|
Het was vandaag weer 'n dag in twee delen, in de voormiddag noest aan 't werk in de tuin, in de namiddag op wandel. Na de regen van de voorbije dagen - ik lees dat er op andere plekken in ons landje weinig of geen regen gevallen is - had het ongewenst kruid weer de kop opgestoken. Tijd dus voor drastische maatregelen.  En dan in de namiddag was het tijd voor ontspanning, 'n wandeling naar Maastricht.
Ik vertrok via de Wijngaardstraat, daar hangt de brievenbus van onze ziekenkas. De weinige medische attesten die we nog krijgen, dienen daar te worden gedeponeerd. En dan was het rechtdoor naar Smeermaas om daar via de kleine grens - de Bosscherweg - richting Maastricht te wandelen. 
Maar voor ik eigenlijk begin aan mijn verslag, die tekening kon ik niet laten liggen. Vele grootouders hebben het zeker al eens meegemaakt. Ik moet zeggen, tegenwoordig gaat het bij ons prima, onze Arne ruimt alles goed op.  En die eerste foto nam ik vanmorgen bij terugkeer van de bakker. Dit herenhuis is een der blikvangers van de Stationsstraat.
Maar nu mijn wandeling. Op de Bosscherweg liggen aan de linkerkant van de straat, ook woonboten. Ik wilde van korterbij die boten eens gaan bekijken. Ik nam daar de Oude Smeermaeserweg. Een eind voor mij uit zag ik 'n koppel 'n brug oversteken. Nieuwsgierig als ik ben, kon ik het niet laten hen te volgen. En helemaal aan de overkant zag ik tot mijn spijt dat een der woonbotenbewoners die mensen terugstuurde wegens geen verdere doorgang. En toen ik met hen aan de praat wilde, bleken het Engelse toeristen te zijn. In mijn beste Engels heb ik dus 'n korte conversatie gehouden. 
Dus, gewoon langs de grote weg verder naar het centrum. Zo kom je langs de Sint Hubertuskerk uit 1925. Tegenwoordig is het 'n sportschool van Basic-Fit. Het was vandaag ook mijn bedoeling om weer wat inspiratie op te doen in de Boekenkerk. Met mijn foto's ga ik dan weer op zoek in onze plaatselijke bibliotheek. 
Wandelen in Maastricht, dat is ook de kleine straatjes opzoeken, straatjes waar nauwelijks mensen komen. Ik noem dat soms "verloren lopen in de stad". Ik ben vandaag nergens op 'n terras gaan zitten, onderweg in de binnenstad heb ik mij wel in 'n klein winkeltje ene koele cecemel gekocht. Mijn laatste meters maakte ik oa. langs de Wilhelminabrug waar je best niet de duiven te eten geeft. En aan de bushalte passeerde nog net de aquarium oftwel het toeristisch treintje. 
Morgen ga ik fietsen richting Zonhoven en Houthalen-Helchteren.
|
Ik ben Eddy Meuris