aantal stappen: 3.017.320 +/- 10.000 stappen = 7,5 km
aantal wandelingen: 250
aantal fietstochten: 79
Zoeken in blog
16-09-2023
Ritje van en met Hubert.
Het is gelukt, nog eens 'n ritje gemaakt met Hubert, zij het niet al te ver. Door omstandigheden is hij er niet meer toe gekomen om langere fietstochten te maken, ook vandaag niet. Maar geen nood, ik was al blij dat we samen op pad konden gaan. Ik heb hem de keuze van het parcours gelaten, zo kon hij kiezen hoeveel kilometers hij wilde fietsen.
Het werd 'n ritje doorheen de velden van Hees en verder door naar Millen. Meerdere keren hebben we héél langzaam door grote plassen moeten rijden, het gevolg nog van die zondvloed van enkele dagen terug. Een eerste foto maakte ik in Genoelselderen, de kapel St. Apollonia, gebouwd omstreeks 1700. In Millen zagen we 'n prachtig woonerf, de Spaanse Hoeve of Hof van Eggertingen. Van deze hoeve is al sprake omstreeks de 13e eeuw.
Na goed 35 km. in Veldwezelt, we kwamen van Heukelom, vond Hubert het welletjes. Hij wilde zich niet overbelasten, en koos de kortste weg terug naar Lanaken. Ik wilde nog iets verder fietsen en nam direct rechts, de afslag naar Kanne. Je moet dan wel over de Muizenberg rijden, niet de moeilijke kant, maar er zijn toch stroken in van iets meer dan 12%. In Kanne, effe afgestapt aan de kapel van het Heilig Graf. Kanne is 'n toeristische trekpleister, op weekenddagen kun je er over de koppen lopen.
En even links, steek je de grens met Nederland over. In de hoogte zie je daar het prachtige kasteel van Neercanne. Via Maastricht - waar ik mijn laatste foto nam - keerde ik terug naar huis. En naar huis gaan was deze keer letterlijk te nemen, ik had al gezien dat er enkele donkere wolken boven Maastricht dreven, nog ergens 'n terrasje doen was dus deze keer niet opportuun. En maar goed ook, ik had mijn fiets nog maar net gestald of de eerste druppels begonnen al te vallen, gevolgd door 'n fikse bui. Geen nood, er ligt altijd wel 'n biertje in de frigo, en die heeft uiteraard gesmaakt.
Voila, nog eens met Hubert gefietst, zij het niet zo ver, maar ik heb hem toch duidelijk gemaakt dat ik zijn opmerkingen - links ok, rechts ook ok, pas op tegenliggers, let op die auto, ... - toch gemist heb. Hij heeft mij verteld dat hij aan de opbouw naar het volgende fietsseizoen bezig is. Mooi dus.
Als ik wil wandelen, maar niet echt 'n bestemming heb, dan kun je me doorgaans vinden in Pietersheimbos, zo ook vandaag.
Na de 10u00-koffie vertrok ik via de Wijngaardstraat en de Wijnwijk. En dan zie je al rap het voormalige kasteel van Prins de Merode. De veldbloemen staan er nog steeds mooi bij. Aan de ruïne nog 'n paar foto's gemaakt van de infoborden en de loopbrug aan de achterkant. Vandaag was er niemand om te picknicken aan die grote tafel. Het zicht op de gracht rond de gracht, was daarentegen weer om van te snoepen.
Via de mooie dreef tot aan de toegangspilaren gewandeld, en daar rechts afgeslaan. Van ver zie je weer het kasteel. Vervolgens stapte ik verder naar het kanaal, 'n rustige weg om terug te keren. Mijn laatste foto maakte ik aan de sluis van Lanaken.
En wie dacht dat ik het snoeien van struiken en hagen volledig heb uitbesteed, die dacht verkeerd. Er blijft altijd wat snoeiwerk over, zo bvb. de klimop tegen mijn stallen en ook 'n haagbeukboompje moest er nog aan geloven. Wil ik dat allemaal niet meer, dan moeten we op 'n appartement gaan wonen. Maar daar zijn we beiden in ons hoofd nog niet klaar voor. We zijn beiden nog steeds bezige bijtjes.
Morgen ga ik fietsen. Ik heb Hubert gevraagd om mee te gaan. Hij heeft nog niet nee gezegd, dus is er hoop.
Zoals gepland, stond er vandaag 'n fietstocht op het menu. Het zou 'n ritje worden langs de Zuid-Willemsvaart en doorheen de Kempen. Ik had het mij gemakkelijk gemaakt, geen zware hindernissen en wegen die mij allemaal bekend waren.
Ik vertrok langsheen de Zuid-Willemsvaart in Rekem om in Boorsem de brug over te steken om vanaf daar het rechtse jaagpad te volgen. Zodoende kom je oa. in Neeroeteren aan het Eilandje. In Tongerlo aan de brug, ben ik opnieuw het kanaal overgestoken richting Gruitrode. Daar staan die ijzeren paarden, enkele foto's konden er wel af. Wat verderop, toch even mijn fiets moeten parkeren aan dat frietboetiekbord. De aardappelen dienden dringend afgegoten te worden ...
Na iets meer dan 50 km. ben ik in Meeuwen gestopt Aan de Bullenschool voor 'n natje en 'n hapje. Voor 5,00 euro kun je niet klagen, taart en koffie. Vervolgens kwam ik aan het stadion van KRC Genk. En wie Genk zegt, zegt ook de verschillende mijnen. Zo diende ik te passeren aan de mijn van Waterschei. Maar, dat ging niet zonder slag of stoot, dezer dagen is er 'n wereldkampioenschap Obstacle Run, lopen en gewaagde hindernissen overwinnen. Op een der foto's zie je bvb. 'n groepje Australiërs. Vandaag waren de trainingen volop bezig, vanaf morgen het echte werk.
