Wat kan het leven toch mooi zijn, gaan en staan waar je wilt, doen en laten zonder verantwoording te moeten afleggen. Aan het ontbijt bespreken mijn vrouw en ikzelf altijd onze dag. Ik eerst naar de bakker, dan werken in de tuin en in de namiddag 'n fietstocht met de koersfiets. Zij wilde gaan winkelen, hare pc wat opruimen en het middagmaal voorbereiden. En na de gezamenlijke afwas, kon ik vertrekken.

Ik had mij in de voormiddag effe achter de pc gezet om 'n route maken naar Gulpen (Ned. Limburg). Uiteraard zouden het geen 100 km. worden zoals gewoonlijk, maar uiteindelijk werden het er toch nog 80. Het was niet de ideale rit, er waren wat dingen die mij stoorden onderweg. Het wijzertje van mijn versnellingen (rechts boven op het stuur) zit vast en ik krijg het niet meer los. Mijn remmen lopen op hun laatste benen, vooral in stevig bergaf fietsen, word ik dat gewaar. Werk voor de fietsenmaker. En daarnaast, weer eens verkeerd gereden (afslag naar links niet gezien). Dat krijg je als je al fietsend je blog aan het voorbereiden bent, even de aandacht kwijt en je kunt op je stappen terugkeren. Ik zat bijna in Slenaken, niet ver van de Voer.

Maar geen gezeur, ik vertrok via Maastricht naar St. Geertruid. Vervolgens naar Banholt en Mheer om dan aan de Mariakapel te komen in Slenaken. Daar zag ik dat ik 'n nummertje gemist had. Terugkeren dus. Die kapel stamt trouwens van 1880. De kerk in Banholt is van 1875 en sinds 1939 is het dorp 'n zelfstandige parochie.

De kerk van Gulpen is van 1924, juist 100 jaar jong dus. Om daar te stoppen was het mij veel te druk. Gewoon verder fietsen, ondermeer doorheen Wijlre. Daar heb je nog 'n zeer oude kerk, gebouwd tussen 1835 en 1839. Vele van die kerken zijn nu 'n Rijksmonument. Pauzeren wilde ik in Meerssen maar in Schimmert en meer bepaald in het buurtschap Oensel, zag ik dat pannenkoekenhuis. Nog nooit binnen geweest, dus het uitproberen waard. Je komt er in 'n boerderij van 1833. Het buurtschap telde in 2017, 40 woningen en boerderijen en 105 bewoners.

Ik keerde terug via de afdaling van de Waterval in Ulestraten, dan Meerssen en tenslotte Maastricht. Toen ik op mijn klok keek, zag ik dat er vandaag geen tijd was voor 'n aperitiefje, het avondeten kwam er aan. Ik nam zelfs de kortste weg naar huis achter de Sappi. Als 'n volleerd cyclocrosser met de fiets aan de hand, de trapjes naar beneden. Thuis kreeg ik de permissie om nog eerst te douchen, ... hoe zou je zelf zijn als echtgenote, aan tafel moeten zitten met 'n kerel die naar zweet ruikt .... ha, ha, ha.

29-06-2024, 19:36 geschreven door eddy meuris

De fles zonnebrandcrème mindert bij ons zienderogen. Dat heb je natuurlijk met dit goede weer, en smeren als je buiten bent, dat is uiteraard 'n must. Dat begon al deze voormiddag toen ik in de tuin ging werken en dat herhaalde zich nog eens toen ik ging wandelen.

Maar beginnen bij het begin, deze ochtend werd één mijner vaardigheden opgeëist, zijnde voor muilezel spelen. Hetgeen gekocht diende te worden in het warenhuis, was teveel voor één fiets, dus ik moest mee. Eenmaal terug thuis, ben ik er maar direct ingevlogen, als de goesting er is, moet je ervan profiteren. Het was bijna 15u30 toen ik uiteindelijk aan de rem trok, genoeg is genoeg.

Mijn wandeling had als doel nog eens 'n bakje aardbeien gaan kopen. Toen ik vertrok zag ik dat een mijner buren 'n poging aan het doen was om het onkruid voor zijn woning meester te blijven. Het is te zeggen, hij stond erbij en hij keek ernaar. Zijn uitleg vond ik wel plezant: "ik ben aan het kijken wat ik nog moet doen en wat ik tot nu toe al gedaan heb" .... Iedere uitleg heeft zijn charme.

