aantal stappen: 950.973 +/- 10.000 stappen = 7,5 km
aantal wandelingen: 79
aantal fietstochten: 39
Zoeken in blog
08-04-2025
Effe de benen uitslaan.
Gisteren is er 'n foutje in mijn verslag geslopen. Ik zag in Maaseik aan de overkant van de Maas, 'n kudde paarden. Dat zijn natuurlijk geen gallowaypaarden maar konikspaarden. Deze flater ontdekte ik vandaag toen ik in Herbricht de Belgische konikspaarden voor de lens kreeg.
Maar dit terzijde, iets na 14u30 wilde ik nog iets doen en 'n fietstocht met de stadsfiets trok mij wel aan. In de voormiddag hebben wij ons bezig gehouden met allerlei activiteiten en in de namiddag hadden wij bezoek.
Ik vertrok doorheen het Uilenspiegelpark. De schapen kunnen nu op de volgende plek grazen. Het is gemakkelijk voor de herder als je verschillende omheiningen kunt opstellen in mekaars buurt. Je hoeft alleen de schapen te verplaatsen. Daarna ging het even de grens over, het fietspad naar Smeermaas met langs de kant van de weg, de verwijzing naar de veldkapel.
In Smeermaas staat de Maas vrij laag, +/- 39 meter. Het eilandje is 'n heel eiland geworden. In Herbricht zag ik dan die paarden. Maar even voordien in Hochter Bampd zag ik vandaag dieren die ik er nog nooit gezien heb, twee evenzwijnen, en dat op klaarlichte dag. Ik was te traag om 'n foto te nemen.
Van Herbricht ging het naar Uikhoven waar ook de bloesems te bewonderen zijn. En in het volgende dorp, Kotem zag je nog goed dat er de voorbije zondag 'n carnavalsstoet door de straten is getrokken. Overal zie je nog de sporen van snoepgoed. Ook in Kotem kwam ik voorbij de oorlogstank.
In Mechelen a/d Maas, kon ik het vandaag niet laten om 'n kleine pauze in te lassen, met de nadruk op klein! Die Leffe 0,0% had ik in goed drie slokken uit. Ik had grote dorst.
Terugkeren deed ik via de Sint-Christoffelkerk in Opgrimbie, gebouwd in 1906. Ik ben alweer tevreden, 'n kort ritje van juist twee uur. Morgen wordt er gewandeld, donderdag staat er weer 'n fietstocht gepland met de koersfiets.
Als wielertoerist zou je toch denken dat je dan naar de koers op tv kijkt. Niets was minder waar gisteren, wij vonden het plezanter om in Maastricht te gaan flaneren, gevolgd door 'n lekker etentje. Wij gingen er naar toe met de bus. Het valt mij zelf op dat ik de laatste jaren minder goesting heb om voor dat scherm te gaan zitten om dan naar die renners te kijken. Nee, ik ben iemand geworden die moet "bezig zijn" met iets, te lang naar de koers kijken begint te vervelen. En je kunt uiteraard ook naar het nieuws kijken met 'n uitgebreid verslag. De beste twee hebben gewonnen. Proficiat.
Na mijn job in de tuin deze voormiddag, wilde ik in de namiddag 'n ritje naar Maaseik maken. Ik trok hiervoor eerst de Bessemerberg over om in Zutendaal, rechts af te slaan naar de passage "fietsen door de heide". In As nam ik het oude kolenspoor naar Maaseik. Dat was bewust zo gekozen omdat de wind uit het NO kwam en op dat kolenspoor ben je min of meer beschut begen die wind. Ik was er vandaag trouwens fietser nr. 122.
In Heppeneert stopte ik voor het eerst aan dat kapelletje ter ere van Sint-Theresia van Lisieux. Het werd gebouwd in 1926 na haar heiligverklaring in 1925. Aan de brug in Maaseik viel mij die grote kudde gallowaypaarden op, de Nederlandse kudde.
Even voorbij de grens in Roosteren, stond ik even te voet wegens werken. En ja, mooie bomen in het zonlicht, daar maak ik graag 'n foto van, oa. deze in Illikhoven, 'n gehucht van Echt-Susteren. En in Berg a/d Maas zag ik dat het Julianakanaal ook daar weer van water voorzien is. Uiteraard zijn alle werkzaamheden nog niet ten einde.
In Moorveld, deelgemeente van Meerssen, staat de Mariakerk. Deze is nog vrij recent gebouwd, in 1954 werd ze in gebruik genomen. Verder is er niet veel speciaals nog te vertellen, zij het dat ik in Geulle, de Hussenberg ben opgereden. 1,1 km. lang en 'n stijging van iets meer dan 7%, 'n makkie dus.
Eens ik de Biesenberg was afgedaald, reed ik rechts naar het centrum van Meerssen. Dat is een van mijn favoriete plekken, je weet daar dat je dan bijna thuis bent. Want wat verderop ligt de Noorderbrug en dan ben je zo in Smeermaas. Per uitzondering ben ik vandaag nergens gestopt, niet onderweg, niet in Lanaken voor nog 'n biertje. Ik had het vandaag blijkbaar niet nodig om onderweg wat extra energie te sprokkelen, en dat biertje, dat heb ik thuis gedronken. Ook lekker.
