijk weer vergeten. Het is niet de eerste keer dat me dat overkomt. Heen had ik iets meer dan 22 km. terug zal het iets meer geweest zijn omdat ik een eind langs de Maas gefietst heb. Het zal mij (hopelijk) leren ...!!!
Op de terugweg heb ik wel iets nieuws geprobeerd, op mijn gsm had ik "Komoot" geïnstaleerd. Die app wilde ik wel eens testen op zijn deugdelijkheid. Je kunt er je huidige locatie op invullen (de plek dus waar je op dat moment staat) en dan geef je de bestemming in van je rit. De app geeft je dan de meest veilige en kortste weg die je dan kunt volgen. Je hoeft zelfs niet naar je gsm te kijken, 'n mooie damesstem geeft aan of je bvb. aan 'n splitsing rechtdoor moet rijden of moet afslaan. De stem zegt ook na hoeveel meter je moet afslaan. En thuis aankomend zoals vandaag, zegt de stem: "je bestemming is bereikt, tot snel". Nu ga ik die app natuurlijk niet elke keer gebruiken, ik blijf werken met de uitprint van de nrs. van het fietsroutenetwerk. De app kan wel zijn dienst doen als ik weer eens verkeerd gereden ben en de weg moet zoeken. Ik hoef dan maar de bestemming in te geven (bvb. ik was van plan naar Valkenburg te rijden), de vertrekplaats kent de app al.
En die laatste foto, onze moestuin is eigenljk veel te groot voor ons twee, we krijgen dat allemaal niet meer opgegeten, stel dat we elk perseel zouden inzaaien met groenten. Enkele perselen vol met bloemen, fleuren de boel wat op, en ... daar hoef ik geen onkruid te wieden. Tot de volgende!!
Vanmorgen werden we wakker door stevige plensbuien. Er stonden enkele ramen open en die hebben we maar direct dicht gedaan. Op het nieuws van zeven uur hoorden we dat wij hier in Lanaken nog goed zijn weggekomen, elders in het land (Westhoek -Brussel - Leuvense - streek rond Hoeselt - ...) hadden ze minder geluk. Het is me wat met dat Belgisch weer.
Na het ontbijt zagen we beiden effe kans om toch de neus buiten te steken, mijn vrouw wilde gaan winkelen, ikzelf had 'n kleine wandeling in gedachten. Het is ons beiden gelukt, al waren we maar juist op tijd terug binnen.
Veel foto's heb ik vandaag niet kunnen maken, het was gewoon de Postweg in, daarna de Eikelenweg en de Bremstraat om mij via de Pannestraat, het Uilenspiegelpark en de Bessemerstraat terug naar huis te haasten.
Wat de rest van de dag gaat brengen ....??? Wat rondlummelen, mijn boek uitlezen en wat stamboomwerk doen. Om in de tuin te werken - dat was toch de bedoeling vandaag - is het veel te nat, dat zal voor 'n andere keer zijn.
Mijn fietstocht van vandaag kan ik weer omschrijven in één woord: "mèsnaot" geworden (of het kan ook met 'n ander Lanaker woord: "zeiknaot"). Ik ben dus kletsnat geworden deze voormiddag. Nu had ik wel op de buienradar gezien dat het zou kunnen gaan regenen, maar ik had toch niet kunnen bevroeden dat er zoveel hemelvocht op mij neer zou komen. Nu, jullie kennen mij intussen, als hij zich iets in zijn hoofd gezet heeft, dan dient dat te gebeuren. Het zou alsnog warm worden en de wind zou omzeggens geen rol van betekenis spelen, er zou dus gefietst worden. Gelukkig was ik bij het vertrek alert genoeg om toch maar mijn regenjasje mee te nemen, en dat bleek nodig te zijn. Ik was Lanaken nog niet buiten, of het begon al te druppelen. In Herbricht had ik nog even de hoop dat het alsnog goed ging komen, de zon kwam er effe door, maar niet veel later was het weer van dat.
