|
De goesting was er om te fietsen, en niet zomaar 'n tochtje van niks, nee, het werd 'n trip naar onze provinciale hoofdstad Hasselt. Vanmorgen nog eerst mijn best gedaan om alle ongewenst kruid te verwijderen aan de straatkant en de kiezels naderhand mooi geharkt. 
Na het eten vertrok ik via Gellik, Eigenbilzen en Munsterbilzen. In Eik, 'n oud gehucht van Bilzen nam ik mijn 1ste foto. De wolken inspireerden mij hiertoe. En ja, ik had het goed gezien, vanaf Beverst voelde ik regelmatig 'n verdwaalde regendruppel.  In Diepenbeek moest ik vandaag voor het eerst - en niet voor het laatst - 'n omweg maken wegens wegenwerken. Gelukkig had het Fietsroutenetwerk zijn huiswerk gemaakt en de alternatieve weg was goed aangegeven. 
In Hasselt kwam ik langs het Provinciehuis. Daar zetelt de provincieraad en ook de Limburgse Gouverneur en zijn gedeputeerden. In Hasselt fietsen, trekt mij niet zo aan, het is er mij te druk. Maar wil je het Fietsroutenetwerk volgen, dan kun je niet anders. Heel anders was het nadien, gewoon fietsen langs het Alberkanaal en met de wind in de rug, kon ik er zelfs 'n tandje bijsteken.
Wat verderop kwam ik dan aan in Bokrijk. Deze keer eens niet doorheen die waterpassage, daar ben ik al té dikwijls geweest. Het was vandaag gewoon langs de ingang van het openluchtmuseum. Op weg naar Genk kwam ik 'n aangeklede boom tegen. Waarom?? Een kunstwerk?? Vervolgens kwam ik voorbij het bedrijf van Essers, een van de grotere transportbedrijven. En dan moest ik naar Winterslag, maar wederom door werken heb ik door de omwegen vermoedelijk het gehele dorp van nabij gezien. In Genk centrum zie je direct dat de stad 'n mijnverleden heeft. Die twee grote wielen staan in de buurt van het postkantoor. 
In het Molenvijverpark kun je even tot rust komen. Het is 10 ha groot.  Terugkeren deed ik vandaag via de Duivelsberg in Opgrimbie en vervolgens Rekem en Neerharen. Daar zag ik dat het toekomstige fietscafé al vorm begint te krijgen, 'n nieuw dak, de muren geschilderd en mooie blauwe luiken. 
En thuis, ... daar kreeg ik te horen dat ze mij zelfs iets later had verwacht. Nu ja, tegen mijn gewoonte in ben ik onderweg nergens gestopt voor 'n extra energie-injectie, het was zelfs niet nodig, er zat genoeg jus in de benen. En die jus was toch nodig, het waaide harder dan voorzien, geen zon en zoals gezegd, af en toe 'n druppel. In Lanaken ben ik mij wel nog in de rapte ene warme chocomelk gaan drinken. 
85 km op 'n namiddag, niet slecht. De volgende tocht zal op donderdag zijn, ze geven dan 'n stralende zon. Vermoedelijk 'n ritje ergens in Ned. Limburg.
|
Ik ben Eddy Meuris