Het was 'n perfect ritje, 'n goed tempo van 22,4 km/uur en niet te veel last van de wind.
En om te eindigen, onze plaatselijke voetbalploeg kon afgelopen zaterdag kampioen spelen. Ze hadden weliswaar slechts één punt nodig, maar eergierig zoals ze zijn wilden ze toch winnen, zij het met 'n onwaarschijnlijk scoreverloop. Ze promoveren naar 2de provinciale.
Vandaag stond 'n etentje met zijn twee op het programma in Maastricht. Het was dus 'n must om al op voorhand 'n wandeling te maken.
Ik vertrok hiervoor al iets over acht uur deze ochtend. Er was nog geen mens op straat en de wind, die waaide stevig door vanuit het NO. Ik vertrok via de paarden op de Asbeekweg. De vele beken die ik zag, staan nog goed vol water. Aan die ligstoelen, was het effe tricky om over die stenen, de beek te kunnen oversteken. Gelukkig waren de stenen droog zodat ik niet wegschoof. Ik volgde vooral de blauwe route. Op verschillende plaatsen was het wandelpad maar smal.
Eens terug op de hoofdweg in het bos, was het rustiger wandelen en kon je bij wijze van spreken, met je ogen toe de weg vervolgen. Ik wilde niet al te ver wandelen, ik koos derhalve voor de eerste afslag rechts om uiteindelijk uit te komen aan het wandelpad naast Zangersheide.
Wat verderop stak ik de weg naar Neerharen over om 'n klein stukje in Pietersheim te toeven. Het kasteel dat weerspiegelt in het water, is altijd 'n eye catcher. Terugkeren deed ik via de Broekstraat. Daar stond ik op 'n bepaald moment voor de keuze, is het nu links of rechts???
En deze namiddag namen we dan de bus naar Maastricht om op het Vrijthof in Grand Café d'n Ingel lekker te gaan eten. Voor 'n drie-gangen menu betaal je 35,00 euro. En je hebt daarmee je buik vol.
Morgen staat er in de namiddag waarschijnlijk 'n fietstocht op het programma. De route zal afhangen van de wind.
Na die geweldige fietstocht van gisteren, was het vandaag 'n rustig dagje. Ik wilde gewoon eens gaan kijken of ik al aardbeien kon kopen op de Beekveldweg.
Maar eerst was onze zoon nog thuis. Wij hadden hem ingehuurd om overbodige spullen naar de kringloopwinkel te brengen en andere zaken dan weer naar het containerpark. Als je zoals wij, al vierenveertig jaar in hetzelfde huis woont, dan heb je door de jaren heen, zoveel spullen in huis gehaald, dat het op den duur onoverzichtelijk wordt. Af en toe moet je voor jezelf de bedenking maken: "ga ik het nog gebruiken"? Zo niet, weg ermee. En zo staan er nog achter diverse gebruiksvoorwerpen en meubels grote vraagtekens. Mogelijk valt er nog iets te verkopen ...
Maar mijn doel van deze voormiddag was dus - hopelijk - aardbeien kopen. Ik vertrok doorheen het Uilenstraatje en langs de schaapjes in het Uilenspiegelpark. Daarna trok ik in Briegden de brug over om verder over de Kiezelweg te wandelen tot aan de Beekveldweg. En inderdaad, één der automaten was voor 'n deel gevuld met bakjes aardbeien. Vijf euro voor 'n bakje.
Daarna wandelde ik naar Gellik via de Louis Paul Boonweg (of pad: dat is mij niet helemaal duidelijk ...???). De boeren heb al heel wat werk verzet op hun velden. In Gellik was het eerst de brug over het oude spoor over en daarna de brug over het Albertkanaal.
terugkeren deed ik via de Boonakkerstraat, de Kewithtdreef en de Hoenderbroekstraat. Seffens als we beiden de nodige rust hebben gehad, valt er nog wat te werken in onze kelder. Af en toe mag die ruimte ook eens grondig gereinigd worden.
En wie naar de Ronde van Vlaanderen kijkt, dat de beste mag winnen, .... als het maar één van ons is .....!!
Uitzonderlijk ben ik vandaag al in de voormiddag aan mijn sportieve prestatie begonnen. Mijn chef-kok had de bus genomen om elders inkopen te doen en zo werd het warme eten verschoven naar deze avond.
Op het programma stond vandaag de Sibbergrubbe in Valkenburg, 'n niet zo moeilijke klim van zo 'n 1,8 km. lengte. Maar gezien deze helling niet op het fietsroutenetwerk ligt, moest ik mijn weg erheen zien te vinden. Helaas, ik ben er langs gereden, de voet van de helling lag korter bij Valkenburg dan ik dacht. Geen probleem, op diezelfde weg in Oud-Valkenburg ligt ook de Keutenberg, wel ietsje moeilijker dan de Sibbergrubbe, er zijn stroken van 22% bij. Maar die helling ken ik intussen 'n beetje en ik wist wat ik kon verwachten, terugschakelen naar de allerkleinste versnelling, rustig naar boven peddelen en genieten van het uitzicht. Op sommige momenten is het alsof je voorwiel naar boven wil stuiteren, 22% is dus niet niks. Maar ik ben fietsend boven geraakt.