Hoe ook, ik vertrok via Herbricht en Kotem om daar de brug met de autosnelweg over te steken via het afgeschermde fietspad. In Meerssen ben ik nog maar eens die Waterval overgereden (2de maal deze week) om bovenaan naar rechts te fietsen, in de richting van Valkenburg. Daar had ik het al lang niet meer zo doods gezien, ik was er natuurlijk al vroeg maar ook die regen hield de toeristen letterlijk binnen. Maar in Valkenburg had ik één speciaal doel, nog eens die moeilijke Cauberg overfietsen. Regen of geen regen, samen met nog 'n andere wielertoerist, ben ik toch maar weer eens boven geraakt, zij het met 'n kleine versnelling.
En gezien mijn kont toch al doornat was, maakte het in feite niet meer uit waarlangs ik terug zou rijden. Ik was in de buurt van de oplopende Geulhemmerweg, die ben ik dan ook maar "en passant" opgereden. Natuurlijk was het wel voorzichtig zijn bij afdalingen, de wegen waren uiteraard ook kletsnat, het was dus oppassen in iedere bocht. Wat mij ook parten speelde, dat was het zweet dat in mijn ogen begon te prikken. Meermaals ben ik moeten stoppen om mijn zakdoek boven te halen.
Uiteindelijk ben ik teruggekeerd via Gronsveld en dat veldkappeletje in Maastricht. Vandaag ben ik de Maas overgestoken via de Wilhelminabrug. Thuis stond mijn vrouw mij al op te wachten om mij te helpen bij het ontdoen van die vuile en natte kledij. Alles de wasmachine in, deze jongen onder 'n lekker warme douche, 'n smakelijk middageten en het leed was weer vergeten. En mijn fiets? Die is weer eens schoon geregend, morgen ga ik hem wel eens bekijken.
Zoals gisteren voorspeld, heb ik deze nacht geslapen gelijk 'n roos. Meer zelfs, ... ik heb de gewoonte om te luisteren naar het ochtendnieuws van 7u00 op de radio (Radio 1), maar zelfs dat heb ik vanmorgen gemist. Die slaap was dus nodig. Maar véél later dan gewoonlijk was het nu ook weer niet dat we aan het ontbijt zaten, we zijn beiden ochtendmensen.
Met het oog op de warmte van deze namiddag, ben ik maar direct in mijn wandelkledij gekropen. Het doel was deze keer de koelte in het bos. Ik vertrok via de Blindevijversweg en de Sprokkelstraat het bos in. Ik volgde gewoon het hoofdpad tot boven aan het ziekenhuis en het rusthuis. Daar de grote weg over om vervolgens het bospad te volgen tot aan het fietspad Zutendaal - Gellik. Dat pad heb ik genomen tot bijna aan de Zilverdennenlaan in Gellik. Op het einde nog effe terug het bos in, links - rechts, om uit te komen op de Berkenlaan.
Via de Kewithdreef en Op de Puin keerde ik terug huiswaarts. Onderweg nog enkele mooie beelden aan de straatkant zien staan. Het viel mij op dat er deze voormiddag al veel dagjesfietsers op pad waren, vooral dan onder de bomen op hogergenoemd fietspad richting Zutendaal.
En thuis komende stond mijn vrouw zich al af te vragen waar ik bleef. Weer oponthoud gehad zeker? En idd. dat was het geval, eerst 'n babbel met een der naaste buren, Dirk, en daarna nog met mijn overbuurvrouw.
Als alles meezit, ga ik morgen in de voormiddag fietsen. Ik wil ten laatste tegen 12u30 terug thuis zijn. Nog even kijken waarheen de rit mij zal brengen.
Even de grens over van Nederl. Limburg en Duitsland.
Één ding staat al vast, ik ga vannacht goed slapen. Het was weer 'n stevige fietstocht met 'n paar klimmetjes, wat Strade Bianche-paden, 'n stralende zon en veel fietsverkeer langs het kanaal. En die stralende zon maakte het vandaag toch 'n tikkeltje moeilijker, er was minder zuurstof in de lucht.