En dat ik toch wat aan snelheid heb ingeboet, dat zie je aan die smalle wegen langsheen beken of doorheen bossen. Rij je op basis van het fietsroutenetwerk, dan is het ook veel draaien en keren, hetgeen natuurlijk je snelheid beperkt. Voor mij natuurlijk geen probleem, ik fiets vooral om onderweg iets gezien te hebben. En veel zag ik bvb. in dorpjes met als naam: Opitter, Wijshagen, Ellikom, enz. teveel om op te noemen.
En mijn laatste foto? Dat was iets speciaals. Afgelopen dinsdag ben ik toch gaan wandelen naar Zutendaal. De plaats waar ik toen 'n koffie ben gaan drinken, daar was ik toch wel mijn drinkbus vergeten mee te nemen. Ik heb toen direct gebeld en ze zouden die bus voor mij klaar zetten zodat ik ze kon ophalen. Dat is dus vandaag gebeurd.
Hebben jullie het nieuws ook vernomen gisterenavond of deze morgen, de streek in en rond Lanaken stond zo goed als blank. 43 liter water per m², dat was het verdict gisteren rond de klok van 21u00. Vele straten én kelders ondergelopen en veel schade her en der. Ook de vernieuwde bibliotheek deelde in de klappen. Gelukkig bleef onze straat gevrijwaard van schade, vooral omdat de riolering gescheiden is, enerzijds het regenwater en de rest doorheen de andere buizen. Het regenwater wordt iets verderop, opgevangen in 'n wachtbekken en bij het teveel aan water in dat bekken, loopt het over naar de Langkeukelbeek die al dat water dan afvoert. Het was toch 'n bangelijk moment.
Maar goed, 'n nieuwe dag en nieuwe kansen. Eerst naar de bakker en dan mij proper houden want deze middag is het dan eindelijk gelukt om met ons tweetjes weer eens elders te gaan eten. Tijdens onze afsluitende koffie was ik juist aan het verkondigen dat ik, éénmaal we terug thuis zouden zijn, ik mijn werkkledij zou aantrekken om nog wat te werken in de tuin. Ik had dat niet mogen zeggen, want enkele seconden later viel er weer 'n bui. De tuinwerken worden derhalve tot later uitgesteld wegens te nat. Maar thuis zijnde, zag ik wel dat het droog zou blijven voor de rest van de dag.
Geen tuin, ... dan maar wandelen. Maastricht zou de bestemming zijn. De kortste weg daar naar toe is over de fietsbrug aan het kanaal. Onderweg enkele bekenden tegengekomen, ook 'n voordeel van het wandelen. Eerst Paul, geboren en getogen in Lanaken, maar nu al heel wat jaren woonachtig hogerop in Limburg. Hij komt wel regelmatig per fiets zijn geboortedorp nog eens bezoeken, zo ook vandaag. In Smeermaas sprak ik met Jempi. Hij diende naar de trein gebracht te worden omdat zijn bus op dat moment al 7 min. vertraging had. Verder reizen met de bus wilde dus zeggen: "dag treintje, tot de volgende ..."). Richting mijn bestemming, wat roeiers gezien en iets verderop, zag ik de woonboten liggen. Eenmaal toegekomen in het centrum van Maastricht, ben ik 'n koffie gaan drinken in de boekenkerk.
En ja, als je in Maastricht bent, dan moet je de toerist uithangen. Op het Vrijthof zie je twee kerken, links de protestantse St. Janskerk en rechts de katholieke St. Servaaskerk. En ergens op de rand van dat grote plein, merk je 'n gedenkplaat op voor André Rieu, jullie wel bekend mag ik aannemen. Het Jekerkwartier is een van mijn favoriete plaatsen in de stad, vooral door de Bisschopsmolen. Er is al sprake van 'n molen op die plaats vanaf de 11de eeuw. In 2005 is ze volledig gerestaureerd en weer in werking gesteld. In de naast liggende winkel kun je heerlijk brood kopen.
De Helpoort, ook in het Jekerkwartier, is de oudste stadspoort van Nederland. Deze is van de 13de eeuw. Via de wallen met dat oude geschut, terug naar de Wilhelminabrug waar enkele meters verder, de bushalte is.
Een langer verslag, er viel dan ook veel te vertellen. Morgen fiets ik weer de Kempen in.
Na die plensbui van deze nacht, zag alles er deze ochtend nog redelijk vochtig uit. Het voordeel is dan wel dat je al dat ongewenst kruid goed ziet staan. Ik ben er dan maar direct aan begonnen, aan de voorkant van onze woning. Natuurlijk loop je dan wel gevaar dat bekende voorbijgangers je van je werk houden, en natuurlijk, het was niet anders. Ik heb mij toch enkele uurtjes kunnen bezig houden.
In de namiddag wilde ik naar Zutendaal gaan met de bus om te voet terug te keren. Maar mogelijke buien hebben mijn plan gewijzigd, direct te voet vertrekken en met de bus terug.
Zo gezegd, zo gedaan. Vertrokken langs het bijenteeltmuseum van imker Achiel om even verder, 'n heuse skicabine te zien hangen. Héél speciaal. En dan op de grens met Zutendaal, 'n mooie woning en het vroegere hotel op de Besmer. Een paar meter verder, 'n nieuw bord hetwelk de situatie duidelijk aangeeft: één straat, twéé namen. Doorheen Zutendaal heb ik gewoon enkele wegen binnendoor genomen, kwestie van weg te blijven van die drukke banen.