Onderweg nam ik wat foto's oa. in Herbricht, kort bij de luchthaven van Beek, langs enkele mooie vakwerkhuisjes op de helling Waterval, en 'n simpele oplossing voor de PMD-zakken in Valkenburg. De mannen die deze zakken dienen op te halen, hoeven zich niet meer te bukken en de meeste zakken hangen bij mekaar.
Eens boven op de Keutenberg, ben ik terug gefietst naar Valkenburg. Maar eer ik de diepte indook naar het centrum van het stadje, zag ik 'n mooi terras om 'n pauze te nemen, 't Bieëmerhöfke. Koffie - cola - vlaai voor 8,25 euro. Langs mij zat 'n veel jongere wielertoerist met zijn vrouw. Hij klaagde over 'n hongerklop die hij juist had meegemaakt. Het was effe nodig om wat rust te nemen eer hij verder kon.
In Valkenburg ben ik daarna nog de Cauberg omhoog gereden en nadien stond ook nog de Geulhemmerberg op het menu. Ik heb toen het besluit genomen om het aantal kilometers vandaag te beperken, het moet niet altijd om en bij de 100 kms. zijn. Via Rothem en Maastricht ben ik in Lanaken nog even gestopt aan het Cultuurcafé voor ene lekkere Duvel.
Fris gedoucht maak ik nog even dit verslag af en daarna wat bijpraten met mijn eega.
Momenteel is mijn vast stramien, in de voormiddag werken in de tuin en in de namiddag volgt de ontspanning. Het weer was mooier dan gisteren, wat minder wind en wat meer zon.
Mijn doel was vandaag om in Mopertingen te vertrekken met mijn wandeling. Thuis had ik even gekeken welke wegen te mijden waren en welke alternatieven ik had. Doorheen de velden wandelen, dat stond vast.
Ik vertrok dus naar de bushalte via het Uilenspiegelpark. Zou het dan toch kunnen dat de schaapjes op termijn op de wip komen te zitten ....??? In Mopertingen heb ik op de chauffeur moeten roepen, hij had mijn gebel blijkbaar niet gehoord. Als je in Groot-Bilzen (sinds 1/1/2025 is dat Bilzen-Hoeselt) wandelt dat valt het direct op dat oudere woningen 'n bordje dragen vanwege de erfgoeddienst. Bilzen vergeet dus duidelijk zijn geschiedenis niet.
Wat verderop staat de O.L.Vrouw van Rustkapel uit 1898. Eens daar voorbij, wandelde ik rechtsaf de Betonweg in om via 'n aantal veldwegen toe te komen aan de mooie Withofkapel van Altijd Durende Bijstand. Deze kapel is van 1872, in 2022 werd nog gevierd dat de kapel 150 jaar oud was.
Doorheen de velden wandelen is plezant, zeker als je héél ver wenst te kijken. Met dit weer lukt dat uiteraard wonderwel. Eens op de Kiezelweg, een der langste straten van Groot-Lanaken, ging ik linksaf, terug naar huis. Die gele fietsen blijven 'n eye catcher. Voorbij de tunnel aan de Stationsstraat heb ik 'n turnoefening gedaan, effe door de knieën om die pisbloemen of paardenbloemen te vereeuwigen. Mijn laatste foto maakte ik in de schrijverswijk, kort bij huis. Deze wijk staat vol met Japanse sierkers.
Morgen ga ik fietsen en vooral in de buurt van Valkenburg, wat bergjes oprijden.
Deze namiddag heb ik gezegd "foert", ondanks de stevige wind ben ik gaan fietsen. Ik had geen goesting in 'n wandeling en het was al weer 'n paar dagen geleden dat ik nog op de fiets had gezeten.
Maar eerst heb ik mij in de voormiddag weer enkele uurtjes bezig gehouden in de tuin. Het werk vordert, langzaam maar zeker. En na het eten en de afwas, kon ik vertrekken. Gezien de wind uit het oosten kwam, vertrok ik richting Veldwezelt met zijwind.
Ik nam gewoon de grote baan naar Vroenhoven via Kesselt. Kesselt is 'n deelgemeente van Veldwezelt en samen horen ze bij Lanaken. Op de grote baan Maastricht - Tongeren, reed ik rechtsaf naar Riemst. Op het kaartje zien jullie dat Riemst in feite 'n lappendeken is van vele kleine dorpjes.
In het centrum van Riemst, fietste ik rechtsaf naar Bilzen. Ook Bilzen bestaat uit vele dorpen. Vanuit Riemst kwam ik dus doorheen Grote-Spouwen, Kleine-Spouwen, Martenslinde, Bilzen en uiteindelijk Munsterbilzen. In Bilzen ben ik even gestopt aan de Demer.
Terugkeren deed ik via Zutendaal en de Duivelsberg in Opgrimbie. Het is daar altijd oppassen met die steile afdaling van 10%. Het is niet zozeer de hellingsgraad die tricky is, maar je moet altijd alert zijn op steentjes of takjes. Met die snelheid bergaf kun je gemakkelijk wegslippen.