Veel speciaals heeft mijn routebeschrijving niet om het lijf. Ik vertrok richting Gellik en kwam ondermeer doorheen de Kewithdreef en de Dorpsstraat. Daarna langs de Boonakkerstraat om wat verderop de brug in Gellik over te steken. Links heb ik dan het onverharde Louis Paul Boonpad genomen naar de Beekveldweg in Veldwezelt, het doel van mijn wandeling.

Toen ik eraan kwam zag ik dat de automaat al flink geplunderd was, er waren nog maar enkele bakjes over. De kostprijs is nog steeds 3,00 euro. Terugkeren deed ik via de Brug van Briegden en het college. Toen ik aan het college kwam, kwamen de herinneringen boven van mijn actieve jaren als postmeester toen een van de Paters mij kwam vragen om aan het college 'n postbrievenbus te laten hangen. Jullie moeten weten dat in die tijd er nog heel wat Paters en Broeders woonden in de gebouwen naast het college. De vraag om 'n brievenbus was dus legitiem. Ik heb daar toen met graagte bevestigend op geantwoord, temeer omdat ik vele Paters en Broeders persoonlijk kende, mijn ma heeft ooit op het college gewerkt. Nu zijn alle bewoners daar weg, de laatste Pater en Broeder, wonen nu in 'n rusthuis in Lanaken. Van Broeder Bruno heb ik trouwens nog 'n anekdote, toen ik in 1981 mijn huis kocht, is hij met zijn tractor onze grond komen omploegen zodat ik er 'n gazon kon aanleggen. Broeder Bruno was destijds de boer van de site omheen het college. Hij is nog steeds helder van geest en nadert stilaan de 100 levensjaren. En die brievenbus, ... zoals jullie zien, hangt hij er nog steeds.

Voor de rest, goed weekend iedereen.

28-06-2024, 18:52 geschreven door eddy meuris

Mijn dag kan ik als volgt beschrijven: naar de bakker - naar de bib - gras maaien - wat in de tuin werken - stevige wandeling - blogje bijhouden - benen omhoog (oef, eindelijk). Het is nu weer 18u48 terwijl ik dit aan het typen ben. Ondertussen viel er 'n kleine bui vergezeld met wat gedonder en gebliksem.

Nee, ik heb duidelijk geen zitkont. Na dat werken in de tuin waaronder mijn gazon maaien, had ik nadien evengoed in de zetel kunnen gaan zitten. Maar dergelijke situaties probeer ik toch te vermijden. Na de afwas en mijn dagelijkse portie fruit, wist ik zonder veel overleg wat het vandaag zou worden, de paarse route achter La Butte aux Bois. Natuurlijk ben ik er per fiets naar toe gereden, het zouden anders véél te veel kms. geweest zijn.

Mijn fiets heb ik daar toch maar stevig vastgeketend aan een hek. Wat mij al direct opviel, dat waren ook hier de vele plassen. Het was slalommen omheen die poelen. En het rare van heel die wandeling is, waar er houten vlonders zijn (lees: met je voeten uit de nattigheid blijven), daar is het kurkdroog. Maar geen gezeur over wat kleine ongemakjes, ik deed het voor de pracht van de natuur. En bijkomend, je kunt er ver kijken, iets wat vele mensen niet meer gegund is.

Natuurlijk ben ik ook op die hoge houten stoel gekropen. Foto's kun je er maken bij de vleet, ik heb mij geweldig moeten inhouden, er zijn zelfs enkele foto's gesneuveld. Jammer. Op een bepaald moment zag ik 'n jong koppel mijn richting uit wandelen. Ik heb hen even aangesproken en verteld dat zij de eerste andere wandelaars waren op deze route. Ja, idd. dat waren ook de enigen, verder heb ik niemand gezien.

Aan de Aspermansvijver (grondgebied Rekem) ligt er 'n brasserie, de Aspermans brasserie op grondgebied van Opgrimbie, slechts enkele tientallen meters verder. Een tas koffie (met koekje - potje eierlikeur en slagroom) en 'n cola, voor slechts 5,00 euro. Vooral die cola was welkom, ik had nochtans 'n drinkbus mee en ook wat fruitrepen. Aan de vijver zelf kun je altijd de mooiste foto's maken.