In Zutendaal centrum had ik de keuze, ofwel direct en onmiddellijk naar de bushalte gaan, of ter plaatse nog 'n ommetje maken waarna 'n koffietje zeker nog kon volgen. Ik koos voor de bus van 'n uur later zodat ik nog kon genieten van enkele mooie wandelwegen. Eerst richting sporthal en Lieteberg waar alles mooi is verfraaid. Dan langs de Sjètterei, 'n fietscafé in wording. En terugkeren via 'n mooi bospad dat uitkomt aan het prachtigste gebouw van Zutendaal, de pastorij. Ook de tuin mag er zijn. En die koffie dronk ik in de Kapelanij. Op dat moment had ik nog even tijd eer de bus zou komen. Zoals steeds moet ik 'n kerk even van binnen gezien hebben. En die laatste foto, weer 'n stopplaats rijker. Het vroegere café is jaren dicht gebleven. Een nieuwe uitbater dus. Fijn.
Gisterennamiddag, ondanks de warmte, toch met ons tweetjes 'n terrasje gaan maken in het centrum. Uit de zon, onder 'n grote paraplu en met 'n lekker drankje voor je, was dat best uit te houden. Maar, ... dan kom ik terug op mijn titel van vandaag, op 'n bepaald moment kwamen er twee wielertoeristen aangereden die richting het Kerkplein aan 't rijden waren. Nu moeten jullie weten dat de Stationsstraat waar wij buiten zaten, 'n straat is met eenrichtingsverkeer voor auto's. En in het midden van de straat loopt er 'n gootje van +/- 20 cm. breed en 'n opstaande rand van +/- 2 cm. Éen van die fietsers was blijkbaar tegen dat randje aangereden met zijn voorwiel, is uit evenwicht geraakt en zwaar op zijn linkerschouder gevallen. Vermoedelijk 'n sleutelbeenbreuk. Enkele jonge gasten die ook op het terras zaten, zijn direct opgesprongen om de eerste bijstand te verleden en het verkeer in goede banen te leiden. Politie en ambulance waren vlug ter plaatse en de onfortuinlijke werd afgevoerd naar het ziekenhuis. De fiets van het slachtoffer, werd na de juiste afspraken met zijn kameraad, meegenomen door één van die jonge gasten. Het waren blijkbaar Walen, gelet op de reclame op hun truien, van Liège.
Mijn wandeling van deze voormiddag stond in het teken van het Belvédèrepad tussen Veldwezelt en Briegden. Ik vertrok langs de trappen aan de school, om op de Industrieweg aan het kanaal, 'n foto te maken van de haven van Sappi. Iets verderop, de brug van Briegden op de achtergrond. Aan de grens in Veldwezelt, de brug over en links naar boven, het Belvédèrepad op. Nog nooit ben ik er 'n wandelaar tegengekomen, vandaag eerst 'n jonge dame met hond, wat verderop 'n arbeider die de te ver uitstekende takken aan het snoeien was en tenslotte 'n auto met aanhangwagen om het snoeisel te verzamelen. Je kunt er mooie foto's maken, vandaar dat ik er graag kom. Je moet wel door het gras, maar dat was precies recent nog gemaaid.
Eens het pad achter mij gelaten, diende ik nog juist naar de bakker te gaan voor brood en lekkere vanillewafels. Bij terugkeer door het park, waren arbeiders van Fluvius grote onderhoudswerken aan het doen. Éénmaal per jaar wordt het opvangbekken van water, gereinigd en de omgeving proper gemaakt.
Voila, mijn verslag. Deze namiddag naar de schaakclub.
Vandaag stond er weer 'n fietstocht op het programma. De bedoeling was om naar Borgloon te fietsen. En gelet op het warme weer, stond ik al omstreeks 8u45 gepakt en gezakt klaar om te vertrekken. Voldoende water mee, iets méér zout in dat water dan gewoonlijk, en vooral niet te hard van stapel lopen was het advies.
Ik vertrok via Hoelbeek, het dorp waar mijn kleinzoon school loopt. En in Bilzen, fietste ik bijna pardoes tegen mijn eigen dochter. Ze had onze Arne voor 'n uurtje sporten naar de Kimpel gebracht en zelf had ze dan wat vrije tijd om in de stad wat rond te kuieren.
In Hoeselt had ik even tijd om wat foto's te maken van dat speciale kunstwerk. Die avondlijke foto heb ik gevonden op internet. Via dorpjes zoals Neerrepen, Overrepen, Vliermaal kom je dan al rap in Gors-Opleeuw. Het kasteel aldaar, is 'n streling voor het oog. Vandaag ook vele boomgaarden met bijna plukbare appelen gezien, enkele mooie hoeves, en 'n oud huis in Vreren.
Eigenlijk had ik vandaag de bedoeling om mijn pauze te nemen in Kerniel, deelgemeente van Borgloon, en meer bepaald in Café Coureur, bij fietsers, alomgekend. Maar toen ik in de buurt was, had ik nog maar 36 km. op de teller, te weinig om al te pauzeren. Ook verderop in Borgloon zelf, ben ik gewoon doorgereden. Maar nadien kom je nergens nog horeca tegen, zeker niet als je Wallonië binnenrijdt in Glons/Bassenge. Dan maar mijn laatste boterham verorberd en 'n foto gemaakt van de Jeker. En toch diende zich 'n stopplaats aan, Moulin Loverix tegenover het fort van Eben-Emael. Er was nog plaats op het terras en ik kon meegenieten van de Amerikaanse songs van de vorige eeuw die gespeeld werden aan het fort. Dit weekend is er 'n historische evocatie v/d bevrijding van de Jekervallei en het fort in september 1944, met als attractie enkele simulatiegevechten.