Ook in Opgrimbie wilde ik eens gaan kijken of het vernieuwde fietspad tussen de Aspermansvijver en het OPZ in Rekem al terug geopend is. Dat bleek nog niet het geval. Het vernieuwde fietspad is wel al gegoten maar de afwerking is blijkbaar nog niet rond.
In Rekem langs de Steenweg, ben ik gestopt aan het voormalige kasteel Kapelhof. Met de langsliggende gebouwen vormt het momenteel 'n wooneenheid met vele appartementen. In de volksmond wordt het complex de "Sjaopsstaal" genoemd, dit omdat er veel verloop is van bewoners. Op het oude postkaartje zien jullie hoe het er vroeger uitzag.
En die wind, ....tja, ik heb toch dikwijls mijn pet mogen vasthouden, zoniet zou ze zijn gaan vliegen. Ik heb veel zijwind gehad maar best ook wat stroken "wind op kop" (zeker 4 bfr.). Morgen wordt er in principe gewandeld en voor vrijdag staat er 'n fietstocht gepland met de koersfiets.
Sommigen zouden zeggen, om 8u00 al bij de kapper, dat is ontiegelijk vroeg. Ik heb er alleszins geen probleem mee, in de zomer hoef je je plannen niet aan te passen (bvb. fietstocht) en op de terugweg passeer ik altijd 'n bakker, dat is ook mooi meegenomen. En mijn kapper Eddy heeft altijd 'n vlotte babbel, je bent dus ineens klaar wakker.
Na de koffie ben ik naar Gellik gewandeld. De bedoeling was om dat weer doorheen het bos te doen. Maar ik was nog maar goed en wel vertrokken, of ik kwam oud-meester Jean tegen. En als je Jean ontmoet, dat ben je al rap enige minuten kwijt. Geen probleem echter, we weten altijd mekaar wat nieuwtjes te vertellen.
Maar goed, ik vertrok dus doorheen het bos naar Gellik. Ik passeerde eerst Sparrendal om dan deels langs de bosrand, dieper het bos in te duiken. Overal is het nu kurkdroog, maar goed ook. Op het fietspad Zutendaal-Gellik kwam ik deze morgen toch weer ene hele trits fietsers tegen, velen zijn aan hun seizoen begonnen. Via de Zilverdennenlaan en de Houterstraat, keerde ik terug. Eerst nam ik de Dorpsstraat en daarna de Wijerdijk. Vervolgens kwam ik doorheen de Boonakkerstraat waar ik enkele paarden kon spotten.
Eens de Kounterstraat achter mij gelaten, kwam ik voorbij aan de voetbalvelden van Lanaken VV. Jos, ze kunnen nu zondag kampioen spelen als ze minstens één punt pakken tegen onze naaste buur Veldwezelt. Normaal moet dat zelfs 'n overwinning zijn. Het is 'n bescheiden stadion in 3de prov. C, zonder tribunes. Ze hebben wel kunstgras.
Wat de rest van de week nog gaat geven, dat is nog niet beslist. Ik weet wel dat er vandaag 'n gure oosterwind stond ondanks de vele zon. Een fietstocht had er dus niet ingezeten.
Oef, gisterenavond is het mij eindelijk gelukt om die puzzel af te krijgen. Het was er eentje van amper 1.000 stuks, maar .... je moet er eigenlijk voortdurend mee bezig zijn om dat werkje tot 'n goed einde te krijgen. En daar ontbrak het 'n beetje aan, de tijd die ik eraan kon besteden. Voorlopig blijven de puzzels nu in de kast liggen, er is genoeg te doen in deze tijd van het jaar, vooral buiten in mijn tuin.
Vandaag was het ook weer zo 'n dag dat andere zaken je tijd opeisten. Eerst wat werken in de tuin en daarna waren we weer bezig om wat puntjes op de I te zetten, kwestie om later niet meer voor verrasingen te komen staan. En tegen het avondeten hadden wij nog 'n aannemer op bezoek die onze kelder kwam inspecteren. Door de vele regen van het afgelopen jaar en de daarmee gepaard gaande hoge waterstanden in onze regio, hebben wij vocht in onze kelder. En daar moet iets aan gedaan worden.
Na het avondeten kon ik dan de baan op voor 'n korte wandeling. Ik diende gewoon ergens 'n brief te posten, en omdat ik toch in de buurt was, wandelde ik door naar Pietersheim. In De Stichel zien jullie dat de zon al redelijk laag stond. Verder heb ik in Pietersheim op heel wat bomen, plaatjes en verwijzigingen naar kabouters zien hangen. Zelfs tegen de stam van sommige bomen, staan er kabouters. Uiteraard is dat allemaal gedaan voor de kinderen, maar wij volwassen, vinden dit ook leuk.
Af en toe heb ik geprobeerd wat foto's te maken tegen de zon in, je moet er wat geluk mee hebben. Het was vandaag net geen 6 km. maar het hoeft ook niet elke dag 'n sportieve prestatie te zijn, gewoon op het gemak mag ook.
Morgenvroeg moet ik stipt om 8u00 bij de kapper zijn, dat wil zeggen dat ik toch maar best het alarm op mijn gsm activeer.