Wat verderop was het weer oppassen om droge voeten te houden, de ene plas en modderstrook na de andere. Maar eens aan de Heidestraat, waar ik diende over te steken naar Begijnenbos, was het gedaan met die nattigheid. Ik was er bijna. En mijn fiets, ... die stond nog steeds op dezelfde plek.

En het voetbal zullen jullie zeggen ...? Er bestaat op tv zoiets als 'n uit- en aanknop. Gelukkig maar, naar verluidt was het geen goede wedstrijd van onze Belgen.

27-06-2024, 19:17 geschreven door eddy meuris

Als je met dit weer doorheen de bossen fietst, dan is dat lekker koel, maar ook ... o zo gevaarlijk. Beeld je gewoon in, je rijdt door 'n open veld in volle zon en dan moet je doorheen 'n bos. Het is dan precies of het in dat bos aartsdonker is. Het is dan uitkijken naar putjes in de weg, afgevallen takjes en omhoogduwende boomwortels. Je past dan best je snelheid aan - dat deed ik uiteraard - maar ik had het toch effe zitten, een boomwortel niet gezien. Gevolg: tegen 'n kleine betonrand gebotst, rechtervoet even van het pedaal en het tandwiel effe geraakt. Geen erg, maar toch 'n kleine schaafwonde. Ik ben niet gevallen, maar iedere kleine wonde geeft wat bloed, ik neem bloedverdunners.

Maar, laten we het niet meer hebben over dat kleine akkefietje, het was weer 'n mooie fietstocht. Het doel was de Kempen en gelet op de warmte, veel in het bos en onder de bomen fietsen. Ik begon ermee langs de Zuid-Willemsvaart. Ook daar heb je al wat beschutting tegen de zon. En wie nog nooit in Oud-Rekem is geweest, toch 'n aanrader. Op grondgebied van Maaseik zag ik 'n eerste kapel. Het gedicht is van Iono Coopmans, nu nog maar amper 14 jaar. De volgende kapel stond in Neerglabbeek. Deze is gemaakt, einde de 19de eeuw - begin 20ste eeuw. Daar was het ook tijd voor enkele boterhammen.

Na 60 km. fietsen was het tijd voor 'n echte pauze. Ik had het zo geregeld dat ik kon stoppen aan de Bullenschool in Meeuwen. Deze fietsstopplaats is er sinds 2003, voorheen was het 65 jaar lang 'n kleuterschool, geopend in 1937. De school ligt in het gehucht Bullen. De stopplaats gaat open om 12u00, ik was er om 12u20. Voor 7,20 euro heb je 'n groot stuk vlaai, 'n koffie en 'n cola.

Op de terugweg even gestopt in Ophoven aan 'n gedenksteen voor het vliegveld dat er was tijdens WO II. Het werd geopend door de Amerikanen einde 1944 en werd gebruikt tot einde mei 1945. Nu is er van dat vliegveld niks meer overgebleven. In As was ik fietser 582, vandaag dus, het is 'n druk befietste route waar verschillende knooppunten tesamen komen.

Mijn slotdrankje wilde ik in Gellik nuttigen, maar daar was alles gesloten. Dan maar naar Lanaken naar het Kerkplein, aquarius voor de dorst, 'n biertje daarna voor de smaak.

Dat was weer in 'n notendop mijn verhaal van vandaag. En mijn enkel, ... die is ontsmet en er zit 'n pleister overheen.

26-06-2024, 17:13 geschreven door eddy meuris

Mensen, het is nu 18u28 en ik zit eindelijk op mijn gat. Vanmorgen in alle vroegte naar de bakker, dan ontbijt en om 8u00 moest ik bij mijn kapper zijn. Daarna mijn werkkledij aangetrokken om buiten 'n zwaar werkje te doen. Onze klimop diende weer bijgesnoeid te worden. Bovenaan groeide deze zelfs al voorbij de dakgoot, het werd dus hoog tijd dat ik er aan begon.