Voila, weer 'n uitvoerig verslag van 'n mooie fietstocht doorheen Haspengouw. En nee, geen last gehad van de warmte. De conditie is dus nog goed. Tot morgen.
Gisterenavond toch mijn plicht vervuld en even oppas geweest voor onze kleinzoon. Hij wordt bijna 6 jaar en zit vol energie en ideeën. Zo moest ik met hem mee op 'n virtuele reis in 'n vliegtuig, en nogwel naar Zweden. Hoe hij daar bijkomt? Zijn mama en papa hebben in dat land wel eens 'n mooie rondrit gemaakt en het noorderlicht aanschouwd, mogelijk worden die herinneringen nog geregeld opgerakeld. Die eerste foto nam ik bij terugkeer naar huis.
Deze morgen nog even de kat uit de boom gekeken omtrent mijn eventuele wandeltocht. Normaal was het de bedoeling om ergens te gaan eten, maar gezien mijn echtgenote zich niet 100% happy voelde, en ook gelet op de warmte, hebben we dat dan maar voor de tweede week op rij, uitgesteld.
Na de koffie dan maar het bos in, zoeken naar wat afkoeling tussen de bomen. En de kortste weg naar het bos is via de Maastrichterweg. Even het kleurenpad gevolgd waardoor je langs die zitstoelen komt. Vervolgens de moeilijke passage genomen langs smalle paden, uitstekende boomwortels en hier en daar nog wat modder.
Boven op de Bessemerberg, mij nog eens gewaagd om 'n onbekend pad in te slaan. Ik ken het bos op mijn duimpje, maar hier en daar zijn er toch nog paden die het ontdekken waard zijn. Zo wandelde ik door 'n mountainbikepad dat 'n rechtstreekse verbinding maakte met het hoofdbospad aan het ziekenhuis. Op een pad ietsje verder, zag ik ineens vóór mij 'n oudere man met rollator. Het pad is er niet al te breed en ik vroeg hem of het wel ging. "Geen probleem", vertelde de man, "het is goed om even buiten te komen". Hij vroeg me wel of het pad uitkwam op de grote weg Lanaken - Zutendaal. Waar hij zich nu bevond, daar was hij nog nooit geweest. Hij woont in het rusthuis enkele honderden meters terug.
Aan de overkant van de grote weg, nog even 'n foto genomen op de plaats waar die omgevallen boom, 'n beetje de doorgang verspert. Nu, je moet niet méér doen dan je voeten wat te heffen en over die stam te stappen, nee, de mens maakt het zich gemakkelijk en creëert 'n kleine omweg omheen de boom.
Het was vrij druk in 't bos, iedereen zal wat verkoeling gezocht hebben zeker ...
Morgen ga ik fietsen. De bestemming wordt Borgloon. Ik probeer tijdig te kunnen vertrekken zodat ik vóór het warmste moment van de dag, al terug thuis kan zijn.
Zoals gisteren al aangehaald, vandaag ben ik terug gegaan naar de winkel om mijn schoenen te ruilen. Toen ik ze kocht, zaten ze als gegoten, maar ... de voeten 's morgens zijn anders dan de voeten in de namiddag. En daar had ik effe geen rekening mee gehouden. In de loop van de dag zwellen je voeten wat op. Dus mijn fiets van stal gehaald en terug naar Eisden.
Eens in de winkel had ik direct mijn maatje meer gevonden, maar ... de suggestie van mijn vrouw in gedachten, toch eerst eens gekeken hoe groot de noden waren. Nu heb ik drie paar wandelschoenen, één paar hoge schoenen en twee paar lage (waarvan één paar zo goed als versleten). Daarnaast beschik ik over één paar fietsschoenen en één paar vrijetijdsschoenen, maar beiden zijn al onderhevig aan slijtage. Lang ga ik het er niet meer mee volhouden.
Zo kwam het dat ik met één paar de winkel instapte om te ruilen, en met twee paar schoenen weer vertrok, en nu komt het, ... aan dezelfde prijs. Uiteraard heb je om te fietsen geen dure en massieve schoenen nodig, en die stoffen vrijetijdsschoenen passen perfect bij 'n korte broek. Ik was er al 'n tijd naar op zoek.
Uiteraard fietste ik weer langs de Zuid-Willemsvaart tot in Eisden. In Neerharen maakte ik 'n foto van het oorlogsmonument en 'n gezinsuitstap op het water. In Eisden maakte ik 'n foto van het voetbalpark van Patro Eisden en de haven aan het kanaal.
Terugkeren deed ik weer via Hochter Bampd. Na lange tijd weer eens 'n aantal paarden héél kort bij het fietspad gezien. En de Maas staat met dit warme weer, vrij laag. Zo laag zelfs dat die twee kajakkers zich op 'n bepaald moment zelfs vastgevaren hebben. En als dan nog eens de paarden in het midden van de rivier gaan staan, dat weet je dat het debiet van de Maas laag is.
Zo, ik ben weer uitverteld. Misschien dat ik deze avond nog even de fiets op moet om op de kleinzoon te gaan passen. Zijn mama en papa hebben 'n ontmoeting met de leerkracht op school. Normaal zou mijn echtgenote als oppas fungeren, maar zij voelt zich vandaag niet 100%.