Maar goed, ik mag natuurlijk niet klagen over mijn tocht, het beoogde doel werd bereikt, 'n stukje Duitsland. Ik kwam ondermeer in Tüddern, de hoofdplaats in de gemeente Selfkant en Millen (nee, niet het Millen van onze contreien). Ik vertrok via Meerssen en de helling met de mooie naam, "Waterval". En dan 'n hele trits dorpjes zoals Ulestraten, Genhout en Spaubeek. Om in Duitsland te geraken, diende ik via Sittard te fietsen. Daar zag ik op de Kallenberg 'n zevental "voetvallen" in de vorm van wegkapellen. Vier zijn er gemaakt in 1907, drie in 1925. Ze zijn gemaakt ter ere van St. Rosa die boven op de berg 'n kapel heeft, daterende van 1675. St. Rosa is trouwens de patroonheilige van Sittard.
En dan dat stukje Duitsland, op de kaart te zien in de blauwe cirkel. Lang ben ik er niet geweest, het was gewoon effe flirten met de grens, 'n stuk doorheen het bos, doorheen wat velden en de genoemde dorpen. Eens Duitsland terug buiten, was ik in Susteren. Ik hoopte daar te pauzeren, maar helaas ... In Maaseik aan de brug heb ik even halt gehouden om 'n pauzemogelijkheid te bekijken, ofwel in de stad zelf ofwel in Heppeneert. En fijn, het gekende Hepperhuys in Heppeneert was open. Niks te vroeg hoor, ik had daar al meer dan 60 km. op de teller, wat zoetigheid en 'n koffie waren meer dan welkom.
Terugkeren deed ik via het oude kolenspoor Maaseik - As. De bedoeling was om via As te fietsen, maar aan de Zuid-Willemsvaart vond ik het toch welletjes. De blakende zon deed mij besluiten om langs de kortste weg naar huis te fietsen. Ik ben wel goed getraind, maar ik moet de narigheid ook niet gaan zoeken.
In Lanaken mijn laatste pauze genomen, eerst 'n energiedrankje voor het herstel en de dorst, daarna mijn merk voor de smaak en de beloning voor 'n plezante fietstocht.
Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
Over mijzelf
Ik ben Eddy Meuris
Ik ben een man en woon in Lanaken (België) en mijn beroep is gepensioneerd.
Ik ben geboren op 03/03/1954 en ben nu dus 70 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: wandelen - fietsen - genealogie - schaken.
En vervolgens ging ik naar Pietersheim, even langs de grachten en met zicht op de ruïne. Korterbij lukte vandaag niet, het evenement "Ibiza Market" was in volle opbouw en de meeste toegangspaden waren afgesloten. Straks betalen de geïnteresseerden 6,00 euro toegangsgeld. 
En dat beeldje op die paal, de Heks, het teken van carnaval en het logo van de Raod van Laon tot Aoke. 
Ik ben dan direct poolshoogte gaan nemen bij de buren. Jullie moeten weten dat zowel onze toekomstige overburen en onze naaste buren links, aan 't werk zijn aan hun woning. Vermoedelijk was er bij een van hen 'n probleem. En idd. onze buur links had met zijn slijpschijf hun hoofdlijn doorgesneden. Fluvius was inmiddels ter plaatse en zij hebben om veiligheidsredenen de linkerkant van de straat zonder stroom gezet. De overburen hadden meer geluk, zij zitten op 'n andere stroomlijn. 
Gelukkig was mijn vrouw nog niet bezig met het middagmaal. Dat hebben we wijselijkshalve maar uitgesteld tot deze avond. Je ziet maar weer hoe afhankelijk we zijn van de stroom, niks werkte nog. 
Nu had ik wel op de buienradar gezien dat het zou kunnen gaan regenen, maar ik had toch niet kunnen bevroeden dat er zoveel hemelvocht op mij neer zou komen. Nu, jullie kennen mij intussen, als hij zich iets in zijn hoofd gezet heeft, dan dient dat te gebeuren. Het zou alsnog warm worden en de wind zou omzeggens geen rol van betekenis spelen, er zou dus gefietst worden. 
Ik ben Eddy Meuris