|
Vanmorgen was ik aan 't werk in de tuin toen er lichte paniek ontstond ten huize Meuris. Wat was er aan de hand ....? Mijn vrouw riep dat ik onmiddelijk moest binnenkomen, de volledige stroom was uitgevallen.  Ik ben dan direct poolshoogte gaan nemen bij de buren. Jullie moeten weten dat zowel onze toekomstige overburen en onze naaste buren links, aan 't werk zijn aan hun woning. Vermoedelijk was er bij een van hen 'n probleem. En idd. onze buur links had met zijn slijpschijf hun hoofdlijn doorgesneden. Fluvius was inmiddels ter plaatse en zij hebben om veiligheidsredenen de linkerkant van de straat zonder stroom gezet. De overburen hadden meer geluk, zij zitten op 'n andere stroomlijn.  Gelukkig was mijn vrouw nog niet bezig met het middagmaal. Dat hebben we wijselijkshalve maar uitgesteld tot deze avond. Je ziet maar weer hoe afhankelijk we zijn van de stroom, niks werkte nog. 
Maar goed, mijn werk in de tuin heb ik toch kunnen afronden. Het ziet er weer netjes uit, tot ..... de volgende regenbui. In de namiddag had ik mij voorgenomen om 'n fietstocht te maken, nog eens in eigen provincie. Ik vertrok naar Zutendaal en vandaar naar Genk. Kort aan de Molenvijvers dien je die fietsbrug op te rijden, effe in de carrousel, bij wijze van spreken.  Via Boxbergheide ging het verder richting Bokrijk. Boxberg was vroeger 'n halte op de spoorlijn Genk - Hasselt. Vermoedelijk zal de een of andere politieker die halte afgedwongen hebben, hetzij voor zichzelf, hetzij voor zijn "inner circle". De halte bestaat al lang niet meer, veel volk is er trouwens nooit op- of afgestapt.
Het domein Bokrijk zelf ben ik niet binnengereden, ik wilde de kms. beperken vandaag. In Godsheide (gehucht van Hasselt) ben ik over de Langeman gereden, de naam van die mooie fietsbrug. In Hasselt-centrum ben ik niet geweest, dat is op 'n zaterdag niet aangewezen met al die shoppers. Het ging deze keer linksaf, richting Diepenbeek. In het gehucht Lutselus stopte ik even aan die O.L.Vrouwekapel, gemaakt einde de 19de eeuw.
En in Munsterbilzen stond ik stil, 'n wielerwedstrijd doorlaten. Daar heb ik 'n plaatselijk rondje gereden en opnieuw mijn app "Komoot" aangezet om mij terug thuis te krijgen. Op gewone wegen is de stem op mijn gsm goed te horen, op drukke wegen met véél verkeer zou ik oortjes moeten indoen. Maar dit laatste heeft dan weer het nadeel dat ik het verkeer niet meer hoor, wat onveilig is. Nee, ik laat het zo, ik kan nog altijd op het kaartje kijken op mijn gsm.
In Gellik voelde ik toch 'n dorstige keel, tijd dus om even te stoppen.  Nadien heb ik nog 'n ommetje gemaakt langs het grensoverschrijdend fietspad. Als ik die weg neem, dan ontdoe ik mij daar altijd van de nodige afval in mijn achterzakken. Sorry vrienden-Nederlanders, het is wel 'n vuilbakje op grondgebied van Maastricht. 
Voila, deze dag zit er ook weer bijna op. Het is 'n geweldige dag geworden, onze landgenoot Remko is olympisch kampioen geworden. 
|
Ik ben Eddy Meuris