Vandaag had ik twee doelen, enerzijds vanmorgen naar de bakker voor brood, pistolets en 'n vieruurtje , en anderzijds wilde ik eens gaan kijken of er al aardbeien in de automaat te verkrijgen waren.
Dat eerste is uiteraard gelukt, maar bij dat tweede was ik nog wat vroeg. Het is pas rond de 5de april dat de eerste aardbeien te verwachten zijn. Geen nood, er is nog zoveel ander fruit dat we kunnen opsmikkelen.
Mijn wandeling naar de bakker was dus 'n simpel rondje doorheen de schilderswijk. Mijn wandeling naar de automaat vertrok via de Sportoase. Eens de brug in Briegden over, ging ik aan het punt waar je daalt naar het jaagpad, gewoon naar links, de Louis Paul Boonweg in. En zoals gezegd, ik was nog wat vroeg.
Ik keerde terug langs de Kiezelweg met in Briegden die mooi geschilderde kastjes. Op de Montaigneweg zag ik ter hoogte van bedrijf Gobo, de lente aan de kant van de weg. Ik wilde vandaag achter de Sappi doorwandelen, normaal gezien is de weg in het weekend terug open voor fietsers en wandelaars. Het blijft echter tricky, zeker nu 'n bewakingsfirma de veiligheid van de voormalige papierfabriek in het oog houdt en de toegangsslagbomen soms te pas en te onpas gesloten zijn. Nu kon ik er langs.
Via de sluis keerde ik terug naar huis, onderweg nog wel genietend van de carnavalssfeer in een der cafés van Lanaken. Het is vandaag halfvasten hetgeen betekent dat alle oud-prinsen van Lanaken samen op stap gaan en de cafés in Lanaken eer aandoen om ze te bezoeken.
Dadelijk met de benen omhoog en mogelijk naar de koers kijken. Ben ook benieuwd naar de uitslag straks van KRC Genk. Bij winst zetten ze 'n kleine stap naar de titel.
Als je 's avonds gaat wandelen, tegen de zon in, dan is het altijd 'n beetje spelen met die gele bol als je foto's wenst te maken, zeker als dat ding relatief laag hangt. Vergelijk maar met die ene foto waarbij ik met opzet de zon in de rug had.
Het is voor ene keer 'n avondlijke wandeling geworden. Zoals gisteren al gezegd, de bekommernissen voor onze oude dag, nemen toch heel wat tijd in beslag. Je begint aan iets en voor je het beseft, zit je met meer vragen dan oplossingen. Maar geen nood, we komen er wel uit.
Om wat te ontspannen zijn we met ons twee 'n terrasje gaan doen, de plaatselijke horeca gaan ondersteunen. Eens terug thuis kwam onze zoon op bezoek en daarna kwam het avondeten op tafel.
Het was dus zes uur toen ik kon vertrekken. Eerst naar de Sportoase om vervolgens de brug in Briegden over te steken. Aan de andere kant, recht naar beneden, naar het jaagpad. Zo zie je pas goed dat de zon stilaan aan 't zeggen is: "tot morgen". Uiteraard past die spoorbrug altijd goed op foto.
Aan de brug van Gellik ging het dan terug omhoog om via de Boonakkerstraat terug te keren. Eerst links via de Dorpsstraat en dan rechts doorheen de Kewithdreef en de Pastoorslindestraat. En bijna thuis was de straatverlichting al aan, het begon stilaan te schemeren.
Ik heb vandaag wel het geluk dat er helemaal niks naar onze goesting op tv is zodat ik in alle rust, dit verslag nog te voorschijn kan toveren. Morgen 'n nieuwe dag met de klok 'n uurtje vooruit.
Het moeten niet altijd lange fietstochten zijn, iets minder mag ook. Vandaag had ik goesting om met de stadsfiets 'n klein ritje te maken. Ik had niet bepaald 'n doel voor ogen, ik wist alleen dat het richting Maastricht zou gaan. Onderweg zou ik mijn route wel bijsturen.
Maar eerst "first things first", we zijn al 'n tijdje bezig om het onze kinderen gemakkelijk te maken indien we ooit naar de eeuwige jachtvelden verhuizen. Daar kruipt wat tijd in en dat moet uiteraard waterdicht zijn. Het zal voor ons gemoedsrust geven eens alles is geregeld.
Maar dan dat fietstochtje. Ik vertrok in Smeermaas naar de Noorderbrug in Maastricht. Eens die brug over heb je links en rechts, een der breedste fietspaden van de stad. Gezien ik niet al te ver wilde gaan, was Gronsveld 'n veilige optie. Daar kom je langs de Torenmolen die gebouwd werd in het begin van de 17de eeuw. Natuurlijk zijn er in de loop der jaren, vele restauraties geweest. In die buurt kun je ook redelijk ver kijken, zeker nu met die blauwe lucht.
Jullie weten dat kapelletjes mijn ding is, zo ook de Mariakapel in Rijckholt. Dit is 'n kerkdorp horende bij Gronsveld. De kapel is van 1960 als herinnering aan 75 jaar Dominicanen in Gronsveld. Het dorp telde in 2022 nog 615 inwoners.
