Donderdagnamiddag in de Westhoek, opnieuw 'n fietsmoment, ... het is te zeggen, dat hoopten wij toch. Ik had 'n nieuw zadel voor mijn fiets gekocht in Poperingen en ik zou dat er wel eens opzetten, zou ....??? Maar dat "zou" verbleekte algauw toen dat niet lukte, ook niet met de hulp van Hubert en naderhand zelfs niet met de hulp van Monica. Wat bleek, tijdens die zadelbreuk of tijdens het verwijderen van het oude zadel, heeft de bout die de boel bij mekaar moet houden, vleugels gekregen. En wij met onze ondermatige technische kennis hadden dat veel te laat door. Ik heb toen zelfs meer gezweet dat tijdens de optelsom van al onze wandelingen en fietstochten in de streek. 

Maar goed, toen was goede raad duur. Het was inmiddels 14u30 en ik had nog 'n afspraak in Reninge met de tante van onze schoondochter. We wilden haar nog eens gaan bezoeken. De bedoeling was dus om dat per fiets te doen. Maar omdat het al zo laat was en zeker als wij nog eerst naar 'n fietsenhandel zouden gaan om de boel te redden, dan zou die tante te lang in haar onrust blijven zitten. Een bezoek uit het verre Limburg krijg je niet elke dag. We staakten dus onze herstellingen en zijn per auto naar ginder gereden. 

Nu moet ik zeggen dat Hubert dat goed heeft opgelost. Per auto hebben wij grotendeels het fietsparcours afgereden omdat hij als samensteller van de route, mij 'n aantal plekken wilde laten zien. Maar "first things first", het bezoek aan Lieve, de tante van onze schoondochter. Zij woont in Reninge en was zich aan het klaarmaken voor 'n busreis naar Banneux de dag nadien. Met koffie en gebak werden we verwelkomt. 

Wat verderop in de deelgemeente Merkem, zagen we de Beukelaremolen. Dit is 'n molen met 'n verhaal. Ze stond sinds de bouw ervan in 1777 in Poperingen, maar tijdens WO I werd de molenaar door de Britten ervan verdacht tekens te geven aan de Duitsers. Hij kwam vroegtijdig aan zijn einde. Zijn weduwe heeft de molen in 1923 laten overbrengen naar Merkem. 

Nadien volgden nog 'n bezoek aan de nieuwe uitkijktoren in Houthulst, de Knokketoren. Ook hier weer enkele mooie vergezichten. Ook in Houthulst zagen we het beeld staan van de Pelgrim, naast de Sint-Jabobskerk. Dit was ooit 'n heel oude kerk maar de verwoestingen van WO I noopten het dorp tot het bouwen van 'n nieuwe kerk. Die kwam klaar in 1925. 

Wat je uiteraard ook moet zien in Diksmuide, dat zijn de Dodengangen in de deelgemeente Kaaskerke. We konden er wel niet binnen, maar de foto's geven toch al 'n eerste impressie. Later op de avond zijn we nog lekker gaan eten en hebben we nadien onze fietsen al terug ingeladen. De bedoeling was om vanuit Ieper, waar de laatste dag van de 4-daagse v/d IJzer zou doorgaan, rechtstreeks terug te rijden naar Lanaken. Na dit verslag volgt dan nog ééntje, onze laatste wandeling.