Met 'n prachtig weer in 't vooruitzicht, mijn fiets klaar gezet voor 'n trip naar de Brunssummerheide. Eerst vanmorgen naar de bakker voor vers brood en boterhammen voor onderweg. Ik heb altijd drie boterhammen bij om de honger te stillen.
Naar Maastricht om te vertrekken om vervolgens aan dat mooie kasteel, de stad achter mij te laten en door Meerssen, Genhout en Spaubeek te fietsen. Onderweg was het 'n komen en gaan van hellingen. Uiteindelijk weer meer dan 700 hoogtemeters gemaakt, daarmee komt deze rit in de top drie van dit jaar. Je ziet het aan die vergezichten, bovenop de helling is het 'n prachtig uitzicht, maar je moet helemaal naar beneden naar het dal. Af en toe duikt er 'n mooi kasteel op, oa. dat van Doenrade (geen eigen foto). En dan naar Oirsbeek, 'n mooi dorpje waar je ook fijn kunt wandelen. Het dorpsplein nodigde uit om 'n stop te maken. Puddingvlaai met "greumele of knubbelkes" zoals ze bij ons in Lanaken zeggen. Ja zeker, ook bij ons staat die vlaai al eens op tafel, 'n streekgerecht.
En via Heerlen kom je dan in de Brunssumerheide. Een prachtig fiets- en wandelgebied. Even buiten Brunssum nog even halt gehouden om 'n paar foto's van de omgeving te maken. En dan via Voerendaal naar Gulpen. In Gulpen stond ik voor de keuze, ofwel linksaf richting Eijsden zoals voorzien op mijn routeplanning, ofwel rechtsaf richting Bemelen maar dan wel over de Beversberg, 'n helling van iets meer dan 2 km. lang. Gelet op de warmte en het aantal hoogtemeters die ik al maakte, wijselijk de kortste, maar wel de moeilijkste weg naar huis genomen, dus de berg over.
Onderweg nog 'n paar foto's gemaakt van mooie oude woningen en dat smal fietspad naar Bemelen. Ik ben daar altijd benieuwd of de tegenliggers behendig genoeg zijn om mekaar te kruisen. Ik heb daar toch verschillende senioren zien afstappen toen ik er aan kwam. Die strook is daar toch iets meer dan 1,5 km. lang.
In Bemelen, de Bemelerberg naar beneden en terug richting de Noorderbrug in Maastricht. Via Smeermaas naar het Kerkplein en dat biertje smaakte heerlijk.
Morgen terugkeren met mijn pas gekochte schoenen, ik ga ze omruilen voor 'n maatje meer. Ze passen wel, maar na X-aantal kms. wandelen, zetten de voeten uit en dus met gevaar voor pijnlijke voeten. Op het aankoopbonnetje staat sowieso dat je kunt omruilen. Dan doe ik dat maar.
Door al dat wandelen, heb ik bijna weer 'n paar schoenen versleten. Ze kunnen dit jaar nog effe mee, maar dan worden ze gedegradeerd tot tuinschoenen. En met dit mooie weer, ben ik dan maar op mijn fiets gekropen om nieuwe schoenen ter plaatse te gaan kopen. Ik ben niet van dat type dat werkelijk alles online besteld en bij niet goed, de boel gewoon terug stuurt.
Dus, mijn stadsfietsje van stal gehaald en richting Oud-Rekem gepeddeld. In Boorsem dan de brug over en dan is het gewoon rechtdoor fietsen langs het kanaal tot in Eisden. Daar opnieuw de brug over richting het voetbalstadion van Patro Eisden. In die buurt is er ook die mooie plas water. Ik heb er vandaag veel wandelaars gezien. En ietsje verder was ik dan ter bestemming. Ik kocht oa. ook enkele nieuwe binnenbanden, mij toch maar 'n bus kettingontvetter aangeschaft voor 9,00 euro, wat wandelkousen en dus nieuwe wandelschoenen (niet deze die jullie zien op de foto). Het viel mij op dat de winkelmedewerkers opvallend vriendelijk en gedienstig waren, in feite zoals het hoort te zijn.
Terugkeren deed ik via de Maas en Hochter Bampd om uiteindelijk in Smeermaas aan de oude douanehuisjes langs het kanaal, naar huis te fietsen. En ik was op het afgesproken uur aan het middagmaal.
Morgen staat er weer 'n langere fietstocht gepland, nog even uitzoeken waarheen.
Voila, het schaakseizoen is weer begonnen. En gezien ik groepsverantwoordelijke ben, voel ik mij uiteraard verplicht aanwezig te zijn, ondanks het mooie weer. We waren met 7 spelers aanwezig, niet slecht, maar dat kan beter. Natuurlijk zit dat mooie weer er voor iets tussen.
Vanmorgen uitzonderlijk ook mijn wandeltocht naar de bakker geregistreerd, ik wilde vandaag toch uitkomen op iets meer dan 5 km. Het was deze keer eens 'n bakker waar ik niet gewend ben om naar toe te gaan. Ik geef altijd de voorkeur om naar 'n warme bakker te gaan, bakkers die nog zelf hun brood bakken. Maar vandaag maandag, waren ze allemaal gesloten, hetzij door hun sluitingsdag, hetzij door hun jaarlijks verlof. Het is dus brood geworden, gebakken op 'n centrale plaats en te leveren op meerdere locaties, 'n keten dus. Eerst 'n foto gemaakt van de dauw deze morgen in het park en nadien van 't Hofje. En dat gat in de weg, dat heb ik doorgegeven aan de schepen van openbare werken in onze gemeente. Hij heeft het op zijn beurt doorgegeven aan de technische dienst om 'n herstelling te doen.
