Wat mij de laatste tijd bezorgd maakt, dat is de verminderde snelheid van het waarnemen van gevaarlijke situaties. Als je in het verkeer zit, of dat nu met je auto is, of in mijn geval, per fiets, dan moet je in 'n fractie van 'n seconde het geheel kunnen overzien zodat je 'n totaal plaatje hebt van alle hindernissen. En daar schort het zo 'n beetje bij mij. Kom ik op vertrouwde plekken, dan is er geen probleem, maar fiets ik op onbekend gebied of op plaatsen waar je met allerlei dingen tegelijk rekening moet houden, dan zie ik niet direct het geheel. Dit leidt tot gevaarlijke situaties en ik zal mij daar moeten op instellen. 
Maar vandaag was er totaal geen probleem, mijn fietstocht ging over vertrouwd terrein, veelal doorheen de bossen of langs het kanaal en er waren maar weinig snelheidsmaniakken die mij passeerden. De leeftijd begint dus op dit vlak ook zijn tol te eisen. Want stel je de volgende situatie voor: je verlaat 'n fietspad om 'n grote weg op te rijden, je moet de nummerbordjes van het fietsroutenetwerk in het oog houden, er zijn meerdere andere weggebruikers in je buurt, het wegdek is uitgehold met diverse putjes en "last but not least", tegenwoordig zijn alle straten vergeven met verkeerseilandjes. Kom dat tegen met je koersfiets en lees alle gevaar in 'n fractie van 'n seconde, het wordt moeilijker en moeilijker. 
Maar dit gezegd zijnde, mijn bedoeling was om naar Tongerlo te fietsen en bij De Kieper te stoppen voor wat mondvoorraad. Ik vertrok via Opgrimbie, richting de Salamander in Mechelen a/d Maas. Onderweg kwam ik een recente gedenkplaat tegen van het neerstorten op 12 mei 1940 van 'n Brits vliegtuig. Vervolgens fietste ik naar As, Opoeteren, Opitter, veelal doorheen de bossen om die strakke wind te vermijden. En dan kwam ik op mijn beoogde pauzeplek, De Kieper in Tongerlo, vlak langs de Zuid-Willemsvaart. Hetgeen je ziet, dat kostte mij 9,10 euro. 
Terugkeren deed ik dus langs de Zuid-Willemsvaart, nu met wind in de rug. Enkel in Lanklaar werd ik verplicht uit te wijken naar links, doorheen het dorp, wegens werken aan het fietspad. De Sint-Pauluskerk in Lanklaar is nog vrij nieuw, van 1959. Daarna kwam ik langs de kleine haven in Eisden om vervolgens in Mechelen a/d Maas, links af te slaan, naar de Maas. Zo kwam ik ook voorbij de Heilig Hartkapel in Herbricht, gebouwd in 1918. Mijn laatste kilometers gingen doorheen Smeermaas en via het fietspad naar Veldwezelt. En vanaf daar was het nog goed 3 km. tot thuis. Ik was mooi op tijd voor 'n heerlijke douche en het avondeten. 
Morgen is er kans dat er niet veel te sporten valt, het wordt op 'n ander gebied vrij druk. Ik zie wel of het al dan niet nog lukt. 










|