Terugkeren deed ik via Maastricht. Kort aan het station staat het monument van de Bisschoppen van Maastricht. In Smeermaas aan de Maas, fietste ik nog wat verder doorheen Hochter Bampd om tenslotte aan de visvijver in Pietersheim, netjes braaf naar huis te fietsen. En dat ik er van genoten heb, dat staat buiten kijf.
Zoals aangekondigd ben ik vandaag gaan fietsen in Voeren. Heel ver vanaf thuis is dat niet, het is te zeggen, Moelingen ligt relatief kortbij. Voeren bestaat uit verschillende deelgemeenten en gehuchten. Ik heb ze denkelijk vandaag allemaal gezien.
Maar eerst diende er in de voormiddag nog gewerkt te worden in de tuin. Als je +/- 11 are grond hebt, dan is er altijd wat te doen, zeker nu. Na het middagmaal kon ik vertrekken.
Meestal verkies ik dan te vertrekken in de richting van Moelingen. Dat is dan aan de brug van Briegden vertrekken, het Albertkanaal volgen via Kanne en Lanaye om wat verderop langs de Maas te fietsen. Eenmaal de brug over op de grens van Eijsden en Moelingen, passeerde ik voor het eerst weer eens die spoorweg. Misschien herinneren jullie het nog dat bij die zondvloed van enkele jaren terug in die streek, het spoorwegverkeer volledig onderbroken was. Het heeft enkele jaren geduurd eer alles weer hersteld was.
In Schophem, gehucht van 's-Gravenvoeren, staat de Steenboskapel uit 1846. Als je er binnenstapt hoor je Gregoriaanse gezangen. Het volgende dorp in de rij is Sint-Pietersvoeren. Je ziet al van ver de commanderij. Deze is van de 17de eeuw en heeft 'n rijke geschiedenis. Er langs ligt de stroopstokerij van de fam. Wiertz-Robijns. Deze is al in gebruik sinds de jaren '40 van de vorige eeuw.
Via Remersdaal kwam ik aan in Teuven, mijn voorziene stopplaats. Sinds enkele jaren kom ik er al eens. Het is 'n oud schooltje met twee leslokalen, maar nu omgevormd tot 'n gegeerde stopplaats om iets te drinken en/of te eten. En met die calorieën had ik opnieuw voldoende energie om het tot thuis uit te zingen.
Terugkeren deed ik via Ned. Limburg, eerst Noorbeek, dan Mheer en Gronsveld om tenslotte via Maastricht, België terug binnen te fietsen. Ik heb heel wat hoogtemeters gemaakt vandaag - + 600 - en verschillende hellingen beklommen, oa. die Hoesberg. Over 100 m. gemeten is het max. 8% maar er zijn stroken bij van 12%. Ik heb mijn best mogen doen, maar zoals gezegd, die vlaai en cola gaven mij voldoende energie, zeker gelet op mijn gemiddelde snelheid van iets meer dan 21 km/uur.
Op het einde van mijn rit gaf ik de voorkeur aan wat extra kms. maken ipv. te stoppen voor 'n biertje. Zeker ik nu pas vertrek in de namiddag, is het niet meer zo vanzelfsprekend om nog uitgebreid te stoppen voor ene lekkere Duvel. Wij eten om 17u30 en dan moet deze jongen nog gewassen en gestreken zijn eer hij aan tafel gaat. Ik heb mij vandaag nog eens op de weegschaal gezet: 65,3 kg. bloot aan de haak.
Ziehier, mijn wedervaren van vandaag. Zon, zon en nog eens zon, maar toch niet al te warm. Gelukkig had ik mijn fietsjasje aan. Tot morgen.
Vandaag heb ik het mij gemakkelijk gemaakt, eerst naar de bakker en aansluitend, 'n korte wandeling doorheen Pietersheim. We hebben deze namiddag binnenshuis nog 'n stevig werkje te verzetten met ons twee, het was dus kwestie om hiervoor niet al te vermoeid aan de start te staan.
Ik vertrok via de Henri Dunantstraat om vervolgens de Kinderboerderij binnen te stappen. Ze hebben daar enkele bomen mooi aangekleed. Eens doorheen de speeltuin, ben je direct aan de grachten rondom de burchtruïne. Vandaag ben ik de trappen in de toegangstoren nog eens opgeklommen. Het zicht is er altijd prachtig. Die gans was wel aan het snateren, ik was op dat punt blijkbaar 'n onwelkome bezoeker.
Terugkeren deed ik via de Koning Albertlaan en het Uilenspiegelpark. Zo, nadat het middagmaal goed is gezakt, gaan we er aan beginnen. Wat moet - dat moet. Morgen ga ik normaal gezien fietsen. Ik ga denkelijk alle dorpjes van Voeren aandoen en via Maastricht terugkeren.
Vandaag is het weer 'n stuk beter dan gisteren, meer zon en minder wind. Deze voormiddag en middag waren we met ons twee in Genk. Maar eenmaal terug thuis, wilde ik toch eens met eigen ogen gaan zien waarom onze dagelijkse wekker niet meer afloopt. Ik bedoel hiermee dat anders vanaf 7u00 de heimachines aan het werk zijn op het Industriegebied, met 'n gestaag geklop. Sinds enkele dagen is het echter oorverdovend stil.