Daarna naar de glascontainer gegaan want de draagtassen waren vol. En om de voormiddag af te sluiten, mijn gras gemaaid. Toch effe mee bezig geweest.
En dan in de namiddag naar de club. Drie partijen gespeeld tegen Raymond en gewonnen, zij het dat hij zijn vel in partij twee, duur verkocht heeft. Ik stond zelfs op verlies. Maar opgeven staat ook niet in mijn woordenboek.
Weer 'n goed gevulde dag. Morgen vermoedelijk per fiets wat inkopen doen, inkopen gerelateerd aan mijn fiets- en wandelhobby.
Als je mijn titel van vandaag leest, dan ben ik gebuisd voor mijn (her) examen nieuwe band opleggen. Maar dadelijk meer hierover.
Zoals aangekondigd was het vandaag 'n fietsdag. Mijn route lag klaar en het zou deze keer weer 'n Kempenrit worden tot boven in Kinrooi om dan langs de Maas terug te keren. Ik vertrok vanochtend om 10u00 om eerst het kruis in Rekem te passeren. Vandaar ging het naar het station van As met zijn uitkijktoren. En dat het gisteren ferm geregend heeft, dat zag ik aan de talloze plassen. Een korte pauze om wat boterhammen te eten aan die visvijver en dan verderdoor naar Tongerlo. Tenminste, dat was toch de bedoeling. Daar aan de brug naast de Zuid-Willemsvaart, komen diverse fietsroutes tesamen en dat fietscafé is er bekend om zijn lekkere vlaai. Maar helaas, de afrit naar die locatie was afgeplakt met 'n politielint. Er zou vandaag 'n wielerwedstrijd passeren. Geen nood, ik zou ergens anders wel iets tegenkomen. Maar, ... zoals verteld in mijn aanhef, onderweg in Louwel had ik toch wel platte band. Mijn voorste band stond lek. Wiel eruit, buitenband eraf en 'n nieuwe binnenband erop. Maar toen kwam het, ... de kracht in mijn handen en vingers was onvoldoende om die buitenband er opnieuw op te krijgen. Goede raad duur, dus maar aanbellen bij de kortst bijgelegen woning. Een nee had ik, 'n ja kon ik krijgen. En oef gelukkig, de heer des huizes zag direct het probleem en nam mij mee naar zijn garage achter de woning. Met vereende kracht kregen we de band erop en met zijn compressor had ik ineens voldoende lucht in de band.
Maar goed, na mijn tocht verder gezet te hebben, zag ik na 60 km. dan toch in Kessenich/Kinrooi 'n pauzeplaats, 'n cremerie. Twee bolletjes chocolade en 'n tas koffie en ik kon weer verder. In Geistingen kon ik Bart Simpson spotten op een der gevels en in Kinrooi lag de jachthaven meer dan vol. Iets verderop kwam ik dan uiteindelijk aan de Maas, stilaan tijd om terug te keren naar Lanaken. Het is gewoon rechtdoor, oa. langs de kapel in Mazenhoven.
Tja, hopelijk blijf ik de volgende tijd gespaard van platte banden. Maar voor de rest, weer 'n aangename rit bij goed weer.
"Het kan verkeren", zei Bredero, ik had met al die nattigheid niet meer verhoopt dat ik vandaag nog een been buiten zou (kunnen) zetten, en toch ... ! Maar jullie kennen allemaal het spreekwoord: "het bloed kruipt waar het niet gaan kan". Als ik één ding geleerd heb in mijn leven, dat is dat je je hartstocht moet volgen, doen wat je graag doet en niet uitstellen tot morgen.
En zo kwam het dat ik tegen 16u00 ineens de zon zag verschijnen, het was zelfs warm. Gezien ik morgen ga fietsen, eerst mijn fietsketting en tandwielen proper gemaakt. Kettingontvetter heb ik nog steeds niet, maar mij is aangeraden om wasbenzine te gebruiken. En dat goedje hebben we wel in huis.
En dan de wandelschoenen aan. Via de vele plassen op het veldpad naar Op de Puin, richting Gellik gewandeld. Op de Dorpsstraat, naar links, het fietspad naar de Sportoase. En na die kletsnatte periode, wonderbaarlijk, ... 'n blauwe lucht. Aan de Langkeukelbeek zag je nog goed hoezeer de goden ons besproeid hebben.
In Lanaken aan het Molenweideplein, nog 'n laatste foto van die bloemenperken. Waw, tevreden dat ik, ondanks mijn eerder bericht van deze middag, toch de moed heb gevonden om te gaan wandelen. Uiteraard doen 'n blauwe lucht en 'n hogere temperatuur er veel aan. En ja, dan krijgen jullie vandaag niet één, maar twéé verslagen te lezen.
Dus morgen ga ik fietsen. Hopelijk zijn de wegen dan droog geraakt.
Pfffffffffff, regen, regen en nog eens regen. Gelukkig was dat gisteren niet het geval. Mijn helper in nood had gisteren donderdag voorzien om mij te komen helpen bij het snoeien van hagen en struiken. En die mannen hebben werk genoeg, dus 'n datum zomaar verzetten, is dikwijls lastig. Maar goed, zoals gezegd, het werk is gedaan.
Maar om te wandelen of te fietsen, ziet het er vandaag niet goed uit. De hele voormiddag al regen en nu op dit eigenste moment is het nog altijd een en al nattigheid. Wat doe je dan zoal? Uiteraard mijn pc toch effe opstarten en dadelijk verder werken aan 'n puzzel van 2.000 stuks.
