|
Gisterenavond zijn we onze kleinzoon gaan aanmoedigen bij zijn optreden in 'n musical in zaal Sint-Amandus in Kleine-Spouwen. Samen met zijn klas- en schoolgenoten, heeft hij dat goed gedaan. Zijn vier grootouders hebben genoten. 
Vanmorgen toen ik naar de bakker ging, had ik het genoegen om mijn buurman effe te jennen. Hij was juist in zijn brievenbus aan het kijken of zijn krant al toegekomen was. Ik vertelde hem dat ik die van ons al in het lang en het breed uitgelezen had. Grapje natuurlijk zei ik hem, wij hadden ze ook nog niet gehad. Op zaterdag moet ze trouwens pas vóór 10u00 in de bus zitten, op weekdagen is dat vóór 8u00. Toen ik omstreeks 8u30 terug thuis kwam, was mijn vrouw al toe aan het sportnieuws, mooi op tijd dus. Effe nadien kreeg ik het bericht dat onze stadsfietsen klaar waren. 
En 'n fiets die weer helemaal nagezien is, dat geeft de burger moed om 'n fietstocht te maken.  Ik wilde vandaag nog eens fietsen naar de terrils in Dilsen-Stokkem. Omdat ik met de stadsfiets dus ging, heb ik het mij niet moeilijk gemaakt en heb ik de route gekozen vanuit As ipv. vanuit Eisden. De Litzberg is op die manier slechts 'n oplopende straat. 
Iets buiten As, heb je de groeve Windelsteen die stelselmatig zal opgevuld worden met grond zodat deze op termijn terug aan de natuur kan gegeven worden. Fietsen tussen de Mijnterrils is altijd prachtig al dien je aan weerskanten wel over 'n plankenbrugje te rijden om geen natte voeten te krijgen.
Het is tot aan de mijn van Eisden mooi fietsen, nadien zit je langs het kanaal. In Kotem kom je dan langs de Maas en die Britse tank, in feite 'n amfibievoertuig. Deze is in januari 1945 meegesleurd door de Maas bij oefeningen om de Rijn over te steken. Het juiste woord voor de tank is: Buffalo Mark IV. Ze werd in 1977 ontdekt in de Maas. In Kotem nam ik vandaag mijn pauze. 
Terugkeren deed ik via de Heilig Hartkapel van Herbricht, de Maas in Smeermaas, onder de oude spoorbrug door op grondgebied Maastricht en het fietspad naar Veldwezelt. Met 56 km. op de teller op mijn zwaardere stadsfiets, heb ik mij weer goed bezig gehouden. En de fiets zelf, niks op aan te merken. Thuis hing intussen de carnavalsvlag al aan het raam.
|
Ik ben Eddy Meuris