Ik had gedacht vandaag eens niet verkeerd te rijden, helaas, het overkomt mij de laatste tijd te dikwijls. Ik fiets graag in Nederlands Limburg, maar die bordjes van het fietsroutenetwerk zijn daar schabouwelijk. Dat ze eens op studiebezoek komen in ons eigenste Belgisch Limburg, daar kunnen ze nog 'n puntje aan zuigen. Nu heb ik mij wel verschillende apps op mijn gsm gezet om terug de juiste weg te vinden, maar zoals vriend Pol enkele dagen terug al aangaf, vroeger hadden wij geen apps en toch kwamen wij terug thuis. Zo heb ik ook vandaag de boel de boel gelaten, en verder gefietst enkel met de hulp van wat gezond verstand. Uiteindelijk kwam ik toch weer terecht op de juiste weg.
Ik vertrok vanmorgen richting Zutendaal en "fietsen door de heide" in Maasmechelen. Daar moest ik al direct enkele wandelaars de juiste weg wijzen, want ze waren ver afgedwaald van de juiste richting. Vervolgens ging het over het oude kolenspoor tot in Maaseik. Daar was het tijd voor de luch, enkele boterhammen. Daar de brug over en verder door naar Roosteren. Normaal had ik ergens 'n afslag moeten nemen naar Millen en Tüddern (Duitsland), maar de bordjes waren mij niet gunstig gezind. Dan maar direct naar Sittard, daar diende ik sowieso te zijn, deze stad stond op mijn route. Ik ben wel niet doorheen het centrum gefietst maar direct doorgereden naar Geleen.
Maar er is één troost aan dat verkeerd rijden, zo kwam ik toevallig doorheen het kerkdorp Limbricht. Het hoort bij Sittard-Geleen en werd al genoemd in de Romeinse tijd. Aan de oude Sint-Salviuskerk ben ik even gestopt. Blijkbaar hoort dit kerkje tot de top 100 van de Rijksdienst voor Monumentenzorg. De noordermuur zou nog van de 11de eeuw zijn.
In Einighausen stond de teller op 60 km. en ik heb mij daar op het eerste het beste terras neergevlijd. Bleek dat 'n ijssalon te zijn. Tja, en waarom niet, het was er warm genoeg voor. Doorheen Geleen ben ik dan zonder problemen kunnen fietsen, ook al was het op de markt over de koppen lopen. Die ijzeren constructie behoort tot 120 kunstwerken in de openbare ruimte van Sittard-Geleen.
Het volgende dorp dat ik aandeed was Schimmert. Het behoort tot de gemeente Beekdalen. Volgens hetgeen ik las op internet, is Schimmert het hoogstgelegen kerkdorp van Nederland, het ligt meer bepaald op het plateau van Schimmert. Uitzonderlijk was daar de kerk eens open en ik wilde binnen wel eens 'n foto maken, maar ik schrok mij 'n bult, er was 'n huwelijksviering bezig, vandaar die minder geslaagde foto. Blijkbaar was die tractor het huwelijksvoertuig.
Terugkeren deed ik oa. via Berg en Terblijt en die onvermijdelijk Geulhemmerberg. En omdat ik wist dat ik vandaag minimaal 102 km. diende te fietsen om die 5.000 km. te halen, heb ik nog 'n ommetje gemaakt via Neerharen en café Mesjeu. Het is daar op dat terras altijd gemoedelijk, je hebt er zo 'n babbel met wildvreemden. Dat is toch hetgeen we moeten hebben in deze opgejaagde wereld, niet ...?
Zo, ik kan weer terugkijken op 'n mooie dag, veel gezien, en toch ook weer 'n goede sportieve prestatie.
|