Ondertussen ben ik benieuwd naar de verhalen van onze kleinzoon die deze morgen zijn eerste stappen heeft gezet in het 1ste klasje van het lager onderwijs. Hij is alleszins met veel goede moed door de schoolpoort gestapt.
Wat er nu nog voor weer zit aan te komen, ik hou het voor vandaag voor bekeken. Zeker ook omdat we beiden 'n lekker etentje aan onze neus zagen voorbijgaan. Het centrum in wandelen met gevaar op 'n natte broek, dat is niet bevorderlijk voor de goede sfeer. En dat bewegen, dat zal dan voor morgen zijn, normaal gezien ga ik fietsen, de Kempen in.
Zoals jullie mij kennen, zal ik niet dikwijls 'n verslag insturen zonder illustraties. En wat past er dan beter bij het huidige weer ...? Ik heb 'n willekeurige selectie gemaakt van het aanbod. Hopelijk vinden jullie ze mooi.
Amaai, wat 'n dag. Vanmiddag tegen 14u30 ging 'n hovenier mij komen helpen met het snoeien van 'n aantal hagen. Oorspronkelijk waren dat er twee, maar uiteindelijk zijn er dat drie geworden plus 'n grote laurierstruik. Het begon al deze morgen om 10u00 met het leggen van 'n aantal zeilen. Kiezel en snoeisel gaat niet samen. Eens dat gedaan, mij bezig gehouden in de moestuin en aan de bloemenperken. En dan was de tuinman er. Effe samen besproken wat er diende te gebeuren en de man ging aan de slag. Zo 'n hoveniers hebben natuurlijk veel beter materiaal en ook langere bladen aan het snoeimachine. En waar ik voorheen, één haag per dag deed (snoeien en snoeisel opruimen), kon ik vandaag dus het snoeisel opruimen van drie hagen en 'n struik. Het was zijn voorstel om nog andere hagen te snoeien dan oorspronkelijk voorzien. Ik heb uiteraard niet nee gezegd. Hij heeft gewerkt tot 17u30, ik tot 19u00. Toen was alles terug proper en mijn materiaal weggeborgen. Ik voel mij nu wel 'n beetje uitgemolken. Maar gene paniek, morgen is dat weer in orde.
En is er dan niet gewandeld of gefietst hoor ik jullie al zeggen? Natuurlijk wel, deze morgen diende ik naar de bakker te gaan, 'n ommetje ervoor kon er wel af. Eerst langs het Ceulemansplein met zijn kledingcontainers en glasbollen om vervolgens langs de paarden in de Asbeekweg te wandelen. In Sparrendal zag ik enkele nieuwe beachvolleybalvelden. Vermoedelijk zijn die gemaakt voor volleybalclub Sparvoc, een der oudste clubs van Limburg. Ze zijn nu vooral bezig met de ontwikkeling van de jeugdwerking. Veel stelde de wandeling niet voor, maar ik heb toch weer van de rust in 't bos geprofiteerd.
Vandaag wil ik nog 'n uitsmijter toevoegen aan mijn verslag. Jullie weten dat ik werk met Strava om mijn wandelingen en fietstochten te registreren. Met Strava kun je ook toelating geven aan anderen om je te volgen. Zij zien dan je prestaties. Andersom werkt dat ook, je kunt ook anderen volgen. Zo volg ik bvb. Remco Evenepoel en Thomas De Gendt. Beiden zijn nu bezig in de Vuelta. Het viel mij al enkele dagen op dat Thomas dagelijks 'n tiental kilometers extra fietst dan Remco. Nieuwsgierig als ik ben, heb dan ook Thomas de vraag gesteld. Natuurlijk had ik geen antwoord verwacht, maar kijk, ... Thomas heeft wel de moeite gedaan om mij te antwoorden. Geweldig toch.
Er zou gefietst worden vandaag, tenminste bij droog weer. Deze voormiddag zag het er alleszins veelbelovend uit, op weg dus maar, zij het toch met de regenjas in de achterzak. Uiteindelijk heb ik die regenjas niet nodig gehad, gelukkig maar.
Ik vertrok via Kanne en de brug in Lanaye, naar Moelingen in de Voer. Ik kom daar graag, het is aangenaam fietsen in de Voer. Mooie vergezichten wissel mekaar af, en af en toe zie je ook 'n mooie kapel. Zo bvb. de Steenboskapel in het gehucht Schophem. Ze werd gebouwd in 1846.
Voeren is ook klimmen, zo bvb. de helling Op de Eiken, 1,9 km. lang en max. rond de 10% stijging. Boven op de helling ging het linksaf, naar Ned. Limburg, meer bepaald naar Gulpen. Voortdurend zie je mooie oude vakwerkhuisjes en in Gulpen zelf, 'n mooie muurschildering. In Gulpen, rechtdoor richting Genhout. Eerst nog 'n foto van het kasteel van Wijnandsrade en in Genhout zelf, 'n schitterend houten beeld aan de kerk.
Stilaan kwam het punt in zicht waar ik de Maas kon oversteken. Eerst nog effe halt gehouden in Beek aan die grote steen. Overblijfsel van WO II? Tja, op dat punt dienden in de rapte, de aardappelen even afgegoten worden, moet ook gebeuren ... Maar, ... het was weer zo 'n rit, veel natuur en weinig horeca. Ik had wel in Gulpen kunnen pauzeren, maar daar is het mij zoals altijd, veel te druk. Zo kwam het dat ik vandaag pas op km. 80 in Geulle a/d Maas kon stoppen voor 'n tasje koffie en 'n stuk taart. Ik had daar overigens nog 'n aangenaam gesprek met twee andere senioren. Zij waren met hun elektrische fiets op pad.