Ik ben dus de fietsbrug overgewandeld met rechts de sluis. En inderdaad, de heimachines zijn weg. De eerste fase van de werkzaamheden is afgerond. En dat je hier steeds flirt met de grens, zie je op mijn kaartje, nu ben je in België en even verder in Nederland.
Op het Lanakerveld nam ik 'n selfie. Even verder ben ik even de talud opgeklommen om 'n foto van dat oude spoor te nemen, "the trail to nowhere", het spoor naar nergens. Iets verder dan de tunnel onder het spoor, zie dat oude gebouw, sinds jaren 'n Rijksmonument. Het gebouw zou van 1780 zijn.
Terugkeren deed ik via de grote weg tussen Smeermaas centrum en Lanaken. Tenslotte wil ik met 'n laatste stukje ook mijn hulde uitspreken aan de bedenker van het fietsroutenetwerk. Vandaag werd hij met 'n artikel in de krant geëerd. Hij kreeg 'n eredoctoraat aan de UHasselt. Hij heeft veel mensen terug aan het fietsen gebracht.
De goesting was er om te fietsen, en niet zomaar 'n tochtje van niks, nee, het werd 'n trip naar onze provinciale hoofdstad Hasselt. Vanmorgen nog eerst mijn best gedaan om alle ongewenst kruid te verwijderen aan de straatkant en de kiezels naderhand mooi geharkt.
Na het eten vertrok ik via Gellik, Eigenbilzen en Munsterbilzen. In Eik, 'n oud gehucht van Bilzen nam ik mijn 1ste foto. De wolken inspireerden mij hiertoe. En ja, ik had het goed gezien, vanaf Beverst voelde ik regelmatig 'n verdwaalde regendruppel. In Diepenbeek moest ik vandaag voor het eerst - en niet voor het laatst - 'n omweg maken wegens wegenwerken. Gelukkig had het Fietsroutenetwerk zijn huiswerk gemaakt en de alternatieve weg was goed aangegeven.
In Hasselt kwam ik langs het Provinciehuis. Daar zetelt de provincieraad en ook de Limburgse Gouverneur en zijn gedeputeerden. In Hasselt fietsen, trekt mij niet zo aan, het is er mij te druk. Maar wil je het Fietsroutenetwerk volgen, dan kun je niet anders. Heel anders was het nadien, gewoon fietsen langs het Alberkanaal en met de wind in de rug, kon ik er zelfs 'n tandje bijsteken.
Wat verderop kwam ik dan aan in Bokrijk. Deze keer eens niet doorheen die waterpassage, daar ben ik al té dikwijls geweest. Het was vandaag gewoon langs de ingang van het openluchtmuseum. Op weg naar Genk kwam ik 'n aangeklede boom tegen. Waarom?? Een kunstwerk?? Vervolgens kwam ik voorbij het bedrijf van Essers, een van de grotere transportbedrijven. En dan moest ik naar Winterslag, maar wederom door werken heb ik door de omwegen vermoedelijk het gehele dorp van nabij gezien. In Genk centrum zie je direct dat de stad 'n mijnverleden heeft. Die twee grote wielen staan in de buurt van het postkantoor.
In het Molenvijverpark kun je even tot rust komen. Het is 10 ha groot. Terugkeren deed ik vandaag via de Duivelsberg in Opgrimbie en vervolgens Rekem en Neerharen. Daar zag ik dat het toekomstige fietscafé al vorm begint te krijgen, 'n nieuw dak, de muren geschilderd en mooie blauwe luiken.
En thuis, ... daar kreeg ik te horen dat ze mij zelfs iets later had verwacht. Nu ja, tegen mijn gewoonte in ben ik onderweg nergens gestopt voor 'n extra energie-injectie, het was zelfs niet nodig, er zat genoeg jus in de benen. En die jus was toch nodig, het waaide harder dan voorzien, geen zon en zoals gezegd, af en toe 'n druppel. In Lanaken ben ik mij wel nog in de rapte ene warme chocomelk gaan drinken.
85 km op 'n namiddag, niet slecht. De volgende tocht zal op donderdag zijn, ze geven dan 'n stralende zon. Vermoedelijk 'n ritje ergens in Ned. Limburg.
Uitzonderlijk heb ik vandaag twee verslagjes, eentje van deze ochtend en eentje van deze namiddag. Deze voormiddag heb ik gewandeld en in de namiddag dienden wij naar 'n klein verjaardagsbeestje van onze dochter te gaan. Ze wordt er veertig, toch ene speciale verjaardag. Mijn vrouw ging met de bus, ikzelf per fiets.
Toen we allemaal verzadigd waren en iedereen terug huiswaarts keerde, heb ik nog 'n ommetje gemaakt doorheen Zutendaal. Foto's maakte ik op de Kounterstraat - mooie bomen zijn altijd fotogeniek - de brug in Eigenbilzen en in Zutendaal op de Daalstraat. Dit is oa. de oude pastorie aan de achterkant bekeken.