Maar met dit warme weer zou het 'n stoffige boel worden, en idd. dat is het ook geworden. Op de foto zien jullie 'n deel van het gedane werk. Aan de linkerkant is ook nog 'n strook. Het was ladder op en ladder af. Vooral die rechterkant tot aan ons duivenkot was wat moeilijker. Ja, we hebben 'n duivenkot maar geen duiven, we hebben dit zo gewoon geërfd van de vorige eigenaar in 1981 en het is zo gebleven.

En dan na het snoeien, alles bijeen harken en afvoeren naar de composthoop. Zeven volle kruiwagens was het resultaat. Daarna nog even onze druivelaar bijgesnoeid, weer 'n kruiwagen vol. Maar toen was het welletjes. De wandelschoenen vroegen om aandacht.

Veel speciaals heb ik er niet over te vertellen, alleen dat ik vertrok via de Smeetsstraat richting Gellik. Daar het fietspad naar Zutendaal om bijna boven op de Bessemerberg, de foute afslag rechts te nemen. Kan gebeuren. Maar veel kun je niet fout doen, je komt vanzelf op de juiste route. Wat ik wel zag, dat ik op vele plaatsen uiterst rechts (of links) diende aan te houden wegens de vele plassen.

Terugkeren deed ik via het Pyxiscollege op de Roelerdreef en de Bessemerstraat. Thuis 'n verkwikkende douche en het avondmaal om dan nu mijn verslag af te werken.

Laat het weer zoals het nu is, maar blijven. Gisteren met ons beiden 'n gezellig terrasje gaan doen in het centrum, vandaag goed gewerkt en morgen ga ik fietsen in de Kempen (veelal onder de bomen). En volgende week woensdag komt mijn hulp in de tuin, snoeien (net bericht gehad). Dat is ook weer geregeld.

25-06-2024, 18:50 geschreven door eddy meuris

Normaal had ik deze namiddag moeten gaan schaken in de club, maar zoals reeds gezegd, ik ben blij de beslissing genomen te hebben om (voorlopig ...?) te stoppen en mij enkel nog bezig te houden met hetgeen ik graag doe, gaan fietsen. Stel dat ik vandaag - met zo 'n mooi weer - achter 'n bord had moeten zitten, ik zou misschien van ergernis de stukken van het bord geveegd hebben ..... ???

Gefietst heb ik dus, richting Wallonië en daarna naar Valkenburg. Ik wilde wat klimmetjes doen en dan ben je op het juiste adres als je de route neemt naar Houtain-Saint-Siméon. Het was dus eerst via Kanne naar Eben-Emael, dan Bassenge om in Roclenge-sur-Geer, links af te draaien naar de Chavée Arecht, 'n klim van 1,3 km. met toch 'n stijgingspercentage op sommige plaatsen van om en bij de 15%. Het is daar in die buurt, draaien en keren. Die bibliobus viel mij op.

Houtain-Saint-Siméon is 'n deelgemeente van Opeye sinds 1977. En dan was het naar Juprelle, Haccourt en Visé. Ik heb niet gevloekt, maar de wegen zijn in die streek abominabel, veel betonplaten met overal 'n gleuf er tussenin of met 'n klein niveauverschil, k...twegen. Sorry voor het woord.

Het was dan voor mij 'n verademing terug op Nederlands grondgebied te komen. Eerst moest ik nog door Visé en de grens met Moelingen, maar eens in Nederlands Limburg, bolde mijn fiets gelijk 'n trein. De banden waren natuurlijk ook goed opgepompt bij vertrek en mijn ketting had 'n lik olie gehad. In St. Geertruid was het tijd voor 'n pauze, ik had toen iets meer dan 50 km. op de teller.

Nadien volgde nog de Örenberg en de Bemelerberg. Vooral die eerste was 'n nijdige kuitenbijter met weer waardes boven de 14%. De volgende plaats was Valkenburg. Daar maakte ik ondermeer 'n foto van dat protestants kerkje. Sinds 1997 is het 'n Rijksmonument en het was klaar voor gebruik op 11/10/1891. Daarna nog 'n zicht van het spoorwegstation.

Nadien heb ik geen moeite meer gedaan om foto's te maken, ik zat in het juiste ritme en de weg via Bunde, Meerssen en Maastricht is al voldoende aan bod gekomen.

Morgen is het weer 'n dag om te werken en nadien 'n wandeling. Woensdag wordt er gefietst in de Kempen. 

24-06-2024, 18:21 geschreven door eddy meuris