Een paar kilometer verder, was ik dan aan de Maas om met het veer over te steken naar Uikhoven. Ik was niet alleen op de boot, we waren met zijn tienen. En eens in Uikhoven is het niet ver meer naar thuis. Toch nog even halt gehouden om die baggeraar midden in de Maas, te fotograferen. En in Lanaken, wat denk je ... ? Een lekker biertje en dan naar huis voor 'n verfrissend bad.
Dag vriendinnen en vrienden, gisteren had ik 'n tijdelijk probleem met mijn foto's. Bij navraag bij de coördinatrice van onze blogs, zou het 'n algemeen probleem zijn (geweest). Ik heb mijn verslag van gisteren dinsdag 29/8 derhalve verwijderd en opnieuw toegevoegd. Ook mijn foto's heb ik opnieuw toegevoegd en het probleem is schijnbaar opgelost. Hopelijk kunnen jullie weer genieten van de streek waardoor ik gisteren 29/8 gefietst heb.
Af en toe moet je al eens 'n nieuw wandelpad verkennen. Dat stond al lang op mijn to-dolijst, het pad onder de oude spoorwegbrug door (zie blauwe cirkel op mijn kaartje). Seffens 'n detailoverzicht.
Maar eerst vanmorgen naar de bib geweest, mijn boeken waren uitgelezen en 'n nieuwe voorraad was nodig. Ik had op voorhand thuis mijn keuze gemaakt, terplaatse was het dan gewoon de boeken uit de rekken nemen.
En na het middageten, kon ik dan aan mijn tocht beginnen. De bedoeling was om tot aan de brug in Smeermaas te wandelen en daar dat pad rechts van het kanaal te nemen (zie mijn eerste foto). Toevallig kwamen daar verschillende kleinere boten langs gevaren. Het is 'n mooi wandelpad, eerst langs die houten reling onder de bomen en wat verderop langs de hellingen en 'n grote familie runderen. Het pad leidt naar de woonboten, maar zover wilde ik niet gaan. Aan de oude spoorwegbrug had ik al langer aan de andere kant van de brug, 'n smal pad gezien en dat pad wilde ik vandaag gaan verkennen. Ik had zo 'n vermoeden op welke weg het pad zou uitkomen en inderdaad, mijn redenering klopte. Het was de weg van de Noorderbrug naar het ronde punt richting Smeermaas, waar ik op uitkwam.
Iets verderop zie je de drie windmolens van Lanaken. Benieuwd wanneer de volgende molens gebouwd worden. Juist voor de grens, links af de Kantoorweg in en via de Grensstraat terug naar Lanaken. Die laatste foto's nam ik van enkele oude woningen, nog juist op Nederlands grondgebied.
Thuis gekomen, effe 'n lekkere tas koffie en de tuin in om wat onkruid te wieden. Maar je kunt wel veel goesting hebben om dat te doen, 'n regenbui verstoorde mijn goei bedoelingen. Wat gedruppel en de regenjas aan, geen probleem, maar als je materiaal te nat wordt, dan is het tijd om te stoppen. Helaas.
Vanmorgen was deze jongen al vroeg wakker, iets na zessen. Blijven liggen was geen optie, de linkerkant van het bed was nog in diepe rust en dat wilde ik zo houden. Dus maar opgestaan en op blogbezoek gegaan. Het is altijd plezant te zien wat jullie allemaal creëren, mooie werkjes, cartoons, jullie gedachten neergeschreven, enz. En terwijl ik daarmee bezig was, was het fel aan 't regenen. Wat 'n zomer ... ?
Maar tegen 9u45 was het toch tijd om even de benen uit te slaan. Niks spectaculairs, gewoon naar de Sportoase, verder door naar het jaagpad langs het kanaal en via het Kerkplein terug naar huis. Foto's maakte ik op weg naar, en iets verder dan de Sportoase, de vele velden in onze gemeente. En op de Kounterstraat hing 'n geurtje, goed kijken naar de foto en diep ademhalen ..... Ruik je het? Nog enkele foto's van de ijzeren brug en de brug in Briegden en de vele containers in het gelid aan de school. Zou het iets te maken hebben met het optreden deze avond van de KetnetBand en The Dinky Toys op het Kerkplein?
Dit was mijn verslag van vandaag. Gezien ik echter in 'n lyrische stemming ben, wilde ik dit gedicht van Toon Hermans absoluut nog toevoegen. Ik heb altijd veel respect gehad voor Toon.
Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
Over mijzelf
Ik ben Eddy Meuris
Ik ben een man en woon in Lanaken (België) en mijn beroep is gepensioneerd.
Ik ben geboren op 03/03/1954 en ben nu dus 70 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: wandelen - fietsen - genealogie - schaken.
Geen nood, er ligt altijd wel 'n biertje in de frigo, en die heeft uiteraard gesmaakt. 
Maar, ... dan kom ik terug op mijn titel van vandaag, op 'n bepaald moment kwamen er twee wielertoeristen aangereden die richting het Kerkplein aan 't rijden waren. Nu moeten jullie weten dat de Stationsstraat waar wij buiten zaten, 'n straat is met eenrichtingsverkeer voor auto's. En in het midden van de straat loopt er 'n gootje van +/- 20 cm. breed en 'n opstaande rand van +/- 2 cm. Éen van die fietsers was blijkbaar tegen dat randje aangereden met zijn voorwiel, is uit evenwicht geraakt en zwaar op zijn linkerschouder gevallen. Vermoedelijk 'n sleutelbeenbreuk. 
Ik ben Eddy Meuris