Terugkeren deed ik via het gehucht Besmer (of Bessemer). Recht tegenover mekaar zie je er het vroegere hotel Cops en het Oud Kantoor uit het begin van de 18de eeuw. Enkele jaren terug werd het gebouw mooi gerestaureerd. Alleen spijtig dat ze de naam "Oud Kantoor" niet meer hebben aangebracht op de gevel.
Met 'n ommetje doorheen de Asbeekweg en zijn paarden, kon ik terug naar huis fietsen, tijd voor de boterhammen. En ja, ons boompje, alleen op de onderste takken hangen nog bladeren, het einde van bladharken komt in 't zicht.
Vroege vogels zoals wij, zitten altijd al vóór de klok van 8u00 aan tafel om te ontbijten. En gezien er op zondag geen krant is, kun je al rap de wandelschoenen aantrekken. Ik was dus vandaag om 8u06 al op pad.
Eerst kwam ik voorbij mijn vroegere werkplek, kantoorhoofd van de Post van Lanaken. In dat gebouw was aan de straatkant het financiële compartiment - de loketten - achteraan de sorteerruimte van de postbodes, goed voor in totaal +/- 50 personeelsleden. Na de verhuis van de loketten naar 'n andere locatie, hebben de postbodes de hele gelijkvloerse ruimte ter hunner beschikking gekregen. Op de verdiepingen werkten vroeger de beambten van de belastingen. Ik heb die job nu al héél wat jaren achter mij gelaten.
Vandaag wilde ik nog eens langs het onverharde pad naar Tournebride wandelen. Onder de brug daar, besloot ik door te stappen tot aan de sluis van Neerharen. Terugkeren deed ik via de kastanjedreef in het domein Pietersheim. Ik was net aan het kasteel toen er enkele momenten later, 'n kleine bui de wereld 'n beetje nat maakte. Meer dan het stof wat vochtig maken, was het niet.
Mijn laatste foto was eens 'n ander zicht op de kerk. Straks gaan we onze dochter vieren, 40 jaar jong!
Deze namiddag had ik nog juist genoeg energie in mijn lijf om tot in Maastricht te wandelen, te voet terugkeren, dat zat er niet meer in. Dat had natuurlijk te maken met mijn werk in de tuin deze voormiddag. Ik heb namenlijk ons gazon voor het eerst dit jaar gemaaid. En maaien, dat wil uiteraard zeggen dat zulk werkje in twee fases dient te gebeuren. Eerst met de machine op 'n hoge stand om de rommel op te ruimen (bladeren en takjes) om vervolgens met 'n lagere stand, het gras te maaien. Ik heb toch wel 'n goei 12 à 13 kruiwagens afgevoerd naar de composthoop, niet alleen gras maar ook veel mos. Het was dus voortdurend bukken en bezig zijn. Tenslotte kwam de kantensnijder er ook nog aan te pas, het ziet er nu weer goed uit. En die energie, die mooie fietstocht van gisteren zat er ook voor iets tussen.
Maar goed, na mijn werkzaamheden in de tuin wilde ik niet op mijn lauweren rusten, integendeel. Ik vertrok via het Uilenspiegelpark en de tunnel aan de fietsbrug. Daar zag ik dat de blaadjes al bomen beginnen te krijgen. Oeps, moet dat niet andersom, .... ha, ha, ha.
In Smeermaas heb je dan de keuze om naar Maastricht te wandelen, ik koos vandaag de route langs de Maas. Je ziet dat het peil van het water stevig gezakt is. Meer en meer eilandjes komen te voorschijn. Wat verderop kun je met je camper terecht. Ik ga niet overdrijven, maar er stonden er zeker 'n honderd-tal. Niet veel verder is er ook 'n plek voor campers, zij het dat ze daar wat verder uit mekaar kunnen staan.
Iets verder dan het bord van Maastricht op de Bosscherweg, ben ik linksaf gegaan, de Pastoor Moormanstraat in. Ik ben er de Améliebrug over gegaan. Ook mooi om te zien was die knalgele forsythia. In het centrum op de markt was er 'n rommelmarkt. Het was er druk, niet alleen daar, maar in alle omliggende straten. Die straatmuzikant zal vermoedelijk goede zaken gedaan hebben.
Tenslotte ben ik in De Knijnspiep iets gaan drinken, weer 'n lekker niet-alcoholisch biertje, La Trappe Epos. La Trappe is één van de Trappistenbieren. Daarna ben ik met de bus terug gegaan naar Lanaken. Thuis heb ik nog het einde van de koers gezien met Mathieu als grote winnaar.
Morgen moeten wij bij onze dochter zijn, ze krijgt 'n nieuwe voordeur en dat wordt gevierd.
Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
Over mijzelf
Ik ben Eddy Meuris
Ik ben een man en woon in Lanaken (België) en mijn beroep is gepensioneerd.
Ik ben geboren op 03/03/1954 en ben nu dus 71 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: wandelen - fietsen - genealogie - schaken.
Als je in Groot-Bilzen (sinds 1/1/2025 is dat Bilzen-Hoeselt) wandelt dat valt het direct op dat oudere woningen 'n bordje dragen vanwege de erfgoeddienst. Bilzen vergeet dus duidelijk zijn geschiedenis niet. 
Ik ben Eddy Meuris